Tíminn - 29.03.1962, Blaðsíða 15
Jéti Jénsson, feóndS
á Steini á leykjaslröiid
Iðnaðarmannafélag
Sauðárkróks 20 ára
Þann 19. febrúar sl. var til mold
ar borinn Jón Jónsson bóndi á
! Steini á Reykjaströnd, tæpt sjö
tugur að aldri.
j;on var fæddur að Efra:Nesi
í Sliefilsstaðahreppi, sonur hjón-
anna Jöns Jónssonar, bónda þar
og'konu hans Maríu Jóhannsdótt
ur.
Föður sinn missti Jón þegar
hann var á fyrsta ári en ólst upp
hjá Sigurfinni Bjarnasyni bónda
á Meyjarlandi og konu hans, Jó-
hönnu Sigurðardóttur, fram að
tvítugu.
Árið 1916 byrjaði Jón að búa
á Syðri-Ingveldarstöðum, en flutt
ist 1921 að Daðastöðum og kvænt
ist um iþað leyti eftirlifandi konu
sinni Sigfríði Jóhannsdóttur
bónda á Hóli á Skaga. Ekki er
ég nægilega fróður um ætt Jóns,
en hann var ættaður af Skaga
í Skagafirði. Foreldrar hans
höfðu bæði verið vel greind enda
var hann greindur. Aftur á móti
er ætt Sigfríðar konu hans talin
komin af sr. Jóni á Bægisá í föð
urætt. Jóíhann Jónatansson var
bróðir Sigtryggs bónda á Fram-
nesi og þeirra systkina.
Á Daðastöðum bjuggu þau
hjónin til ársins 1946 og þar
fæddust þeim fimm mannvænleg
börn, ein dóttir og fjórir synir,
sem öll eru á lífi. Fjóla Valgerð-
ur er elst, gift Tryggva Haralds-
syni, verzlm. hjá KEA á Akur-
eyri. Páll, rafvirki, líka búsettur
á Akureyri, kvæntur; Friðvin,
kvæntur og búsettur á Hofsósi,
sjómaður. Sigurfinnur, sjómað-
ur. Halldór, ókvæntur, bóndi á
Steini, bjó á móti foreldrum sín-
um og hefur verið þeim stoð og
stytta í ellinni.
Heilsteyptur var Jón í stjórn-
málum sem öðru.. Alla tíð eftir
að Framsóknarflokkurinn var
stofnaður, var hann ákveðinn
fylgjandi þess flokks.
Jón var atorkusamur dugnað-
armaður með heilsteypta skap-
Ijjróttir
Framhald af 12. síðu.
Símoin Símonarson er fæddur
24. september 1933 í Reykjavík.
Hann stundaði nám í Verzlunar-
skóla íslands og lauk þaðan prófi
1952. Að loknu námi fór Símon
til Þýzkalands og dvaldist þar um
stundarsakir yið íþróttanám, en
hóf skömmu síðar starf við Iðn-
aðarbanka íslands og hefur starf
að þar síðan. Símon kvæntist 1959
Eddu Finnbogadóttur úr Reykja-
vík og eiga þau einn son.
Þorgeir Sigurðss°n er fæddur
11. september 1934 í Reykjavík.
Hann er sonur hins kunna íþrótta
frömuðar Sigurðar Halldórssonar,
núverandi formanns Knattspyrnu
deildar KR. Þorgeir varð stúdent
frá Verzlunarskóla íslands 1954
og hóf síðan nám við endurs'koð-
un og lauik prófi 1960. Hann starf
ar hjá endurskoðunarskrifstofu
Manscher & Co. Þorgeir kvænt-
ist 1955 Þórhildi Sæmundsdóttuv
úr Reykjavík og eiga þau 2 börn.
Þeir Þorgeir og Símon hófu
keppnisbridge fyrir alvöru árið
1955 í sveit Halls Símonarsonar,
og hafa þeir haldið tryggð við
þá sveit Síðan. Stærstu sigrar
þeirra til þessa eru:
Árið 1958:
íslandsmeistarar í sveitakeppni
Árið 1959:
fslandsmeistarar í tvím.keppni.
