Morgunblaðið - 17.08.1956, Blaðsíða 11

Fostudagur 17. ágúst 1956 M O R C L !S B L A Ð I Ð
FRÁ SAMBANDI UNGRA SJÁLFSTÆÐISMANNA RITSTJÖRI: ÞÖR VILHJÁLMSSON
Eocky Sergi og Cesare Fiorese.
„Okkur var sagt, þegar upp var komið, að því miður væri
spaghetti tkki til....“
A
Óréttlát kjördæmaskipun
Það jbarf 760 kjósendur Framsókn-
arflokksins til að koma manni á jb/ng,
en 1844 kjósendur Sjálfstæðis-
flokksins
Það er ljóst af þessu, að Fram-
ÚRSLIT alþingiskosninganna 24.
júní sl. hafa opnað augu almenn-
ings fyrir því, hye óréttlátt nú-
verandi kjördæmaskipulag er
orðið á ýmsan hátt. Þetta órétt-
læti kemur einkár skýrt í ljós, ef
borið er saman kjörfylgi Sjálf-
stæðisflokksins og Framsóknar-
flokksins og þingmannatala þess-
ara flokka. Þetta mál hefur þvi
eðlilega borið mjög á góma hjá
almenningi og auk þess vcrið
rætt talsvert í blöðum.
Það er ekki ætlunin að bæta
hér neinu við það, sem um málið
hefur verið sagt, heldur aðeins að
minna á nokkrar þýðingarmestu
staðreyndirnar í sambandi við
úrslit síðustu alþingiskosningar
og kjördæmaskipunina í heild.
Skýringai’myndin og ramma-
greinin hér á síðunni sýna ljós-
lega, hvernig einn flokkur,
Framsóknarflokkurinn, nýtur
góðs af óréttlátri kjördæmaskip-
an á kostnað hinna flokkanna.
sóknarflokkurinn hefur miklu
meiri valdaaðstöðu á þingi en
þorri þjóðarinnar vill. Ef kjós- j
endur flokkanna eiga að vera f
nokkurn veginn jafnréttháir við
kjörborðið, fækkar þingmönnum
Framsóknarflokksins um rúm-
lega lielming, en þingmönnum
annarra flokka íjölgar að sama
skapi. Sérhver tilraun til að
stæðisflokkurinn einn bætti hins
vegar við sig 6289 atkvæðum, eða
mun meira en allri aukningu
gildra atkvæða, og jók atkvæða-
tölu sína um 21,9%. Framsóknar-
flokkurinn tapaði 403-4 atkvæð-
um, eða 23,8% af fyrra fylgi sínu.
Samt bætti Framsóknarflokkur-
inn við sig 1 þingmanni, en
SjálfstæðisflokkUrinn tapaði 2.
Hann er eini flokkurinn, sem
bætti sig sig verulegu atkvæða-
magni, en jafnframt líka sá eini,
sem tapar þingsætum. Fátt talar
skýrara máli um það, að kjör-
dæmaskipunin þurfi breytinga
við, ef lýðræðislegar kosningar
ciga að vera í landinu.
Út á þau 12.925 atkvæði, sem
; Framsóknarflokkurinn fékk við
I Alþingiskosningunum 24. júní í sumar:
vi bættl Sjálfstæðisflokkurinn við sig 6289 atkvæðum
frá því í kosningunum 1953 — en tapaði 2 þingsætum
lækkaði atkvæðatala Framsóknarflokksins um 4034,
'' en flokkurinn bætti þó við sig einu þingsæti
yj hækkaði atkvæðatala „Alþýðubandalagsins“ um 3437
atkvæði og það bætti við sig 1 þingsæti
si liækkaði atkvæðatala Alþýðuflokksins um 3060 atkvæði
og hann bætti við sig 2 þingsætum.
Atkvæði hvers kjósanda Fram-
sóknarflokksins í síðustu kosn-
mgum vegur næstum því á við
2Va atkvæði, sem greidd voru
Sjálfstæðisflokknum, nánar tiltek
ið 2,43 atkvæði). Það þarf með
öðrum orðum 760 kjósendur
Framsóknarflokksins til þess að
koma manni á þing, en 1844 kjós-
endur Sjálfstæðisflokksins.
koma á réttlátari kjördæmaskip-
un hlýtur því að höggva skarð
í fylkingar Framsóknarmanna á
þingi.
