Lögmannablaðið - 01.12.2005, Blaðsíða 24

24 < LÖGMANNABLAÐIÐ – 4 / 2005
EFTIR ÁRSHÁTÍÐ eitt árið fór Mörður í
bæinn og bauð í partý á skrifstofu sinni
eftir að hafa keypt einkadans á „erót-
ískum dansstað“:
Skólasystir Marðar úr lagadeildinni
hafði einnig slegist með í för og var yfir
sig hneyksluð. Þegar samkvæmið stóð
hæst fannst henni nóg komið og rak allt
liðið út. Og þá ungversku líka með harðri
hendi, hvar hún sat í kjöltu Marðar og
daðraði við hann, klædd í leðurbuxur og
með varalit í hendinni, flissandi. „Hvaða
ólifnaður er þetta eiginlega, Mörður –
einhverjar dansmeyjar og skríll?“ atyrti
skólasystirin. „Hvað heldurðu að fólk
haldi? Á ég ekki að keyra þig heim?“ –
Ekkert vitrænt svar, heldur hægri höndin
upp með krepptum hnefa og gamli
brandarinn hans: „Áfram Skallagrímur,
nóttin er ung!“
… Mánudagurinn rann upp. Mörður
kom á skrifstofuna og horfði flóttalegur á
nýja ritarann á stofunni ... „Hringdi ein-
hver“, spurði Mörður. „Já, það var ein-
hver kona eða eitthvað, en það var bara
svo erfitt að skilja hana – vá, hún talaði
bara einhverja ensku og íslensku til
skiptis og ég skildi hana varla. Hún sagði
að hún vildi „mannréttindi til að dansa“
og ætlar að hringja aftur. Hey, svo var
hún bara með einhverjar ýktar hótanir og
sagði alltaf „murder lawyer, murder
lawyer“. Ég var geeeeðveikt hræædd“ ...
Mörður fór inn til sín og horfði í spegilinn.
Honum leið eins og aðalpersónu í raun-
hæfu verkefni eftir Jónatan Þórmunds-
son. Heimfærslan var hlutdeild í tilraun til
brots gegn blygðunarsemi, m.ö.o: einka-
dans.
Mörður var sannfærður um að starfs-titillinn „lögmaður“ bæri með sér
ótvíræðan kynþokka á þessum nýju
miðum. Hann myndi ekki þurfa annað en
að nefna það að hann væri fráskilinn lög-
maður og konurnar myndu líta framhjá
svitahringjunum á skyrtunni, þunna hár-
inu og þykknandi maganum. Mörður sá
sig fyrir sér umvafinn og eftirsóttan frá-
skilinn lögmann. Ekkjur myndu bjóða
honum í kjötsúpu, einstæðar mæður
senda honum pönnukökur …
Mörður kastar fram kviðlingi á góðumstundum, samanber þessa:
Á heiðskírum degi er himininn blár.
Það hressir jafnt fátæka og ríka.
Brátt fæðist Jesús, jatan er klár
Og jólastimplarnir líka.
Áskrifstofunni voru annir á þessumtíma, dómarar landsins kepptust við
að klára sína dóma fyrir áramótin og þau
fáu mál sem Mörður luntaðist með fyrir
dómstóla voru gjarnan flutt munnlega á
þessum tíma. Málflutningurinn hafði
aldrei heillað Mörð sérstaklega „ég er
maður sátta – því betri er mögur sátt en
feitur dómur“ sagði Mörður gjarnan á
góðri stund. Hann hefði raunar aldrei
skilið rökfræðina í þessu spakmæli því
alla jafna var betri feit sátt en magur
dómur. En Mörður vildi sem sé helst vera
á sínum kontór að snudda við pappíra
eins og hann orðaði það, frekar en að
fljúgast á í dómsölum.
Það hefur aldrei verið tekið viðtal viðMörð – aldrei. Enginn fjölmiðill hefur
nokkurn tíma leitað eftir slíku við hann.
Þetta þykir Merði furðulegt og raunar
mjög sérkennilegt líka.
Síminn hringdi eina nóttina fyrir stuttuheima hjá Merði. Svefndrukkinn reis
hann upp við dogg og svaraði „Hjá
Merði lögmanni góðan dag.“ Allur drungi
hvarf hins vegar eins og dögg fyrir sólu
þegar ábúðarfull en þó frekar leyndar-
dómsfull rödd kynnti sig frá Ávana- og
fíkniefnadeildinni. Sæluhrollur hríslaðist
niður hrygginn á Merði. Loksins, loksins,
loksins skilaði það árangri að standa
þessar bakvaktir hjá Lögmannafélaginu.
Og loksins hringdi alvöruglæpadeild hjá
löggunni. Mörður hafði nefnilega lengi
öfundað í leyni kollegana sem gátu
smellt í góm í kokteilboðunu og talað
kæruleysislega um þetta og hitt stór-
málið sem þeir voru að vinna að; Stóra
kókaínmálið, Stóra E-pillumálið ....Pínu-
lítið sljákkaði hins vegar eitt augnablik í
Merði þegar ábúðarfulla en þó frekar
leyndardómsfulla röddin spurði hvort
hann gegni undir viðurnefninu Mörder.
Það væri nefnilega þannig, útskýrði
röddin, að þeir hefðu gripið barmfríða
austantjaldssnót á Keflavíkurflugvelli
með „bland í poka“. Hún hefði sagst
vera fara vinna sem listdansmær á veit-
ingahúsi sem raunar góðkunningi lögg-
unnar ræki í miðborginni en kollegi
hennar, sem hefði áður verið á Íslandi,
hefði bent henni á að tala við Mörder
lögmann ef hún lenti í einhverju klandri.
Hann væri sá besti- og svo líka rausnar-
legur í tipsinu.
Fyrir utan einstaka framsóknarmannhöfðu lagadeildarfélagarnir forðum
ýmist verið andlitshærðir úlpumenn, sem
seldu Neistann, blað Æskulýðsfylkingar-
innar, fyrir utan Ríkið, ellegar sléttgreidd
bindismenni sem lofuðu hina frjálsu
samkeppni og afneituðu hinni dauðu
hönd ríkisvaldsins í löngu máli í ræðu
sem riti. Þegar Mörður fór að setja það
niður fyrir sér hvar félagarnir væru nú
niðurkomnir varð hann klumsa. Svo virt-
ist sem að Neistasölumennirnir hefðu
helst orðið harðsvíraðir praktíserandi
„Best of Mörder“
– Mörður hefur oft farið á kostum í
gegnum tíðina og hér koma valdir
kaflar sem …
Mörður er ekki
skemmtilegur í
samkvæmum!
Brynjar Níelsson hrl. svaraði
spurningunni um hvort hann
þekkti Mörð játandi en hvernig
maður er hann?
Hann er sérstakur lögmaður,
náttúrulega svolítið forn en óvit-
laus. Hann er ekki skemmtilegur í
samkvæmum en telur sig vera
nokkuð flottan og æðislegan. Hann
á það til að ofmeta sig og verður
svekktur þar sem hann hefur ekki
fengið það hrós sem hann telur sig
eiga skilið. Í seinni tíð hefur hann
orðið svolítið „grumpy“ það hefur
gerst með aldrinum.
Telur þú ykkur vera vini?
Nei, en svona góðkunningja. Við
höfum stundum lent saman í
málum og stundum hef ég meira að
segja verið meðverjandi.