Tíminn - 29.03.1962, Blaðsíða 9

-- v-i,-
ÍN
Pliistli
ICKLANDJC
MATJiES HERRING FILIETS
(•ACU D ftV $.S. JtStUfjOWdt (f í tANtí
Ólafur G. Jónsson, framkvæmdastj. leiðbeinir og kennir stúlkunum rétt
handtök
MINNING:
Karl A. Maríusson, læknir
í dag verður gerð frá Fossvogs-
kapellu útför Karls Andreasar
Maríussonar, læknis.
Karl var fæddur í Reykjavík 21.
apríl 1925, sonur hjónanna Karól-
ínu Andreasdóttur og Maríusar
Ólafssonar, sem bæði eru ættuð frá
Eyrarbakka. Hann ólst upp í for-
eldrahúsum, lauk stúdentsprófi úr
máladeild Menntaskólans í Reykja-
vík vorið 1945, innritaðist í lækna-
deild Háskóla íslands sama haust
og lauk kandidatsprófi vorið 1952.
Á háskóla- og kandídatsárum sín-
um gegndi hann héraðslæknis-
stöifum í forföllum í ýmsum lækn-
ishéruðum. Karl kvæntist 20. marz
1952, eftirlifandi konu sinni, Fjólu
Kristjánsdóttur frá Þórshöfn. Eign
uðust þau þrjú mannvænleg börn;
Örn, sem nú er níu ára, Svein-
björgu, átta ára og Stein á öðru
ári. Að námi loknu þjónaði Karl
fyrst Djúpavogslæknishéraði frá
1954 til 1956, og síðan Eskifjarð-
arhéraði þar til á miðju síðasta
ári, er hann fluttist til Reykja-
víkur ásamt fjölskyldu sinni og
bjó þar til dauðadags.
Þetta er í örfáum orðum ævi-
ágrip þess skólabróður míns og
vinar, sem mér hefur þótt hvað
mest til koma. Tókust náin kynni
með okkur á menntaskólaárum
okkar og hélzt sú vinátta ætíð
síðan. Karl var óvenjulegum hæfi-
leikum búinn. Ég tel hann með
allra gáfuðustu mönnum, sem ég
hef kynnzt, og á ég hér bæði við
námsgáfur og almennar gáfur í
víðari merkingu. Allt nám sóttist
honum mjög vel, svo sem vænta
mátti, því að auk greindar var
hann gæddur ríkri samvizkusemi
og nákvæmni. Naut hann því ætíð
álits kennara sinna og skólasystk-
ina. Hanjn bjó yfir miklum al-
mennum fróðleik og kunni vel að
meta fagrar listir.
Að eðlisfari var Karl dulur og
jafnvel seintekinn, en allra manna
skemmtilegastur og frumlegastur
í vinahópi, og það svo orð var á
gert. Hann var stórvel hagmælt-
ur, og mun hafa fengið þá gáfu
frá föður sínum. Kímnigáfu hans
var viðbrugðið, og gat hann fyrir-
varalaust teiknað afbragðsgóðar
skopmyndir. Voru sendibréf Karls
sem jafnan var mikill fengur að,
oft prýdd slikum teikningum.
Mig brestur þekkingu og að-
stöðu til þess að fjölyrða um lækn
isstörf Karls, en ég hef gjörla
orðið þess var á þeim slóðum, sem
hann hefir stundað læknisstö^f, að
fólki er mjög hlýtt til hans, og
undrar mig það ekki.
Vil ég í nafni skólasystkina
Karls heitins votta ekkju hans.
börnum, foreldrum, systkinum og
öðrum aðstandendum dýpstu sam-
úð,
Karl A. Maríusson er fallinn
frá langt fyrir aldur fram, en það
er von min og ósk, að tíminn.
sem græðir öll sár, og minningin
um mætan dreng megni að milda
ástvinum hans hinn þunga trega. j
Bjarni Jensson.
Eins og frá hefur verið
skýrf í fréttum, tók nýlega til
starfa ný verksmiðja á Siglu-
firði, er það Niðurlagningar-
verksmiðja Síldarverksmiðja
ríkisins. Verksmiðjan er byggð
með það1 fyrir augum, að
hægt verði að selja hina Ijúf-
fengu, íslenzku síld til út-
landa í neytendaumbúðum, í
stað þess að senda hana út í
tunnutali sem hráefni fyrir er-
lendar verksmiðjur.
