Tíminn - 27.03.1960, Blaðsíða 12

12
T í M I N N, summöagmn 27. marz 1960.
). Afreksmenn fyrr og nú:
)
! Irvin Roberson
)—Nær hann einnig utanhússmeti Owens?
( Frá New York bcrast fréttir um að liðþjálfi aS nafni Irvin Rober-'
p son frá Filadelfia hafi á innanhússmóti fyrir skömmu hrifsaS til sín
^ met Jesse Owen's í langstökki innanhúss, með því að stökkva 7,87
^ m. Owens var hin mikla stjarna á árunum milli 1930—40, en hæst
j náði hann á Ólympíuleikunum í Berlín 1936, og hafa leikarnir verið
f kenndir við hann. Þá setti hann heimsmetið í langstökki, sem enn
) stendur, 8,13 m.
) Hér stést Roberson í metstökkinu, spurningin er nú hvort. næsta
) sumar á eftir að færa honum einnig utanhússmet Owens, en varla
) tekst honum, eins og Owens í Berlín, að setja heimsmet bæði í lang-
) stökki og 200 m. hiaupi með fárra mínútna millibilil
/
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
/
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
)
2 úrslitaleikir
annað kvöld,
einn úr hvorum riðli
Frá körfu knattleiksmótinu.
Annað kvöld verður að Háloga
landi eitt skemmtilegasta leik-
Knattrpyrnu-
landslið valið
G-engið hefur verið frá vali 22ja
manna í knattspyrnulnadsliði fyrir
yfirstandandi ár. Gildir það val til
1. maí, en þá verður það endurskoð
að og liðinu breytt ef ástæða þyk-
ir til. Þjálfari liðsins verður Óli
B. Jónsson.
Liðið er skipað þessum mönn-
um:
Frá íþróttabandalagi Akrnaess:
Helgi Daníelsson, Sveinn eitsson,
Þórður Jónsson, Kristinn Gunn-
laugsson og Ingvar Elison.
Frá Val: Árni Njálsson.
Frá K.R.: Hreiðar Ársælsson,
Hörður Felixson, Garðar Árnason,
Örn Steinsen, Sveinn Jónsson, Þór
ólíur Beck Ellert Schram, Heimir
Guðjónsson, Bjarni Felixson,
Helgi Jónsson, Gunnar Guðmanns-
son.
Frá Fram: Rúnar Guðmannsson,
Guðjón Jónsson, Baldur Scheving,
Guðmundur Óskarsson og Grétar
Sigurðsson.
kvöld mótsins, en þá keppir Ár-
mann vifi Körfuknattleiksfélag
Reykjavíkur (KFR) a-lið og Í.R.
við Stúdenta (I.S.).
Síðustu leikir voru daufir, og
sigraði Í.R. K.F.R., b-lið og Stú-
dentar (I.S.) sigrumðu I.K.F.
okkuð þótti ýmsum dómurum vera
mislagðar hendur.
60 milljónir eða
9,6 milljónir?
Framkvæmdanefnd Ólympíuleik
anna í Róm annars vegar og sjón-i
varpsfélög í bæði Austur- og Vest-I
ur-Evrópu hins vegar, sátu á fundi
í Róm fyrir skömmu, til að þreyta
þess að komast að samkomulagi
um greiðslur fyrir upptöku af leik
unum. Hvert land í Eurovision (V.
Evr.) og O.I.R-T. (A. Evr.) fær
að filma án endurgjalds 9 mín.
á dag, en það sem fram yfir er,
vill framkvæmdanefndin fá um
600.000.00 kr. — 60 millj. krónur
fyrir! Félögin hafa gert gagntil-
boð, þar sem þau bjóðast til að
borða 9,600.000 krónur — 9,6 mill-
jónir. Annar fundur verður hald-
inn síðar.
Ferðasaga Islendinganna til Vetrar-
ólympíuleikanna í Spuaw Valley
— Hermann Steíánsson (ararstjóri segir frá —
íslenzku keppenduinir voiu:
Eysteinn Þórðarson, Kristinn
Benediktsson, Jóhann Vilbergs-
son, allir í fjallagreinum, og
Skarphéðinn Guðmundsson í
stökki.
Squaw Valley.
Leikirnir voru háðir I Sqaw
Valley í Kaliforníu.. Fyrir nokkr-
um árurn var þessi staður óþekkt-
ur. Maður að nafni Cuching fann
upp á því að gera staðinn að vetrar
iþróttastað. — Hann aflaði fjár
hjá auðmönnum og síðan lagði
Kaliforníuríki fram stórfé, og
munu vera komnir 25 milljónir.
dollarar í þennan stað. Allt var
skipulagt frá grunni og auðvelt,
þar seni ekkert var þar áður byggt
og fengnir til þess færustu sér-
fræðingar. Öll íþróttamannvirki
eru því ný og hvergi neitt til spar
að. Dalurinn er þröngur og líkist
skál og koma allar brautir saman
niður í miðri skálinni, þar sem
hús og hallir hafa verið reistar.
