Morgunblaðið - 09.03.1957, Blaðsíða 20

Morgunblaðið - 09.03.1957, Blaðsíða 20
20 MORGUNBLAÐIÐ Laugardagur 9. marz 1957 GULA herbergið eftir MARY ROBERTS RINEHART Framhaldssagan 71 Þetta hefur verið mér erfitt, en ég vil ekki láta saklausan mann líða fyrir sekan. — En hver var þetta þá? Vitið þér það ekki? — Ég vil ekkert fullyrða, en ég er hræddur um, að það hafi verið Terry Ward. En ég tek það fram, að ég er engan að ákæra. Og ég held ekki, að þessi skotárás hafi verið viljaverk. Ég var að elta hann og frú Hilliard lenti þama i veg fyrir hann. Og eftir langa flugherþjónustu gæti hann verið bilaður á taugum. Ég veit ekki. Nú greip Dane fyrst fram í. — Veit frú Hilliard, að það voruð þér, sem fluttuð hana til? — Það hugsa ég ekki. Hún var meðvitundarlaus. Hefur væntan- lega fengið taugaáfall ura leið. — Hafið þér nokkra hugmynd um, hvers vegna hún var úti á þess um tíma nætur? Ofurstinn ókyrrðist. — Hún hlýtur að hafa verið á ieið til Wards, sagði hann. — Það virðist greinilegt. Hún hafði gengið eftir stígnum út að götunni og var að fara yfir hana. Líklega hefur hann hvorki ætlað að skjóta á hana né myrða, heldur aðeins hræða hana. — Og hafið þér sagt Ward þessa sögu? spurði Floyd, ösku- vondur. — Nei. Og ég hefði ekki komið hingað heldur, nema til þess að hindra, að bróðir Carol Spencer væri stimplaður morðingi. Því get ég ekki íátið ómótmælt. Hann sneri sér hægt við og gekk til dyra, án þess að kveðja. 25. Dane varð eftir inni. Floyd sat og starði á dyrnar, með hálfopinn munninn og Mason skellti niður stól sínum með dynk. Augu Floyds snerust hægt að Dane. — Hvaða erindi eigið þér hing- að? spurði hann. — Voruð þér kannske líka viðstaddur, þegar skotið var á þessa Hilliard- kvensu? Það er eins og allir sum- argestirnir hér séu á ferð á nótt- unni. Kannske þér hafið líka skot- ið hana. Eruð þér ekki fyrirtaks skytta? — Hvað sem um það kann að vera, hef ég að minnsta kosti ekki hafzt við úti í Grenihlíð, síðasta hálfan mánuðinn, eða þar um bil. — Og hver hefur það? Við höf- um leitað vandlega í húsinu, og ekki fundið neitt nema þessi teppi. — Ef þér leitið betur munuð þér finna þar vænan slatta af ný- legum niðursuðudósum, rétt hjá, bflskúmum. — Og hvaða þýðingu hefði það? öskraði Floyd. — Hver er eigin- lega meiningin? Eruð þið öll í UTVARPIÐ Fastir liðir eins og venjulega. 12,50 Öskalög sjúklinga (Bryndís Sigurjónsdóttir). 16,30 Endurtek- ið efni. 18,00 Tómstundaþáttur bama og unglinga (Jón Pálsson). 18,30 Dtvarpssaga barnanna: „Steini í Ásdal“ eftir Jón Bjöms- son; II. (Kristján Gunnarsson yfirkennári). 18,55 Tónleikar (plötur). 20,20 Leikrit: „Höfuðs- maðurinn frá Köpenick" eftir Carl Zuckmeyer, í þýðingu Bjama Benediktssonar frá Hofteigi. — Leikstjóri: Indriði Waage. 22,10 Passíusálmur (18). 22,20 Danslög (plötur). 