Tíminn - 29.03.1961, Blaðsíða 11

marz 196L
H
Ég var nýlagstur út af
eftir matinn og búinn að
taka mér bók í hönd, þegar
ég heyrði stúlkurnar koma
inn í eídhúsið og viðhafa ó-
fagurt orðbragð um einhvern
mann. — Hvað hef ég nú
gert, hugsaði ég skelfdur og
leit fram. Þar stóðu þær báð-
ar og burrkuðu af sér slett-
ur með tiltækum þurrkum.
— Hvaö kom fyrir? spurði ég
— Haun sletti á okkur, bölv
aður!
— Hvsr???
Önnur nefndi númer á Reykja-
víkurbíl.
— Hvar
— Hér úti á götunm. Hann
gaf í poJ.'ana, þegar hann sá
okkur.
— Ætliði ekki að láta hann
borga hreinsun á fötunum?
— Jú, og hárþvott og lagningu,
svaraði hm og strauk framan úr
sér.
Slettur uppá andlit
Það var bót í máli, að ekki var
mjög óhreint í pollunum, þegar
þetta varð, svo ekki sá stórlega
i fötum þeirra, en þær voru slett
ár alla leið upp í andlit. Og þar
sem það er ekkert einsdæmi að
fólk fái á sig alls konar slettur
frá bílum, ákvað ég að hringja
! Ólaf Kristjánsson, yfirmann
bifreiðadeildar Samvinnutrygg
inga, og fá upplýsingar um, hver
bætti tjón sem af svona slett-
um hlytist, og að hverju marki
það væri bætt
Hver er bótaskyldur?
í fyrst.u tvö skiptin, sem év
reyndi að hringja var Sam
bandið á tali. Loks var þó svar
að, en pá var Ólafur á tali. Það
stóð þó ekki langa stund, og bráð
lega svaraíti hann.
— Nú þarf ég að fá hjá þér
nokkrar upplýsingar
— Já.
— Þegar svona slabb er á göt-
unum og þær heldur sóðalegar.
og einhver ekur óvægilega ofan
í poll og atar með því út vegfar
endur, er þá hann sjálfur bóta-
skyldur eða tryggingarnar?
— Ja — það er nú það sanna
í því, að þetta hefur lengi verið
Ljósmyndarinn brá sér út á götu hér rétt hjá ritstjórnarskrlfstofunum, til þess aö taka mynd af bíi skvetta
úr polli. Þá brá svo við, að þegar bílstjórarnir sáu manninn í skvettingafæri, ýmist reyndu þeir að sneiða
hjá stærstu pollunum eða fara lúshægt. Loks kom e/nn, sem ekki gætti að fínum frakka Ijósmyndarans og
árangurinn — Ijósmynd G.E.
Skvetti a þær aur og
eyðilagði lagninguna
Það er ekkert gaman að eiga leið um svona götu fótgangandi, svo maður
nú ekki tali um, ef bílar eiga leið fram hjá.
umtalað hjá tryggingafélögun-
um. Þau hafa ekki viljað fara
inn á það að borga bætur fyrir
svona iagaö, heldur vísa fólkinu
a bílstjórann. Við höfum sem sé
ekki viljað koma bílstjórunum
upp á það, að borga fyrir þá, því
r.ð við óttumst að með því verði
þeir kannske ennþá kærulausari.
Því að vitaskuld eru þeir mest
megnis og næstum eingöngu
fyrir kæruleysi og trassaskap að
sletta for og vatni á fólk, sem
þeir keyra fram hjá. Og við, sem
sé, höfum verið hræddir um það
ef við færum að borga þetta, —
— ja, það náttúrlega má segja,
að þessar lögboðnu ábyrgðar-
tryggingar séu fyrst og fremst
til þess að bæta tjón, sem þriðji
maður vrrður fyrfr, af völdum
bifreiðar, og getur ekki fengið
bætt, t.d. með það fyrir augum,
að bíleigandi geti ekki staðið
straum af slíku. En við teljum
að þarna ~é aldrei um það miklar
upphæðir að ræða, að bílstjór-
arnir geti ekki borgað það, og
þess vegna höfum við vísað á
bílstjóraan, og bent fólkinu ræki
lega á, að sleppa honum ekki við
að borga þetta. En við teljum
að það sé alveg hægt að komast
hjá þessu. Það er kannske rétt
einstaka tilfelli, ef það er hola
eða eitthvað, sem maðurinn sér
ekki fyrr en það seint, en það er
ákaflega sjaldgæft. Það er jú
ekkert annað að gera en keyra
bara nógu hægt og gætilega
fram hjá fólkinu. Það verður
maður að sætta sig við, þegar
vegurinn er þannig heldur en að
ausa for yfir fólk og hálfeyði-
ieggja föt þess.
