Morgunblaðið - 09.11.1955, Page 14

14
MORGUNBLABIB
Miðvikudagur 9. nóv. 195S
Ekki
með vopnum vegid
EFTIR SIMENON

Framh'aldssagan 37
an. ... Furðulegt. Þið hafið látið
rnig týna algerlega hugsanaþræð-
inum.... “
Og til þess að hjálpa sjálfum
eér við- að finna hann aftur, þá
hellti hann glasið sitt fullt af
viskíi.
„Ég veit hversu tilfinninganæm
móðir mín var. Ég lauma miðan-
um inn í bænabókina, miðanum,
þar sem skrifuð er merkileg saga
6, saga, sem mun skelfa hana í
fyrstu, en milda skap hennar
þegar frá líður. Ætlun mín er svo
sú, að koma aftur næsta dag og
biðja hana um hina nauðsynlegu
fjárupphæð, í þeirri von, að hún
verði mér þá eftirlátari....
En svo er síðari tilgátan. Hvers
vegna skylid ég ekki líka vilja
binda endi á líf hennar?
Peningar Saint-Fiacre eru ekki
allir gengnir til þurrðar enn þá.
Enn þá er svolítið eftir af þeim.
Og í mínum kringumstæðum
gætu litlir peningar, já jafnvel
litlir peningar, e. t. v. orðið mér
til frelsunar....
Ég hef óljósa vitneskju um það,
að Métayer sé nefndur i erfða-
skránni. En morðingi getur ekki
erft....
Myndi hann ekki vera einn
þeirra, sem grunaður yrði um
glæpaverkið? Hann dvelur tím-
unum saman í prentsmiðjunni í
Moulins og þar sem hann býr í
greifahöllinni, þá getur hann
laumað miðanum inn í bænabók-
ina, hvenær og hvar sem hann
vill....
Kom ég ekki til Moulins á laug
ardagskvöldið og beið ég ekki
þar, ásamt fylgikonu minni, eftir
árangurinn af þokkaverki mín?“
Hann reis á fætur með glasið
í hendinni:
„Ég drekk ykkar skál, herrar
mínir.... Þið eruð daprir og hug
sjúkir.... Mér fellur það illa....
Öll síðustu æfiár aumingja móð-
ur minnar voru döpur og gleði-
snauð.... Það færi vel á því, ef
gleði og birta væru ríkjandi síð-
ustu nóttina hennar...."
Hann horfði beint í augu um-
sj ónarmannsins:
„Yðar skál, Maigret“.
Hvern var hann að gabba eða
spila með? Sjálfan sig, eða alla
sem í stofunni voru?
Maigret fannst eins og hann
stæði andspænis einhverjum
krafti, sem hann megnaði ekki
móti að standa.
Á þessari stundu var Maurice
de Saint-Fiaere gæddur ein-
hverjum óvenjulegum krafti,
valdi sem gestir hans gátu ekki
annað en beygt sig fyrir.
hér stöndum við aftur andspæn-
is nokkrum ráðningum. Sú fyrsta
er lang skáldlegasta lausnin og
sú, sem er ’lang samkvæmust
venjum Scotts....
En hér verð ég að bæta nýjum
málsatriðum inn í ályktanir okk-
ar.... Hvað er sérkennilegt við
þennan glæp?
Það er sú staðreynd, að a.m.k.
fimm einstaklingar héldu sig sí-
fellt í nánd við greifafrúna....
fimm einstaklingar, sem höfðu
áhuga á dauða hennar, vegna
persónulegra hagsmuna sinna og
sem hafa kannske allir hugsað
um ráð til að flýta fyrir andláti
gömlu konunnar....
En aðeins einn þorði að fram-
kvæma. Aðeins einn framdi morð
ið....
Eh bien. Ég get vel hugsað
mér hann notfæra sér þetta kvöld
til þess að hefna sín á hinum.
Það er úti um hann sjálfan og
því þá ekki að flækja okkur líka
inn í þetta....“
Hann hirti ekki um að Ijúka
við setninguna, ætlaðist víst til
þess að hinir skildu hálfkveðna
vísu, en brosti alúðlega og leit
frá einum til annars.
