Tíminn - 11.11.1961, Blaðsíða 6

T IIVII N M. laugardaginn 11. november 1961.
I 6
SJÖTIJGUR:
Sigurður Þorfinnsson
Skeggsstöðum
Nýlega varð sjötugur góðvinur
minn og sveitungi, Sigurður Þor-
finnsson, bóndi á Skeggstöðum í
Svartárdal, og langar mig til þess
að minnast hans með nokkurum
orðum, þó að nokkuð sé liðið frá
afmælisdegi.
Sigurður Þorfinnsson er faéddur
Skagafjarðarsýslu 6. okt. 1891.
Þar bjuggu þá foreldrar hans:
Þóra Jónsdóttir og Þorfinnur Þor-
finnsson, bæði vel gefin, en efna-
lítil, enda var þá nýlega afstaðinn
mesti harðindakafli 19. aldar. Þeg-
ar Sigurður fæddist, áttu foreldr-
ar hans tvö börn fyrir: Guðrúnu,
sem lengi var ráðskona hjá Jósa-
fat Jónssyni á Brandsstöðum í
Blöndudal, og Jón, er varð eigin-
maður skáldkonunnar Guðrúnar
frá Lundi.
Sigurður ólst upp hjá foreldrum
sínum, meðan föðurins naut við,
en þau hjón vorni við búskap enn
um nokkur ár. Vorið 1899 brugðu
þau hjón búi og voru í hús-
mennsku eftir það, fyrst í sveit
skammt frá Sauðárkróki, en í þorp
ið fluttu þau vorið 1902. Stundaði
Þorfinnur þar almenna verka-
mannavinnu, eftir því sem hana
var að fá, en mun þó jafnframt
hafa sótt vinnu í sveitina, og lézt
hann í starfi utan heimilis síns (í
Vík) úr luragnabólgu 7. apr. 1904,
þá talinn 62 ára
Að lokinni fermingu lágu leiðir
Sigurðar til Húnavatnssýslu, flutt-
ist hann að Botnastöðuim í Svart-
árdal til Sigfúsar bónda Eyjólfs-
sonar. Var Sigurður 12 næstu árin
í vinnumennsku á ýmsum stöðum
í Bólstaðahlíðarhreppi, lengst hjá
Sigfúsi Eyjólfssyni.
Sigurður er tvíkvæntur. Fyrri
konuna, Sigríði Bergsdóttur
(bónda á Mánaskál Sveinssonar)
missti hann 18. júní 1921 eftir
tæplega þriggja ára sambúð.
Bjuggu þau 1 ár á Kirkjuskarði á
Laxár'dal, en fluttu þá að Fjósum
í Svartárdal. Voru nú bágar ástæð
ur: 2 ungbörn og lítil efni. Þess
var að sjálfsögðu enginn kostur að
ha'lda heimilimu saman. Yngra
barnið (Ósk) tók Guðrún, systir
Sigurðar, til fósturs, en hún var
þá orðin ráðskona á búi Jósafats
á Brandsstöðum, en eldra barnið
(Þóri) hafði faðirinn með sér í
vist að Skeggsstöðum í Svartárdal,
og hefur Sigurður ekki skipt um
heimili síðan. Húsbændurnir á
Skeggsstöðum voru hin kunnu
merkishjón: Sigvaldi Bjömsson
(bróður'sonur sr. Arnljóts Ólafs-
sonar á Bægisá) og kona hans,
Hólmfríður Bjarnadóttir frá
Stafni. Dvaldi Sigurður í vinnu-
mennsku og húsmennsku á Skeggs
stöðum til vorsins 1933, er hann
hóf þar sjálfur búskap og kvænt-
Eiginmaður minn, .
Guðmundur Jónasson,
Reynimel 36,
andaðist i Bæiarspítalanum aS kvöldi 9. þessa mánaSar.
Jóhanna Helgadóttir.
Elskuleg móðlr okkar og fósturmóðlr,
Rannveig Lund,
andaðist 9. þ. m. að heimili sínu, Meðalholti 5, Reykjavík.
Mlnnlngarathöfn auglýst síðar.
Lúðvika Lund Árnl P. Lund
Grímur Lund María Anna Lund
Halldóra Óladóttir
Alúðar þakkir færum við öllum þelm, sem sýndu okkur
vináttu og samúð við andlát og jarðarför föður okkar og tengda-
föður,
Kristjáns Guðmundssonar,
frá Merklsteinl, Eyrarbakka.
