Morgunblaðið - 20.12.1925, Blaðsíða 10

10
MORGUNBLAÐIÐ
| Ólafur Magnússon |
konungi. hirðljósmyndari. i§
Til jóla eru sjersfök fækifæriskaup á §§
mínum v'ðurkendu
landslagsmyndum |
frá ýmsum hinna fegursfu sfaða á land- §
inu. (Alllar myndirnar eru uppsettar).
GjöHð svo veS og litið i |
gluggana á Templarasundi 3. |
Heíi einnig mikið úrval af myndaromm- jj
um af ýmsum gerðum og með kúptu gleri. jH
HARALDUR
r
1
kosningarleiðangri.
Ananas V2 og
Perur ..
Aprikósur ..
Ferskjur.. ..
Jarðarber ..
Bl. ávextí ..
Tomata .. ...
the'instrument or quality
CLEAR AS A 6ELL
The Highest
Cldss TðlkingMáchine in
the World"
Fæst hjá Sambandi ísl. Samvinnufjelaga.
í dag verður
byrjað að selja
3ólamarsipania
Margar tegundir, sem ekki
hafa fengist hjer í bænum
fyr
Gjörið svo vel, og dæmið
sjálf um gæðin.
íslensk landlagsmynd
er góð og fögur
jólagjöf.
Stórt úrval.
Sportvöruhós Reykjavíkur.
(Binar Björnsson.)
Ilaraldur Guðmundsson, fram-
bjóðandi jafnaðarmanna og bolsi-
vikp, hefir undanfarna daga verið
að ferðast um suðiir með sjó. Er
eins og bann sje þeirri stundinni
fegnastur meðan Ólafur Thórs get-
ur ekki haldið fundi, og reynir því
af öllum mætti að eitra jarðveginn
fyrir Ólafi, en árangurinn er að
sama skapi vesall.
Á miðvikudagixm var, fjekk Ilar-
a.ldur að tala á aðalfundi kvenfje-
lags í fírindavík', en ekki átti boð-
skapur bolsevikanna miltið erindi
til kvenfólksins í Grindavík, frem-
ur en annarsstaðar.
Á fimtudaginn boðaði Haraldur
almennan fund í Grindavík, en það
fór á sömu' leið; sárafáir mættu.
„Þessi skrambi dugir ekki“ hugs-
aði nó Haraldur. Hann boðar því
nýjan fund í Gerðum í gær, og fær
þá með sjer: Felix og Sigurjón,
sem kunnir eru þar syðra frá síð-
ustu kosningum, og Hjeðinn, til-
vonandi framkvaimdarstjóra. t.óbaks-
fjelagsins mikla.
En þá tók ekki betra við. Hvað I
sem því nú olli, hvort sem það i
hefir verið tóbakslykt eða annað, ]
sem hefir haft ill áhrif á þorps-l
búa, þá fór þaö svo samt, að að-!
eins 10 menn liöfðu sótt, fundinn J
og áttu þeir ilt með að haldast viö j
í fundarhúsinu.
„Nú eru góð ráð dýr“, hugsaj
þeir fjórmenningar. Fund vildu1 _______________
þeir halda í Keflavík í gærkvöldi. j
En svo var að finna út ráð, til þcss ar ve"na- 4eg var hrædd um, að
að fá menn til að mæt.a. Jú, ráð akáldsagnargerðin yröi henni ofur-
fundu þeir. Fundur er boðaöur í °£ ™jer var sárt, um, að hún
Iveflavík í gærkveldi og er fundar- iaPaÓi aftur því áliti, sem hún
boðandi: Magnús Guðmundsson. ,iaíði nnniÖ sjer meðal bókmenta-
Vafalaust hefir nafnið haft sín á- vina Þjóðarinnar.
brif til þess að fá menn á fundinn; ®n Kristínu er óhætt. Hin með-
en annað mál er það, hvort men|i fædda heilbrigða skynsemi hennar
hafa setið lengi á fundinum, eftir og yfirlætisleysiö, sem _ alstaðar
að þeir sáu hver persónan var, sera verður vart við, ver hana gegn því,
kom, að það var Ilaraldur Guð- aÓ taka sjer hlutverk, sem hún er
mundsson, en ekki Magnús Guð- <'kki fær um að leysa af hendi.
mundsson. i Hún heldur sjer við þau svið, er
i hún þekkir af langri reynslu gáf-
] aðrar sveitakonu, sem fyrst og
fremst horfir á og skilur, en dæmir
niQursoanir áuextir
frá Peek Bros & Winch. Ltd., London, eru þeir lang-
bestu, sem fáanlegir eru. — Höfum fyrirliggjandi eftir-
taldar tegundir:
1 dósir
1 —
1 —
1 —
1 —
1 —
1 —
Verðið hvergi lægra.
H. Benediktsson & Co.
Sími 8. (3 línur).
Húsmæður!
Það er elckert umhugsunarefni hvar pjer
eigið að kaupa
jólamatinn;
eyðið þvi ekki timanum, hringið og pantið ■
6 7 8.
Herðubreið.
riýkomiQ,
fallegt úrval af kaffistell-
um og matarstellum, og ó-
sköpin öll af tækifærisgjöf-
um við allra hæfi. — Lítið í
Eimskipáfjelagsgluggana f
dag.