Árið 1960:
íslandsmeistarar í sveitakeppni
og tvímenningskeppni.
Árið 1961:
Reykjavíkurmeistarar í tví-
menningskeppni og Bikar-
meistarar.
(Frá Bridgesamb. fslands).
gerð. Hann bjó ekki stórbúi á
nútíma mælikvarða, en þó var
hann í góðum efnum og búskap-
ur hans farsæll og auðkenndist
af snyrtimennsku og umhyggju-
semi. Sjaldan féll honum verk
úr hendi, enda með allra dugleg'
ustu mönnum til allrar vinnu.
Ef nokkur tök voru á að Jón
gæti unnið utan heimilis, sem
hann og stundum gerði, þá vildu
allir fá hann umfram aðra menn.
Hann var af þeirri manngerð,
að öll hans störf auðkenndust af
trúmennsku, enda tók hann hart
á þeim, sem voru gjarnir á að
draga af sér við hvaða starf sem
var, og vildu viðhafa augnaþjón-
ustu. Börn sín vandi hann á að
vera trúvirk, enda eru þau öll
atorku- og dugnaðarfólk, sem öll
um fellur vel að vinna með, og
er það meira en hægt er að segja
um alla, sem selja vinnu sína nú
til dags.
Vel greindur var Jón, enda
komst hann ekki hjá því að vera
kosinn í trúnaðarstöður. Hann
var hvatamaður að stofnun lestr
arfélags hér í Skarðshreppi á-
samt fleirum og formaður lestr
arfélagsins um langt skeið. Sat
oft aðalfundi K.S. sem fulltrúi
forðagæzlumaður úm langt skeið.
Það sagði mér SigUrður Sigurðs
son sýslumaður og bæjarfógeti á
Sauöárkróki, að Jón sinn á Steini
kæmi alltaf með bezt færðu
skýrslurnar og alltaf fyrsti mað
ur til að skila þeim. Þannig kom
þar fram sem og í öðru, sem Jón
gerði af samvizkusemi og trú-
mennska voru ráðandi öflin í öll
um hans störfum.
Kona Jóns, Sigríður, var hörku
duglieg og var sízt eftirbátur
manns síns við búskapinn óg upp
eldi barna þeirra og á hún sinn
mikla þátt í að þau eru jafnvel
gerð og þau eru.
Svo enda ég þessi fáu orð með
því að votta ekkjunni og börnun
um mínar dýpstu samúðarkveðj
ur. Reykjum, 7. marz 1962
Gunnar Guðmundsson.
2. silían
hlýtur Sophiu í vinning. I þorpi
einu hittir Sophia mann, sem
hún verður ástfangin af á stund-
inni. Til þess að vinna hylli
hans, lætur hún sigurvegarann í
teningsspilinu hafa alla fjárfúlg-
una — en enga blíðu. •
Þriðja sagan, sem Luchino Vis
conti stjórnar, leikur þýzka leik-
konan Romy Schneider eigin-
konu kvennabósa, sem er á sí-
felldum hlaupum eftir kvenfólki
og borgar þeim 1000 pund fyrir
nóttina. Eiginkona hans ákveð-
ur að fara frá honum, en segir
honum um leið þurrlega, að
hann geti vitjað hennar, hvenær
sem honum þóknast fyrir 600
pund. Þessi hugljúfa saga endar
með því, að eiginkonan fækkar
fötum, döpur í bragði, á meðan
maður hennar skrifar ávísun,
sýnu ánægðari með viðskiptin
en hún.
Fjórða sagan er frábrugðin
hinum, segir frá ungum hjónum,
sem láta vígja sig í kyrrþey, af
því að vinnuveitendur unga
mansins banna starfsmönnum
sínum að giftast fyrr en þeir
hafa unnið hjá þeim í þrjú ár.
