Tíminn - 03.10.1964, Side 5

ÆSKUNI \IAR |ffr ÆBKUHH^R :V~:
ÚTGEFANDI: SAMBAND UNGRA FRAMSÖKNARMANNA Ritsljóri: Elías Snæland Jónsson.

ÖRLYGUR HÁLFDÁNARSON, FORMAÐUR SUF, Á10. ÞINGINU Á BLÖNDUÓSI:

SAMEIN,
RÆDISSl
s
Góðir þingfulltrúar og gestir — ungir Framsóknarmenn: Fyrir hönd stjórnar Sambands
ungra Framsóknarmanna býð ég ykkur velkomna til þessa tímamóta þings, tíunda þingsins að
ioknu aldarfjórðungsstarfi. Ástæða er til þess að Iitast um öxl á slíkum tímamótum, læra af
reynslu liðinna ára og færa öllum þeim þakkir, lífs eða liðnum, sem lagt hafa hönd að þeirri
hleðslu, sem við stöndum á nú í dag. Þökk sé þeim öllum. En eigi skulum við einungis Iíta
aftur, heldur fyrst og fremst fram — fram til betri og bjartari tíma. Starf okkar er helgað
framsókn þeirra þjóðfélagsafla er við teljum hin beztu, og hlutverk okkar ungra Framsóknar
manna er að marka brautina og gæta þess að eigi verði villzt af leið. Og þing okkar eru til
þess haldin, að ræða það í fullri alvöru hvort við höfum rækt þetta hlutverk okkar sem skyldi
Lýðræði er það þjóðfélags-
form, sem Framsóknarflokkur
inn hefir ætíð staðið vörð um
— og við stærum okkur gjarn
an af því að vera sverð og
skjöldur samvinnuhreyfingar
innar og annarra þeirra félags
samtaka, sem byggja á félags
legu lýðræði. Fað er fiill
ástæða til þess að minnast þess
hér, að þjóðin fagnaði 20 ára
afmæli hins íslcnzka lýðveldis
á liðnu sumri. Eg vil óska þess
hér, að um alia framtíð búi
í landinu frjáls og fullvalda ís
lenzk þjóð, sem hafi til að
bera þann þroska og skilning
gagnvart þjóðerni sínu og
umgangist leikreglur lýðræðis
ins af slíkum drengskap, að
til fyrirmyndar og eftirbreytni
verði fyrir aðrar þjóðir. Ástæð
ur eru til allra ltluta, og ástæð
an fyrir þessari ósk er sú ann
arsvegar, að tungu okkar, þjóð
erni og menningu er mikil
hætta búin i hinuin nýja hcimi
Atómaldar, þar sem vélmennið
ýtir manninum ti! hliðar, og
hins vegar sú, að fátt er vand
meðfarnara en sjálft lýðræðið,
það stjórnarform sem kennt er
við fólkið, þjóðina.
f lýðræðisríkjum er það und
ir hinum almenna borgara kom
ið, hverjum og einum, hvort
stjórnað er af sanngirni og
réttlæti, eða livGrt stjórnar-
form lýðræðisins er aðeins
gríma einræðis, þar sem ein-
staklingar og hópar þeirra
hafa með vélabrögðum og sök
hinna þó ábyrgu borgara, náð
til sín völdunum. Slíka stjórn
endur hendir það oft að fyrir
líta minnihlutann, láta kné
fylgja kviði miskunnarlaust:
Láta liðsmunar gjalda, eins og
skáldið segir, en hafa uppi fag
urgala um lýðræðisást sína á
mannfundum og mannamótum.
Fátt veit ég verra en ein-
ræði í nafni lýðræðis, og á þa
jafnt við um sjúlft þjóðfélas
ið sem og öll þau félagssamtöl
innan þess, sem lúta skulu lýfi
ræðisreglum. Fil þess höfum
við öðlazt réttinn til sjálf
stjórnar, að hér ríki hvorki
óstjórn né ofstjérn og til þess
er hverjum einstaklingi gef
inn réttur til afskipta af
stjórn þjóðfélagsins og al-
manna samtaka, að hann neyti
þess réttar og njóti þess í stað
fyllstu mannréttinda.