Börn og tengdabörn.
ist Kristínu Sigvaldadóttur, yngstu
dóttur þeirra Skeggsstaðahjqna,
gáfaðri konu eins og hún á kyn
til. Hefur Kristín tekið mikinn
þátt í félagsmálum sinnar sveitar
og er nú formaður kvenfélags
hreppsins.
Þau Sigurður og Kristín eign-
uðust einungis 1 son bama, Pétur
að nafni, sem nú um nokkur ár
hefur rekið búskap á Skeggsstöð-
um í samvinnu við foreldr'a sína.
Sama sagan hefur verið að ger-
ast á Skeggsstöðum undanfarna
áratugina og á meiri hluta bænda-
býlanna. Þar hefur verið byggt og
ræktað, ræktað og byggt. Það, sem
sérstaklega hefur einkennt búskap
Sigurðar á Skeggsstöðum, er for-
sjálnin og gætnin. Þess hefur jafn
an verið gætt að reisa sér ekki
hurðarás um öxl. Sókninni hefur
þvi verið hagað eftir máltækinu:
„Sígandi lukka er bezt“. Stór átök
hafa ekki verið gerg í einu, en
þess gætt, að láta þráðinn aldrei
slitna. Umbæturnar hafa því að
mestu verið unnar af eigin hönd-
um húsbændanna, en til þess hef-
ur þurft að nýta sem bezt hverja
stund, sem gefizt hefur frá venju-
legum bústörfum. Það þarf því
engan að undra, þó að Sigurður
hafi ekki gert víðreist um dagana,
enda heimakær og góður heimilis-
faðir.
Sigurður Þorfinnsson er með
greindari mönnum og prýðilega
hagmæltur, manna athugulastur,
tillögugóður og þéttur fyrir, ef á
reynir. Hann hefur sjkki sótzt eftir
mannaforráðum, en uþó ekkj kom-
izt undan opinber'um störfum. Nú,
sjötugur að árum, er Sigurður enn
í sveitarstjórn, í stjórn búnaðar-
félags hreppsins og jafnan fulltrúi
á aðalfundum samvinnufélaga hér-
aðsins, og hefur hann þótt hinn
nýtasti maður í hverju starfi.
Að síðustu þakka ég Sigurði
fyrir samstarf og vináttu á undan-
förnum áratugum og vona, að við
fáum að njóta starfskrafta hans
um árabil, því að enn eru elli-
mörkin ekki áberandi.
Staddur í Reykjavík 25. okt 1961
Bjarni Jónasson.
Heimilishjálp
Tek gardínur og dúka í
strekkmgu — einnig nælon-
gardínur. Upplýsingar í
síma 17045.
■
Barnsskírn í Ghana
Eftir Ellu Griffin
Jafnskjótt og barnið gefur
frá sér fyrsta hljóðið, berst
fregniu um allt þorpið. „Adowa
er búin að eignast dóttur.“
„Það eru góðar fréttir. Guði
sé lof — segið henni að hún sé
velkomin. Við munum koma til
að heilsa henni.“
Og þau koma, frændur, vinir
og grannar, ekki aðeins með
blessunarorð, heldur einnig
með gjafir. Táknrænar gjafir
— hvítar perlur, hagnýtar gjaf-
ir — egg og hnetur í súpu, svo
að móðirin fái mjólk í brjóstin.
Jamsrætur, svamp og sápu, ilm-
efni, sem mýkja húðina.
Barnsfæðing er stórviðburður
hjá hverri fjölskyldu í Ghana.
Allir snúast um móðurina og
barnið.
En faðirinn? Hugsazt getur,
að hann hafi verið viðstaddur
fæðinguna, en samkvæmt
venju verður þó að tilkynna
honum það opinberlega. Því er
gerður út sendiboði og hann
mætir Barima Kobema, sem
hefur sér til fylgdar einhvern
ættmenna sinna. Sendiboðinn
segir: „Ættarhöfuð fjölskyldu
Adow? Daakowahafa sent mig
til að segja þér, að Adowa
Daakowa hefur alið dóttur.“
Honum er falið að flytja aftur
þessi boð. „Það eru góðar frétt-
ir. Segðu ættarhöfðingjunum
að við höfum heyrt það. Við
munum koma og bjóða telpuna
velkomna. Á viðeigandi tíma
munum við koma og gera það.
sem venjan býður.“
Venjan er, að á áttunda degi
frá fæðingu skuli barnið borið
undir bert loft og faðirinn gef-
ur þvi nafn í votta viðurvist.
