Morgunblaðið - 19.02.1954, Blaðsíða 14

14
MORGU 1S B LA&bÐ
Föstudagur 19. febrúar 1954

SÆ€Æ F&RSYTÆNNR
- RÍKI MAÐURINN -
i
Eftir Jolrn Galsworthy — Magnús Magnusson Islenzkaöi
3IC
Framhaldssagan 57
heimsku, barnið mitt. Ég fer rak-
leitt til City og get ekki haft þig
í eftirdragi“.
„Ég verð að líta til gömlu frú
Smeech“.
„Hvaða vitleysa er þetta“, urr-
hði Jolyuiv gamli. Hann trúði
ekki afsökun hennár, en lét þó
kyrrt liggja. Um annað var ekki
að ræða, þráinn í henni var svo
inikill.
Hjá Victoria-stöðinni lét hann
hana setjast í vagnirjn, sem hann
hafði pantað handa sér. Þetta
sýndi vel, hvernig Jolyon gamli
var. Hann var ekki smámuna-
samur síngirningur.
„Ofþreyttu þig nú ekki, elskan
mín“, sagði hann og fékk sér svo
léttivagn til City.
June hélt fyrst inn í hliðar-
götu í Paddington, þar sem „skjól
stæðingur“ hennar, frú Smeech,
bjó, öldruð kona, sem gaf sig
aðallega að líknarstörfum. En
eftir að hún hafði hlustað á hin-
Jtr venjulegu harmatölur hennar
í hálfa klukkustund, lagði hún
jieið sína til Stanhope Gate. Hið
„slóra hús var lokað og glugga-
•'tjöldin dregin fyrir.
[ En hún hafði afráðið að verða
cinhvers vísari, hvað sem það
kynni að kosta. Beizkur sann-
ieikurinn var betri en óvissan.
Áform hennar var, að fara'fyrst
’til frænku Bosinneys, frú Bay-
uies, en ef hún fengi ekkert að
vita þar, þá að fara til Irenu
isjálfrar. Hún hafði þó ekki gert
sér glögga grein fyrir því, hvað
hún ætlaði sér að hafa upp úr
pessum heimsóknum.
■. Kiukkan þrjú var hún komin
ítil Lowndes Square. Með þeirri
æðlisávísun konunnar að klæðast
'hezt, þegar á móti blés, hafði
hún farið í beztu kápuna sína, og
pú gekk hún til orustunnar ein-
heitt og upplitsdjörf, engu síður
:pn Jolyon gamli sjálfur. Hinn
inagnaði ótti hennar hafði
hreytzt í ákafa.
Frú Baynes, frænka Bosinn-
eys, var að gefa einhverjar fyrir-
skipanir í eldhúsinu, þegar
henni var sagt frá komu June.
Frúin var fyrirmyndar húsmóð-
ir, og Baynes var vanur að
segja: „Góður miðdegisverður er
gulls ígildi“. Hann afkastaði allt-
af mestu eftir miðdegisverðinn.
Það var Baynes, sem hafði byggt
háu húsaraðirnar í Kensington,
sem kepptu við svo mörg önnur
iim heiðurstitilinn: „Ljótustu
, húsin í London“.
| Er hún vissi, hver komin var,
‘flýtti hún sér inn í svefnher-
jibergið og tók tvö stór armbönd
í upp úr rauðu litskinnveski, sem
hún geymdi í læstri skúffu. Hún
/ lét þau á hvíta úlnliðina, því að
hún bar mikla virðingu fyrir
l'auðkennum velsældarinnar, sem,
eins og rér vitum, er höfuðein-
kenni Forsytanna og undirstaða
alls siðgæðis.
