Tíminn - 16.02.1962, Síða 14

SS.XESroTE:
Carl Shannon:
ORLAGASPOR
L
hætti fljótlega við það. Eg
skrúfaði tappann á flöskuna
aftur, í hægðum mínum. Leif
arnar af þessu víni varð ég
að fara með heim, til þess að
Jeff Craig gæti efnagreint
það.
Eg verð að biðja yður af-
sökunar," sagði ég. „Mig lang
ar að útbúa drykk handa
okkur, en það er viskýið sem
er eitrað." Forvitnin hljóp
með mig í gönur. „Jana, hvers
vegna var það svona áríðandi
að ná mér í nótt?“
Hún fól andliti'ð orðalaust
í höndum sér, og stundarkorn
hefði mátt heyra saumnál
detta í kofanum. Þegar hún
leit upp, stóðu tár í augum
hennar. „Gefið mér vindling
Mikki,“ sagði hún.
Eg kveikti í fyrir hana og
hún saug fast að sér.
„Pabbi og Nella lentu í
hræðilegri rimmu í kvöld.
Pabbi sakaði Nellu um að
vera völd að dauða Follets.
Hann sagðist ekki vita hvern
ig hún hefði gert það, en sá
er gætir lyfjabúðar sjúkra-
hússins, hefði sagt sér að hún
hefði tekið þar eitur. Pabbi
sagði að Follett hefði dáið af
eitri, en ekki verið skotinn."
„Ó, andartak," greip ég
fram í. „Hvernig gafst yður
tækifæri að hJ.usta á þetta?1^
Jana fleygði vindlingsstúfn
um á leirgólfið og steig ofan^
á hann. „Þau héldu að égí
væri yfir í hinu húsinu, að
spila við þá Jeff og Bonner'
lækni.“
Hún var sjáanlega ag gefast
af þreytu, svo ég lagði hand-
legginn utan um hana. Hún
færði sig fastar að mér.
„Þökk, Mikki,“ sagði hún
brosandi. „Það veitir víst ekki
af þessu.“ Hún hallaði sér
snöggvast upp að mér og hélt
svo áfram: „Pabbi sagði að
böndin bærust ag sér, og því,
hefði hann játað fyrir herra:
Harmon, að það væri hann
sem hefði framið morðið.:
Hann sagði Nellu, að svo
kynni að fara,að hann slyppi
við hegningu, vegna áleitni
Follets við hana.“
Nú brast hún í grát. Eg
tók um höfuð hennar og lét
það hvíla upp við öxl mína.
Síðan náði ég í vasaklút minn
og þerraði augu hennar.
„Gráttu, barn. Það róar,“
sagði ég.
„Ó, Mikki, það er hræði-
legt. Eg hefði aldrei
getag trúað því,i|að pabbi
minn segði slíkt' og þvílíkt
Og eyðileggja stöðu sína og
framtíð, fyrir annan eins
kvenmann."
„Þér megið ekki álasa föð
ur yðar fyrir það,“ sagði ég.
„Það er nú sannað mál, að
Nella hefur verig ástmey Foll
etts. Faðir yðar hefði haft
gilda ástæðu til að verða viti
sínu fjær af reiði. Eg geri
ráð fyrir að þetta sé fyrsta
skipti sem Nella hefur verið
föður yðar ótrú, síðan þau
giftust. Annars skil ég ekki
hvers vegna hann hefði farið
að taka út yfir hana.“
„Það held ég líka. Hún er
góð við pabba, Mikki. Og ég
veit að pabbi elskar hana —
eða gerði það.“
„Hann elskar hana enn,“
sagði ég. „Annars væri hann
16
ekki að vernda hana þannig.“
Eg gaf Jönu annan vindling.
Þá hefur hann ekki látið
taka líkið og fleygja því í
fljótið?"
Það kom furðusvipur á fall
ega andlitið hennar, sem var
orðið mér svo mikils virði.
„Sagðist hann hafa gert
það?“
„Já það sagði hann í játn
ingu sinni við Harmon í kvöld
svaraði ég. „Eg fékk bréf hr.
Harmons í kvöld.“
„En í rimmuni við Nellu
kvaðst hann ekki vita, hver
stolið hefði líkinu. Ef það á
annað borð fyndist gæti það
orðið afdrifaríkt fyrir hana.“
„Hvað sagði Nella við öllu
þessu?“
„O, hún tók því með ró, til
að byrja með Fyrst sagði hún
alls ekkert, en svo kannaðist
hún vig ástamök sín með
Follett En hún sór þess dýran
eið, að hún hefði ekki drepið
hann.“
„Til hvers sagðist hún þá
hafa tekig arsenikið?"