í dögun áttunda daginn laug-
ar móðirin sig. Hún fleygir föt-
unum, sem hún hefur verið í
meðan hún var einangruð og
klæðist hreinum, hvítum klæð-
um. Hvítt táknar hátíð, hrein-
leika og sigur. Hún ber hvíta
skartgripi i eyrunum, um háls-
inn og um handleggi. Barnið er
líka hvítklætt. Þennan dag er
það opinberlega tekið í ættina
og tengt forfeðrum sínum.
Þennan dag heiðrar faðirinn
móðurina með því að nefna
barnið i vitna viðurvist.
Réttur er búinn tii úr jams-
rótum, blönduðum ólívenolíu
og skreyttur harðsoðnum eggj-
um. Móðirin borðar fyrst af
honum, síðan tekur kona af
hennar ætt við fatinu og stráir
af réttinum í hvern krók og
kima til að biðja anda forfeðr-
anna að blessa húsið. Móðir og
barn koma út á hlaðið og barn-
ið er kynnt fyrir öllum við-
stöddum.
Fjölskyldan safnast saman,
allir eru hvítklæddir. Þau setj-
ast og þrír karlmenn fram-
kvæma athöfnina: ættarhöfð-
ingi konunnar, faðir barnsins
og aðstoðarmaður hans. Fyrir
framan þá er bakki með vatns-
glasi og glasi fullu af einhverju
sterku áfengi. Móðirin kemur
með barnið og fær það ættar-
höfðingjanum.
„Ættin óskar þér góðs,“ segir
hann.
„Vegr.i þér vel,“ svarar fólkið.
Ættarhöfðinginn segir: „Ef
við höfum komið hér saman í
dag, þá er það eingöngu til að
gefa þessu barni nafn, sem ég
held í fangi mínu." „Góðar
fregnir eru það,“ anzar fólkið.
Svo framkvæma ættarhöfðing-
inn og aðstoð^rmaðurinn skírn-
ina. Þeir fara með bæn til guða
sinna og forfeðranna og biðja
barninu og foreldrum þess
blessunar.
Þeir setjast á ný og ættar-
höfðinginn spyr: „Hvaða nafn
eigum við að gefa þessu barni?“
Faðirinn svarar. „Nafn hennar
á að vera Esi Amonoowa."
„Gott,“ svarar höfðinginn, lítur
á barnið og segir „Es». Amon-
oowa,“ um leið og hann dýfir
fingri sinum í vatnið. „Þegar
þú nefnir vatn, þá skaltu meina
vatn.“ Þetta segir hann þrisvar
og leggur fingurinn í hvert
sinn á tungu barnsins.
Næst dýfir hann fingrinum í
áfengið „Esi Amonoowa, þegar
þú nefnir áfengi skaltu meina
áfengi." Þetta táknar, að barnið
er beðið að verða sannsögult.
Þá er skírninni lokið og
veizlan hefst. Allir viðstaddir
eiga að drekka áfengið, sem
skírt var úr. Allar konurnar
keppast um að leggja barnið á
brjóst og vagga því í svefn. Þær
syngja vögguljóð. álíka og
þetta:
Litla barn í fangi mér,
hver á þig?
Dóttir Adowa Daakowa,
hvert á ég að bera þig?
Ekki þangað sem þyrnar stinga,
Hvert skal ég bera þig?
Ekki þangað sem greinar brotna,
og meiða lítið barn.
meiða lítið barn.
Sussu og ró ró,
sussu og ró ró.
‘.WbWW.VdVdV.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VVAW.V.V.V.VdV.V.V^W.V.*.W.V.V.V.V.\VW.V.V.V.V.V.V.V.W.W.V.W.V.
I FORD SÝNING
.w.v.v.v.v.
í FORD
jj ER
ií GÓÐUR
\FÖRUNAUTUR
í dag og á morgun sýnum við glæsilegar nýjungar frá FORD,
bifreiðir og vélar, þ. á m. verður hinn glæsti CONSUL CAPRI
sem hér er sýndur í fyrsta sinn og dieselvélar af mörgum stærðum
og gerðum fyrir bíla og báta.
Sýningin er innanhúss að Laugavegi 105 og opin í dag laugar-
dag og á morgun sunnudag frá kl. 10—22.
ASgangur ókeypis.
FORD
ER
GÓÐUR
FÖRUNAUTUR
Íj FORDUMBOÐIÐ SVEINN EGILSSON H.F.
V
W-VtV//iW>V.V.WBB.VaV/.V.V.V.V.V.V.V.^^1%WW.VA,.V.WAV.VJ%,.,VSiV.VAWAW.W/.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.Wn^