Hún gekk fram fyrir snyrti-
; skápsspegilinn. Hún var í meðal-
lagi há, þrekvaxin og nokkuð
farin að fitna. Hún var í kjól,
sem var á litinn einna likastur
límbornum veggjum. Hún fór
höndum um hárið, sem var greitt
á Princesse de Galles vísu, slétt-
aði það og strauk unz það fór
cins og vera átti. Á meðan hún
fór þessu fram varð hún kaldr-
analeg og íhugul á svipinn, eins
og hún stæði andspænis einhverj-
um hryggilegum staðreyndum
l>essa lífs og væri að reyna að
finna beztu úrlausnina. I æsku
•höfðu kinnar hennar verið rauð-
ar og hvítar, eins og rósir og)
rjómi, en nú hafði aldurinn sett
• merki sitt á þær. Og aftur brá
þessari kaldranalegu íhyggli fyr-
ir í augum hennar, þegar hún
strauk púðurvængnum yfir enn-
ið. Þegar hún hafði lagt hann á
! sinn stað, stóð hún um stund
kyrr fyrir framan spegilinn og
bros færðist yfir hátt mikilfeng-
legt nefið, hökuna (sem aldrei
hafði verið stór, en fór nú minnk
andi eftir því sem hálsinn gildn-
I aði) og munninn með þunnu var-
irnar. Og örskjótt, til þess að á-
hrifin héldust, greip hún fast
báðum höndum um kjólpilsið —
og stikaði niður stigann.
Hún hafði lengi vonast eftir
þessari heimsókn. Því hafði verið
hvíslað að henni, að ekki mundi
allt vera með feldu milli bróður-
sonar hennar og festarmeyjar
hans. Hvorugt þeirra hafði sést
þar í margar vikur. Hún hafði
boðið Phil að snæða miðdegis-
verð hjá sér, en hann hafði ávallt
afsakað sig og borið við önnum.
Hana var farið að gruna margt,
og í þessum efnum var eðlis-
ávísun þessarar svínakonu ó-
brigðul. Hún hefði átt að vera
Forsyte. Og ef skilningur Joly-
ons unga var lagður í þetta orð,
þá átti hún fullan rétt á að vera
það, og því á hún það skilið, að
gert sé glögg grein fyrir henni.
Hún hafði gift þrjár dætur sín-
ar betur heldur en efni stóðu til,
að því er sagt var, því að engin
þeirra var nein fegurðardís. Hún
var í óteljandi líknar- og góð-
gerðarfélögum, en hún gekk
aldrei í neitt félag fyrr en hún
hafði gengið úr skugga um, að
allt væri vel skipulagt.
Hún trúði, eins og hún komst
svo oft að orði, á, að skynsam-
legast væri að leggja viðskifta-
legan mælikvarða á allt. Hið
rétta hlutverk kirkjunnar og
allrar góðgerðar- og líknarstarf-
semi væri að styrkja hið þjóðfé-
lagslega samlíf. Allt einstaklings-
framtak taldi hún því ósiðlegt.
Skipulagningin var það eina sem
dugði. Aðeins þegar allt var vel
skipulagt, var hægt að treysta
því að fullt verðmæti fengist fyr-
ir peningana. Skipulag — skipu-
lag, það var lausnin. En það var
enginn vafi á því að hún var
það, sem Jolyon gamli kallaði
hana stundum: glæfrakvendi.
Þau fyrirtæki, sem hún var
ráðin við, voru svo vel skipulögð,
að þegar kom til úthlutunar á
arðinum og tekjunum, var und-
anrennan ein eftir, en allur
rjómi mannkærleikans var fleytt
ur af. En eins og hún tók svo oft
réttilega fram, þá átti aldrei að
gefa tilfinningunum lausan taum
inn. Hún var, í reyndinni, dálít-
ill háskólaborgari.
Þessi mikla og góða kona, sem
naut svo mikils álits kirkjunn-
armanna, var hofgyðjan í must-
eri Forsytismans, og hélt dag og
nótt á brennandi blysi fyrir
gæði auðsins, en á altari hans
eru þessi orð greypt: „Ekkert
fyrir ekkert, og eins lítið sem
hægt er fyrir fimmtíu aura“.
Þegar hún gekk inn í stofu, þá
urðu allir þess varir, að eitthvað
traust og sterkt var í návist
þeirra. Og sennilega var þetta
ástæðan til þess, hversu hún
naut mikils álits sem félagskona.
Þeir, sem lögðu fram féð, vildu
hafa eitthvað traust að styðjast
við. Og þeir litu á hana með
lotningu eins og á herforingja,
þegar hún stóð umkringd af her-
foringjaráði sínu á danssölum
líknarstofnananna, með arnar-
nef, holdug og breið í einkennis-
búningi með glitrandi glys....
