Tíminn - 06.12.1960, Blaðsíða 11

fTflffilNN, þriSjndaginn 6. desember 1960. _
11

'
“!-----

og heilsan
Mataræðið
Það er skemmst frá að segja, að
fjölskyldan hefur tekið stakka
skiptum við þessa tilbreytni matar
ræðisins. Ég held að fleiri ættu
að taka þetta til yfirvegunar núna
í kuldanum og meðan eitthvert
grænmeti er enn á boðstólum. Það
gæti hjájpað ekki síður en vítamín
piITttttiáÉ Sem margir eru nú að
gleypa og halda að séu allra meina
bót. Eldabuskan.
Fallega skreytt terta, er stolt
húsmóðurinnar og ánægja
gestanna.
Prjónakjólar eru nú aftur i
tízku og Hafa Finnar og ítalir
átt drýgstan þátt í að koma
þéim á markaðinn. Finnskir
módelkjólar eru fluttir úr
landi og þykja hvarvetna hin
mestu gersemi. Þessi finnski Hér er annar prjónakjóll.
módelkjóll eða prjónapils og italskur. Litirnir eru svipaðir
treyja úr gráu og svörtu bandi hjá ítölum og Finnum, grátt,
var á tízkusýningu í London hvítt og svart. en mynztrið ó-
á dögunum. likt.
Börin eru ekki beinlínis hrifin
af soðnu grænmeti, en hægt er að
framreiða það á annan hátt, sem
sé að rífa það niður og blanda |
með matarolíu og ediki. Þetta má
borða sem forrétt eða eftirrétt og
þykir flesum mesta hnossgæti.
Um daginn settist ég niður og
hugsaði alvarlega um mataræði
okkar. Það hef ég tæplega gert
fyrr. Mér hafði alltaf fundizt að
það væri nóg að 'hafa breytilegan
mat og ofurlítið grænmeti. En ég
komst að raun um að matur'inn
hafði verið heldur einhæfur upp á
síðkastið, og þar var ef til vill or
sök þess að þreyta og slen hafði
gert vart við sig í fjölskyldunni.
Það fyrsta sem ég tók til bragðs
var að gefa öllum glas af appelsínu
safa á morgnana. Þetta gafst vel
en þótti nokkuð dýrt, svo ég minnk
aði skammtinn og hafði hann ann
an hvern dag.
Hér kom hart á móti hörðu en annað varð undan að láta. Bifreiðin rakst á
nashyrninginn á veginum frá Nairobi til Mombasa. Hraðinn var þá 100 km.
á klst. Manninn sakaðl ekkert en nashyrningurlnn féll og stóð ekki upp
aftur.
DAUÐI AFRÍKU
Hinum stóru dýrum í Afríku hefur fækkaS um 80%
síðan hvitir meni héldu þar innreið sína (M.v. þau dýr sem
lifa utan frumskóganna). Og þótt hinar stóru dýrategundir,
filar, nashyrnng>ar, flóðhestar og gírafar, hverfi ekki með
öllu á næstu árum, þá eru þær í mikilli hættu. Hvítir skemmti
ferðamenn og Afrikumenn sjálfir eru þess valdandi.
Vísindamaðurinn Bernhard Grzinek, forstöðumaður
dýragarðsins í Frankfurt, hefur hlotið heimsviðurkenningu
fyrir að benda á þessa hættu. í blaða- og tímaritsgreinum,
í sjónvarpinu og á kvikmyndatjaldinu, hefur hann skipað
sér fremst í flokk þeirra sem berjast fyrir náttúruvernd í
Afríku. Nýelga hefur hann ritað bók um þessi efni, og þar
segir:
„Það er auðsætt af gömlum landabréfum og menjum um
dýralíf og mannabústaði að suðurmörk Sahara-eyðimerkur
, innar lágu fjögur hundrum kílómetrum norðar fyrir þrjú
hundruð árum Á svo stuttum tíma hefur ein milljón fer-
jkílómetra lagst í eyði á tvö þúsund kílómetra línu suður-
markanna Mikill dauði hefur nú herjað Afriku og enn meiri
dauði mun á eftir koma. En við þessu er hægt að spoma.
Og einhvers staðar í heiminum verðum við að vernda ein-
hvem blett þar sem náttúran fær að vera eins og hún er
gjör . . . . “
Sonur dr. Grzimeks lét lífið í Afríku meðan þeir feð°-ar
