Morgunblaðið - 12.04.1957, Blaðsíða 11

Föstudagur 12. apríl 1957
MORCVISBLAÐ1Ð
11
Handavinnukvöld SiálfstæB-
iskvennafélagsins Eddu
hafa ungar jafnt sem aldnar sdtt í vetur
Fréttamaður Morgunblaðsins
brá sér fyrir nokkru í Valhöll,
en þar stóð þá yfir handavinnu-
kvöld Sjálfstæðisfélagsins Eddu
í Kópavogi. Þetta var síðasta
handavinnukvöldið á vetrinum,
sem félagið gengst fyrir. en það
hefur verið haldið einu sinni í
mánuði. Þarna sátu ungar
stúlkur við tágavinnu,
Ingibjörgu Hannesdóttur til að
leiðbeina okkur í föndri. Hún
kennir konunum eins og þér sjá-
ið bastvinnu, körfuhnýtingar, tág
arvinnu og dúkahnýtingar ásamt
fleiru. Konurnar koma um níu-
XJNGT FELAG
— Hvenær var Sjálfstæðisfé-
lagið Edda stofnað?
— Það eru aðeins þrjú ár síðan.
Það var stofnað 14. maí, 1954, af
32 konum. Síðan hafa margar
bætzt við og nú eru meðlimir 54,
flestar þeirra hafa gengið í félag-
ið í vetur.
— Gengur félagsstarfsemin
ekki ágætlega?
— Jú, það er með sanni hægt
að segja. Konurnar eru mjög sam
hentar með allt sem að félags-
málum lýtur. Fyrsta veturinn
beittum við okkur aðallega fyrir
kynningarkvöldum, þar sem var
spilað og rabbað saman, og svo
ferðalögum sumarið eftir. Fundi
héldum við aðallega í samvinnu
við hin Sjálfstæðisfélögin í Kópa-
vogi, Sjálfstæðisfélag Kópavogs
og Tý, félag ungra Sjálfstæðis-
manna í Kópavogi. Þér sjáið, að
það er talsvert af Sjálfstæðis-
félögum í Kópavogi. Og ég vil
bæti því við, að samstarfið milli
félaganna er svo gott, að ekki
verður á betra kosið.
KONURNAR GEFA
KÖKURNAR
— Hvernig stenzt svo félagið
straum af kennslunni á handa-
vinnukvöldunum?
— Við gerum það á þann hátt,
Þessl aiynd er af bastvinnunni, sem er ákaflega falleg vinna. —
Konurnar voru að riða ýmiskonar keröld, skálar, bakka og vasa
úr bastinu. Talið frá vinstri eru konurnar þessar: Áslaug Líndal,
Stefanía Stefánsdóttir, Elín Sigurðardóttir, Ingibjörg Hannes-
dóttir, kennari, Jónína Jónsdóttir og Sólrún Hannibalsdóttir.
Form. Sjálfstæðiskvennafélags-
ins Eddu, frú Guðrún Kristjáns-
dóttir.
GOTT HÚSNÆÐI ER OKKAR
STÓRI DRAUMUR
— Það er greinilegt, að það
er gróskumikið starf hjá
þ :ssu unga félagi ykkar, en hvað
hugsið þið ykkur að gera í fram-
tíðinni, verður þessum handa-
vinnukvöldum haldið áfram á
sama hátt og þau eru rekin nú í
vetur eða setjið þið markið ef til
vill ennþá hærra?
— Þér vitið það nú, að draum-
ur allra félagssamtaka er að
eignast gott húsnæði, en það er
ekki tímabært fyrir þriggja ára
STAK8TEIIVAR
Jón Árnason kynntur
Tíminn skýrir hinn 10. apríl
svo frá:
„Fundur Framsóknarfélags
Reykjavíkur í Tjarnarkaffi í gær-
kvöldi var mjög fjöhnennur og
þar fóru fram athyglisverðar um-
ræður um gjaldeyris- og fjár-
hagsmál þjóðarbúsins. Voru öll
sæti skipuð þegar frummælandi,
Jón Árnason, fyrrverandi banka-
stjóri, hóf mál sitt.
Formaður Framsóknarflokks-
ins, Hjörtur Hjartar fram-
kvæmdastjóri, setíi fundinn og
Itynnti frummælanda“.
