Morgunblaðið - 23.02.1956, Blaðsíða 10

10
MORGVNBLAÐIÐ
Fimmtudagur 23. febrúar ’56
FÉI AG WNGEYINGA í R VK.f AVÍK
Árshdtíð
Wngeyingafélagsins verður haldin í Sjálfstaeðishúsinu
24. febrúar og hefst með máltíð kl. 6,30 síðd. — Dans-
leikurinn hefst kl. 10 síðd.
TJl skemmtunar verður:
1. Hátíðin sett, Tómas Tryggvason form félagsins
2. Ræða: Minni Þingeyjarsýslu, Indriði Indriða-
son, rithöfundur.
3. Þingeyingakórinn syngur undir stjórn Gunnars
Sigurgeirssonar.
4. Karl Kristjánsson alþm. flytur vísur að norðan.
5. Karl Guðmundsson leikari, skemmtir.
6. Dans,
ASgöngumiðar bæði að borðhaldmu og dansleiknum fást
{ verzluninni ÚltLma, Laugavegi 20B og við inngang-
inn í Sjálfstæðishúsinu eftir kl. 6 á föstudag, ef eitthvað
verður eftir.
Þingeyingar fjölmennið á árshátíðina!
» Stjóm Þingeyingafélagsins.
K O M N I R frá hinum heimsfræga tízkufrömuði í
Pai’ís. — Aliar konur vilja eignast minnst eitt par af
þeasum heimsfrægu sokkum. — Seldir í eftii-töidum
verz!unum:
MARKAÐURINN
Hafnarstræti 5
Laugavegi 100
Hafnarstræti 11
St. Andvari nr. 265
Afmælisfagnaður í G. T. húsinu í kvöld kl. 8,30, er
hefit með sameiginlegri kaffidrvkkju, ræðu og söng.
Skemmtiatr iði:
Gamanþáttur og gamanvísur, Hjálmar Gíslason.
Léftbragðsleikur, br. Þorgrímur Einarsson.
Gamanþáttur, Karl Guðmundsson.
Dans — Garl Billich og fl. leika frá kl. 9.
Andvarafélagar og aðrir templarar, fjölsækið og takið
gestl með á beztu skemmtun vetrarins.
Aðgöngumiðar á 35 krónur (kaffi innifalið) frá kl. 8.
Nefndin.
Gjöf Jóns Sigurðssonar
Samkvæmt reglum um „Gjöf Jóns Sigurðssonar“ skal hér
mel skorað á alla þá, er vilja vinn i verðlaun úr téðum sjóði,
fjrrir trel sanvín vísindaleg rit viðvíkjandi sögu landsins og
bókmenntum, lögum þess, stjórn eða framförum, að senda
(dik rit fyrir lok desembermánaðar 1958, til undirritaðrar
nefndfir, sem kosin var á Alþingi 15. þ. m. til þess að gera
áttt um, hvort höfundar ritanna séu verðlauna verðir fyrir
þUf eftir tilgangi gjafarinnar. — Ritgerðir þær, sem sendar
rerða í því skyni að vinna verðlaun, eiga að vera nafnlausar,
en auðkenndar með einhverri einkunn. Þær skulu vera vél-
ritaðar, eða ritaðar með vel skýrri hendi Nafn höfundarins
á að fylgja í lokuðu bréfi með sömu einkunn, sem ritgerðin
hefur.
Reykjavík, 21. febrúar 1956.
Þorkell Jóhannesson. Matthías Þórðarson.
Þórður Eyjólfsson.
'„Köld eru kvenna-
ráð" eða ..Stanz —
Aðalbraul — Stopp"
LEIKDÓMARAR hafa orðið
harðorðir um nafnið á gamanleik
Stafford Dickens, sem Hafnfirð-
ingar sýna um þessar mundir og
kalla „Stanz — Aðalbraut —
Stopp.“
Þetta er ófureðlifegt, nafnið er
mesta skrípi, og Ifemst ég þvi
ekki hjá því að svépja fyrir fað-
emið. Þegar ég,’^fyrir nokkru
síðan, snaraði leikruim, „Lady Be
Careful“, fyrir Baii^alag ísl, leik-
félaga, kallað.i ég þýðinguna
„Köld eru kvennaráð“, því að
mér fannst nær órðrétt þýðing,
t. d. „Gættu þín, kpna,“ „Varaðu
þig, kerling“ eðat:eitthvað því
líkt, vera óþarfléga flöt, enda
misskilningur að lóggja þurfi út
orðrétt heiti og fýrirsagnir, ef
völ er á öðru, serrf lætur skár í
eyrum og hófs gæíf í valinu.
Leikurinn mun sí.ðan hafa ver-
ið sýndur á nokkrujn stöðum hér
á landi undir því 'hafni, sem ég
gaf honum í uppháfi, „Köld eru
kvennaráð11.
