Tíminn - 07.09.1961, Blaðsíða 9

T f MIN V, fimmtudaginn 7. september 196i.
9
Slgurleifur mokar I skrímslið.
gera. Hér upp frá sögum við þá,
slípum þá og göngum alveg frá
þeim, og svo er leturgerð á Grett-
isgötunni.
— Sendið þið legsteina út um
allt land?
— Já, bæði legsteina og annað.
— Hvað er lengi verið að saga
einn stein í sundur?
— Það er misjafnt, eftir þvi
hvað steinninn er stór. Við vorum
mánuð með einn um daginn, en
hann var líka mjög stór.
Maðurinn við sögina er hættur
að moka ofan í hana og horfir á
okkur rannsakandi augum. Senni-
lega er hann löngu orðinn heyrn-
arlaus af hávaðanum. Við göngum
að honum, ljósmyndarinn öðrum
megin og ég hinum megin óg öskr-
um af öllum mætti í sitt hvort
eyrað: Hann lítur á okkur stein-
þegjandi, tekur svo skófluna og
byrjar að moka ofan í skrímslið
móbrúnni leðju.
— Hvaða drulla er þetta? öskra
ég öðrum megin við hausinn á hon-
um. Hann snýr sér við og réttir
mér hitt eyrað. Ég öskra af öllum
lífs og sálarkröftum í það líka og
horfi vongóður á hann: Hann hall-
ÞaS tók Björn hálfa mínútu að saga plötuna sundur.
„Ég á eftir að gera
legstein yfir þig góði“
Grjót vitS grjót, grjót
ofan á grjóti — Full bak-
lóí af grjóti. Þetta eru
engir smásteinar, stórir
hnullungar — risar. Þeir
eru har'ðir og láta ekki
mola sig. — Þa$ á aí
saga þá, nísta þá í sund-
ur og gera úr þeim leg-
steina. Legsteina og fleira.
Við gægjumst inn í verksmiðj-
una. Sögin er við dyrnar. Hún er
skrímsli, urrar og gargar. Hún er
að bíta stóran stein í sundur með
tíu tönnum, og það er maður að
mata þana. Hann mokar einhverju
ofan í hana með skóflu og hún
öskrqr, svo að hausinn á manni
ætlar að springa. Við læðumst
fram hjá herini inn í salinn. Þar
hittum við mann. sem heitir Björn
Kjartansson.
— Eiga allir þessir steinar fyrir
utan að verða legsteinar?
— Sumir, ekki allir. Við smíðum
ýmislegt úr steinum. Þetta er
steinsmiðja
— Hvað smíðið þið?
— Til dæmis sólbekki i glugga-
kistur og alls konar plötur innan-
húss
— Hvað heitir fyrirtækið?
— Steiniðjan. Þetta er eina fyr-
irtækið af þessu tagi á landinu.
— Hvar fáið þið grjótið?
Full baklóS af grjóti. — (Ljósm.: TÍMINN — GE)
— Úr grjotnámu við Múlakamp.
Það er nóg af grjótinu. Við smíð-
um mest úr grágrýti.
— Smíðiö þið ekkert.úr útlenzk-
um steinum?
— Jú, svolítið úr sænsku graníti.
— Hvað vinna margir hérna?
— Við vinnum þrír hénia upp
frá núna, og það er alltaf nóg að
ab undir flatt og skyndilega rekur
hann upp öskur:
— Hvað eruð þið að gera hérna?
— Hvaða drulla er þetta? öskra
ég.
— Drulla? Sagðirðu drulla? og
það er hótunarhreimur í röddinni,
þetta er sko engin drulla. Hvað
eruð þið að gera hérna?
— Hvað ertu lengi að saga
þennan stein, sem er í henni?
— Þetta er grunsamleg spurn-
ing Þið eruð grunsamlegir náung-
ar, öskrar hann. Hvað varðar ykk-
ur um það? Hvað er hann að gera
með maskínuna þarna?
— Þetta er bara ljósmyndari.
— Mér lízt ekki á hann.
— Hvernig ferðu að því að saga
stein með járni?
— Sagarblöðin saga ekkert, þau
eru slétt. Það er stálsandurinn,
sem gerir það.
Stálsandurinn?
— Já, ég set hann í leðjuna, sem
ég moka ofan í hana, svo urga
blöðin kornunum ofan í steininn.
Það tekur langan tíma að saga
einn stein í sundur. Þessi stálkorn
eru frá Englandi, — rándýr f jandi.
— Hvað ertu búinn að vinna
lengi við þetta?
•— Tólf ár.
— Þú ert orðinn gamalmenni.
— Nei, ég byrjaði svo ungur við
þetta. Sérðu ekki, hvað ég er ung-
legur?
— Ég hélt þú værir gamall og
værir að smíða þinn eigin legstein.
— Ertu vitlaus, maður. Ég ætla
mér sko að lifa lengi.