Sú var tíðin, að ekki þurfti að
kynna Jón Árnason fyrir Fram-
sóknarmönnum. Nú orðið er það
auðsjáanlega nauðsyn. Enda er
fullyrt, að gleymzt hafi að bjóða
þessum gamla fratnámanni flokks
ins í afmælishóf Tímans. Og er
það þó sök sér, ef hitt er satt,
að einnig hafi láðst að kveðja
sjálfan Jónas Jónsson til, mann-
inn, sem öllum öðrum fremur
stofnaði Tímann og setti á hann
svip sinn um áratugi.
Hinn glataði sonur
Endurkoma Jóns Árnasonar á
flokksfund Framsóknar vekur og
athygli að fleiru en því, að nú
þarf hann þar kynningar við.
Tilefnið er einnig íhyglisverí.
Jón skrifaði sem sé ekki alls fyr-
ir löngu grein í „Frjálsa þjóð“
um efnahagsmálin.
fullorðnar konur, yttr körfu-
hnýtingum og enn eldri kon-
ur hátt á áttræðisaldri voru
að hnýta dúka. Handavinnukenn-
arinn ungfrú Ingibjörg Hanes-
dóttir, gekk á milli og leiðbeindi
^nemendunum". Form. Eddu
frú Guðrún Kristjánsdóttir var
einnig þarna stödd, en það er fyr-
ir hennar forgöngu að handa-
vinnukvöld þessi voru tekin upp.
Hún gerðist formaður félagsinsl
s.l. haust. Tiðindamaðurinn átti
stutt rabb við frú Guðrúmu með-
an liann staldraði við og skoðaði
munina sem voru margir og fagr-
ir.
Vlyndirnar tók Ijósmyndari Morgunblaðsins, Ólafar K. Magnússon, í Valhöll í fyrrakvöld, af konun-
um úr Kópavogi, þar sem þær sátu við handavinnu sína í Valhöll. Myndin er af þeim sem sátu við
tágavinnuborðið, en aldursforsetinn, Ásthildur Jónsdóttir, 77 ára, er að gimba úr hárfínu þelbandi.
Konurnar eru: María Vilhjálmsdóttir, Ingibjörg Finnbogadóttir, Ásta Eyjólfsdóttir og Arndís
Björnsdóttir.
HÚSNÆÐISERFIDLEIKAR
— Hafið þið alltaf haft þessi
handavinnukvöld hér I Valhöll?
— Já, við byrjuðum ekki með
þau fyrr en í vetur. Annars hafa
húsnæðisvandræðin gert okkur
ákaflega erfitt fyrir og það er ein
göngu þeirra vegna, sem við gát-
um ekki byrjað þessi vinnukvöld
fyrr.
— Hvernig er handavinnu-
kvöldunum hagað?
— Við höfum ráðið ungfrú
leytið á kvöldin og vinna fram
undir 12 á miðnætti.
Hve oft eru þessi kvöld?
— Aðeins einu sinni í mánuði
en þau þyrftu að vera oftar.
að fyrir hvert handavinnukvöld,
baka þrjár konur með kaffinu og
gefa kökurnar. Síðan borgar hver
kona sem handavinnukvöldið
sækir 10 kr. fyrir kaffið. Með
þessu móti fáum við peninga
fyrir kennslunni.
— En hvað um efnið í handa-
vinnuna, leggja konurnar það til
sjálfar?
— Það útvegar félagið. sérstök
nefnd sem annast innkaupin og
síðan er konunum selt það á inn-
kaupsverði. Við gerum þetta til
þess að gera konunum sem þægi-
legast fyrir, og einnig er það oft,
að þær eru ekki ákveðnar í hvað
vinna skuli fyrr en þær hafa séð
það efni sem til er.
félag að ræða um slíka hluti. En
hvað tómstundavinnuna áhrærir,
þá þykir mér ekki sennilegt að
hún verði látin falla niður, fyrst
hún er byrjuð á annað borð, svo
vinsæl er hún orðin eftir þennan
eina vetur, að margar konurnar
geta ekki" hugsað sér að fellá
þennan þátt félagsstarfseminnar
niður. Okkur langar til að auka
handavinnuna og hafa hana fjöl-
breyttari og oftar í mánu-
uði. Mér fyndist t.d. mjög ákjós-
anlegt að hægt væri að halda
saumanámslvið og matreiðslu-
námskeið og hver veit hvað fram-
tíðin ber í skauti sér. Ef til vill
kemur þetta allt fyrr en við ger-
um ráð fyrir nú.