— En eru þeir skilyrðislaust
bótaskyldi’-?
— Já, það eiu þeir vafalaust
Nema því aðeins, að þeir geti
sannað, að þeir hafi ekki á nokk
urn hátt tretað komið í veg fyrir
það, en ég efast þó stórlega um
það sam:, því þá yrðu þeir taldir
bótaskyldir samt, sem eigendur
og ábyrgðarmenn bifreiðarinnar,
býst ég v;ð En við höfum sem
sagt ekki viljað fara inn á að
borga svoi.a iagað, ekki þá iyrr
en fullreyrit væri, að fólk gæti
ekki fengið það borgað öðruvísi
og þá með endurkröfu á bílstiór-
ann, sem kemur alveg í sama
stað niður fyrir hann.
Annar áhekingúr
— Þið eruð þá þarna annar á-
bekingur, eða svo.
— Já, það má segja já. Ef til
þess kæmi, að þeir yrðu sjálfir
að borga svona lagað, myndi það
fljótt spyrjast út meðal öku-
manna, Og það ætti nú kannske
að geta haft áhrif á þá i þá átt
að fara gætilegar.
Næst lá fyrir að hringja í öku-
manninn, sem sletti á stúlkurn-
ar, þó okki væri nema til þess
að vita, .'ívemig ökumaður tekur
því, þegar hann er krafinn bóta
fyrir slettingar.
Ekki til greina
— Getur það ekki staðizt, að
þér hafið ekið eftir (ákveðinni
— Á litlum, grænbláum eða
grábláum bfl.
— Það getur ekki passað þvi
ég mætti engum stúlkum þar 4
þeirri leið.
— Ekki það nei.
— Alls EKKI, sko,
— Engum stúlkum?
— Það kemur alls ekki til
greina, sko.
— Ég .í nú erfitt með að trúa
því, að þær fari að ljúga því upp
á bíl, sem þær þekkja ekki neitt.
— Þetta er nú tilfellið samt.
— Og hvaða númer gáfu þær
upp á honum?
— (Númerið nefnt aftur.)
— Og hvoru megin voru þær
við mig?
— Þær voru austanvert á göt-
unni.
Ekki teki’ð eftir Jiví
— Ja, það getur vel verið, að
í spegli Tímans í dag er rætt um
aur á götum bæjarins, bíla, sem
sletta honum, fólk, sem verður
fyrir honum, og hver eigi að bera
skaðann.
götu) rétt fyrir kl. 1 í dag?
— Rétt fyrir kl. 1 í dag. Allt-
svo um eitt alveg.
— Já.
•— Jú.
— Já. Og ekið þar ofan í poll
og skvatt yfir tvær stúlkur.
— NEl! ÞAÐ KEMUR EKKI
IIL GREINA! — Og hvar átti
það að vera á .. götunni?
— Milli 12 og 14.
— Nei, það kemur ekki til
greina, því þar voru akkúrat
cngir á íerðinni! Og ég var með
stúlku með mér í bílnum, og hún
getur borið vitni um það. Ég
fór mjög hægt ..
Hver er vitnisbær?
— En stúlkurnar tvær, ætli
þær séu ekki vitnisbærar?
— (Þögn) Ja — hvernig bíll
var það, sem ég átti að vera á?
þetta hafi verið án þess að ég
tæki eftir bara.
Og að ég hafi farið svo hratt?
— Það veit ég nú ekki. Það
þarf sva sem ekki að fara mikið
hratt til bess að skvetta á þess-
ari götu.
— Hann getur náttúrlega hafa
dottið ofan I einhverja holu
svona um leið. En sögðuð þér
ekki áðan, að ég hefði farið svo
hratt?
— Nei, ég veit ekkert um það.
Ég veit það bara, að þær voru
slettar alveg upp á andlit.
Sta'ðitS bsk vií bíl
— Erða virkilegt! Ég skal
segja ykkur það. Ja — þetta hef-
ur þá svona gersamlega farið
fram hjá mér. Ég man ekki eftir
að hafa séð þær bara. Hafa þær
(Framhald á 15. síðu).
\