Hafnfirðingarnir munu hafa
talið sér hag í því að breyta
nafninu, og á ég ekki aðra sök á
því en að láta þessa nýju nafn-
gift óátalda.
| Hins vegar vona ég, að vinum
mínum, Hafnfirðingunum og
þeirra ágæta leikstjóra, megi vel
vegna með sýningar á þessum
gamanleik, enda þótt böngulega
tækist til um endurskírnina.
20. febr. 1956
Ragnar Jóhannesson.
Nýjar vélar
í Akranesbáfa
AKRANESI, 16. febr. — Hingað
til Akraness kom i dag frá
Þýzkalandi vélbáturinn Skipa-
skagi. Var hann sex daga á leið-
inni þaðan og hafði viðkomu í
Færeyjum. Er nú báturinn með
nýja, þýzka Modag-vél, sem
reyndist prýðisvel á leiðinni. ■—
Baldvin Árnason sigldi bátnum
heim. Skipstjóri á Skipaskaga í
vetur verður Elís Gíslason. —
Báturinn er eign Heimaskaga.
Annar bátur frá sama fyrirtæki,
Heimaskagi, liggur ferðbúinn til
íslands í Bremerhaven, eftir að
sett var þar í hann ný vél af
sömu gerð og sú sem er í Skipa-
skaga. Bíður Heimaskagi þess að
komast niður ána Weser, en um-
ferðin- um ána er torveld vegna
ísalaga. Bátar þessir eru um 100
rúmiestir hvor. — Oddur.
Styrkur til tækni-
náim
TÆKNIHÁSKÓLINN í Aachen
(Reinisch-Westfalische Techn-
isehe Hochschule Aachen) hefur
boðizt til að veita fslendingi
námsstyrk háskólaárið 1956—
1957.
I Styrkurinn er að fjárhæð 250
þýzk mörk á mánuði. Umsækj-
endur verða að hafa stundað
tækninám við háskóla að minnsta
kosti í 2 ár eða nýlokið fullnaðar
prófi frá háskóla. Nægileg þýzku
kunnátta er áskilin. Eftirtaldar
tæknigreinaf ef hægt áð nema
við háskólann: húsagerðarlist,
byggingarverkfræði, vélaverk-
fræði, rafmagnsvérkfræði, náma
fræði og málmnámafræði.
| Ekki verða teknar til greina
umsóknir frá stúdentum, sem eru
við nám í Þýzkalandi eða hafa
( verið við nám þar í landi.
Umsóknareyðublöð og nánari
upplýsingar um styrkinn fást í
menntamálaráðuneytinu. Um-
sóknarfrestur er til 16. marz n.k.
(Frá menntamálaráðuneytinu)
X BF.ZT .4® AV&LÝSA A
T / MORfíUNBLAÐIM ▼
Ingólfur Kárason, Haga
Hmningarorð
HINN 25. janúar s. 1. andaðist
með sviplegum hæt.ti Ingólfur
Kárason bóndi að Haga í Staðar-
sveít.
Ingólfur var fæddur að Saur-
um í Helgafellssveit á Snæfells-
nesi 27. marz 1903, elsti sonur
hjónanna Þórdísar Gísladóttur og
Kára Magnússonar. Bjuggu þau
hjón fyrst að Saurum og síðar
Dældarkoti i sömu sveit, en flutt-
ust vorið 1918 þá er Ingólfur
var 15 ára gamall, að Haga í
Staðarsveit. Þar ólst Ingólfur
síðan upp í hópi fimm systkina
sinna.
Ungur að árum tók hann að
veita foreldrum sínum aðstoð við
bústörfin, og er aldur leyfði fór
hann til sjóróðra á vetrum og
dró þannig björg í bú foreldra
sinna.
Árið 1934 giftist Ingólfur
Eiísabetu Haflíðadóttur og hófu
þau búskap í Haga í sambýli við
— I Sandgerði
Framh. af bls. 9
1946 var nokkuð fé veitt til
lengingu hafnargarðsins.
HÆGT A» GERA
ÖRUGGA HÖFN
Hér er hægt að gera örugga
höfn, með því að lengja núver-
andi hafnargarð um ca. 100
metra, síðan sveigja hann lítið
eitt til, svo hann verði olnboga-
myndaður. Síðan þarf að gera
annan hafnargarð út í höfnina,
og myndaðist þá skipakví, örugg
höfn fyrir 50—70 báta. Þegar
þessum stórframkvæmdum er
lokið, en þær kosta að sjálfsögðu
mikið fé, þarf að stækka fisk-
iðjuverin í iandi, en þau eru nú
þrjú: Miðnes, Garður og hin nýja
stöð Guðmundar á Rafnkelsstöð-
um. Ðll hafa þessi fiskiðjuver
möguleika til stækkunar. Ekki
mun standa á því, að nóg fáist af
fiski hér úti í Miðnessjónum.
Okkur er það öllum ljóst,
sem hér störfum, sagði Ólafur,
að Sandgerði hefur öll skilyrði
til þess að verða meðal stærstu
verstöðva íandsins.