24,00 Dagskrárlok. bandalagi til bess að bjarga Greg Spencer? Einhver flakkari sezt að í tómu húsi, og samstundis er hann búinn að myrða stúlku, skjóta á konu og hræða Lucy Norton til ólífis. Ofurstinn segist hafa séð hann, þér segizt hafa fundið, hvar hann hafðist við og svo tilkynnið þið, að þið hafið fundið morðingj- ann! Þegar Dane hafði gert skyldu sína, ók hann heimleiðis, hægt og bítandi. Eitt atriði í sögu ofurst- ans fannst honum mjög einkenni- legt, og hann var enn að hugsa um það, er hann sá gamla mann- inn á götunni fram undan sér, þar sem hann gekk, seinfær og niður- dreginn, áleiðis heim til sín. — Viljið þér sitja í? spurði hann. Ofurstinn rétti úr sér. — Já, þakka yðu fyrir. Ég er ekki eins ungur og ég er að reyna að halda, að ég sé, majór. Þegar þeir voru komnir af stað, sneri Dane sér strax að sögu of- urstans um það, þegar skotið var á Elinor. — Ég skil að þér eruð í nokkr- um vanda staddur, sagði hann. — Þér eruð ekki viss um, að þetta hafi verið Terry Ward, er það? — Ja, hvað á maður að halda. Þetta var áreiðanlega staðkunnug- ur maður og þér vitið sjálfur, hvernig ófriðurinn getur leikið menn. — Myndi gamli Ward vopna sig til þess að hitta sonarson sinn? Ofurstinn roðnaði og varð vand ræðalegur á svipinn. — Ég er hræddur um, að hann sé að vopna sig gegn mér. Hann hefur ekki verið eins og hann á að sér, í seinni tíð. Hann getur hafa séð mig vera að færa Elinor til, skiljið þér. Kann að hafa heyrt skotið og því komið út. Hann hef- ur verið breyttur maður síðan. Við tefldum alltaf skák saman, lengi vel, en höfum ekki gert það síðan. Dane fannst það átakanlegt að hugsa sér þessa tvo öldunga vera farna að tortryggja hvor annan. Þetta var gamla sagan, hugsaði hann: enginn gat verið fullkom- lega hreinskilinn. Svona var það alltaf kringum glæpi. — Hvað þekkið þér eiginlega Terry Ward mikið, ofursti. Hafið þér þekkt hann lengi? — Síðan hann fæddist. Og ég þekkti föður hans á undan honum. Góð fjölskylda frá Boston. Ég veit, að drengurinn tekur sér lát ömmu sinnar nærri. Ofurstinn ræskti sig. — Það veit ég, að hann hefur aldrei skotið viljandi á Elin or. Það getur hafa verið einhver ástæða til hins. Guð skal vita, að ég vil engan dæma. En hvers vegna Elinor? — Það var húðarrigning. Hann kann að hafa haldið, að þetta væri einhver annar. Þér sjálfur sögð- uð eitthvað svipað. Ofurstinn var eins og í óvissu og jafnvel utan við sig. — Ég get ekki að því gert. Nat vill ekki tala við mig. Hann talar ekki við neinn í dag. Hann er alveg niður- brotinn maður. — Hafið þér nokkra hugmynd um, hvar Terry er nú? — Farinn, býst ég við. Menn eru fljótir á rörum nú á dögum. Stökkva upp í flugvél og geta ver- ið komnir til einhverrar nafn- lausrar eyjar áður en maður get- ur litið við. En ég ætti ekki að vera að tala um eyjar. Hver veit nema sonur minn sé einmitt á einni þeirra. Þér vitið kannske, að fólk telur mig hálf-geggjaðan hérna. Hann brosti veiklulega. — Er það? Hvers vegna? — Vegna sonar míns. Við vor- um mjög samrýndir. Eftir að kon- an mín dó, átti ég ekkert nema drenginn og .... jæja, sleppum því. Ég held aðeins, að ég myndi vita það — finna það á mér — ef eitthvað hefði komið fyrir hann. Kannske þykir yður