Tíminn - 14.05.1961, Side 7

TÍMINN, huimudagiim 14. maí 1061.
7
— SKRIFAÐ OG SKRAFAÐ
Grjótkast og rúðubrot Heimdellinga síðastliðið sunnudagskvöld. - Hatursáróður komm-
únista gegn Bandaríkjunum. - Ólík viðbrögð lýðræðissinna og einræðissinnaðra aftur-
haldsmanna. - Hatursáróður stjórnarblaðanna til þess að draga athygli frá „viðreisninm‘.
- Unglingar gerðir að nazhyrningum. - Benedikt, Eyjólfur og Magnús. - Hin rétta leið.
Þau tíðindi, sem geröust
hér í bænum á sunnudags-
kvöldið var, hljóta að verða
lengi minnisstæð. All stór
hópur hálfvaxinna unglinga
undir stjórn nokkurra forustu
manna í Heimdalli, æskulýðs-
félagi Sjálfstæðismanna,
reyndi í fyrstu að hleypa upp
útifundi, sem samtök her-
námsandstæöinga héldu, en
þegar það mistókst, var farið
að flokksh'1®1 Sósíalistaflokks
ins og það grýtc,, þegar lög
reglan hindraði þar frekari
aðgerðir, var haldið að bústað
rússneska sendiráðsins og
byrjað að brjóta þar rúður
er lögreglan kom á vettvang.
Nokkrir forsprakkanna voru
handteknir af lögreglunni en
aðrir sluppu.
Það skal endurtekið, sem
áður hefur verið sagt hér í
blaðinu, að telja verður ótrú-
legt, að forkólfar Sjálfstæðis-
flokksins eða hinir hyggnari
ráðamenn Heimdallar, hafi
staðið eitthvað á bak við
þessar aðgerðir. Til þess eru
þær of heimskulegar aö hægt
sé að ætla slíkt. Hinu verður
hins vegar ekki neitað, að
leiðtogar Sjálfstæðisfolkksins
eiga mikinn óbeinan þátt i
þessum atburði. Unglingarn-
ir sem upphlaupið gerðu, eru
hinir nytsömu sakleysingjar,
sem hafa blindast svo mjög
af áróðri forsprakkanna. að
þeir hafa gengið feti lengra
en ætlazt hefur verið til, a.
m.k. að sinni. Ef forsprakkarn
ir halda sömu áróðursaðferð-
um áfram, geta þeir átt eftir
að vakna við þaö einn morg
uninn, að þeir séu búnir að
missa tök á hjörðinni. Árang-
i'rinn af iðju þeirra sé m.ö.o.
orginp sá, að hér sé kominn
+U sögunnar hópur ofstækis-
manna, sem stofnar sinn eig-
in flokk eða hefur náð fullu
tangarhaldi á Sjálfstæðis-
flokknum sjálfum.
Áróður komm-
únista
Hér er vissulega á ferðum
miklu meira alvörumál en j
menn gera sér yfirleitt næga
grein fyrir. Blindur haturs-
áróður ber því miður oft skjót i
an og blómlegan ávöxt. Þetta j
reyndist Hitler á sínum tíma. j
Þetta hefur líka víða gagnað.
kommúnistum vel. Af hálfu j
kommúnista hefur nú um.
nokkurra ára skeið verið hald
ið uppi skipulögðum haturs-
áróðri gegn vestrænum þjóð-
um bó einkum Bandaríkjun-
um Ekki aðeins þeir, sem
ha*n fylgt vesturveldunum að
máhun gagnrýnt^laust og
mp't öllum mistökum þeirra
bót, heldur engu síður hinir,
sem hafa sagt kost og löst
Stöðvar fyrirhyggjuleysi ríkisstjórnarinnar síldveiðarnar og karfaveiðarn-
ar að mestu? Sjá forustugrein blaðsins á 5. síðu.
á málunum, hafa hlotið þann
stimpil kommúnista að vera
j Ameríkudindlar og auðvalds-
j þjónar, ef þeir hafa ekki viljað
' dansa með í hatursáróörinum
gegn vesturveldunum. Óþarft
er að nefna dæmi um þetta,
því að þau hafa menn fyrir
augunum bæði innan lands
og utan.
r
Aróður andkomm-
únista
Af hálfu andstæðinga
kommúnista hefur verið
brugðist mjög misjafnlega
við þessum áróðri. Frjálslynd
ir menn og réttsýnir, hafa
ekki látið þennan áróður
rugla sig neitt, heldur haldið
áfram vöku sinni, og má
nefna sem dæmi um þetta
marga helztu stjórnmálaleið
toga vestrænna þjóða og ým-
is merkustu blöð þeirra þjóða.