Stíkt átak i hafnarmálunum,
sem við höfum nú rætt um,
kostar mikið fé. En við höf-
um mikinn hug á að finna
leiðir tii þess að þoka málinu
nokkuð áfram þegar á þessu
ári. Við væntum þess, að fjár-
veitingavaldið geri það sem í
þess valdi stendur til þess að
greiða fyrir þessu máli, sagði
Ólafur Jónsson að lokum.
foreldra Ingólfs, en að fáum ár-
um liðnum hættu gömlu hjónin
búskap og dvöldu eftir það hjá
syni sínum og tengdadóttur i
Haga og nutu umhyggju þeirra
til dauðadags. Þau eru látin fyrir
fáum árum.
Ingólfur var um margt eng-
inn meðalmaður. Atorka hans við
hver þau störf er hann gekk að
var með fádæmum. Bæði áður
og eftir að hann tók við búsfor-
ráðum í Haga, vann hann að þvi
ásamt föður sínum að bæta og
fegra þessa jörð, sem nann hafði
tekið svo miklu ástfóstri við. Það
hygg ég, að aldrei hafi að honum
hvarflað að leita hamingju og
velsældar annars staðar, svo fast
var hann bundinn þessum stað
og því umhverfi, er hann hafði
alist upp í. ,
Hver ?á, er kemur að Haga get-
ur séð, að þar hefir ekki verið
setið auðum höndum. Myndarleg-
ar byggingar hafa verið reistar
yfir fólk og fénað og túnið stór-
lega aukið og bætt, svo að það
mun nú vera eitt bezta tún í
Staðarsveit. Allt þetta hefur ver-
ið unnið með þeirri natni og
smekkvísi, sem var svo ríkur þátt
ur í fari Ingóifs.
Þá vann hann einnig af mikl-
um áhuga að ræktun búpenings
síns. Hann naut líka ávaxtanna
af því starfi, því að hann átti
jafnan afurðagott búfé, enda lét
hann það ekki skorta x neinu.
Sérstaklega held ég að honum
hafi verið hugleikin öll umgengni
við. sauðfé. Var hann og sérlega
glöggur á kosti þess og galla. *
Allt það sem hér að framan
er sagt hlaut að skipa Ingólfi í
Haga í röð beztu bænda.
Það var ánægjulegt að eiga
viðræðu við Ingólf. Hann var
léttur í máli og gat stundum,
þrátt fyrir sinn mikla áhuga fyr-
ir daglegum störfum, gleymt sér
við að ræða hugðarefni sín.
Fblagslvndur var hann með
afbrigðum og öruggur stuðnings-
maður hvers þess málefnis, er
til framfara og heilla mátti verða.
Hann varð snemma vii'kur þátt
takandi í starfi Ungmennafélags
Staðarsveitar, og allt tram á síð-
ustu ár studdi hann þann félags-
skap á ýmsa iund. Sama máli
gegndi um ýmsa aðra félagsstarf-
semi í sveitinni, að hann var þar
ótrauður liðsmaður. Málefni
kirkju sinnar lét hann sér mjög
annt um, og var formaður sókn-
arnefndar síðustu árin.
í öllu starfi sínu naut Ingólfur
fórnfúsrar aðstoðar konu sinnar,
sem var honum samhent í öllu.
Það var gott að koma að Haga
og njóta gestrisni og góðvilja
þeirra hjóna.
Þeim Ingólfi og Elísabetu varð
ekki barna auðið en þau tóku tvö
kjörbörn, dreng, sem nú er 10
ára og’ telpu, 5 ára. Einnig ólu
þau upp að miklu leiti tvær stúlk
ur. Er önnur fulltíða og flutt
burtu, en hin lézt fyrir ári síðan.
Það er mikið skarð höggvið
þegar maður slíkur sem Ingólfur
í Haga er svo snögglega kallaður
burt á miðjum aldri og í miðju
starfíx ðttaðarsveit hefir orðið
fátækari einum sinna beztu sona.
Ég votta eiginkonu hans, börn-
um og venslafólki innilega samúð.
Blessuð sé minning hans.
Þráinn Bjarnason.
Læknis- og presf-
o—e—o
Það var komið kvöld og ekki
til setunnar boðið. Fregnir höfðu
borizt frá flotanum að aflinn hafi
verið góður í þessum róðri. í
fiskiðjuverunum var allt hvíf
skúrað og tilbúið til fiskmóttöku.
Úti fyrir"Sandgerði sáust skips-
ljós, sem öðru hvoru hurfu bak
við brotirt á boðunum fyrir ut-
an Sandgerði. — Fyrstu bátarnir
voru að koma úr róðri. —
Sv. Þ.
lausf í Arneshreppf
GJÖGRI, Strandasýslu, 14. febr.:
— Læknirinn á Hólmavík Magnús
Ásmundsson og séra Andrés Ól-
afsson prófastur, voru á ferð hér
nýlega, en Árheshreppur er bæði
prests- og lækhislaus. Voru þeir
báðir í embaéttiserindum. Hús-
vitjaði séra Andrés og tók vænt-
anlog fermingarbörn til spurn-
inga, en Magnús læknir athugaði
heilsufar hreppsbúa. — ltegína.