Keppendur á afgirtum stáð.
Þetta er í fyrsta skipti á vetrar-
leikum, þar sem keppendur hafa
sérstakt íbúðarhverfi, — Olympíu-
þorp — út af fyrir sig. Þorpið var
afgirt og mjög vel varið og höfðu
keppendur því betri skilyrði til
hvíldar en nokkru sinni áður.
Borðsalurinn rúmaði 13—1400
manns, keppendur og forystu-
menn, og alltaf þegar kvöldverði
var að ljúka, hófst kvöldskemmtun
á leiksviði í salnum, þannig, að:
keppendur þurftu ekki að hreyfaj
sig úr borðsalnum sér til skemmt-l
unar. Þegar kvöldskemmtun lauk,
var kominn háttatími og raunar
voru göngumenn þá komnir í rúm-
ið alllöngu fyrr, því að þeir tóku
daginn snemma til gönguæfinga.
Gestirnir bjuggu nokkuð langt
frá, um 50 mílna veg frá leikvang-
inum, og komu akandi í bílum á
morgnana. Þegar flest var þóttust
menn telja 25—3 þúsund bíla, og
var þeim komið fyrir á geysistóru
bílastæði, sem gert var úr sagi og
snjó. Þylirvængjur voru mikið á
ferðinni og kostaði einn dollar á
mínútu flugjaldið yfir svæðið.
Skíðalyfturnar og stökkpallurinn.
Skíðalyftur eru fjölda margar,
smáar og stórar og kostaði 5—80
dollara yfir daginn að hafa not
af þeim. En til þess að troða skíða-
brautir voru notaðir „snjókettir"
Hermann Stefánsson er !
íþróttakennari við Menntaskól- ,
ann á Akureyri. Auk kennslu- j
starfa hefur hann tekið þátt í
fjölþættum félagsmálum. Hann
hefur skipulagt öll þau skíða-
landsmót, sem farið hafa fram
á Akureyri og má teljast einn
af brautryðjendum þeirrar
iþróttar á íslandi.
>_______________________________/
eða fjögurra belta vélknúin tæki,
sem geta klifrað upp bröttustu
brekkur. Auk þess höfðu þeir nokk
ur hundruð menn, sem tróðu braut
irnar á eftir, bæði hermenn og
sjálfboðaliða, sem fengu fæði og
einkennisbúning fyrir að troða
brautirnar hálfan daginn, og voru
ánægðir með sitt hlutskipti. Braut-
irnar voru ákaflega vel gerðar. Það
var í þeim mjög harður snjór, en
ekki svell, og því litlar sem engar
hættur. Enda voru nær engin
meiðsli.
Stökkpallurinn var gerður eftir
ströngustu kröfum og miðaður við
80 metra stökk. En Recknagel,
ÞjóðVerjinn sem vann stökkið,
stökk 93 metra, og var hann þá
kominn hættulega langt niður,
þannig að dómararnir styttu at-
rennuna mjög í seinni ferð, og var
þá stokkið lengst 86 metra.
SkautahöIIin ævintýraleg.
Skautahöllin var ævintýraleg.
Þak hennar hangir á vírum, líkt
og hengibrú, og er því engin stoð
í húsinu. En beztu sæti kostuðu
25 dollara, en til þess að komast
inn á svæðið þurfti að borga 7y2
dollar. Skautahöllin er ouin í
annan endann, þeim megin, sem
veit að skíðabrekkunum og sézt
því einnig vel til skíðakeppninnar.
Jafnan sat fjöldi fólks á veitinga-
pöllum og sölum veitingahúsanna
við brekkuræturnar, þar sem skíða
mennirnir námu staðar eftir
keppni í bruni, svigi og stórsvigi.
Það fegursta, sem ég sá á leik-
unum, var skautahlaupið- Það er
listræn og fögur íþrótt, sérstak-
lega þar sem karl og kona sýndu
listir sínar saman eftir hljóðfalli.
Annars var ég oftast á kafi við
að kynna mér brautarlagningu og
framkvæmd skíðakeppni í hinum
ýmsu greinum.
Dag hvern voru þúsundir fólks
á skíðum, og voru langar biðraðir
við allar skíðalyftur, sem eru þó
margar tveggja stóla og anna mikl-
um flutningi. Hvern dag var logn
og sólskin, nema opnunardaginn.
oft snjóaði um nætur. Alltaf var
frost og aldrei neinn bloti. En ný-
snævið tróðst óðara af mannmergð
inni.
Glerkirkjan.
Tvær nýbyggðar og nýtízkulegar
kirkjur voru þarna í Squaw Valley
(PYamhald á 13. síðu).
,,Skautahöllin var ævintýraleg. Þak hennar hangir á vírum . . . "