Morgunblaðið - 22.01.1946, Blaðsíða 4

4
MOKGUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 22. jan. 1948
Samningar um launakjör versl-
unarfólks undirriíaðir
Samninganefnd V.R.
þakkað vel unnið starf
UNDIRRITAÐIR -hafa verið
samningar um launakjör versl-
unarfólks hjer í bænum. Á
laugardaginn var haldinn fund
ur milli nefnda frá samnings-
aðilum og á sunnudag var hald
inn fundur af launþegum V. R.,
þar sem samninganefndinni var
þakkað vel unnið starf. Morg-
unblaðið hefir átt tal við Guð-
jón Einarsson formann V. R.
Skýrði hann svo frá að samn-
ingaumleitanir hefðu gengið
greiðlega og farið fram af vin-
semd og skilningi. I samninga-
nefnd fyrir hönd V. R. voru
þessir menn:
Adolf Björnsson, Baldur
Pálmason, Gyða Halldórsdótt-
ir, Björgúlfur Sigurðsson og
Carl Heming Sveins. Fyrir
hönd atvinnurekenda voru í
samninganefnd Bergur G. Gísla
son, Gunnar Hall, Sveinn Hefga
son, Páll Sæmundsson og Sig-
urliði Kristjánsson, og fyrir
hönd Kron Þorlákur Ottesen,
Th. B. Líndal og Guðrún Guð-
jónsdóttir.
Samningarnir gerðir
til eins árs.
Guðjón Einarsson sagði að
þetta væri færstu samningarn-
ir, sem V. R. gerði við atvinnu-
rekendur. Það gæti verið að ein
hverjir sæju á þeim smágalla,
en tíminn myndi skera úr um,
hvernig þeir reyndust. Samn-
ingarnir væru ekki gerðir nema
til eins árs.
Guðjón bað blaðið að géta
þess, að þess væri vænst, að
atvinnurekendur, sem ekki hafa
þegar skrifað undir samning-
ana, gerðu það hið fyrsta.
Samningarnir.
Samningarnir eru á þessa
leið:
Simningur um launakjör
verslunarfólks milli undirrit-
aðra sjergreinafjelaga kaup-
sýslumanna og Kauþfjelags
Reykjavíkur og nágrennis ann-
arsvegar og Verslunarmanna-
fjelags Reykjavíkur hinsvegar.
1. gr. Laun verslunarfólks
eru í tveim liðum, A og B. Und
ir A lið heyrir starfsfólk heild-
sölufyrirtækja og annað skrif-
stofufólk og skiftist hann í fjóra
launaflokka sbr. 2. gr. Undir
B lið heyra deildarstjórar, af-
greiðslufólk og sendlar smá-
söluverslana og skiftist hann í
sex launaflokka sbr. 2. gr.
2. gr. Laun þau, er hjer grein
ir, eru lágmarkslaun, og er
þeim þannig skipað eftir liðum
og flokkum:
A liður.
1. flokkur (karla: Skrifstofu-
stjórar og fulltrúar I. flokks
(sem ráða yfir 10 manns eða
fleirum) kr. 9600—10800.
2. flokkur (karla): Aðalbókarar
og fulltrúar II. flokks. Brjef-
ritarar I. flokks, (sem sjálfir
geta annast brjefaskriftir á
minst þremur erlendum tungu-
málum), sölustjórar og aðal-
gjaldkerar, (sem hafa full-
komna bókfærsluþekkingu) kr.
7200—9600.
3. flokkur (karla): Bókarar
II. flokks, sölumenn, úti og
inni og gjaldkerar II. flokks
kr. 6000—7800.
4. flokkur: Aðstoðarfólk á
skrifstofum: a) Aðstoðar- og
skrifstofumenn (karlar) (með
Verslunarskóla- eða hliðstæða
mentun) kr. 4800—6000. b)
Vjelritarar, (konur og karlar,
sem vinna að brjefaskriftum á
þremur erlendum málum) og
aðstoðargjaldkerar, (konur og
karlar) kr. 4200—6000. c) Ann
I
að' skrifstofufólk, (konur og
karlar) kr. 3600—4200. d) Byrj
endur kr. 3000.