Gild atkvæði við alþingis-
kosningarnar í sumar voru 82.678,
en við alþingiskosningarnar 28.
[júní 1953, 77.410. Aukningin
^ nemur 5268 atkvæðum. Sjálf-
síðustu kosningar, fær hann 17
þingmenn kjörna, en Sjálfstæðis-
flokkurinn tapar 2 þingsætum,
þegar hann eykur atkvæðatölu
sína um 6289 atkvæði — eða hér
um bil helming á við allt at-
kvæðamagn Framsóknarflokks-
ins. I„
segja tveir ungir ferðalangar
JÚ, TJNGA fólkið á Ítalíu er bjartsýnt og trúir á framtíðina.
Þjóðin var snauð og örvilnuð eftir styrjöldina, viðreisnar-
starfið virtist vonlaust verk. Eymd fólksins blasti hvarvetna við
augum, og í skjóli hörmunganna dafnaði kommúnisminn. En á
þessu hefur orðið breyting, — atvinnulífið hefur eflzt og lífs-
kjörin hafa batnað. Það er þessi heillavænlega þróun, sem hefur
stöðvað framsókn kommúnismans og fyllt unga fólkið bjartsýni.“
Þannig fórust tveimur ungum
ferðalöngum, ítölslcum að þjóð-
erni, orð, þegar tíðindamaður
æskulýðssíðu Morgunblaðsins
hitti þá að máli fyrr í vikunni.
Þeir heita Cesare Fiorese, vél-
fræðingur frá Feneyjum, og
Rocky Sergi, hagfræðinemi við
háskólann í Messínu á Sikiley.
Og sjálfir eru þeir áreiðanlega
bjartsýnismenn, því að fyrrskráð
orð létu þeir sér um munn fara,
rétt eftir að þeir höfðu skýrt
fréttamanninum nokkuð frá að-
stæðum á Ítalíu og helzta vanda-
m;íli þjóðfélagsins: fólksfjöldan-
um.
Frá Italíu flyzt árlega margt
manna, einkum til Ástralíu og
Suður-Ameríku. Flestir fara þó
nauougir og margir snúa aftur,
ef þeir telja sig eygja einhverja
von um að fá vinnu heima í
gamla landinu. Flestir, sem fara
til annarra Evrópulanda til að
vinna, bregða sér að heiman eins
og íslendingar í síld — til að
erfiða stuttan tíma .fyrir háu
kaupi og snúa svo heim aftur til
að njóta þess, sem aflazt hefur.
Þrátt fyrir aukningu atvinnu-
veganna og útflutning fólks. er
ekki fyrirsjóanlegt, að takast
muni í náinni framtíð að sjá öll-
um fyrir arðbærri vinnu, enda
fjölgar fólkinu mikið. Hinum
ítölsku gestum okkar er því ofar-
lega í huga, að samvinna Evrópu-
þjóðanna verði sem nánust í
efnahagsmálum, svo að ítalskur
mannafli og ítalskir atvinnuveg-
ir fái aukið olnbogarúm til góðs
fyrir alla, sem hlut eiga að máli.
Italirnir tveir tölau, að auk bún-
aðc.rafurða væri ýmis iðnaðar-
varningur frá landi þeirra í
fremstu röð meðal þess, sem fram
leitt er í Evrópu af sams konar
vörum. Af iðnaðarframleiðslunni
nefndu þeir til bifreiðar, vefnað-
arvörur og lcðurvörur.
SKÓLAR Á ÍTALÍU
Þær stofnanir, sem ungt fólk
hefur mest kynni af, eru skól-
arnir, og fréttamaðurinn innti þá
félaga eftir fræðsluháttum í
heimalandi þeirra.
Þeir sögðu, að börn væru
skólaskyld á aldrinum 6—10 ára.
