Morgunblaðið - 06.11.1956, Blaðsíða 14

Morgunblaðið - 06.11.1956, Blaðsíða 14
91 MOWClfWBL4919 •. n*». NN Forsetakosningarnar tfl bænda hafa numið risavöxn- Framh. tut bte. 1S 4e*lja M v«gna skorte á fj-ár- i0ni, Og þeir haJda áfram röksemda fcersiu 8tnnL Skattalækkanir ►ær. sem stjóm Eisenhowers á- kvað stefndu að því, m. a. að greíða fyrir meiri ví&indalegum og tæknilegum ætnnsóknum á öll una sviðum, en þekkzt hafa nokkru sinni fyrr. Áhrifanna er þegar farið að gæta.Velmegun þjóðarinnar nú, byggist þegar að nokkru leyti á því að iðnaður- inn hefur fundið nýjar leiðir til aukinnar og bættrar framleiðslu. Jafnvel þótt demókratar kæmust aftur til valda og þröngvuðu kosti iðnaðarins mun hann enn um langt skeið búa að þeim nýja lífskrafti, sem skattalækkanirnar veittu honum. — En við skulum ekki láta það koma fyrir að demo kratar komist í aðstöðu til að kreppa að lífsanda fraœtakssem- iruiar. Þetta segja republikaflár. En Stevenson frambjóðandi hrópar yfir okkur þúsundirnar, sem hiýðum á ræðu hans í San Frane- ieco. — Þeir repubiikanarnir, og allt þeirra hyski, hugsa aðeins um big-business. Bn við demokratar hugsum um litia John Smith, manninn á götunni. Demokrata- flokkurinn er einfaldlega sam- •ettur af ótöiulega mörgum Jón- nm, Takist Stevenson. að sann- færa alla Jónana um þetta, þá ar Eisenhower í hættu. HVER BÓNÐI SÉRFRÆ5B- INÍiUR Á SÍNU SVH>I Þróun iandbúnaðarins í tveim- ur mestu stórveldum heims, Bandari-kj unum og Rússlandi, hetfur verið mjög með ólíkum hætti. Á keisaratímunum voru Rússar aðallega landbúnaðar- þjóð, sem flutti út mikið af komi. Þar varð þróunin sú, vegna furðuiegrar skammsýni valdhaf- anna og furðulegra erfðakenn- inga Lysenkos, að rússnesk stjómarvöld urðu fyrir nokkru að viðurkenna, að matvælaskort- ur væri þar í landi og jafnvel að framleiðsla vissra landbúnaðar- afurða hefði dregizt svo saman, að hún væri minni en á keisara- tímunum og horfði til vandræða. í Bandaríkjunum hefur þróun- in orðið þveröfug. Fólk hefur að vísu flutzt úr sveitunum til iðn- aðarstarfa, en landbúnaðurinn hefur ekki beðið hnekki af því, heldur hefur hann aðeins vél- væðst kröftuglegar. Sérhver bóndi í Bandaríkjunum er meiri og minni sérfræðingur í áburði og í kynbótum uppskeru sinnar, hvort sem það eru nytjajurtir eða húsdýr. Því er nú svo komið, að of- framleiðsla landbúnaðarafurða er eitt allra stærsta vandamál efnahagslífs Bandaríkjanna. — Þ>að er vandamál, sem mjög hef- ur verið á döfinni í kosninga- baráttunni. I>ar standa flokkarnir tveir á algerlega öndverðum meiði um lausn þessa vanda- máls. Thomas Kuchel, öldungadeild- •rþingmaður republikana í Kali- fomiu, skýrði þetta mál nokkuð fyrir piér. Hann sagði svo frá, að á striðs- árunum hefði verið nauðsynlegt »8 tryggja sem allra mesta mat- ▼ælaframleiðslu. — Styrjöldin vannst ekki aðeins með sprengju kúlum á vigvöllunum, heldur einnig á sléttunum mikiu í Mið- rikjunum. OFFRAMI.EIB SI.A Til þess að tryggja framleiðsl- ma var sú ákvörðun tekin að ríkissj óður Bandaríkjanna tryggði bændum 90% af mark- aðsverði á öllu því komi, sem ekki seldist þegar á frjálsum markaðL Við