„Er þetta nógu áhrifamikið?
Gamla borðstofan í hinni fornu
höll, kerti, borð þakið flösk-
um.... Því næst miðnætti, dauð-
inn.... Athugið vel, að það þýð-
ir einnig afnám alls hneykslis. Á
morgun mun fólk safnast saman,
en það mun ekkert skilja. Það
mun verða talað um tilviljun,
slys eða jafnvel ofbeldisverk og
svívirðingu....“
Málflutningsmaðurinn hreyfði
sig í stólnum og leit óttaslegn-
um augum út í myrkrið, sem allt-
af virtist leggja meira og meira
af stofunni undir sig og sveipaði
dökkum tjöldum í kringum borð-
ið, þar sem sjö kerti brunnu og
veittu daufa og flöktandi birtu.
„Ef ég mætti minna yður á það,
að ég sé læknir“, mu.ldraði dr.
Bouchardon, „þá myndi ég ráð-
leggja yður einn bolla af sterku
og svörtu kaffi handa hverjum
manni.“
„Og ég myndi vilja minna yð-
ur á, að það er dáin kona í hús-
inu,“ sagði presturinn hægt.
Mauriee de Saint-Riacre virt-
ist hika eitt andartak. Hinn dul-
arfulli fótur rakst í öklann á
Maigret, sem beygði sig snarlega
niður, en var ennþá of seinn.
„Ég bað ykkur um að vera
þolinmóða til miðnættis og leyfa
mér að ljúka því, sem mig lang-
ar að ræða við ykkur.... Enn
er ég bara búinn að rannsaka
fyrri möguleikann. Þá er sá síð-
ari eftir, en hann er sá, að morð-
inginn, örvæntingarfullur og
genginn í gildru, muni senda
byssukúlu í gegnum höfuð sitt
.... Þessi möguleiki er að vísu
fyrir hendi, en ég trúi því ekki,
að hann muni gera það, þegar
til kastanna kemur....“ j
„Ég bið ykkur alla að koma
inn í reykstofuna“, sagði mál-
flutningsmaðurinn ólundarlega
og reis úr sæti, en varð að styðja
sig við stólbakið, til þess að missa
ekki jafnvægið. j
„Og að lokum kemur svo
þriðji möguleikinn til greina:
Einhver, sem vill halda uppi
heiðri fjölskyldunnar, hjálpar
morðingjanum. ... Bíðið við. Það
er nú flóknara en þetta.... Er
það ekki mikilvægt og nauðsyn-
legt að komast hjá hneyksli?
Verður þá ekki umfram allt að
láta hinn seka fremja sjálfs-
morð?
Skammbyssan er þarna, herr-
ar mínir, nákvæmlega jafn langt
frá okkur öllum.... Það eru tíu
mínútur til miðnættis.... Ég
endurtek það, að á miðnætti mun
morðinginn hafa kvatt þetta líf“.
Og í þetta skipti sagði hann
það þannig, að allir sátu hreyf-
ingarlausir og héldu niðri í sér
andanum.
„Fórnardýrið er þarna uppi og
auðmjúkur þjónn vakir þar yfir
andvana líki.... Morðinginn er
hér og sjö menn vaka yfir hon-
um.... “
Hann drakk til botns í einum
teyg og hinn ónafngreindi fótur j
hélt áfram að ónáða Maigret. i
„Nú vantar klukkuna ekki
nema sex mínútur í tólf.... Er
morðinginn farinn að titra og
skjálfa?"
Hann var drukkinn og hann
hélt áfram að drekka.
„A.m.k. fimm manneskjur vilja
En var það ölvun, sem olli
þessari miklu geðshræringu, er
gágntók hann svo gersamlega?
