Tíminn - 29.03.1962, Blaðsíða 1

SÖLUBÖRN
BSaðiS afgreiff í
Bankastræfi 7 á
laugardagskvöldum
SÖLU3ÖRN
Afgreiðsian í Banka-
stræti 7 opnuð ki. 7
alla virka daga
74. tbl. — Fimmtudagur 29. marz 1962 — 46. árg.

hempunni
Ungur togarasjómaður að
norðan, sem unnið hefur viku-
tíma í Ólafsvík, fékk sér ræki-
lega neðan í þvi síðdegis í
fyrradag og lagði síðan ieið
sína inn í kirkjuna í Ólafsvík.
Tók hann hökulinn og rykki-
línið og hélt með það á brott.
Annað hreyfði hann ekki, en
eftir kvöldmat á þriðjudag
rpætti verkamaður á staðnum
hinum unga sjómanna hökul-
klæddum á verbúðargangi

vestra, og var hann þá allryk-
aður.
Pilturinn hafði verið á togara,
en þegar togaraverkfallið skall á,
hélt hann til Ólafsvikur í atvinnu-
leit og hefur unnið þar röska viku.
í fyrradag neytti hann nokkurs
áfengis, og man hann lítt, hvað
gerðist, er leið á kvöldið. Það hef-
ur sennilega verið nokkru fyrir
kvöldmat, að hann fór inn í kirkj-
una, en sjálfur getur hann ekki
staðfest tímann. Þar tók hann sem
fyrr segir hökul og rykkilín, og
þegar verkamaður einn í Ólafsvík
var á leið úr mat um kl. hálfátta
og hugðist finna félaga sína, mætti
hann piltinum í hökli Ólafsvíkur-
kirkju á verbúðarganginum.
Þótti þetta leitt
Þegar betur var að gáð, fannst
rykkilínið í herbergi hans, en
hann var færður úr höklinum og
hann lagður inn í herbergi. Hrepp-
stjóranum var gert aðvart, og fór
hann ásamt verkstjóra sjómanns-
ins og manninum, sem mætti hon-
um fyrstur, upp í kirkju seint í
fyrrakvöld. Allt var þar óhreyft og
í stakasta lagi annað en það, að
prestsskrúðann vantaði. — Þegar
blaðið spurði Hinrik Jónsson, sýslu
(Framhald á 3 :;hu '

Þessi mynd var tekin nýlega í Algeirsborg. Konan steytir hnefann mót byssukjöftunum og
lýsir því yfir hástöfum, að hún vilii ekki hafa að menn séu að skemma húsið hennar með
því að skjóta á það. TÍMINN BIRTIR NÝJAR MYNDIR FRÁ ALSÍR Á ÁTTUNDU SÍÐU í DAG.
HARÐUR DÓMUR UM KÍNA-BÓK KRISTINS E. ANDRÉSSONAR, BYR UNDIR VÆNGJUM, í BIRTINGI
SAT í SEX STOFUM ER
ADRIR BJUGGU í HELLUM
Krlstinn E. Andrésson
Æðsti menningarpáfi
kommúnista á íslandi,
Kristinn E. Andrésson,
sem hefur skrifað bók-
menntasögu og áratug-
um saman gefið komm-
únistum hér línuna í
bókmenntum, fær harð-
ar ákúrur í ritdómi í ný-
útkomnum Birtingi, sem
Einar Bragi skrifar. Rit-
dómurinn fjallar um bók
Kristins um Kína, sem
nefnist „Byr undir
vængjum".
Þegar Einar hefur skýrt frá
fyrri útgáfum Heimskringlu á
Kínabókum og nefnt hið háa verð
bókar Kristins (360 kr.), segir
hann, að Mál og menning hafi ver
ið stofnað til að „gefa út góðar
bækur við svo vægu verði, að fá-
tækt fólk gæti veitt sér þær“.
Þetta hefur Kristinn sýnilega
þverbrotið með Kínabók sinni,
sem auk þess að vera óheyrilega
dýr, er að skoðun Einars Braga
„að langmestu leyti skrifborðs-
verk“, og verk þar sem Kristinn
fjallar „rækilega um þau efni, sem
menn þekktu einni bezt áður“.
Án þess að roðna!
Einar Bragi segir, að í þessari
reisubók segi kinnroðalaust frá
því, að Kristinn og kona hans hafi
fengið allt að sex herbergi til um-
ráða á beztu gistihúsum þeirra
borga, sem þau heimsóttu. Jafn-
framt sé sagt frá fólki, sem búi
enn í hellum vegna húsnæðis-
skorts. En þetta virðist Kristni af-
ar skiljanlegt, einfaldlega vegna
þess, eins og hann segir í bók
sinni: „í þessu landi er verið um
annað að hugsa en ibúðir“. Að
þeim orðum töluðum fer Kristinn
svo í tehús með skipulagsstjórum,
menningartengslafólki, forstjórum
og fulltrúum. Þá kvartar Einar yf-
ir því, að í bókina skorti ýmisiegt
sérkennilegt og heillandi um Kína,
sem sé algjörlega ofurliði borið af
yfirlætislegri frásögn um alls kon-
ar flokkspreláta, sem ryðji úr sér
tölum „eins og bókhaldsvélar".
Hvílík fegurð!
Einari Braga finnst eðlilega, að
gróði rikisins sé mikili, eins og
frá honum er skýrt í bók Kristins,
þegar hann snýr sér að verksmiðju
rekstri. Hins vegar getur Einar
ekki fundið út hvernig fólk fer að
lifa af þeim launum, sem ríkið
skammtar iðnverkafólkinu, og eru
þetta allt athyglisverðar tölur. Tel
ur Einar, að Vegamót og Mál og
menning væru ekki á neinum hrak
hólum, væri hægt að reka þau eins
og þeir gera í Kína. Út yfir tekur
þó, að dómi Einars, þegar „íslenzk
ur oddviti bókmenntamála“ Stýrir
penna sínum á þessa leið: „Eða
skoða vélsmíði nútímans: Hvar gef
ur að líta meiri fegurð? Er ekki
eins og bókmenntir og listir verði
vanburða fálm í samanburði við
þann galdur, eða hvar er tækni i
skáldskap og listum á við tækni í
smíði nútíma véla?“
Þrátt fyrir alla yfirburði vél-
anna, bendir Einar á, að hugur
Kristins hafi orðið á undan þot-
unni til Peking.
Ljósmyndir frá því .f. K.
Ekki fellur Einari við myndirn-
ar í bókinni, sem hann segir fengn
ar að láni, og segir hann á einum
stað í þeirri upptalningu: „Þá eru
myndir, sem augsýnilega eru frá
Kína, en gætu eins verið frá því
(Framhald á 3. slðu).
■mantMiw
BESBBEasn-