republikanar teljum, að þetta hafi verið eðlilegt á styrj- aldarárunum, en eftir það hefur þetta stuðlað að gagnslausri of- framleiðslu og birgðasöfnun, sem veldur verðlækkun. Með hverju ári hefur framleiðsi r.n aukizt og uppbótargreiðslur úr ríkissjóði um uphæðum. Árið IkSO námu þær t. d. 4 miHjörðum dollara, érið 1954 voru þær 6 milljarð- str, 1955 voru þser 7 milljarðar og á þessu ári hefðu þær numið 11 milljörðum dollara, ef stjóm- arvöldin hefðu nú ekki spyrnt við fótum. Stjómarvöldin hafa reynt áð- ur að takmarka framleiðsluna með því að takmarka stærð ’ ræktarlands hvers bónda, en það hefur ekki dugað, því að bænd- umir hafa þá aðeins ræktað þeim mun betur hið ákveðna land, og fengið eins mikla uppskeru. Republikanastjórnin ákvað því nú í ár að fella að mestu niður uppbótargreiðslur á offramleiðsl- unni. Þetta hefur orðið geysilegt deilumál. Demokratar, sem höfðu meirihluta á þingi, samþykktu að halda 90% greiðslunum áfram, en Eisenhower forseti beitti þá neitunarvaldi sínu. í siðustu kosningum hafði Eis- enhower, sem og republikana- flokkurinn, sitt traustaeta fylgi í Miðríkjunum þar sem landbún- aðurinn er mestur. En bændur eru nú óánægSir með niðurfell- ingu uppbótargreiðslanna. Er það eitt þeirra móla, sem getur riðið Elsenhower að fullu. Stevenson hefur í fjölda mörg- um ræðum í bændahéruðum vitnað til þessa. Hann hefur lof- að bændum áfram 90% uppbót- argreiðslum, og haldið því fram að aldrei hafi bændum verið gerður áður slíkur bjairnargreiði eða sýnt þvilík ofsókn, eins og með niðurfellingu þeirra. Er ekki ólíklegt, að hann vinni mörg atkvæði á þessu máli, því að þetta hefur beinlinis snert pyngju bændanna. Republikanar og þé einkum landbúnaðarráðherra þeirra, Ezra Taft Benson, hafa þó staðið fastir á sínu máli. — Það eru engir hagsmunir fyrir bændur, segja þeir, að halda áfram þessari offramleiðslu. Ef birgðir landbúnaðarafurða halda áfram að vaxa í landinu, hlýtur að koma að því, að ægilegt verð- fall verði á þeim. Við þorum því óhikað að halda því fram, að þeg ar fram í sækir verður niðurfall uppbótargreiðslanna bændum fyrir beztu. Það er upphaf að því að lögmál frjálsrar samkeppni fái að ríkja á sviði landbúnaðar- afurðanna. Þegar bændur fara að framleiða fyrir þann markað, sem er fyrir hendi, fremur en fyrir komskemmur ríkisstjórn- arinnar, mun fást tryggur verð- grundvöllur. í átta ár hefur verð landbúnaðarafurða farið lækk- andi, en síðan ákvörðunin var tekin hefur verðið hækkað um 11%. Viðhorf bænda til þessara tveggja sjónarmiða er eitt af mörgu, sem getur ráðið úrsHtum í forsetakosningunum. Kosningadeilumálin em mörg fleirL Það er rifizt um hvor flokk aráui ImA Titig firemkvæmda- samari í almannatryggingamál- um og skólamálum. DeiH er um ýmsar verklegar framkvæmdir, svo sem það hvort sambands- stjómin skuli beita sér fyrir ým- iss konar mannvirkjagerð eða stjómir einstakra ríkja. Em demókratar yfirleitt fylgjandi auknum afskiptum og fram- kvæmdum á vegum hins samein- aða ríkisvalds, en republikanar fylgjandi framkvæmdum ein- stakra ríkja. . _ ERFTTT AB GERA UPP Á MILLI FLOKKA Fyrir mig sem íslending, vem- an