k
Við þetta borð var ýmiss konar handavinna. Sumar konurnar voru
með útsaum, aðrar með tágarvinnu eða bastvinnu. Allar voru þær
það langt komnar að kennarinn þurfti ekki að hafa stöðugt auga
með vinnunni. Þær eru talið frá vinstri: Guðrún Sigurðardóttir,
Aðalheiður Guðmundsdóttir, Ólafía Guðnadóttir, Sigrún Steins,
Margrét Guðmundsdóttir, Elísabet Sigurðardóttir, sem er ein af
þeim clztu eða 75 ára, þótt það sé ekki sjáanlegt eftir útliti að
dæma, og Guðmunda Gunnarsdóttir.
KONUR Á ÖLLUM ALDRI
— Eru það aðallega húsmæður,
sem sækja handavinnukvöldin?
— Það er ef til vill megin hlut-
inn húsmæður, en það eru konur
yfirleitt á öllum aldri og ógiftar
stúlkur. Það hafa verið þátttak-
endur í vetur á aldrinum frá 18
ára upp 1 77 ára. Þær virðast
alla hafa jafn mikinn áhuga fyr-
ir störfum félagsins. Við höfum
boðið kvenfólkinu í Tý, félagi
ungra Sjálfstæðismanna í Kópa-
vogi að vera með á þessum kvöld-
um og þær hafa þegið það með
þökkum.
Já, það væri sannai'lega ósk-
andi, að Sjálfstæðiskvennafélag-
ið Edda ætti eftir að sjá þann
draum sin rætast, að eignast eig-
ið húsnæði. Og eftir öllum sólar-
merkjum að dæma, verður varla
ýkja langt þangað til, að það hef-
ur látið meira að sér kveða. Svo
vel er af stað farið hjá þessum
samhentu konum, að ástæða er
til að ætla að þær geti hrundið
áhugamálum sínum í fram-
kvæmd áður en langt líður. —
— M. Th.
Málgagn stærsta stjórnarflokks
ins, Þjóðviljinn, réðist þá liarð-
lega á Jón og kenningar hans.
Þjóðviljinnn fullyrti, að þar
hefðu einmitt komið fram úr-
ræðin, sem „íhaldið“ mundi hafa
beitt í þessum efnum, ef það
væri nú við völd.
Því efíirtektarverðara er, að
Framsóknarflokkurinn kveður
sinn gamla fjármálasérfræöing
til fyrirlestrahalds einmitt eftir
skrif hans í „Frjálsa þjóð“ og
fagnar honum sem hinum glat-
aða syni. Kemur það raunar vcl
heim við frásögn Tímans 20.
marz s.I. eftir miðstjórnarfund
flokksins. Þá var sagt í forystu-
grein:
„Þær skoðanir komu fram, að
heppilegra myndi hafa verið að
gera róttækari og óflóknari ráð-
stafanir í efnahagsmálunum um
seinustu áramót--------.“
Er því svo að sjá nú sem
flokksmenn hafi talið Jón koma
með hin „róttæku og óf!óknu“ úr-
ræði og eigi hann að vera við
hendina, þegar Eysteinn er orð-
inn útkeyrður. E. t. v. verður
Jónas Jónsson líka bráðum boð-
aður til skrafs og ráðagerða um
að koma í Hermanns stað.
Launahækkanir SÍS
viðurkenndar
Tíminn segir í gær út af fregn
Morgunblaösins um verulegar
launahækkanir hjá SÍS um sl.
áramót:
„Erlendur kvað þá mynd, sem
Morgunblaðið hefði gefið af máli
þessu alranga. Að vísu hefði
launaskrá Sambandsins fyrir
skrifstofu- og verzlunarfólk verið
eiidurskoðuð seint á síðastliðnu
ári, en sú endurskoðun hefði stað
ið í beinu sambandi við launa-
breytingar sambærilegra stétta í
árslok 1955“.
Afsakanir SÍS-forstjórans og
Tímans staðfesta cinungis það,
sem mestu máli skiptir, að launa-
hækkunin hefur átt sér stað. Hitt
er engin nýjung, að launahækk-
un er sögð „i beinu sambandi“
við einhverja aðra hækkun. Það
er cinmitt vana-viðkvæðið, þeg-
ar hækkanir verða.
En hvernig stóð á því, að SÍS
skyldi ekki sjálft segja opinber-
lega frá þessum hækkunum?