Tíminn - 09.06.1961, Blaðsíða 8

TÍMINN, föstudaginn 9. júní 1961,
Frá 75. aðalfundi KEA
Sjötugasti og fimmti aðalfundur Kaupfélags Eyfirðinga
var haldinn í Samkomuhúsinu á Akureyri dagana 31. maí
og 1. júní s. I. Þar var þess minnzt með ræðum og ávörpum
að félagið er 75 ára á þessu ári. Enn fremur kom út mjög
vandað hefti Félagstíðinda, sem kaupfélagið hefur gefið út
mörg síðustu ár. Á aðalfundinum höfðu 189 manns úr 24 fé-
lagsdeildum fulltrúarétt. Fundinn sátu auk þess, stjórn, fram
kvæmdastjóri, endurskoðendur, margir starfsmenn og aðrir
gestir.
Brynjólfur Sveinsson form. fé-
lagsstjórnar setti fundinn með
stuttu ávarpi. Fundarstjórar voru
Jónas Kristjánsson og Guðmundur
Eiðsson og fundarritarar Kristinn
Sigmundsson og Sæmundur Guð-
mundsson.
Fortmaður kvaddi sér hljóðs ut-
an dagskrár og minntist látinna fé
lagsmanna, einkum þeirra Garðars
Halldórssonar alþingismanns og
Sigtryggs Þorsteinssonar deildar-
stjóra, fór um þá viðurkenningar-
og þakkar orðum en fundarmenn
risu úr sætum. Enn fremur flutti
formaðurinn ávarp það, sem birt
er á öðrum stað í blaðinu.
KEA. Þakkaði hann langt og á-
nægjulegt samstarf og óskaði sam-
vinnustefnunni allrar giftu. f ræðu
sinni benti hann á, að landkostir'
í héraðinu væru ekki miklir frá
náttúrunnar hendi eða sveitir bú-
sældarlegar, en eyfirzkir bændur
hefðu gert þær að einhverri blóm-
legustu byggð iandsins. Brynjólf-
ur Sveinsson þakkaði Eiði langt
og farsælt starf fyrir Kaupfélag
Eyfirðinga. Eiður Guðmundsson
hefur setið aðalfundi KEA frá
1919 og lengst af verið í stjórn
félagsins á þessu tímabili.
Skýrsla stjórnar
Brynjólfur Sveinsson flutti
skýrslu stjórnarinnar. Helztu fram
kvæmdir á árinu 1960 voru þessar:
Síðasti hluti frystihússins á Odd
ekki lengur kosningu í stjórn eyri gerður fokheldur. Stærsta ný-
Hverfur úr stjórn
Eiður Guðmundsson lýsti því
yfir, í merkri ræðu, að hann tæki
bygging á árinu var frystihúsið á
Dalvík. Það var gert fokhelt fyrir
áramót. Byggð var vörugeymsla á
Gleráreyrum, keypt útgerðarstöð
Guðmundar Jörundssonar, hús og
lóðir. Nýja verzlunarhúsið í Gler-
árhverfi var. í smíðum og verður
tekið í notkun i sumar og byggðar
voru tvær hæðir ofan á Ráðhús-
torg 3. Þar er m.a. fyrirhuguð
skjalageymsla. Hólmgeir Þorsteins
son hefur unnið ötullega að söfn-
un pi'entaðra heimilda um íslenzk
samvinnumál frá fyrstu tíð til
þessa dags og var þess sérstaklega
minnzt.
Fjárfesting KEA varð um 7
milljónir króna á árinu 1960.
Væntanlegar fram-
kvæmdir
Framundan eru ótal verkefni,
sem félagið þarf að leysa og kall-
ar margt að í einu. Ljúka þarf
hraðfrystihússbyggingunni á Dal-
vík, ákveðið mun að hefja bygg-
ingu verzlunarhúss fyrir bygginga-
vörur við Glerárgotu, þá ráðgerir
félagið að byggja verzlunarhús í
Grenivík og útibú á Suður-brekk-
unni og gera endurbætur á Vefn-
aðarvörudeildinni.
HHB
Brynjólfur Sveinsson setur 75. aðalfund KEA. Til vinstri er Jakob Frimannsson og Guðmundur Eiðsson til
hægri á myndinnl. Samkomuhúsið var blómum skreytt.
Skýrsla framkvæmda-
stjóra
Jakob Frímannsson fram-
kvæmdastjóri flutti skýrslu um
hag og rekstur félagsins á liðnu
ári og hinna einstöku deilda og
fyrirtækja. Menn ganga út frá því
sem gefnu, að framkvæmdastjór-
inn flytji greinargóða yfirlits-
skýrslu um þessi mál árlega. Hitt
hugleiða líklega færri, hvert
feikna starf liggur þar að baki.
Framkvæmdastjórinn talaði blað-
iaust að öðru leyti en því, sem
reikningamir sögðu til um. Slíka
ræðu hefði þurft að varðveita.
Kaupfélagið greiddi framleið-
endum fullt verð fyrir landbúnað-
arafurðir og nokkru betur fyrir
mjólk. Dilkar reyndust fremur
léttir til frálags. Mjólkurfram-
leiðslan jókst um 9%. Framleiðsla
sjávarafurða var svipuð og árið
1959 og ársframleiðslan var nær
öll seld fýrir árslok. Veðurfar var
milt og spretta góð. Sala afurða
úr landi varð 26 milljónum meiri
en árið áður. Fiskur meiri en kjöt
aðeins fyrir 3 milljónir.