Þessir aðilar hafa lagt áherzlu
á að svara ekki hatursáróðri
kommúnista í sömu mynt, þvi
að ekkert væri líklegra til að
kollvarpa' frelsinu og kveikja
nýtt heimsstyrjaldarbál eins
og fordæmi Hitlers hefði lfka
bezt sýnt. Rök og skynsemi
ætti að einkenna málflutning
vestræns lýðræðis en ekki
æsingar og hatur. Því miður
hafa þó ýmsir hægri sinnaðir
öfgamenn vestan tjalds fallið
fyrir þeirri freistingu. Mc
Carthy er eitt gleggsta dæm-
ið. Hann svaraði kommúnist-
um með sama hatursáróðr-
inum og þeir beittu og setti
kommúnistastimpil á alla,
sem ekki vildu taka undir
með honum. Nú er Robert
Welch, leiðtogi hins illræmda
John Birch-félagsskapar,
höfuð talsmaður þessarar
stefnu vestan tjalds, ásamt
einræðisherrum eins og
Franco á Spáni og Salasar í
Portúgal. Æsingar og haturs-
hugur einkennir alla starf-
semi þessara manna og þar
sem þeir komast til valda,
beita þeir sama ófrelsinu og
ofríkinu og kommúnistar. —
Þeir lýðræðissinnar, sem ekki
vilja una þessum vinnubrögð-
um, eru hiklaust stimnlaðir
kommúnistar, leiguþý komm-
unista, Rússadindlar og öðr-
um slíkum nöfnum.
Áróður íslenzku
stjórnarblaðanna
j Hið sorglega hefur gerzt hér
já landi, að ráðamenn stjórn
I arflokkanna hafa í vaxandi
mæli gripið til áróðursaöferða
þeirra McCarthys og Welch,
Salasars og Francos, síðan
tók að halla uridan fæti hjá
j „viðreisninni". Þeir hafa reynt
j að draga athyglina frá sam-
drættinum og kjaraskerðing-
unni meö því aö hefja haturs
I áróó\ir gegn andstæðingun-
um, líkt og þeir McCarthy og
Welch, og veifað kommúnista
stimplinum í tíma og ótíma.
Mikill áróður hefur verið .haf
: inn gegn Rússum og komm-
únistum og málflutningur um
| þá fyrrnefndu verið í. svipuð-
j um æsinga- og haturstón og
j áróður kommúnista varðandi
Bandaríkiamenn f fram-
haldi af því hefur kommún-
j istastimpillinn verið settur á
j alla og allt, sem ekki hefur
verið ríkisstjórninni að skapi.
Þegar bændur og launþegari
vilja ekki una búsifjum „við j
reisnarinnar" er það kallaður j
kommúnismi. Þegar íslenzkir j
menn vilj a ekki afsala rétti j
til útfærslu á fiskveiðiland- j
helginni, er það kallað þjón-
usta við hinn albióðlega
kommúnisma! Ein uppáhalds
1 iðja stjórnarblaðanna er aö
stimpla Framsóknarmenn
kommúnista eða þjóna þeirra.
Þótt blöð Sjálfstæðisflokks
ins kappkosti þennan áróður,
er það ótvírætt, að þau hafa
til þessa oröið undir í sam-
keppninni við Alþýðublaðiö.
Einkum gengur Alþýðublaðið
feti framar í því að koma
kommúnistastimpli á allar
launakröfur. Það er líka enn
hatramara gegn Rússum en
Mbl. Spaugilegt dæmi um
þessa samkeppni Alþýðublaðs
ins við Mbl. er það, er Mbl.
sagði frá því, að skortur væri
á eggjum, því að þau væru
keypt af varnarliðinu á Kefla
víkurflugvelli. Alþýðublaðið
svaraði þessu rétt á eftir með
því að telja eggjaskortinn
stafa af annarri ástæöu eða
þeirri, að hænunum væri gefið
rússneskt fóður!
