Forvitin rauð - 01.05.1976, Side 12

- vz. -
- CMLVfUR tR > Sffl&un
Sfí HJÍKPRfötSHBR
A Islandi er eriendur her. Barátta gegn hersetunni
hefur hingað til ekki verið sett í samband við
kvennabaráttu, en augljóst er að þetta tæki auð-
valdsins ógnar sjálfstæði kvenna sem karla.
Jóhannes úr Kötlum lýsir í Sóleyjarkvæði
tilraunum Sðleyjar sðlufegri til að vekja riddarann
sinn og siðan göngu hennar frá manni til manns i
leit að einhverjvun sem vilji hjálpa sér að verjast
hoffini og sveinum hans sem sendir eru gagngert
ór vestri til að hertaka hana og koma i veg fyrir
að henni takist að vekja elskhugann. En litið
hafði Sðley upp úr þeirri leit.
Tökum nú þessa kvenhetju okkur til fyrirmyndar
og berjvimst gegn dvöl bandariska hersins á Islandi.
Sðley gengur fyrir
völuna Þjððunni:
Þjððunn lá á glámbekk,
gætti þar nokkurs prjáls,
veisla gðð á borðum beið
til næsta máls
- þannig sýndist hún forsjál mey
og frjáls.
Veraldarvini sina
hún tölum taldi,
hrððug eins og hún hefði allan
heiminn á sinu valdi
- sást þð flis i auga,
blettur á faldi.
Sðley spyr:
Villtu koma með mér
og vekja riddarann minn?
Það vil ég ekki, Þjððunn kvað,
gnðg eru aflaföng:
blððkrðnur, betlidalir
og léreftin löng,
hér land og þar land
- hvað varðar mig þá um frelsissöng?
Mjög var tðnninn i málinu
brúðar sár:
Hefurðu gengið þeim á hönd
sem fara með fals og dár
- til hvers var þá að þrauk
i þúsund ár?
Þjððunn mælti: I öll þau ár
ég sat að bragasjðði
og var þð kúguð i friði
- nú veit ég að strið er
og frelsið arður af auði
en ekki ljðði.
Kristilegur voðaskelfir bar eitt vandamál
undir marskálk sinn:
Sðley sðlufegri
situr við marinn breiða
og vill nú riddarann sinn
til vökunnar aftur neyða
að megi hann enn með ðdáinssöngvum
oss ærumeiða.
Marskálkur vill brenna flagðið á báli.
Tðku þá taugar hins
af náðarkrafti að nötra:
Væri ekki göfugra að gefa frúnni
gyllta samúðarfjötra
og breyta þeim siðan smátt og smátt
í tötra?