Heildarsala félagsins, þar með
talin sala afurða innanlands og
utan, ásamt sölu verksmiðja og
annarra fyrirtækja, nam á árinu
357 milljónum króna eða nær
15% meira en árið áður. Hér ber
þess þó atí geta, að 37 milljónir
eru á þessum reikningum tvítald-
ar, þar sem ein deild selur ann-
arri. Svo er t. d. um mjólk og
mjólkurvörur, kjöt, ýmsar iðnaðar
vörur o. fl.
Sala erlendra vara hefur þó, i
þrátt fyrir geysilega verðhækkun,
ekki aukizt nema um 8% og er því
verulega minni en áður að magni
til.
Sala iðnfyrirtækja og verzlana
jókst um rúm 15%. Sala innlendra
vara á innlendum markaði jókst
um 20% og sala ýmissa hlutafé-
laga álíka mikið. Þessi aukning
gaf félaginu töluverðar tekjur til
uppbóta á lélega afkomu verzlun-
ardeildanna.
Rekstursafgangur nemur lítil-
lega hærri uphæð en 1959 og varð
fyrir árið 1960 rúmlega 1,4 mill-
jónir króna. Nægir sú upphæð til
að endurgreiða 3% af ágóða-
skyldri vöru.
Framkvæmdastjórinn sagði, að
þrátt fyrir allar aðgerðir ríkis-
stjórnarinnar 1960 til að þrengja
kost kaupfélaga, hefði tekizt að
forða félaginu frá taprekstri
þetta ár.
Hagnaður varð á flestum rekst-
ursdeildum félagsins nema Hótel
KEA, Brauðgerð, Frystihúsi, Kola-
Jakob Frimannsson flytur yfirlits-
skýrplu um hag og rekstur KEA.
sölu og Gróðurhúsum, en halli á
þessum deildum var samanlagður
um 730 þús. kr.
Meðalkostnaður varð 13,94% af
vörusölu. Kostnaður við rekstur
félagsins hafði ekki tekið miklum
breytingum, nema veltuútsvar og
söluskattur, sem nam 2,2 milljón-
um króna og eru þetta mestu nýir
útgjaldaliðir. Vaxtagjöld urðu og
mun hærri en áður. Opinber gjöld
hækkuðu úr 0,88% árið 1959 upp
í 1,8% árið 1960. Hin auknu út-
gjöld, sem hér hafa verið talin,
stafa eingöngu af ráðstöfunum
hins opinbera. Sameignarfyrirtæki
SÍS og KEA gáfu félaginu öll arð.
Nokkur hlutafélög sem KEA á
hluta í, voru rekin með halla, mis-
munandi miklum, svo sem samein-
uðu verkstæðin Marz, Vélsmj.
Oddi, Útgerðarfélag KEA, Njörð-
ur og Grána. Hallinn á þessum
fyrirtækjum nam um fjórðung úr
milljón.
Eiður Guðmundsson í ræðustól.
Bertrand Russel:
Vinnið - annars sálist
þið úr leiðindum
Vinna getur verið með ýmsu
móti, allt frá eyðufyllingu til
hreinnar nautnar og fer það eftir
eðli starfsins og hæfileikum hins
vinnandi manns.
Megnið af þeim störfum, sem
flest fólk vinnur eru ekki skemmti
leg í sjálfu sér, en jafnvel slík
störf hafa til síns ágætis nokkuð.
Fyrst og fremst dvelja þau fyrir
mönnum mikinn hluta dags án
þess að menn þurfi að taka sjálf
stæða ákvörðun um hvað gera
skuli.
Flestir ríkir iðjuleysingjar
kveljast af ofboðslegum leiðind-
um og eru þau gjaldið, sem þeir
greiða fyrir að vera lausir undan
oki brauðstritsins. Við og við lina
þeir þrautir sínar með því að
skjóta villidýr í Afríku, eða
fljúga í kring um hnöttinn, en
eftir að menn eru af æskuskeiði
er slíkt ekki skemmtun til lengd
ar.
Þess vegna er það, að gáfaðir
auðmenn vinna næstum því eins
mikið og ef þeir væru fátækir
og flestar rfkar konur eyða tfma
) sínum í ótal smámuni, sem þær
) telja sér trú um að séu stórmerk
) ir á heimsmælikvarða.
) Vinna er því fyrst og fremst
) æskileg sem vörn gegn leiðind-
) um, því að sá leiði, sem sækir
) að manni við óskemmtileg störf,
) er ekkert í samanburði við það
) angur, sem að honum sækir þeg-
)
BERTRANO RUSSEL
(Brezki heimspekingurinn
Bertrand Russel er orðinn 88
ára gamall, en virðist enn
halda andlegum kröftum og
hefur ótrauður staðið í fylk-
mgarbrjósti í baráttunni gegn
kjarnorkuvopnum. — Fyrir
skömmu birtist eftir hann
greinarflokkur í Daily Herald.
áin greinanna birtist hér i þýð-
ingu og fleiri ef til vill síðar.
. S.Th.
ar hann hefur ekkert við tím-
1 ann að gera.
Vinnu fylgir líka annar kostur,
sá, að þá verða fríin svo skemmti-
leg þegar þau fást.
Neyðist maður ekki til þess að
ganga fram af sér við störf, þá
eru allar líkur til þess að hann
skemmti sér miklu betur í frí-
stundum sínum en iðjuleysing-
inn.
Annar kostur við flest launuð
störf og sum ólaunug líka, er að
með þeim má vinna sér frama.
Hversu leiðinleg sem vinnan er,
þá verður hún bærileg, ef hún
veitir manni frama, hvort heldur
í manns þrönga verkahring eða
á víðara sviði.
Að eiga sér markmig að stefna
að er eitt meginskilyrði fyrir lífs-
hamingju og markmið flestra
manna er frami í starfi. Að þessu
leyti standa þær konur verr að
vígi, sem vinna á heimilum held
ur en karlmennirnir og konur,
sem starfa utan heimila.