B liður.
1. flokkur: Deildarstjórar
(karlar) kr. 6300—7625.
2. flokkur: Afgreiðslumenn
I. flokks, (karlar) (sem geta
gengt deildarstjórastörfum í
forföllum) og deildarstjórar II.
flokks (konur og karlar) kr.
5700—6600.
3. flokkur (karlar): Af-
greiðslufnenn (með Verslunar-
skóla- eða hliðstæða mentun
kr. 4200—5700.
4. flokkur: a) Afgreiðslu-
stúlkur (með Verslunarskóla-
eða hliðstæða mentun, eða 5 ára
starfsreynslu) kr. 3600—4800.
b) Aðrar afgreiðslustúlkur kr.
3000—4200.
5. flokkur: Unglingar að 16
ára aldri kr. 2700—3600.
6. flokkur: Sendisveinar kr.
2100—2400.
3. gr. Launahækkun eftir
starfsaldri skal haga þannig:
í A lið:
í 1. og 4. launaflokki a) ár-
leg hækkun kr. 300 í 4 ár, í 2.
launaflokki árleg hækkun kr.
600 í 4 ár, í 3. og 4. launaflokki
b) árleg hækkun kr. 450 í 4 ár,
í 4. launaflokki c) árleg hækk-
un kr. 300 í 2 ár, í 4. launa-
flokki d) hækka mánaðarlaun
úr kr. 250 í kr. 300 eftir þrjá
mánuði.
í B lið:
í 1. launaflokki árleg hækk-
un kr. 662.50 í 2 ár, í 2. launa-
flokki árleg hækkun kr. 450.00
í 2 ár, í 3. launaflokki árleg
hækkun kr. 750.00 í 2 ár, í 4.'
launaflokki a) árleg hækkun
kr. 1200.00 í 1 ár, í 4. launa-
flokki b) árleg hækkun kr.
400.00 í 3 ár, í 5. launaflokki
árleg hækkun kr. 450.00 í 2 ár.'
4. gr. Allar framangreindar
launauppbætur eru árslaun, og
greiðast að viðbættri kauplags-
vísitölu eins og hún er á hverj-
um tíma, launagreiðslur fara
fram mánaðarlega.
5. gr. Gegni sami maður
tveimur eða fleirum mismun-
andi störfum hjá sama fyrir-
tæki, skulu honum greidd laun
samkvæmt hæsta launaflokki
viðkomandi starfsgreina, nema
hann taki eitthvert starfið að
sjer sem aukastarf.
6. gr. Sumarleyfi skal vera
12 virkir dagar á ári, fyrir
minst eins árs starfstíma. Sam- í
komulag við atvinnurekendur
skal ráða, hvenær leyfið er
tekið.
7. gr. Vinna skal hefjast kl.
9 að morgni eða að einhverju
leyti fyrr eftir því sem heppi-
legt verður talið fyrir hverja
sjergrein. Lokunartími skal
vera samkvæmt gildandi reglu-
gerð á hverjum tíma. Eftirvinnu
skal eigi telja eina klst. eftir
lokun eða fyrir opnun. Onnur
eftirvinna greiðist með 50% á-
lagi. Vinnulaun pr. klst. finn-
ast með því að deila mánaðar-
legum vinnustundafjölda í mán
aðarlaun viðkomandi aðila.
Starfsfólki skal skylt að
vinna að venjulegri standsetn-
ingu ‘eftir lokun og ljúka af-
greiðslu pantana.
8. gr. Starfsfólk skal mæta
stundvíslega til vinnu sinnar,
hvort heldur þá vinna hefst að
morgni eða eftir matar- og
kaffihlje.