— Hvenær byrjaðir þú að saga
þennan stein?
— Á föstudaginn. Það eru tíu
blöð i vélinni, þetta gengur ekkert.
Það gengur betur. þegar þau em
færri.
— Hvað heitirðu?
— Nú er farið að sjóða á sög-
inni, af því að þið eruð að tefja mig.
Hún fer bráðum að gjósa. Ég má
ekki vera sð þessu kjaftæði, sögin
verður vitlaus.
— Hvað heitirðu?
— Ég heyri ekkert. það er svo
mikill hávaði.
— Það er allt í lagi, ég spyr bara
hina um það.
— Þeir vita ekkert um það, hvað
ég heiti.
— Ertu búinn að fá heyrnina?
— Heldurðu, að þeir viti ekki,
hvað maður heitir, sem hefur ver-
ið hér í tólf ár?
— Þeir vilja ekki láta vita af
því, að ég vinn með þeim.
— Skammast þeir sín fyrir þig?
— Jæja, fjandinn hafi það. Sig-
urleifur Guðjónsson. Ég á eftir að
gera.Iegstein yfir þig, góði ....
Birgír.
og litazt um, var setzt að borði þar
sem veitt var af rausn og myndar-
skap. I
Þorsteinn Sigurðsson bauð gesti
velkomna að borði og sagði, að
ekki væri hægt að bjóða í Torfa-
staðakirkju, því að hún væri und
ir viðgerð. Lýsti hann ánægju
Tungnamanna að taka á móti söng
flokk frá Vestmannaeyjum. Sung-
in voru sálmavers. Safnaðarfull-
trúi Vestmannaeyja. Steingrímur
Benediktsson, hafði orð fyrir gest
unum. Þakkaði góðar móttökur og
óskaði, að Vestmannaeyjar mættu
eiga von á söngflokk úr Biskups-
tungum áður en langt um liði og
var vel tekið undir það.
Að loknu borðhaldi var haldið
að Skálholti til messu. Ekki er
nýja dómkirkjan þar messufær,
enn þá, en hlýlega og heillandi
heilsuðu hinar hljómfögru klukk-
ur hennar þeim, sem að komu.
f kjallara embætisbústaðarins
í Skálholti, hefur verið gerð all
rúmgóð og vistleg kapella, sem
notuð er til messugerðar. Nú var
hún þéttsetin og messa fór fram
að venjulegum hætti Sóknarprest
urinn prédikaði og söngkór Vest
mannaeyja söng undir stjórn org
anleikarans Hauks Þorgilssonar.
Áttu menn þarna mjög ánægju-
lega stund
Eftir messu var kirkjan skoð-
uð, sem er í smíðum og nokkuð
umhverfi staðarins. Veður var I
gott og allir voru ánægðir, þótt
lítt sæi til sólar og þoka byrgði
fjöll þau er fjarri voru
Enn er setzt í bílinn og lagt af
stað yfir Brúará, enn þá einu
sini Svo yfir Grímsnesið Stanzað
við Kerið litla stund Yfir Sogsbrú
um Ölfus að Hveragerði. Þar var
drukkið kaffi. Einhverjir gengu
í blómalund og dvöldu þar um
stund.
Svo var farið sem leið liggur
til höfuðborgarinnar Þar var
stanzað við férðaskrifstofuna. Og
nú kveðjast ferðafélagarnir, því
hér er félagsferðmni lokið og
menn fara í ýmsar áttir og heim
eftir mislangan tíma. Bifreiðar-
stjórinn er kvaddur með einróma
þökk fyrir sitt ágséta starf.
Eg dvaldi í Reykjavík næsta
dag. Heimsótti ættingja og vini,
og seint um kvöldið mánudaginn
14. ágúst, bar Glófaxi mig og
nokkra aðra félaga til Eyjanna.
Gott er að koma heim og eiga
svo hugljúfar minningar um ágætt
ferðalag.
Að síðustu þakka ég kærlega
að mér gafst kostur á að fara
þessa ferð Eg þakka félögunum
skemmtilega samveru og ég þakka
góðar móttökur þar sem við kom
um
Og um fram allt. þökk sé Guði
að götur voru greiðar og án slysa
og óhappa gekk ferðin öll.
Einar Sigurfinnsson.
Veturliði sýnir
Húsavík, 4. september.
| Veturliði Gunnan-sson, listmál-
; ari, hélt málverkasýningu hér á
Húsavík s.l. laugardag og sunnu-
dag. Sýndi hann þar margar
| myndir og seldust 11 þeirra. Sýn-
í ingin var mjög vel sótt.
Einnig sýndi Veturliði skugga-
myndir af ýmsum verkum er-
! lendra og innlendra málara. Kjar
í vals og fleiri.
Eru sýningar sem þessar góð
skemmtun og tilbreyting, auk þess
sem þær eru til mikils menningar-
anVn