„En nú skulum við rifja aftur
upp aðalinntakið í samræðum
okkar, þar sem ekki er enn kom-
ið miðnætti. Ég sagði, að morð-
ingi móður minnar væri hér mitt
á meðal okkar.... Ég hef sann-
að, að það gæti verið ég sjálfur
eða einn af ykkur, að umsjónar-
manninum, prestinum og lækn-
inum undanskildum....
Meira get ég ekki sagt með
neinni vissu, en samt spáði ég
dauða morðingjans á þessari
nóttu....
Viljið þér leyfa mér að bera
fram eina tilgátu enn. Morðing-
inn veit, að lögin geta ekki gert
neinar ráðstafanir gegn hon-
um.... En hann veit líka, að
það eru sumir af okkur, eða rétt-
ara sagt, að það munu verða
sumir okkar, a. m. k. sex, sem
vita að það var hann sem glæp-
inn drýgði.... “
Greifinn tók sér örstutta mál-
hvíld, en hélt svo áfram: „Og
En þá heyrðist ekkert, og hélt Sesilíus þá, að um misheyrn
hefði verið að ræða. Hann gekk þó varlega inn í tjaldið og
var mjög var um sig. En nú heyrði hann þruskið aftur.
Og í sömu andrá var ráðizt á hann. Sesilíus tók þegar á
móti árásarmanninum, sem var Indíáni. Það fann Sesilíus,
því að hann átti erfitt með að ná tökum á honum, því að
hann var mjög klæðlítill.
Tókust mjög harðar sviptingar með Indíánanum og for-
ingjanum. Sesilíus, sem var mjög vel að manni, fann fljót-
lega, að Indíáninn var sterkur sem björn og köttliðugur.
Var hann um það bil að leggja Sesilíus, þegar tveir her-
menn komu á vettvang og hjálpuðu honum. Var Indíán-
anum nú haldið og hann bundinn vandlega.
Daginn eftir var hann yfirheyrður, og kom þá í ljós,
að hann var njósnari frá Indíánaþjóðflokki, sem átti heima
í þorpi skammt frá. Var hann að njósna um ferðir herliðsins,
sem nú átti aðeins eftir tveggja daga ferð til vígisins. Þjóð-
flokkur Indíánans var ekki það fjölmennur, að hann réðist
til atlögu við hina 400 hermenn, sem bæði voru vel vopnum
búnir, auk þess. sem þeir voru afar vel þjálfaðir.
Nú var aðeins eftir tveggja daga ferð til vígisins, og báða
dagana gerðu Indíánahópar smáárásir á hðið úr launsátri.
Notuðu þeir einkum eitraðar örvar og axir. Hinir fótfráu
Indíánar voru köttliðugir og fráir á fæti, og voru jafnan
komnir á brott, þegar uppvíst var, að þeir hefðu fellt nokkra
hermenn, sem dregizt hefðu aftur úr.
Plasfpokar
Til að geyma í föt og skó
Verja gegn möl og ryki,
Nýkomnir
„GEYSIR“ h.f.
Fatadeildin
OWAiaiiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiiiiiiimimminiiiiii
............. ■■■■■■■■■■■■■■■
HAFNABFJÖBÐUB
Nýkomnar
Kvenbomsur
með Ioðkanti
(rúskinn og rifsj)
Verzlun Geirs Jóelssonar
Strandgötu 21 — Sími 9795
Greiðslusloppar
stuttir og síðir.
Mikil litafjölbreytni
MARKAÐURINN
Hafnarstræti 11
Ullarpilsaefni
Ullarkjólaefni
mjög mikið úrval.
MARKAÐURINN
Bankastræti 4
• ■■■BSBiBnaBiBaiHBSBBaaaii i'se■'■'ibVbi■ ■■■■■’■■ ■■■■■■■■ s'a■■■■■'■■■ aBBflð!■■■■■■■aaaaiBBaaaBaiii ™ B *■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■*■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■ !■■■■■■■ ■■■ ■ ■ ■ ■ ■■■■■ ■ ■■ HPTTftTtWf■~MMTf f■■ f ■■■■■■■■■■■■■■■mb■ ■ ■ ■ ■ ■■■■■■■■■ ■■■■ iiiii■ ij