JÓLAGESTUR.
Austurstræti 5.
útfærslu, eins og við sögðum?
3. Var skýring okkar á sam-
ræmi 1. og 6. erindis röng?
4. Er ekki líklegt, að Bjarni
hafi skilið sjálfan sig best, eins
og við sögðum?
5. Er líklegt, að við segjum
ósatt um hinn upprunalega skiln-
ing okkar á 1. erindinu, er við
skírskotuðum til vottar frá upp-
íhafi og bjóðumst nú aS leiða
fleiri votta?
6. Verður því neitað með rökum,
að komið geti til greina sú merk-
in?? í „björgum“ í 1. erindí, er
þjcr rcynið að gera hlægilega og
kennið við „gapastokk“, og að
líkingin verði þá öllu betri?
7. Hefir nokkur enn skýrt bet-
ur en við, hvemig mnni standa á
orðabreytingunni „björgum“ fyr-
ir „hömrum“ ?
Við þökkum þrímenningunum
fyrir t.ilboðið um liðveisluna, en
eðlilegra finst okkur, að þið 4
andstæðingar okkar haldið hóp-
inn. Enn er bardaginn ekki harð-
ari en svo, að við þurfum ekki
liðsauka.
Revkjavík 14. desember 1925.
„Tveir kunningjar“.
Prestur og bóndi.
Presturinn: Við erum þá ásáttir
um þetta, Páll minn. Þjer borgið
mjer peningana, og ef jeg skyldi
deyja ....
Páll: Þá er virkilega enginn
skaði skeður.
EPLI
APPELSÍNUR
VfNBER.
ffott og ódýrt í
L 01.
Sími 149.
Grettisgötu 38.
Einhverju simli síðestliðið haust ekki' Þess ve-na eru sbgur hennar
bar gest að garði mínum. Ilann ósk- sveita’ og «álarlífslýsmgar, og hvort
aði eftir húsaskjóli, og bauö skemt- tve^ia V»in8arnar venjulega snild-
un að launum. Varð þetta að sam- ar,e£a f?ei^ar-
komulagi. Síðan hefir gestur þessi „Eestir“ taka að mínu áliti mik-
mörgum sinnum skemt mjer, heima- r5 fram smásögum Kristmar. Þeir
fólki mínu og kunningjum. Hann eru heilsteypt skáldsaga, þ;ii' sem
hefir fylgt manninum mínum á altaf llelst eðlilegt. samband milli
Laugarnesferðum hans og stytt atburðanna. Persónurnar eru sjálf-
sjúklingunum stundir nokkra stund um s-íer samkvæmar frá upphafi til
eftir messu. Iíafa þeir jafnan fagn- en(ia- Myndirnar af þeim eru svo
að komu hans. En hann liefir gert skýrar, að eftir að hafa lesið sög- fiöfum nú fyrirliggjandi:
meira en að skemta, hann hefir nna> finst okkur við þekkja raun-
flutt þeim, sem á hann hafa hlust- verulega heimilið í Hlíð og alla
að, boðskap elsku og fyrirgefning- heimilismenn þar. Eiginlega finst
ar og varpaö skilningsljósi yfir.mier myndin af Grími, sem er önn-
marga smáerfiðleika daglega lífs- nr aúalpersóna sögunnar, óskýrust.
Sjálfsagt er það eðlilegt, því höf-
undurinn þekkir minst þær aðstæð-
ms.
Gestur þessi var nýja skáldsag-
an hennar Kristínar Sigfúsdóttur:
,,Gestir“. Jeg las hana með óbland-
inni ánægju frá upphafi til enda.
Jeg hafði áður dáðst að Kristínu
sem rithöfundi, ekki síst vegna þess,
hve vel jeg þekti erfiðleika þá,
sem hún hefir haft við að stríða,
og mundu hafa gert, ílestum öðrum
ritstörf lítt möguleg. En þegar jeg
frjetti fyrst, að nú hefði hún færst
fang að skrifa langa skáldsögu
allar, sem hafa gert, Grím að
því, sem hann er: andlegur og lík-
amlef'ur skipbrotsmaður af nautna-
hafi mannlífsins. Þó er jafnvel
Grímur aldrei óeðlilegur, en lesar-
inn mundi gjarna vilja skygr.est
ennþá dýpra í sál hans og fylgj-
ast betur með baráttu þeirri, sem
háð er milli hans guöræna og
dýislega eðlis.
Heimilið í Hlíð
SaRpoka,7mjög sterka.
Trawlgarn,
Oindigarn,
Kianillu,
Balls-fóg,
Trawl-víra,

1
Sfml 720.
augRýnilega er meginkjarninn í
„Gestum'L Sumum þykir kenna
þar nokkuð mikið prjedikunartóns
og umvóndunnr, c.i þær prjei"kan-
®r þó aðein;; | ir ern þá c j minsta kosti skritaðar
- —~ c —~ ----■ .......... J **-.***» vc* iwju ». vxuauu*
stað smásagna, þá lá við að jcg -r" uiuinn, umgjörðin utan um sá’-jaf svo mikilli andagift, að þær
yrði dálítið óróleg og hrædd henn-,a 'ífslýsingar þær og siðfræði, semjveröa bvergi leið ílegar. Hjer á