Forvitin rauð - 01.12.1976, Blaðsíða 16

Forvitin rauð - 01.12.1976, Blaðsíða 16
16 snorri sigfinnsson SAMSTAÐA RÆÐA FLUTT A BARATTUSA MKOMU STÚDENTA f H ^SKOLABIO 1. DESEMBER Eg tala aðallega til þess m-ginþorra námsmanna sem kemur frá alþýðuheimiium þessa lands. Þeirra sem gjörþekkja lífskjör launþega frá heimilum foreldra sinna og vina. Fólk þessara heimila virðir vilja ykkar til þess að standa sjálf undir þeim kostnaði sem námið hefur í för með sér, án þess að vera ætíð upp á aðra komin. Þig þekkið miskunarlausa vinnuþrælkun og öryggisleysi, sem stundum jaðrar við von- leysi. En margt af þessu alþýðufólki ber harm í huga sem er þyngri en tárum taki. Það sér ættjörð sína svívirta, svikna og selda stig af stigi, í misstórum skömmtum, oft á hálýðræðis- legan hátt eins og sagt er, á máli alþjóða auðhringa og mútuþægra umboðsmanna þeirra, en einnig með aðferðum sem sumir kalla stjórnar- skrárbrot, eða jafnve'l landráð. Því er land okkar troðið stígvélahælum hermanna þeirrar Þjóðar, sem framið hefur óhunganlegustu til- raun til þjóðarmorðs, síðustu áratugi Þegar þessar forsendur eru hafðar £ huga, þá er mér með öllu óljóst, hvernig ég eigi að tala um samleið verkamanna og námsmanna, eins og tvennt ólxkt sé um að ræða. Þig vinnið aðeins visst tímabil æfi ykkar við að afla ykkur þekkingar sem nauðsynleg er í nútíma þjóðfélagi. Sú þekking á að geta gert ykkur hæfari til þess að berjast með öðrum verkamönnum fyrir bættum kjörum ásamt endurheimt og vernd frels- is og raunverulegt fullveldis þessarar þjóðar. ef þið aldrei eitt augnablik gleymið uppruna ýkkar og stéttarlegri skyldu. En hættur leynast við hvert fótmál ekki síst hjá háskólafólki. Mig langar til þess að nefna nokkrar slíkar. Við skulum byrja á að athuga hver er baráttu- aðferð yfirstéttarinnar. £ fyrst lagi óstöðvandi áróöur, og ég leyfi mér aö segja í mörgum tilfellum hatursherferð gegn náms- mönnum og þá einkanlega og sér í lagi beinist hann gegn fólki í langskólanámi. I öðru lagi er það sagt að þið séuð ónytjungar, sem ekki nenni að vinna, letingjar sem fari í skóla til heimta að staðið sé viö lög, þannig að þið getið dregið fram lífið meðan á námi stendur. Þó er það versta af öllu vondu að íslensk skólaæska er farin að hugsa og jafnvel tala og skrifa um þjóðfélagsmál í alvöru og setja kjör sín í samhengi við önnur þjóðfélagsvanda- mál. En hvers vegna er íslensk auðstétt svo hatrömm í herferð sinni gegn frjálsri menntun fólks frá alþýðuheimilunum aö hún vilji gera hana að forréttindum afkvæma efnamanna. íg skal nefna nokkur dæmi. Frjáls og upþlýst hugsun er öllu öðru hættu- legri valdaaðstöðu nýríkrar, gjörspilltrar landsöluyfirstéttar þessa lands. Slík hugsun leiðir hugann auðveldlega að þv£ að frumfor- senda þess að raunverulegt lýðræði geti r£kt og launþegar sem eru meginþorri þjóðarinnar geti ráðiö málefnum hennar á skynsamlegan hátt með hagsmuni heildarinnar £ huga er sú að er- lendur her sé rekinn tafarlaust og án ,undan- bragða af landinu. Yfirstéttin óttast að jafn- vel rikislögreglan, sem vinstristjórnin sálaða var svo væn að koma upp handa henni, nægi sér ekki til að viðhalda völdum ef verkamenn hugar og handa ná að sameinast á grundvelli uppruna s£ns og sameiginlegra hagsmuna. Hún óttast afturkipp £ kauphöll r£kjandi valda- stéttar, þar sem verslað er með sannfæringu og samvisku. Keypt er afskiftaleysi af r£kjandi ástandi, þögn um ranglæti og spillingu ásamt gagnrýnislausri hlýðni. Greiðslan er gjarnan góð staða, bitlingar, völd og hóglifi ásamt von um að geta orðið arftakar þeirra, sem nú telja sig hafa allan ráðstöfunarrétt á landi og þjóð. En hverjar eru hættur alþýðunnar ef nám verður að forréttindum efnamanna . Flestir embættis- og menntamenn komu úr sömu stéttum, slitnir úr tengslum við stritandi verkafólk, skilningsvana á kjör þess og hugsunarhátt, óvitandi um ást þess á landinu, réttlætiskennd þess gagnvart þeim sem miður mega s£n, eða ofsóttir af misk- unarleysi hins ómennska valds sem stéttskift auðvaldsþjóðfélag fær eftirlitslaust £ hendur þess að hafa það gott og lifa á þjóðfélaginu og siðast en ekki s£st, svosv£virðileg að

x

Forvitin rauð

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Forvitin rauð
https://timarit.is/publication/56

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.