það heimsku- legt. — Alls ekki, svaraði Dane al- varlega. — Til dæmis vissi ég, þegar hann fékk lungnabólguna í skól- anum. Ég vaknaði um miðja nótt og var svo sannfærður um þetta, að ég símaði tafarlaust. Og það reyndist rétt vera. Þetta er sjálf sagt einhver dulrænn hæfileiki, þó að mér reyndar leiðist alltaf það orð. Hann tók úrklippumar upp úr veskinu sínu. Þar var sagt frá flugmanni, sem hafði fundizt, eft- ir að hans hafði verið saknað mán- uðum saman, og hafði þá verið á eyju í Kyrrahafinu, þar sem inn- fæddir menn höfðu haldið í honum lífinu. Hann hafði særzt illilega, en var nú aftur kominn í herþjón ustuna. Dane las þetta með alvöru svip. — Er þetta svo að skilja, að þér haldið, að þetta hafi verið sonur yðar? spurði hann. Hryggðarsvipurinn kom aftur á andlit ofurstans. — Það væri vitanlega of mikið að vona, sagði hann, — en það sýnir aðeins, að svona getur komið fyrir. Það er svo mikið til af þessum eyjum, að ég hef aldrei getað trúað því, að Don væri týndur fyrir fullt og allt. — Það getur alltaf verið ein- hver von, sagði Dane, — og það er það, sem heldur okkur öllum tór- andi. Ofurstinn steig út úr bílnum við hliðið heima hjá sér. Hann hafði elzt á fáum dögum, og það Fundur Knattspyrnusamband íslands boðar til fundar á Akra- nesi laugardag 9. marz kl. 5,30, í félagsheimili templara, fyrir stjórnir knattspyrnuráðs íþróttabandalags, knatt- spyrnufélaga, knattspyrnumenn, nefndir og aðra, sem að knattspyrnumálum starfa á Akranesi. D a g s k r á : Ávarp, erindi, kvikmynd. Frjálsar umræður. Þess er vænst að ofangreindir aðilar fjölmenni stundvíslega. KNATTSPYRNUSAMBAND ÍSLANDS. Símastúlka óskast Stúlka óskast nú þegar til símaafgreiðslu á opinberri skrifstofu. Uppl. óskast um aldur, nám og fyrri störf um- sækjenda. Umsóknir sendist blaðinu fyrir 12. þ. m. merkt „Símavarzla“ —2253. JARÐTÆTARAR Jarðtætarar frá Rotary Hoes Ltd. eru einu tætararnir, sem reyndir hafa verið hér á landi og hlotið meðmæli Verkfæranefndar ríkisins. Þeir eru nú notaðir á öllum stærstu búum landsins s.s. Bændaskólunum að Hólum og Hvanneyri, Gunnarsholti, Landnámi ríkisins og mörgum búnaðarfélögum. Ef leyfi og gjaldeyrir verður fáanlegur getum við nú útvegað tætara fyrir flestar stærri gerðir traktora, sem eru með vökvalyftu. Nauðsynlegt er að þeir bændur, sem ætla að kaupa hjá okkur tætara fyrir vorið hafi samband við okkur sem allra fyrst. Hverfisgötu 50 — Sími 7148. apni gestsson SKODA VÉLSKÓFLUR Mjög góð reynsla hérlendis, — hentugir greiðsluskilmálar. Hafið samband við skrifstofuna sem fyrst. HÉÐINN MARKÚS Eftir Ed Dodd 1) Jonni Malotte hefur dregizt aftur úr keppninni vegna dular- fulls óhapps. Nú knýr hann hundana áfram. 2) Seinna: — Það var eitt- hvað undarlegt í sambandi við það að ísinn brotnaði. ísinn á ánni er svo þykkur, að það ætti að vera útilokað að hann geti brotnað. 3) — Vitleysa, það er ekkert undarlegt. Það hefur verið loft- rúm undir ísnum. Jonni var mjög óheppinn.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.