Starfsfólk það, er fellur und-
ir B lið skal hafa IVz klst.
samtals sem matar- og kaffi-
hlje, en starfsfólk það, sem fell
ur undir -A lið skal hafa 1 klst.
matarhlje og Vz klst. kaffihlje
á föstudögum.
9. gr. Launagrei*slum til
starfsmanna í veikindaforföll-
um þeirra skal þannig haga:
Á fyrsta ár einn dag fyrir
hvern unninn mánuð, Eftir það
sex vikna laun enda leggi
starfsmaður fram læknisvott-
orð sje þess óskað.
Við vinnuráðningu skulu
starfsmenn leggja fram læknis-
vottorð um heilsufar sitt, en
síðan fari árlega fram lækn-
isskoðun á þeim, og skulu þá
atvinnurekendur greiða kostn-
að við hana.
Verði starfsmaður veikur,
skal atvinnurekanda skylt að
halda opinni stöðu hans í alt
að 3 mánuði frá því, að hann
varð að hætta vinnu fyrir veik-
inda sakir, og skal starfsmaður
skyldur að snúa aftur til starfs
síns sje hann heilbrigður inn-
an þess tíma.
10. gr. Starfsuppsögn af
beggja hálfu skal vera þrír
mánuðir að reynslutíma lokn-
um, en hann skal vera 1—3
mánuðir efjtir samkomulagi.
Þessi uppsagnarákvæði gilda
þó ekki, ef starfsmaður sýnir
vítaverða vanrækslu í starfi
sínu, eða atvinnurekandi gerist
brotlegur gagnvart starfsmanni.
11. gr. Meðlimir í Verslun-
armannafjelagi Reykjavíkur
skulu hafa forgangsrjett að
starfi hjá atvinnurekendum
þeim, sem eru aðilar að samn-
ingi þessum.
12. gr. Verði ágreiningur um
framkvæmd þessa samnings, s.
s. flokkun launa o. fl., skal gerð
ardómur skipaður fjórum mönn
um, skera úr málum. Gerðar-
dómurinn skal þannig skipað-
ur: Einn maður tilnefndur af
Framh á hls 1
BRJEF:
Hvert stefnir í lög-
• reglumálunum?
Herra ritstjóri!
í TILEFNI af því, að nú
er augjlýst í blöðum og út-
varpi eftir mönnum, til við-
bótar í lögregluliðið í Reykja
vík, get jeg undirritaður ekki
látið hjá líða að gera tilraun
tli til að kveða niður orðróm
þann er gengur nú á meðal
borgara þessa bæjar, í sam-
bandi við brottför okkar nokk
urra manna úr lögreglunni á
s.l. hausti.
Frá 1. júlí s.I. var öllum
ríkislögregluþjónum sagt upp
starfi og átti sú uppsögn að
ganga í gildi um áramót.
Nú er, eins og að framan
greinir, auglýstar lausar stöð
ur í lögreglunni. Er því eðli-
legur hlutur, að um það
spinnist ýmsar sögur, hver
tildrög sjeu að þessum skolla
’leik, og þess þá helst getið
till, að hjer hafi verið um
},hreinsun“ að ræða, eins og!
víða átti sjer stað í hinum
„óhreinu herbúðum“ á hin-
um síðustu og verstu tímum.
Seint á árinu 1942 voru aug
lýstar lausar stöður í lög-
regluliði Reykjavíkur og var
jeg þá einn meðal umsækj-
enda. Við sem hlutum það
hnoss að vera valdir úr hópi
umsækjenda, vorum látnir
byrja á námskeiði hjá lög-
reglunni, er hófst í byrjun
febrúar 1943 og stóð yfir til
apríl loka.