geróiíku stjómmálakerfi, er það mjög erfitt að gera upp á milli hinna tveggja stjórnmála- flokka. En ég get þó ekki annað en látið í ljós furðu mína yfir því, hve forustumenn demokrata geta verið blygðunarlausir, þegar þeir tala til svertingja. Eg hlýddi t. d. á ræðu, sem Stevenson hélt yfir svona 3000 svertingjum i Oakland. Það var ekki Mtið sem hann ætlaði að gera fyrir þá. Demokratar sagði hann, að væru verndarar þeirra og hann lofaði þeim að veita öllum full mann- réttindi, hvar sem væri í Banda- ríkjunum, jafnvel í Suðurríkj- unum. Tal Stevensons um þetta fannst mér blygðunarlaust, þegar tekið er tillit til þess, að meginstyrk- ur hans í þessum forsetakosn- ingum kemur frá Suðurríkjun- um. Til þess að ná kosningu þarf Stevenson fylgi 266 kjörmanna. Þar af er talið Hklegt, að hann hafi öruggt fylgi 150 kjörmanna úr Suðurríkjunum. Það má því búast við, að meirihluti kjör- mannafylgis Stevensons verði stuðningur sveitingjakúgaranna í Suðurríkjunum. — Hvernig í ósköpunum getur hann svo leyft sér að bera það á borð fyrir hina blökku menn, að framtíð þeirra og farsæld liggi í stuðningi við demokrata. Svertingjar í Norðurríkjunum hafa fram til þessa öfluglega fylgt demokrötum að málum, en mér virðist nokkur breyting verða á. Þeim er óðum að opnast skilningur á því, að þeir geta ekki lengur stutt flokk svertingja kúgaranna í Suðurríkjunum. — Hversu mikil hreyfing svertingja yfir í republikanaflokkinn verð- ur, skal ég ekki segja, en hún getur valdið úrslitum í einstök- um ríkjum, þar sem mjóu munar. — Þ. Th. Bruno Weber lálinn BRUNO Weber, aðalbókari Kaup félagsins Þórs á Hellu varð bráð- kvaddur í járnbrautarvagni á ferð í Vestur-Þýzkalandi 25. okt. sl. Hafði hann farið til Þýzka- lands til að heimsækja ættingja sína og kunningja. Bruno Weber hafði verið bú- settur á íslandi í nær 30 ár, lengst um á Hellu. Hann var einkar vel látinn maður af öllum er honum kynntust. Viggó Eggerfsson mat- reiðslumaður — minning EINU sinni enn hefur oss borizt andlátsfregn félaga okkar og vin- ar, sem kveður þennan heim á bezta aldri, eftir að hafa að baki langa og erfiða sjúkdómslegu. Þessi félagi vor og vinur er kvaddi þennan heim að heimili sínu Laugavegi 83, þann 30. okt. s. L, var Jóhann Viggó Eggei'ts- son matreiðslumaður, en í dag verður hann jarðsettur. Þegar okkur við slíkt tækifæri og þetta verður hugsað til Viggós Eggertssonar, þá kemur ósjálf- rátt í huga vorn mynd af hinum glæsta manni, vingóðum, sem einróma verður talinn af oss öllum, er honum kynntumst, drengur góður. Öll framkoma hans sýndi oss, að hann leitaðist ævinlega við að gera öðrum greiða, ef honum var sHkt unnt. Viggó Eggertsson mun hafa byrjað matreiðslustörf sem að- stoðarmatreiðslumaður á e. s. Goðafossi árið 1923, en meistara- bréf í matreiðslu öðlaðist hann 1943, í hópi fyrstu manna í þess- ari iðngrein hér á landi. Hann var mikill matreiðslumaður, og hafið unun af að leyfa oss ungl- ingunum, er urðu honum sam- skipa um skemmri eða lengri tíma, að fræðast af sér í iðn vorri. Er óhætt að segja, að hinir þakklátu unglingar eru margir. í hálfan annan áratug var hann matreiðslumaður