Samband ungra Framsóknar-
manna hefir nú starfað i 25
ár. Þúsundir æskumanna hafa
starfað í samtökunum frá
stofnun þeirra og við fögn-
um því. En þeir eru til, sem
líta stjórnmálaafskipti ungs
fólks hornauga og spyrja
gjarnan: Hvers vegna er verið
að þessu? Hví ekki að leyfa
æskufólki að vera í friði fyrir
stjórnmálum og öllu því er
þeim fylgir? Og slíkar spurn
ingar leiða af sér aðra:: Hvert
er hlutverk ungra stjórn-
málainanna? Wörg svör finnast
við þessum spurningum, en
þegar ég er spurður, svara ég
oftast eitthvað 4 þessa Ieið:
Með stofnun samtaka ungs
fólks innan st.íórnmálaflokk-
ínna er því gefin sérstök að-
itaða til þess að fylgjast með
hjóðmálum og hafa afskipti af
framvindu þeirra. Slík samtök
oiga með öðrutn orðum að
iryggja það, að hinir eldri, sem
urn stjórnvöldin halda, séu i
nánum tengslum við æskuna
og taki tillit til hennar í öllum
sínum gjörðum. Og því fleiri,
sem við erum ungir menn í
hverjum flokki, þvi meiri mögu
leiki til áhrifa. Við erum full
trúar æskunnar innan stjórn-
málaflokkanna, það er hlut-
verk okkar. Og það mikilvæga
hlutverk rækjum við bezt með
því að efla okkai eigin sam-
tök, með því að kynnast inn-
byrðis og kynnn hinum eldri
skoðanir okkar og óskir, og
með því að standa af einurð
og fórnfýsi á verði fyrir því
að réttur okkar verði ekki fyr-
ir borð borinn i cinu né neinu.
f hvaða stjórnmálaflokki
æskufólk haslar sér völl fer
eftir mati hvers einstaklings.
Við höfum kosið Framsóknar-
flokkinn og sú jörð, sem hann
er sprottinn úr, saga hans og
starf, er okkur Gllum sem hér
eruð stödd, svo kunn, að ekki
þarf að rekja núnar. En eitt
þykist ég vita með vissu, að
fjöldinn allur af þeim sem
fylkja sér undir merki flokks
ins, gera það sökum afstöðu
hans til samvinnumála, vegna
sóknar- og varnarstarfs hans
fyrir samvinnufélögin. Og þar
tel ég að Framsóknarflokkur-
inn liafi hvergi lokið sínu ætl
unarverki. Samvinnufélögin
eru byggð upp með sama hætti
og þjóðfélagið, í formi lýð-
ræðis. en samvinnumenn verða
að gæta þess, og minnast ætíð,
að sömu hættur lcynast inn
an samvinnufélaganna og
sjálfs þjóðfélagsins. Hinum al-
mcnna félagsmanni er lögð
sú skylda á herðar að standa
á verði gegn „Læpuskaps ó-
dyggðum“, en veita hverju holl-
máli liðsinni sitt og styrk.
Hér á þessu þingi munum við
gera tillögur í hinum helztu
þáttum þjóðmálanna, og leggja
ráðin á um hvernig við getum
bezt unn-ið að vexti og við-
gangi Framsóknarflokksins. Við
Framhalo S síðu
10. þing SUF ályktar um iðnaðarmál:
Leggja ber sérstaka áherzlu á
aukna tækni og vinnuhagræðingu
if Ljóst er, að hlutur iðnað-
arins hlýtur að fara sívaxandi i
þjóðarbúskap íslendinga á kom-
andi árum. Leggja ber sérstaka
áherzlu á fullnýtingu sjávarafla
og landbúnaðarafui ða. iafnframt
því að nýtt séu sem bezt náttúru-
auðæfi landsins, vatnsafl. iarð-
hiti og iarðefni. (iei að leggja
sérstaka áherzlu » uppbyggingu
iðnaðar til þess að auka öryggi í
atvinnulífinu og gera ítarlega at-
hugun á þeim iðnaði. sem bezt
mundi henta og hagkvæmastur
þætti til að efla atvinnulif á þeim
stöðum. sem höllum fæti standa.
Vill þingið i því sambandi benda
á þá ríku þörf sk.iótra aðgerða,
sem nú er i vmsum kaupstöðum
og kauptúnum á landinu.
if .Jafnframt bmmr þingið ovi
til bæja og sveitarstjórna að þær
skipuleggi sérstök iðnaðari’verfi
op 'evsi bannig lóðamál iðnaðai
ins.
it Fm leið leggui þing SUF
áherzlu á. að iðnlyrirtækjúm se
ekki íþyngt með hát-m lóðagjöld
um sem greiðast aðut en bvgging
arframkvæmdir -r» hafnar lield-!
ur verði þau greidd á nokkrum
árum.
★ Tollskránni verði breytt
þann veg, að ekki sé flutt inn
fullunnin iðnaðarvara tollfrjáls,
en tollar lagðir á hráefni til
sams konar framleiðslu.
★ Þingið telur því nauðsyn-
legt að aukin-n vorði stuðningur
ríkisvaldsins við vinnslustöðvar
sjávarútvegs og landbúnaðar til
að stuðla að betri nýtingu hráefn
is og meiri verðmætasköpun. Sér
staklega sé lögð áhcrzla á aukna
tækni og vinnuhagræðingu.
íðnlánasjóður verði elfdur
þannig, að ríkið teggi jafn háa
upphæð árlega og iðnaðarmenn
greiða sjálfir.