Unglingar verða að
nazhyrningum
Það er þessi hatursáróður
stjórnarblaðanna og sífellda
kommúnistabrígsl, sem er rót
þess leiðinlega atburðar, að
vel stálpaðir unglingar grýttu
hús og brutu rúður á sunnu-
daginri var. Þegar fólk, sem
lítið athugar málin, er búið
að sjá fyrir augunum dag eftir
dag hinar stóru yfirskriftir
stjórnarblaðanna um komm-
únista og fylgifiska þeirra og
allar vammir, sem þeim eru j
færðar að sök, þá blindast j
þetta fólk smátt og smátt af i
þessum áróðri. Fyrr en það
sjálft veit af, er það orðið aðj
nashyrningum, líkt og í leik-
ritinu, og er farið að láta alls
konar villidýralátum.
. Þetta fyrirbrigði, sem gerð-
ist hér á sunnudagskvöldið,
er því miður farið að verða
býsna títt víða um heim. Það
er orðiö næsta títt að lýður,
sem hefur verið æstur þannig
upp, hafi safnast að
sendiráöum Bandaríkjanna í
kommúnistalöndum eða að
honum hafi verið stefnt að
sendiráðúm Sovétríkjanna í
löndum vestan tjalds. Venju-
legast hefur það þó verið í
sambandi við einhvern meiri
háttar atburð í alþjóöamál-
um, en ekki komið eins og
upp úr þurru, líkt og gerðist
hér á sunnudagskvöldið. Það
sýnir. að hér virðist þetta
komið á enn lægra og háska
legra stig.
Benedikt, Eyjólfur
oí? Magnús
íslendingar verða að átta
sig vel á þessu máli áður en 1
það er orðið um seinan. Ellal
getur brátt verið komið svo,
að þjóðin verði orðin að tveim
ur öskrandi fylkingum, þar
sem önnur hrópar: Ameriku
dindlar og auðvaldsþrælar,
en hin: Rússadindlar og
kommúnistaþrælar, og vinnu
brögðin í íslenzkum stjórnmál
um verði eftir því. Sannar-
lega er mikil hætta á því, þeg-
ar svo er komiö, að þá gleym
ist það fljótt, hver er hinn
íslenzki málstaöur og það
verði erlend sjónarmið og
einræðishyggja, annaðhvort
í anda Hitlers eða Stalins,
sem komi til með að ráða hér
ríkjum.
í umræöum um alþjóðamál
in eigum við vissulega að
taka okkur til fyrirmyndar
þá leiðtoga vestrænna ríkja,
sem ræða málin með mestri
hófsemi, en þó festu, en ekki
öskurapa McCarthy-isma eða
kommúnismans. í skrifum sín
um um varnarmálin ættu t.d.
Benedikt Gröndal og Eyjólfur
Konráð ekki að stimpla alla
þá, sem eru andvígir hersetu
á friðartímum, kommúnista,
heldur miklu fremur minnast
ummæla Dulles, sem skildi vel
að það stafaði ekki af neinum
kommúnisma, þótt íslending-
ar teldu hersetu erfiða. því
aö þröngt myndi Bandaríkja-
mönnum þykja fyrir dyrum,
ef þar dveldi 5—6 milljón
manna erlendur her. Jafn
þýðingarlaust er það líka
fyrir Magnús Kjartansson að
ætla að kalla Bandaríkja-
dindla og auðvaldsleppa alla
þá íslendinga, ,sem vilja að
hætti Norðmanna og Dana
vera í Atlantshafsbandalag-
inu og hafna með bví hlut-
leysi, sem reyndist bæði okk
ur og þeim haldlaust í sein-
ustu styrjöld.
Meðalvegurinn
Hinir öskrandi Heimdelling
ar, sem grýttu hús og brutu
glugga á sunnudagskvöldið
var| eru vissulega alvarlegt
tímanna tákn. Það má vera
okkur alvarleg umhugsun um
að gerast ekki slíkir leiksopp
ar kalda stríðsins, við glötum
með öllu því, sem íslenzkt er.
Meirihluti þjóðarinnar hefur
eindregið valið sér stöðu með
vestrænum lýðræðisbióðum,
en þaö þýðir hins vegar ekki
það, að við eigum að afsala
alveg sjálfsákvörðunarrétti
okkar i hepdur hinna vest-
rænu stórvelda, eins og helzt
má orðið skilja á skrifum
stjórnarblaðanna.' Við eigum
að vera í þessum samtökum
til að halda á rétti okkar. en
ekki til þess að farga honúm,
í þeim efnum er gott að hafa
hliðsjón af frændum okkar,
Dönum og Norðmönnum, sem
ekki láta bjóða sér annað en
(Framhaid á 10 síðu).