Jana reyndi að hlæja, en
það heppnaðist ekki vel. Hún
kvaðst ætla að nota það til
að útrýma rottum.“
„Það var töluvert einkenni
leg tilviljun," sagði ég hæðnis
lega.
„Já, en Mikki,“ mælti hún.
„Eg held að það sé mikið til
i því. Sökin er sú, að hún hef
ur eytt ótal rottum að undan
förnu.“
„Já, já, getur verið,“ anzaði
ég. „En hvað gerðist meira?“
„Nella sagðist ætla að fara
til herra Harmons og segja
honum upp alla söguna. Hún
sagðist ekki eiga sök á morð
inu. og ekki vilja láta þag við
gangast, að maður hennar
tæki í sig hegningu fyrir það,
sem hvorugt þeirra hefði gert
Svo - svo.“
Hún þagnaði andartak. í
næturkyrrðinni heyrðum við
trumbudyninn og tryllingsóp
dansaranna.
„Hvað svo?“ spurði ég vin
gjarnlega.
„Svo varð hún ævareið.
Hún sagði: Hver veit nema
þú sért morðinginn þegar allt
kemur til aíls, og svo ætlarðu
að telja mér trú um, að þú
sért einhver hetja.“
Aftur brast hún í grát. í
þetta sinn tók ég utan um
hana með báöum höndum og
þrýsti henni að mér. Eg fann
mjúka, dökka hárið hennar
bylgjast um vanga minn, og
nam daufa ilmvatnsangan.
Himnaríki í hreysi. Eg átti
fullt í fangi með að stilla mig
Mér hefði verið unun að sitja
svona alla nóttina.
„Er það meira, sem þú vilt
segja mér, Jana?“
„Nei ekki til muna, Mikki,“
svaraði hún og brosti til mín
gegnum tárin, af því ég hafði
þúað hana. „Pabbi fór út í
sjúkrahúsið, en ég skipti um
föt og einsetti mér að reyna
að leita þig uppi.“
„En hvers vegna?“ Mér var
nauðsynlegt að fá að vita
það.
„Mikki, þú mátt ekki koma
aftur án þess ag hafa fundið
lík Folletts. Það hlýtur að
vera einhvers staðar í frum
skóginum. Eg ætla að sanna
að faðir minn sé ekki morð
inginn. Mér er sama um Nellu
Hafi hún ekki gert það, hlýt
ur hún að geta fært sönnur
á það. En pabbi — Mikki —
honum verð ég ag hjálpa.“
„Eg skal gera það sem ég
get gert, Jana. Hver fylgdi
þér hingað?"
„Eg vissi hvert þú ætlaðir
Piltarnir tveir sem hjálpa
okkur eru báðir frá Salata.
Eg gerði þeim boð og það var
ekki langrar stundar verk að
telja þá á að koma með mér.
Svo fékk ég bílstjóra sjúkra
hússins til að aka mér til
landamerkjanna í vagni Jeff
Craigs.“
„Veit ekki einhver hvert þú
fórst?“
„Eg sagði Jeff ekki til hvers
ég ætlaði að nota vagninn,
en ég skrifaði pabba fáeinar
línur. Hann hlýtur að vita
núna hvar ég er niðurkomin.
Eg bað hann að óttast ekki
um mig, og kvaðst mundi
koma i fyrramálið."
„Og svo gekkst þú gegnum
skóginn ag nóttu til,“ sagði
ég og horfði á hana með að-
dáun. Það þyrðu ekki margir
af þeim nýkomnu. Mér líkar
við konur sem kunna ekki
að hræðast."
„Þaö var ævintýri líkast,
Mikki,“ svaraði hún. Piltar-
nir voru með ljósker og þessi
risavöxnu tré voru dásamleg
í bjarmanum."
„Já, og hlébarðamenn allt
í kringum ykkur,“ bætti ég
við.
Hún yppti öxlum: „Hvað
eigum við nú að gera,
Mikki?“
„Þú átt að sofna í súminu
mínu,“ sagði ég og benti á
f®6r njótið vaxandi álits
þegar þér notið
Blá Gillette Extra rakblöð
Þér getið verið vissir um óaðfinnanlegt útlit yðar, þegar þér notið Blá Gillette
Extra blöð, undrablöðin, sem þér finnið ekki fyrir. Þó skeggrótin sé hörð eða
húðin viðkvæm, þá finnið þér ekki fyrir blaðinu ef notuð eru Blá Gillette Extra.
5 blöít aðeins Kr. 20.50.
Gillette
®
er eina leiðin
til sómasamlegs
raksturs
® Gillette er skrásett vörumerkl.
14
T í M IN N, föstudagur 16. febrúar 1962.