Frjáls Palestína - 01.07.2001, Blaðsíða 6
FRJÁLS PALESTÍNA 7
Þótt margir segi mérað umfjöllun ís-
lenskra fjölmiðla um
átökin í Palestínu og Ís-
rael sé hlutlausari og
réttlátari í dag en hún
var fyrir nokkrum árum,
þegar fyrri Intifada upp-
reisn Palestínumanna
stóð yfir, er ég alls ekki
sáttur. Þó fréttir frá
svæðinu litist ef til vill
minna af áróðri Ísraela,
blaðamenn virðist al-
mennt sæmilega upp-
lýstir og athyglinni sé stundum
beint að málstað Palestínumanna
er ýmislegt í ólagi. Fjölmiðlar hér-
lendis fylgja sömu línu og flestir
fjölmiðlar á Vesturlöndum, þar
sem ýmsu sem viðkemur
óhæfuverkum Ísraela í Palestínu
er sleppt og oft látið í það skína að
barátta Palestínumanna byggist
á hryðjuverkum á meðan Ísraelar
reyni að viðhalda stöðugleika á
svæðinu.
Það vantar ekki að nóg sé
fjallað um nýjustu uppreisn
Palestínumanna og átökin á
herteknu svæðunum í fjölmiðlum.
Nánast daglega er farið yfir það
hve margir hafi verið skotnir og
særðir síðasta sólarhringinn og
smám saman verður maður
ónæmur fyrir öllum þeim fjölda
barna, unglinga og fullorðinna
sem drepinn er og limlestur.
Minna er hins vegar fjallað um
ástæður átakana og þá staðreynd
að uppreisn Palestínumanna
beinist gegn kúgun og hernámi
Ísraelsmanna í heimalandi þeirra
sem staðið hefur yfir í 34 ár á
Vesturbakkanum og Gazasvæð-
inu.
Einnig gengur umfjöllun fjöl-
miðlanna oft út á að allt byggist á
því að Palestínumenn taki því
sem Ísraelar bjóða í friðarumleit-
unum og gefi þar með eftir kröfur
sínar um að fá aftur hluta af landi
sínu (Vesturbakkinn og Gaza eru
22% af upprunalegri
Palestínu) til umráða, að
brottreknir Palestínu-
menn fái að snúa aftur
til heimalands síns og
að austurhluta Jerúsal-
ems (sem ekkert ríki
jarðar viðurkennir sem
hluta af Ísrael) verði
skilað. Í raun byggjast
kröfur Palestínumanna
einfaldlega á því að Ís-
raelar fari eftir alþjóða-
lögum og samþykktum
S.þ. þar til friður verði
saminn sé hins vegar sjálfsagt að
Palestínumenn hafi sig hæga og
spilli ekki friðarferlinu með upp-
þotum og hryðjuverkum. Palest-
ínska þjóðin er ekki að ana út í
andspyrnu við ofurefli Ísraela að
gamni sínu. Þjóðin hefur fengið
nóg af hernáminu og rís því upp
gegn kúgurum sínum.
Það er athyglisvert að fylgjast
með því orðalagi sem fjölmiðlar
nota þegar fjallað er um átökin í
Palestínu og Ísrael. Á meðan Pal-
estínumenn eru „skotnir til
bana“ eða „felldir“ af „Ísraelskum
öryggisveitum“ eða hermönnum
eru Ísraelsmenn án undantekn-
inga „myrtir“. Einnig er gerður
mikill munur á óhæfuverkum Ís-
raela og Palestínumanna. Það
skiptir litlu máli hve hart Ísra-
elska hernámsliðið gengur gegn
óbreyttum borgum og hversu
marga þeir skjóta, limlesta eða
sprengja m.a. með eldflaugaárás-
um úr herþyrlum og sprengju-
vörpum á íbúðarbygðir. Talað er
um „aðgerðir Ísraelsmanna“ eða
„harðar aðgerðir“ þegar hrotta-
skapurinn er hvað mestur. Á
meðan eru árásir palestínskra
hópa, sem stimplaðir eru sem
„öfgamenn“ á íbúðabyggðir í Ísra-
el kölluð „hryðjuverk“.
Mótmælin í Reykjavík
Þegar fyrstu mótmælin gegn
fjöldamorðunum í Palestínu og
Ísrael voru haldin hér á landi um
miðjan október 2000 höfðu rúm-
lega 70 Palestínumenn verið
myrtir. Viku síðar, við næstu mót-
mælastöðu, voru morðvígin orðin
90. Margir fjölmiðlar sáu sér ekki
fært að birta tilkynningu eða segja
frá fyrirhuguðum mótmælum og
reyndist vera minna mál að lýsa
eftir vitnum af árekstri á kyrr-
stæðri bifreið en að láta fólk vita af
mótmælum gegn voðaverkum Ís-
raelsmanna. Ekki þýðir að vera
bitur út af því, enda tókust báðar
mótmælagöngurnar mjög vel.
Verra er hins vegar hvernig um-
fjöllun fjölmiða um mótmælin var
háttað.
Í fyrri mótmælunum kveikti
ungur Palestínumaður í eftirlík-
ingu af ísraelska fánanum. Hann
er búsettur á Íslandi og horfir á
fjölskyldu sína og vini þjást við
hernám Ísraela í heimalandi
sínu. Fyrir vikið gerðu langflestir
fjölmiðlar mótmælunum skil með
ósmekklegri æsifréttamennsku
og Sjónvarpið sagði í inngangi
fréttar um þau að nú væru átökin
á Vesturbakkanum og Gaza kom-
in til Íslands. Hvað er að gerast?!
Eru morð og limlestingar á fólki
allt í einu orðin sambærileg við
fánaíkveikju á Laugaveginum?
Þar sem kröfur í báðum mót-
mælunum, fyrir sjálfsögðum
sjálfsákvörðunarrétti Palestínu-
manna og gegn fjöldamorðum Ís-
raelshers, komust ekki almenni-
lega til skila í fjölmiðlum er rétt að
þær komi fram hér. Kröfurnar
voru, og eru enn, þessar:
*„Að Ísraelsstjórn stöðvi blóðbaðið
þegar í stað!“
*„Að Ísrael dragi her sinn til baka
og skili öllum herteknum svæð-
um, þar á meðal Jerúsalem!“
*„Að palestínskir flóttamenn fái
að snúa heim og fái skaðabætur
fyrir það sem þeir hafa misst!“
*„Að allir pólitískir fangar verði
tafarlaust látnir lausir!“
*„Að gengið verði til samninga um
raunverulegan frið sem byggist
á tilverurétti beggja þjóða, álykt-
unum Sameinuðu þjóðanna og
alþjóðalögum!“
Á síðari fundinum var því
bætt við að „ríkisstjórn Íslands slíti
öll tengsl sín við Ísrael.“
Eldar Ástþórsson
Átökin í Pal-
estínu komin
til Íslands?
Undarleg
um-
fjöllun
íslenskra
fjölmiðla
Eldar
Ástþórs-
son
skrifar