Sú hafði verið tilhögun á
námskeiðum þessum á und-
anförnum árum, að þeir er
tóku þátt í þeim, fengu
gjreidd laun frá ríkinu allt
frá námskeiðsbyrjun. En
snemma á þessu námskeiði
okkar hleruðum við það, að
nú ætti ekki að greiða mönn-
um laun fyrir það eitt að
læra. Þótti okkur nú allmik-
ið skerðast okkar hlutur, þar
seni við áttum að vera þarna
kauplausir í þrjá mánuði, og
jafnframt í óvissu um það
hvort við reyndumst hæfir
lögreglumenn, eftir þann
reynslutíma.
Flestir höfðum við yfir-
gefið góða atvinnu, því að á
þessum árum, var atvinnu-
leysi óþekkt hugtak á með-
al Reykvíkinga og víða hægt
að hafa í kaup ótrúllegar
upphæðir frá því sem fólk
almennt átti að venjast. —
Við hugguðum okkur samt
við það, að framtíðin væri
fyrir öllu, ogj föst staða, ef
færir reyndust, yrði okkur
sterkari stoð, ef atvinnuleys-
ið berði að dyrum eftir stríð
ið, heldur en þó að við öfl-
uðum króunni meira af borði
stríðshaukanna.
Er fór að líða á námskeið-
ið, sagði lögreglustjóri okk-
ur frá misheppnuðum til-
raunum sínum til þess að fá
greiðslu handa okkur. — í
endir námskeiðisins hjelt
hann svo fund með okkur
og harmaði það mjög, að
við skildum ekkert fá greitt
fyrir þann tíma, sem við vor-
um búnir að vinna þarna sem
sjálfboðaliðar hjá ríkinu, en
lauk samt ræðu sinni með
þessum orðum: — „en samt
megið þið vel við una, þar
sem þið eruð nú að ganga
inn í fasta framtíðaratvinnu“.
Með þessu gullkorni, af
vörum þessa háttvirta manns
gengum við síðan ótrauðir
og með bjartar vonir í gyllt-
um skrúða út á götuna.
í júní s.l. sendir dómsmála-
ráðherra brjef til lögreglu-
stjóra, þar sem honum er
skipað að segrja nú, mönnum
þessum upp starfi frá ára-
mótum. Var okkur skömmu
síðar send lofgjörð þessi í
ábyrgðarpósti.
Þótti okkur nú sem við
vænim slegnir kinnhesti, en
vonuðum þó að þetta væri
aðeins bráðabirgðar ráðstöf-
un, vegna nýrra launalaga,
er þá voru gengin í gildi ogl
fólu það í sjer, að opinber-
ar stofnanir mættu ekki hafa
óskipaða starfsmenn nema á-
kveðinn tíma, til reynslu.
Eftir ósk okkar hjelt nú
lög.stj. fund með okkur. En
þar kvað við annan-Jón, frá
því áður í lok námskeiðs-
ins 1943. Kvaðst hann nú
engin loforð geta gefið og
engu um það ráða, hvort við
yrðum kyrrir eða látnir fara.
Hann hughreysti okkur samt
með því, að á næsta þingi
yrði tekið til meðferðar frum
varp til laga fyrir lögreglu-
menn og yrði það með fyrstu
málum þingsins, og þangað
til skildum við vera rólegir
og bíða átekta.
Eftir að líða tók að haust-
inu gerðum við hverja atlög-
una á fætur annari að her-
búðum lögreglustj. og dóms-
málaráðherra, ef ske kynni
að eitthvað rættist úr. En
þar kvað altaf við sama tón,
— enginn vissi um skipun
þessara mála, engin loforð,
ekkert sem hægt var að
treysta. Og frumvarpið til
nýrra laga fyrir lögreglu-
menn hefir sennilega dáið í
fæðingunni, því ekki er far-
ið að ræða það ennþá.
Við sáum okkur því ekki
annað fært en að leita fyrir
okkur um aðra atvinnu, held
ur en að standa uppi atvinnu
lausir um nýjár. Við fengum
svo atvinnu hjá annari rík-
isstofnun, þar sem valið var
Framhald á bls. 11.