Franskir dagar - 01.07.2016, Blaðsíða 6

Franskir dagar Les jours français
vera hjá mömmu og þeim til að undirbúa veisl-
una. Undirbúningurinn lenti mest á þeim. Allar
veitingarnar voru gerðar heima, enda ekki hægt
að panta mat eins og nú er gert. Presturinn kom
og var með hugvekju í veislunni.
Ég gleymi ekki hvernig það var að frétta af af-
drifum „Pourquoi pas?“ sem fórst nóttina eftir
veisluna. Ósköpin sem gengu á um nóttina, það
var alveg vitlaust veður, en dagurinn hafði verið
mjög góður. Frænkurnar sátu langa stund að gera
við tjaldið, sem hafði rifnað upp og skemmdist
heilmikið, áður en hægt var að skila því. “
Umræddur Friðmar Gunnarsson giftist síðar
Jónu Sigurbjörnsdóttur og bjuggu þau í Tungu.
Jóna man eftir því að hafa heyrt talað um að
sýslutjaldinu hafi verið tjaldað inni á Ekrunni.
Eins og sjá má á myndinni sem tekin er af veislu-
borðinu voru dúkar og blóm á borðum. Ekki er
vitað nákvæmlega hvað var á matseðlinum, en
lömbum var slátrað fyrir veisluna og í eftirrétt var
búðingur. Þá voru geymdar heilmargar tertur í
kjallaranum á „gamla húsinu“, en þær voru bornar
fram með kaffinu.
Þessi mikla veisla var lengi í minnum höfð og
vel við hæfi að rifja hana upp núna, þegar 80
ár eru liðin. Lára Pálsdóttir skrifaði æviágrip
móður sinnar og þar er að finna þessar línur um
14. september 1936:
„Gestkvæmt var í Tungu þann dag, sátu yfir 150
manns veislumáltíð, framreidda í sýslutjaldinu.
Var þar mikil gleði. Öll börnin voru þá stödd í
Tungu, en flest þeirra voru þá flutt burt frá Fá-
skrúðsfirði. Demantsbrúðkaup halda þau (Páll og
Elínborg) 1946, enn að Tungu. Árið 1948 fluttu
þau alfarin þaðan, og eru eftir það hér syðra á
milli barna sinna.“
Elínborg dó í júní árið 1951 og munaði því litlu að
þau hjónin lifðu að halda upp á 65 ár í hjónabandi.
Margt dreif á daga þeirra þessi ár og kannski
erfitt að gera sér í hugarlund í dag hvernig lífs-
baráttan var. Elínborg var fróðleiksfús, en hafði
enga stund aflögu fyrir bóklestur og brá hún á
það ráð að fá vel læsan krakka til að lesa fyrir sig
þegar hún sat við vinnu sína. Hún eignaðist sitt
fyrsta barn daginn eftir tvítugsafmælið sitt og
fjórtánda barnið eignast hún fjörutíu og þriggja
ára. Þegar Kirstín kom í heiminn í ágúst 1897
náðist ekki í ljósmóður í tæka tíð, svo að Páll tók
sjálfur á móti dóttur sinni og gekk það svo vel
að hann tók á móti þeim sex börnum sem þau
hjónin eignuðust eftir það. Vafalaust hefur það
verið þeim dýrmætt að fá að fagna farsælu hjóna-
bandi með öllum börnunum sínum á þessum
mikla hátíðisdegi í september 1936 og gaman er
að skoða myndina sem tekin var af veislugestum
og ímynda sér gleðskapinn.
6
Páll og Elínborg í Tungu á gullbrúðkaupsdaginn með börnum sínum. Frá vinstri: Valgerður, Þorsteinn, Kirstín, Sigsteinn, Lára, Jón,
Ingibjörg, Stefán, Unnur, Halldór, Sigurbjörg og Gunnar. Fyrir framan þau sitja Elínborg og Páll.