voru aö vinna að þessari bók.
Sálkönnun
Sálfræöingurinn vildi komast að
raun um hvernlg nýi sjúklingurinn
væri á sig kominn, og sagSi vlS hann:
— HlustaSu á þessa sögu og segSu
mér svo hvaS þér finnst. Þú ert aS
fá þér göngutúr á sunnudegi. Þá
verður þú fyrir bil og höfuðlð á þér
fer af bolnum fyrir vikiS. Þú tekur
það undir handlegginn og ferð með
það I næsta apótek og biður um að
fá það sett á sinn stað. Það er gert
og þú ferð heim til þín. Væri þetta
nú eðlilegt eða ekki eðlilegt?
— Sennilega óeðlilegt?
— Hvers vegna?
— Vegna þess að flest apótek eru
lokuð á sunnudögum.
Fangahjálp
Hópur ífaískra fransiskusarmunka
ætlar að láta ,.dæma" sig I eins árs
fangelsi i þelm tilgangi að „endur-
heim'ta fangana fyrlr þjóðfélagið".
Þeir munu della kjörum fanganna
í heilt ár, sofa á sömu dýnum og
borða sama mat og morðingjar, sad-
istar og bófar. Þelr munu reyna að
tala um fyrir föngunum og aðstoða
þá eftir að fangelsistími þeirra er
útrunninn.
G. B. Shaw
Tíu ár eru liðin frá dauða G. B.
Shaw, og það er útaf fyrir sig ágætt
tilefni til að rifja upp nokkur spak
mæli hans:
— Byltfngar hafa aldrei afíétt
byrðum harðstjórnar, þær aðeins
flytja hana á annarra herðar.
— Hugsjónamaðurinn er hættu-
legri en hugsjónaleysinginn, rétt eins
og maðurinn er hættulegri skepna
heldur en sauðkind.
— Skynsamur maður lætur mótast
af umhverfinu. Þeir óskynsömu
reyna að móta umhverfið eftir sér.
Þess vegna eru allar framfarir komn
ar frá óskynsömum mönnum.
— Konunni er mest I mun að gift-
ast sem fyrst — og mannlnum að
vera ókvæntur eins lengi og hægt er.
— Heimilishamingja nútímamanns
er honum ekki eðlilegri en páfagauk-
inum búrið.
— Reynslan sýnir að menn læra
aldrei af reynslunni.
Heima er bezt
Söngvarinn Frank Sinatra er föð-
urlandsvinur af Iffi og sál. Hann
virðist ekki sjá nei'tt nema Bandarík
in og Bandaríkjamenn. Þegar hann
var spurður um álit sitt á öðrum
þjóðum, svaraði hann:
— Púff, Þjóðverjar, ég mundi ekki
trúa þeim fyrir knallettubyssu.
Frakkland? Það er bara fyrir skrípa-
kalla. Og ekkl færl ég aftur tll Spán
ar þótt það væri til að leika í hinni
síðustu kvikmynd, sem framleidd
væri í heimi hér. Sama er um Ítalíu.
Rússland — það er ekki staður fyrir
mig, og Englendingar, þeir eru hóp-
ur af ...
Lengra komst hann ekki, en líklega
verður þessi tala ekkl til að auka
vinsældir þess kumpána i Evrópu.
Frá París
Barmanni nokkrum á Montmartre
var um og ó hve svokallaöir „leður-
jakkar" voru tíðlr gestir hjá honum.
Þeir voru örir á þjórfé en gerðu í og
með nokkrar skammir af sér.
Þá fann hann uppá því að brjóta
flösku í miðju og stilla neðri helm-
ingnum af hennl út í barnum og láta
þar blóm i.
— Hvað á þetta að þýða? spurði
forvitinn „leðurjakki" þegar hann sá
blómið f flöskubrotinu.
— Með svona flösku slæ ég þig í
hausinn ef þú ert með elnhver lætl,
sagðl barmaður.
— Og blómið?
— Það legg ég á gror pina, vinur.
Villidýrin flýja
Nú er svo mikið skotlð i Kongó
að vllildýrln yfirgefa landlð í stórum
flokkum, segir í suður-afrfkanska
biaðinu Star.
Fregnritarl blaðsins í Kongó segir
að margir fílar og fióðhestar hafi
nýlega farlð yfir landamæraána
Laapula, og virðist þeir nú kunna vel
við slg á sléttunum í Rodesíu, þar
sem friður rikir.