Ljóðormur - 01.07.1988, Síða 38

36 Wolfgang Schiffer
m
Það er sárt
þegar hinn vanalegi sársauki gerir ekki vart við sig.
Hversu þreyttur er hinn uppvakti hugur
á uppvakningu sinni!
Þessum hvunndagsmanni héma finnst það t.d. erfitt
að vera hvunndagsmaður
þótt flókni persónuleikinn þama
romsi upp úr sér erfiðleikum sínum
líkt og biðjandi nunna með talnaband.
Allsstaðar þessir eilífu byrjendur
sem fyrir löngu komust í þrot
Hatrið er líka ljúfur vani.
IV
Við emm vön
því sem aldrei fyrr hefur verið.
Vaninn á rétt á
því sem aldrei fyrr hefur verið.
Vanaþræll
hittir að vana á hominu
vanabrjót.
Fáheyrt atvik.
Þetta vanalega þmgl.
Skáldin vom vön
að gera úr því smásögur.
V
Mjúkt hvílir vani valdsins
á valdi vanans.