Aðeins helmingur hverrar síld-
ar kemst til neytendanna, hitt er
úrgangur, bæði bein og roð, og því
augljóst, að heppilegast er að að-
eins flök séu seld til útflutnings.
Lítið hefur verið um niðursuðu
og niðurlagningu sjávarafurða hér
á laii^i,:^ó 'fíafa verið reistar
nokkrar’ vericsriiiðjur í þeim til-
gangi, en þær framleiða þó aðal-
lega fyrir innlendan markað, því
að erfiðleikum er bundið að afla
vörunni markaða erlendis.
Stjórn Síldarverksmiðja ríkisins
ákvað fyrir um ári, að hefja undir
búning að því að reisa litla verk-
smiðju á Siglufirði, og átti þar að-
allega að vinna að niðurlagningu
kryddsíldar og sykursíldar í dósir.
Carl Sundt Hansen, verkfræðing-
Ólafur G. Jónsson, verksmiðjustjóri, og hinn norskl sérfræSingur, Bernt
T. Björnsson frá Stavangri, sem hefur skipulagt byrjunarstarfiö
ur frá Stavangri var fenginn til
aðstoðar, en hann er af góðu kunn
ur í íslenzkum niðursuðuiðnaði.
Byggingu var þannig háttað, að
hún gæti verið upphaf að stærri
byggingu, og því er verksmiðjan,
sem nú hefur verið tekin í notkun
aðeins 14 af því, sem síðar á að
verða. Það er Sigvaldi Thordarson
arkitekt, sem sá um teikninguna,
en verkfræðiskrifstofa Sigurðar
Thoroddsens annaðist alla útreikn
inga. Páll Jónsson, byggingameist-
ari SR annaðist byggingaframkv.,
og hefur hann séð um að reisa
3000 fermetra byggingu á aðeins
5 mánuðum. Önnur störf önnuðust
starfsmenn Síldarverksmiðja ríkis-
ins.
Þar sem ákveðið var að reisa
þessa verksmiðju var síld sérstak-
lega valin síðastliðið sumar með
það fyrir augum, að nota hana til
framleiðslunnar. Nú er ætlunin að
leggja niður um 400 tunnur, en til
að byrja með verða þetta aðallega
sýnishorn, en þó verður einhver
hluti framleiðslunnar seldur hér-
lendis. y
Dósirnar, sem síldin verður lögð
niður í, eru framleiddar í Stav-
angri, og eru þær litprentaðar.
Teikning þeirra og áletrun er eftir
Atla Má, auglýsingateiknara. Tvær
dósastærðir eru notaðar 40 og
90 gramma. Einnig verða lögð nið
ur heil flök í 2 og 8 flaka dósir.
f upphafi er ætlunin að vinna
mestmegnis í höndunum, en síðar
verður verksmiðjan búin nýtízku-
legum vélaútbúnaði, ef vel 'geng-
ur. Til kennslu og til þess að skipu
leggja byrjunarstarfið var fenginn
norskur sérfræðingur Bernt T.
Björnsen frá Stavangri. Þar hefur
Björn starfað í 20 ár og rekur þar
einnig litla verksmiðju. Kryddsós-
urnar sem nýja verksmiðjan á
Siglufirði notar eru einnig eftir
uppskrift Björns. Tvær vélar eru
nú í notkun í verksmiðjunni, þ.e.
lokunarvél og þvottavél fyrir dós
irnar. Nú sem stendur koma allar
dósirnar frá Noregi, en í ráði er
að framleiða þær hér heima síðar
meir.
Kostnaður við byrjunarfram-,
kvæmdir í sambandi við verk-'
smiðjuna nema nú 2 og hálfri
millj. króna, og er þá ótalið, það
sem farið hefur í kaup á hráefni
og umbúðum. Síldarútvegsnefnd
hefur veitt 250 þús. króna styrk til
rekstrarins, en atvinnuleysissjóður
hefur heitið 2 millj. kr. láni.
Verksmiðjustjórinn er Ólafur G.
Jónsson frá Reykjavík.
Verið aö leggja niður i dósirnar

♦
T f M I N N, fimmtudagur 29. amrz 1962.