Boccaccio ’70 er, hvað sem
öðru líður, líkleg til að verða
drjúg telcjulind. Fyrstu tíu dag-
ana, sem hún gekk á ítalíu,
skilaði hún 200,000 sterlings-
punda hagnaði, og fór með því
fram úr La Dolce Vita (Hið
ljúfa líf), og er ætlan margra,
að hún eigi eftir að slá þá marg-
umræddu kvikmynd algjörlega
út. —
lefinm gefal endað
rá hafsbofai
(Framhald af 16. síðu).
tprýðilega. Hánn er gamall sjóimað-
vur og var alltaf í talstöðinni, þang-
;að til hann skipaði að yfirgefa skip-
iið. Þá vissum við, að aðrir selfang-
jarar voru ekki; eins langt undan og
við hefðum getað haldið, því að
við sáum ekki til þeirra, enda orð-
jið dimmt. En við gátum samt ekki
tekið neinn farangur með.
— Já, við náðum flestir einum
eða tveimur hlutum. Ég náði koff-
orti og sjópoka, það vai'ð ég að
skilja eftir, þó að það væri komið
upp á ísinn, en ég er hér með lít-
inn kassa, segir Edvin Houm, einn
af hásetunum, og bendir á pappa-
kassa utan af Álaborgarákavíti,
sem liggur á borðinu með bleika
tdúknum við hliðina á opinni biblíu
hersins.
— En mér þótti verst, að ég var
með dálítið af peningum með mér
um borð, og þá missti ég. Það voru
um 4000 kr. norskar, ca. 24.000 ís-
lenzkar, og ég fæ ekki vexti af
þeim hér eftir, segir Houm og slær
pípunni við bakkann.
— Hvað voruð þið svo lengi á
ísnum?
— Það var ekki nema um hálfur
annar tími, þangað til við komum
um borð í Polaris, og þar var okk-
ur vel tekið, og við tókum vel til
matar okkar. Þó að við værum
ekki lengi á ísnum, var sumum orð-
ið nokkuð kalt, þegar við komum
um borð í Polaris, því að við náð-
um ekki I skjólföt, áður en við fór-
um.
— Og svo kom þyrlan á sunnu-
daginn?
— Já, þeir höfðu samband við
Salvator strax og við komum um
borð, og þeir sögðu okkur að vera
rólegir. Þeir myndu senda þyrlu.
Og hún kom á sunnudag og flutti
okkur um borð í eftii'litsskipið;
hún varð að fara fimm eða sex
ferðir. Við vorum svo margir. I
gær komúm við svo í land á Akur-
'éyrj-úm hádegið. -
— Eruð þið ekki fegnir að vera
á heimleið heilir á húfi?
— Jú, það verður „bra“ að koma
heim, en nú ætlum við að gera
okkur glatt í geði I kvöld sagði einn
sjómannanna; hann var í blárri
peysu, spurði um helztu dansstaði
og fékk sér einn úr flösku, sem
geymd var undir borði í kastalan-
um.
(Framhald af 16. síðu).
hann að stýrisútbúnaðurinn hafo'i
skemmzt nokkuð við strandið. Óð-
inn dró togarann inn til Reykjavík-
ur og var komið með hann hingað
kl. rúmlega 3 í gærdag.
Skipstjóri á Steingrími Trölla er
Jakob Ólafsson, og hefur hann að-
eins verið með skipið undanfarna
5 daga, en það er gert út af Jak-
obi Sigurðssyni í Reykjavík. Hafði
togarinn farið í 5 sjóferðir undan-
farna daga og fengið milli 40 og
50 lestir.
Sjópróf í málinu fara fram í dag
og hefjast kl. 1,30.
Sápaðist út
(Framhald af 16. síðu).
telja, að honum hefði ekki gengið
eins vel að bjarga sér í Þorláks-
höfn, hefði hann ekki verið vanur
að synda í sjó.
Ekki mun Guðna hafa orðið
meint af þessu volki, en hann rif-
beinsbrotnaði, og er hann aftur
kominn á sjó. Elvar meiddist ekki.
íslenzkt megrunarduft
(Framihald af 16. síðu).
daginn, kostar frá framleiðendum
lcr. 28.70. Síðan leggja smásölur
28% á og 3% söluskatt, svo að
hver dós mun í smásölu kosta 37
til 38 krónur. Erlendu tegundirn-
ar kostuðu 50—70 krónur dag-
skammturinn.