A uglýsingar sem birtast eiga í
sunnudagsblaðinu
þurfa að hafa borist fyrir
I klukkan 6 í kvöld. KotgtttBHkfttft'
Henni hafði samið mjög illa
við föður Bosinneys, sem oft
hafði gert gys að henni, og það
gat hún aldrei fyrirgefið honum.
Nú, þegar hann var látinn lét
hún alltaf þessi orð falla um
hann: „Vesalings, kséri, ræktar-
lausi bróðir".
Hún fagnaði June með þeirri
hæversku alúð, sem hún var svo
leikin í. Hún hafði dálítinn beyg
Hildur álfadrottning
5
einleikið með Hildi, og að hún muni hafa fleiri brögð undir
stakki en á var að sjá í mannheimum eða ofan jarðar.
Það þykist hann og vita, að hún muni þegar sjá sig, ef
hann gangi niður á vellina eftir henni. Tekur hann þá hulin-
hjálmstein, er hann bar á sér, og heldur honum í vinstri lófa.
Síðan tekur hann á rás á eftir henni, og fór sem hann má
hraðast.
Þegar hann sækir lengra fram á völluna, sér hann höll
mikla og skrautlega, og heldur Hildur þangað, sem leið
liggur.
Þá sér hann og, að múgur manns kemur frá höllinni og
fer út í móti henni. Á meðal þeirra er einn maður, er fremst-
ur fer. Hann var langtígulegast búinn, og þykir sauðamanni,
sem hann heilsi konu sinni, er Hildur kemur og bjóði hana
velkomna. — En hinir, sem með hinum tigna manni voru,
fögnuðu henni sem drottningu sinni.
Með tignarmanninum voru og tvö börn stálpuð, er fóru
með hotium í móti Hildi, og fögnuðu þau þar móður sinni
feginshugar.
Þegar lýður þessi hafði heilsað drottningu fylgdu allir
henni og konungi til hallarinnar, og eru henni þar veittar
hinar virðulegustu viðtökur, þar með er hún færð í konung-
legan skrúða. og dregið gull á hönd henni.
Sauðamaður fylgdi múganum til hallarinnar, en var þó
ætíð þar, er hann var minnst fyrir umgangi, er> gat þó séð
allt, sem gerðist í höllinni.
í höllinni sá hann svo mikinn og dýrðlegan umbúnað, að
aldrei hafði hann slíkan fyrr augum litið. Var þar sett borð
og matur á borinn. Undrar hann mjög öll sú viðhöfn.
50% aísláttur
Enskt silfur (sterling)
kaffiskeiðar, Moccaskeiðar og barnasett.
Selt næstu daga fyrir hálfvirði.
Notið þetta einstaka tækifæri.
AUSTURSTRÆTI 14.
IJtsalan
er ennþá
Nýkomið fram: Kvenskór frá kr. 45 00.
Karlmannaskór seldir með miklum afslætti meðan
birgðir endast.
Nú er hver síðastur
að gera góð kaup.
Skó verzlunin
Framnesvegi 2.

Afgreiðslumann
vantar okkur nú þegar. — Aðeins reglusamur og ábyggi-
legur maður kemur til greina. Enskukunnátta nauðsyn-
leg. — Fyrirspurnum ekki svarað í síma
Bifreiðavöruverzlun Friðribs Berlelsen
Hafnarhvoli
i.M
Húseigis til sölu
á Sauðárkróki
Húseignin Þórshamar á Sauðárkróki er til sölu.
Húsið er kjallari og tvær hæðir. Grunnflötur hússins
er ca. 112 m2. I húsinu er hitaveita. Framangreindri
eign getur fylgt 100 hesta tún. Peningshús úr steinsteypu
og heyhlaða fyrir 100 hesta.
Nánari upplýsingar gefa: eigandinn Lárus BlÖndal,
Sauðárkróki og Fasteigna & verðbréfasalan.
(Lárus Jóhannesson, hrl.)
Suðurgötu 4. Sími 4314 og 3294.