★ (Jndanfarin n hefur orðið
töluverð aukning véla- og verk
smiðjuhaldi. Leggia ber áherzlu
á áframhaldandi uppbyggingu
þessarar atvinnugreinar, sérstak
lega með eflingu iðnaðar sem sam
keppnisfær getur orðið á erlend
uir markaði. Ber oð efla þennan
iðnað sem víðast uni landið cil j
aukins atvinnuöryggis og er rett
að athuga sérstakn fiárhagsaðstoð
ríkisvaldsins til uppdyggingar iðn j
aðarmiðstöðva, eins og tíðkast i
mörgum öðrum löndum.
it Komið getur til greina að
leita í einstökum tilfellum sam
vinnu við erlenda aðila um upp-
byggingu stær-ri iðjuvera, en
gæta verður fyllztu varkánni í
því sambandi og tryggja verður
áframhaldandi yfirráð okkar ís-
lcndinga yfir ölum náttúruauðæf-
um Iandsins.
it Efling iðnaðar hefur i för
með sér síaukna raforkuþörf og
ber að Ieggja áherzlu á hagkvæm
ar virkjanir til þess að tryggja
ódýra raforku. Má ekki dragast
lengur að tekin sé ákvörðun um
næstu virkjun, er fullnægi auk-
inni raforkuþörf landsins á næstu
árum.
it Framfarir og aukin fram-
leiðni i iðnaði hlýtui að grund
vallast á stórbættri tæknimennt
un og skipulagningu vinnunnar og
stuðla þannig að víxandi fram
leiðni til kjarabóta fyrir hinar
vinnandi séttir og bættrar af-
komu atvinnuveganna Hraða parf
ondurskoðun fræðsiukerfis iðn-
aðarins og koma upp fullkomnum
tækniskólum hér á landi.
10. þingið áiyktar:
ÍÞRÓTTAMÁL. — 10. þing S.U.F.
bendir á, að þó íþróttalögin hafi
verið hin mesta Iyftistöng fyrir
íþróttalíf í landinu, þá þarfnast
þau gagngerðrar endurskoðunar.
Treysta verður fjárhagsgrundvöll
íþróttasamtakanna og margfalda
það fjármagn, sem þau fá til um
ráða.
Stuðla ber að aukinni íþrótta
kennslu, t. d. með scndikcnnurum
og íþróttafulltrúum út um Iand-
ið, sem verði íþróttasamtökunum
og íþróttafulltrúa ríkisins til að-
stoðar.
Þingið vekur athygli á að kann
að verði við byggingu félagsheim
ila, hvort unnt sé að nýta þau
einnig til íþróttaiðkana.
SAMGÖNGUMÁL.
10. þing S.U.F. leggur áherzlu
m. a. á cftjrfarandi.
★ Góðar samgöngur á landi,
sjó og lofti eru eitt af veigamestu
skilyrðum fyrir bví, að lands- og
sjávargæði verði hagnýtt þjóð-
inni og einstökum byggðarlögum
til gagns, og að landið haldist í
byggð.
ic Endurbæta þarf stórlega
vinnuaðferðir við lugningu og við
hald vega og gera bá varanlegri
en verið hefur. Til þess þarf að
verja m. a. öllum tekjum af um-
fcrðinni. Auka þarf vega- og brú
argerð í öllum landshlutum, en
sérstaklega í þeim oyggðarlögum.
þar sem þörfin er brýnust, svo
sem Siglufirði, á Vestfjörðum og
Austurlandi.
★ Augljóst er að flutningar á
sjó munu framvegis sem hingað
til verða snar þáttur í samgöngu
málurn þjóðarinnar vegna legu
Iandsins og náttúruskilyrða. Hlut
verk strandsiglinga er hið þýð
ingarmesta og ber brýna nauðsyn
til að endurnýja skipastól Skipa-
útgerðar ríkisins í samræmi við
auknar samgöngur og flutninga-
þörf landsins.
★ Vaxandi flugsamgöngur hafa
bætt að nokkru leyti aðstöðu ein
stakra byggðarlaga, en þurfa að
aukast að miklum mun og verði
komið á milli fleiri staða en nú
er, og að gerð verði flugbraut fyr
ir sjúkraflug í hverju þvi byggðar
lagi, þar sem aðstæður Ieyfa.
HÚSNÆÐISMÁL.
★ 10. þing S.U.F. telur að
leggja beri áherzlu á lækkun bygg
ingarkostnaðar með fljótvirkari og
hagkvæmari vinnutilhögun.
Skilyrði er að ungu fólki,
sem ráðast viil f byggingarfram-
kvæmdir standi ávallt nægilegur
fjöldi lóða til boða. Þingið álítur
að hagkvæm lánastarfsemi hins
opinbera sé grundvöllur íbúða-
bygginga efnalítils fólks, og því
verði ávallt að tryggja, að nægi-
legt lánsfé sé fyrir hendi.
it Húsnæðisvandræðin þurfa
aö leysast með samvinmi ríkisvalds
ins og samtaka launþega.
T í M I N N, laugardagur 3. október 1964. —
]