Framleiðendur hafa fengið leyfi
til þess að selja duftið í matvöru-
verzlunum.
Sauðárkróki, 20. febr. 1962.
Iðnaðarmannafélag Sauðáikróks
hélt árshátíð sína og minntist 20
ára afmælis síns í félagsheimilinu
Bifröst laugardaginn 17. þ. m. Fé-
lagið var stofnað í júlí 1942. Stofn-
endur voru 14 iðnaðarmenn. Fyrsti
formaður félagsins var Guðjóq
Sigurðsson bakarameistari. Nú.eru
félagsmenn 67. Formaður félags-
ins er Adolf Björnsson rafveitu-
stjóri og hefur hann verið það í
s. 1. 10 ár.
Formaður félagsins Adolf Björns
son stjórnaði hófinu. Við þetta
tækifæri var afhjúpaður nýr fé-
lagsfáni, sem stjórn félagsins hafði
látið gera eftir teikningu frá Sig-
urði Gunnlaugssyni á Siglufirði.
En Stefán Guðmundsson húsasmið-
ur hafði borið fram tiHögu á fundi
í félaginu á s.l. hausti, að félagið
kæmi sér upp sínum eigin fána,
sem yrði tilbúinn á 20 ára afmæl-
inu.
Þá var við þetta tækifæri Ög-
mundur Magnússon söðlasmiður
heiðursfélagi Iðnaðarmannafélags-
ins sæmdur heiðursmerki Lands-
sambands iðnaðarmanna úr silfri.
Ögmundur er 83 ára að aldri og á
einnig 60 ára starfsafmæli á þessu'
ári og gengur enn til vinnu. Hann
er traustur og góður iðnaðarmað-
ur og nýtur vinsælda allra er til
þekkja fyrir vandaða vinnu og
sanngirni í viðskiptum. Síðan var
samfelld dagskrá. Sveinn As-
mundsson rakti í stórum dráttum
byggðasögu Sauðárkróks frá því
að fyrsta húsið var reist þar 1871
—72 og næstu 50 árin eða til um
1930. Stefán Guðmundsson flutti
frásögu eftir Adolf Björnsson um
iðnaðarmannafélagið eldra, sem
var stofnað 1904 en mun hafa hætt1
störfum 1 byrjun fyrra stríðs. Jó-1
hann Guðjónsson rakti sögu félags-
ins þessi 20 ár sem það hefur starf-
að. Að lokum söng tvöfaldur kvart-
ett úr félaginu undir stjórn Eyþórs 1
Stefánssonar nokkur lög við góðan
orðstír. Síðan var dans stiginn
fram undir morgun. G. Ó.
15
Ögmundur Magnússon, söðlasmiSur, heiðraður.'
ÞAKKARÁVÖRP
Við brottför okkar frá Bolungarvík, sendum við öllum
Bolvíkingum, og öðrum vinum okkar í N.-ísafjarðarsýslu,
kærar kveðjur og árnaðaróskir. Við þökkum öllum þeim,
er vottuðu okkur vinarhug með því að stofna til virðu-
legs kveðjuhófs í tilefni af brottför okkar, og sérstak-
lega þökkum við fagrar og dýrmætar gjafir er okkur
voru voru færðar að skilnaði.
Guð blessi ykkur öll.
Kristín GuSmundsdóttir,
ÞórSur Hjaltason.
Sendum kveðjur og þakkiæti til allra þeirra, er sýndu
Þorsteini Þorsteinssyni
á Húsafelli
vinsemd og virðingu við andlát hans og jarðarför.
Börn og tengdabörn.
Móðir mín
Ragnheiður Tómasdóttir,
sem andaðist 23. þ.m. að heimili sínu, Víðimel 30, Reykjavfk, verður
jarðsett laugardaginn 31. þ.m.,
Athöfnin hofst í Fossvogskapellu kl. 10,30.
Inglbjörg Pálsdóttir.