Þó töldu þeir, að um 10%
ítalskra barna ræktu ekki skóla-
skyldu sína, og væri það þó mun
minna en áður. Þau börn, sem!
halda áfram námi, eiga að 3 ára
unglingaskólum loknum, völ á
ýmiss konar námi í menntaskól-
um og hvers konar sérskólum.
Tækniskólarnir á Norður-ítaliu
þykja mjög góðir. Háskólanám
hefja flestir 19 ára.
„Það er undarlegt, að tiltölu-
lega mun fleiri fara í háskóla á
Suður-Ítalíu en norðar í land-
inu, þó eru suðuvhéruðin langfá-
tækasti hluti landsins. En þar er
svo erfitt að fá vinnu, að margir
fara í háskólana til þess að hafa
eitthvað fyrir stafni“.
Skólagjöld eru í háskólunum,
SAMANBUEÐUR A ATKVÆÐAMAC-N1 0G
/° ÞINGMANWATÖLU STJÓRNMÁlAFLOKKAMNA
5JALFSTÆÐ1SFLOKKUR,
42.+
3 ^sTbfhFhFhfhFhFhRiíhfhFhRifhFhFhíhFhíhFhFhFh FhFhFhFhfhFhFhRiFh FhFh RiFhRiRifl
FRAMSÓKNAR.FLOKKUR,
15.6
32.7 Ri RiFli FhíhRiRiFhRiRiFhFhFhfhFhFhRiíhFhFhFhFhFhFhRiFhFhFhFhFhRiRi R
.ALþÝÐUBANDALAG
19.1
1 Ri Ri Ri Ri Fíi Fh Fh Fh Ri Fh íh Ri Ri Fh Fh 11
ALÞVÐUFLOKk'UR
18.1
15^4 RiFhFhFhRiFhRiFhfhFhRiFhFhRiFhR
HLUTFALLSTALA kjósENOA
H LUTFA LL 5TA L A MMLOÆúA.
eins og er í öðrum skólum, sem
við taka, eftir að skyldunámi er
lokið. En gjöldin eru mismun-
andi eftir því, hver nemandinn
er. Tekið er tillits til efnahags
hans og dugnaðar við námið. —
Góðir og samvizkusamir nemend-
ur, sem ekki eiga vel stætt fólk
að, fá fasta styrki — eru á laun-
um hjá þvi opinbera.
ÍTALIR Á ÍSLANDI
Talið barst að ferðalaginu hing
að til íslands. ítalarnir tveir eru
ferðamenn miklir og hingað
komnir til þess eins að kynnast
landi og þjóð.
„Okkur þótti Reykjavík furðu-
leg borg, þegar við stigum á
land úr Alexandrínu drottningu.
Öll þessi lágu hús, máluð í ölLum
regnbogans litum. Okkur sýnast
íslendingar að ýmsu leyti ólíkir
öðrum Norðurlandabúum, þeir
virðast frjálsmannlegri og hrif-
næmari og svo er eins og ein-
staklingseinkennin komi slcýrar
í ljós hjá fólkinu".
En svo viku þeir að verðlag-
inu, og þá kom annað hljóð í
strokkinn:
„Við skiljum þetta ekki. Pen-
ingarnir fljúga út. Heima hjá
okkur kosta sæmileg föt 500
krónur og maturinn er þrisvar
sinnum dýrari hjá ykkur. Og svo
er okkur farið að lengja eftir
spaghetti. Við erum vanir að
borða öll ósköp af þeirri tegund
matar og urðum því harla glaðir,
þegar við sáum hana auglýsta á
skilti hér í götunni. En okkur var
sagt, þegar upp var komið, að
því miður væri spaghetti ekki
til“.
„Já, það er dýrt hér á íslandi,
en þó er hér gott að vera. Vin-
kona okkar í Svíþjóð sagði, að
íslenzkar stúlkur væru ekki sér-
lega hlýlegar í viðmóti — en við
kunnum bara vel við okkur“,
sögðu þeir Cesare Fiorese og
Rocky Sergi frá Ítalíu um leið
og þeir gengu yfir Aðalstrætið.
t. V.