og búrmaður á ýmsum skipum Eim- skipafélagsirts, og tæpan áratug vann hann sams konar störf á skipum Skipaútgerðar ríkisms. Hann var um skeið í starfi við iðn sína á ýmsum veitingastöð- um í landi. Síðasta áratuginn var hann forstjóri Adlon-baranna í Reykjavík. Við ÖU þessi störf var hann afar vinsæll, jafnt af yfir- mönnum sem öðium samverka- mönnum. Ekki fer hjá því, að maður með hæfileikum og mannkostum Viggós Eggertssonar hafi átt sér einhver áhugamál, sem hann í tómstundum sínum vHdi vinna að, og ekki fóí heldur hjá því að honum yrði sýnt traust stétt- arbræðra sinna. Viggó Bggerts- son gerðist meðlimur Matsveina- og veitingaþjónafélags íslands á framhaldsstofnfundi þess í marz 1927, og vann innan félagsins mikið starf, var fyrst kosinn í stjórn félagsins 1931, og var stjómarmeðlimur í mörg ár, og um skeið í samninganefndum við vinnuveitendur. í eitt ár, árið 1940, var hann formaður félags- ins. Þessi störf leysti hann einnig vel af hendi. Jóhann Viggó Eggertsson fædd ist í Reykjavik 6. júní 1905. Fað- ir hans var Eggert Snæbjörnsson, forstjóri gosdry kk j uverksmiðj - unnar Mímir. Hér að framan hef ég leitazt við í fáum orðum að lýsa störf- um stéttarbróður míns, manns sem mikið traust var ætíð borið til, sem frábærs matreiðslu- manns, og skörulegs, en gætins, leiðandi manns í stéttarfélagi okkar. Tel ég að mér og mörgum fleiri unglingum hafi verið mik- ill fengur að kynnast honum á byrjunarskeiði okkar í iðninná, manni sem við höfum svo marg- ar og ljúfar ánægjustundir átt með, bæði í starfi og frístund- um. Hans baráttu er nú lokið, eftir standa ljúfar og skærar endurminningar. Við fráfall hans á kona hans frú Guðrún Finnbogadóttir og aðrir ástvinir um sárt að binda. Þeim öllum færum vér okkar innilegustu samúðarkveðjur. Að lokum vil ég segja þettaj Viggó minn. Ég þakka þér alla þína góðu og tryggu vináttu, sem þú ætíð hefur sýnt mér, og flyt þér hinztu kveðjur. Og viss máttu vera um það, að undir þessar þakkir mínar og kveðjur taka allir stéttarbræður okkar og stéttarsamtök. Jafnframt eru þér þökkuð þin óeigingjörnu störf til eflingar og þroska stéttar okkar. Hvíl þú í friðL Böðvar Stetnþórssen. Métmœli gegn Bretnm og Frokkiim LUNDÚNUM, 3. nóv. — Mikið hefur verið um andspyrnu gegn Bretum og Frökkum í Indlandi og Pakistan. Mótmælir lýðurinn íhlutun þeirra í Egyptalandi. í Karachi braut fólkið flestar rúður í sendiherrabústað Frakka og hafði hróp i frammi gegn Frökkum og Bretum. Alvarlegastar urðu óeirðirnar í Peking. 350 þúsund manns söfn- uðuvt saman tii að mótmæla ,árás“ Breta og Frakka. Pekingútvarpið skýrði frá mót- mælaorðsendingu sem Kínastjóm sendi Bretum og Frökkum. Kökuefni i pökkum HÚSMÆÐUR! Auðveldið yður baksturinn með þvf að nota hin heimsfrægu BETTY CROCKER kökuefni. Hrær- ið aðeins egg og vatn með innihaldi hvers pakka, og kak- an er til búin í ofninn. Eftirtaldar tegundir eru nú fyrir- liggjandi. Devils Foed, Yellow Cakc, Honney Spice, White Cake, Angel Food, Bisquick og Pie Crast Mix. Heildsölubirgðir: Súni: 1-2-3-4 il)) INfelTIHim & OlSEM % Clij

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.