Morgunblaðið - 12.04.1957, Blaðsíða 13

Föstudagur 12. apríl 1957
MORCUNBLAÐIÐ
13
Jón Kristjánsson Hvoli ■ minning
Söngskemmtun
Nönnu Egilsdóttur
HANN var fæddur að Norður-
Hvoli í Mýrdal 9. desember árið
1886, sonur hjónanna Elínar
Jónsdóttur og Kristjáns Þor-
steinssonar, sem þar bjuggu. Var
Jón yngstur af þremur börnum
þeirra hjóna, og eru systkinin nú
öll látin.
Jón missti föður sinn er hann
var enn barn að aldri. Giftist
móðir hans aftur, mági sínum,
Bjarna Þorsteinssyni, og ólst Jón
upp hjá þeim. Hefur mér, sem
þessar línur rita, verið tjáð, að
Jóni heitnum hafi verið mjög vel
til stjúpa síns, enda hafi verið
hin bezta samvinna á milli þeirra
eftir að Jón komst til fullorðins-
ára. Dvaldi hann hjá stjúpa sín-
um allt þar til hann lézt árið
1940, en þá var móðir Jóns dáin
fyrir mörgum árum. Eftir lát
Bjarna, dvaldist Jón um skeið í
Álftagróf í sömu sveit hjá hálf-
systur sinni og manni hennar.
Þá fór hann aftur að NorSur-
Hvoli og átti þar heimili alla tíð
síðan hjá hálfbróður sínum og
konu hans. Hann andaðist í
sjúkrahúsi í Rvík, 17. marz sl. En
þangað var hann fluttur nokkr-
um vikum áður þrotinn að kröft-
tun, og hefur honum sjálfsagt
verið fullljóst sjálfum að hverju
dró, þótt hann æðraðist ekki.
Var það ekki að skapi hans að
sýna á sér kvíða þó að heilsan
færi stöðugt þverrandi.
Með Jóni Kristjánssyni er til
moldar genginn góður drengur,
vammlaus maður, sem aldrei
blettaði skjöld sinn með lítil-
mennsku eða lágkúruhætti af
neinu tagi. Hann var um margt
sérkennilegur maður, og persónu-
leiki, er seint mun gleymast þeim
sem nokkur veruleg kynni höfðu
af honum. Jón mun ekki hafa
gert víðreist um dagana. Ævi-
starf hans var bundið við Mýr-
dalinn. Þar lifði hann í sambýli
við hafið og fjöllin — við sand-
ana og jökulvötnin, og lauk góðu
dagsverki, sem bezt mun metið
af þeim, sem gleggst þekktu.
Lífsbarátta Skaftfellinga var
löngum hörð, og Jón Kristjáns-
son fór ekki varhluta af þeirri
baráttu fremur en aðrir samtíð-
armenn hans. Hann var líka
þekktur af ósérhlífni, en gekk að
hverju starfi með stakri eiju og
af miklum dugnaði unz kraftarn.
ir þrutu. Fyrir hálfum öðrum
áratug fór hann að kenna van-
heilsu, sem ágerðist smátt og
smátt. Var hann lítt vinnufær
hin síðari ár. En andlegir kraftar
hans héldust óskertir fram undir
það síðasta. Það, sem sérstaklega
einkenndi Jón, og lengi mun
minnzt af þeim, er þekktu hann,
var hið frábæra minni hans sam-
fara óslökkvandi fróðleiksfýsn og
glöggri dómgreind. Þá voru ein-
lægni hans og hreinskilni svo sér-
stæðir eiginleikar í fari hans, að
allir hlutu að virða það og jafn-
vel dást að því. Ekki var hann
þó alltaf jábróðir þeirra, sem
hann ræddi við, en það spillti
ekki vináttu hans við fólk, þó að
hann héldi fast við skoðanir sín-
ar. Var málflutningur hans alltaf
merktur drengskap og velvild til
allra manna. Hann virti samferða
menn sína og var einnig virtur
af þeim. Slíkt er einkenni þeirra,
sem eiga óspillt hjarta og hefur
veitzt sú hamingja að hafa ekki
glatað barnslund sinni. Minnx
hans var svo óbrigðult, að hann
mundi glöggt inntak blaðagreina
og ræðna, sem hann hafði lesið
eða heyrt fyrir mörgum árum, ef
það fjallaði að einhverju ieyti
um áhugamál hans. Þetta varð
þess valdandi, að hann átti hægt
með að rökræða ýmis mál, og
gat stutt sókn sína og vörn með
tilvitnunum í ræður og rit langt
aftur í tímann. Vegna þessa m.a.
var skemmtilegt að vera með
Jóni og ræða við hann um áhuga-
mál hans, fræðast af honum um
liðna atburði, og heyra hann rifja
upp ýmislegt, sem aðrir mundu
miður.
Að eðlisfari var hann framúr-
skarandi fastur fyrir, og myndaði
sér ákveðnar skoðanir, sem ekki
varð haggað. Sjálfstæðismaður
var hann alla tíð, og færði að því
glögg rök hvers vegna hann skip-
aði sér þar í sveit. Var ekki á
færi lítt lesinna manna að eiga
orðastað við hann um stjórnmál.
Hafði hann á hraðbergi tilvitnan-
ir í orð og verk andstæðinga
sinna jafnt sem samherja, og sótti
stundum langt að. Enginn skvldi
þó skilja þessi orð á þann veg, að
Jón hafi ekki þolað mótmæli,
heldur hið gagnstæða. Hann hafði
unun af því að ræða málin í bróð-
erni, Mun hann heldur ekki -hafa
átt neina óvildarmenn, en mik-
inn fjölda góðra kunningja og
vina. Það er því skoðun mín, að
hans muni saknað, ekki aðeins af
Mýrdælingum, heldur og ýmsum
öðrum einnig. Hann var góður
nágranni, og hinn bezti félagi í
hvívetna, og átti mjög gott með
að blanda geði við fólk. Þessa er
nú minnzt af mörgum og varpar
bjarma á minningu hans. Elju-
maður var hann, fullur trúnaðar-
trausts — drengskaparmaður
með barnshjarta.
Ég kynntist Jóni Kristjánssyni
fyrst fyrir nokkrum árum. Tel ég
mér ávinning í því að hafa fengið
að þekkja hann þennan stutta
tíma. Óbilandi stefnufesta hans,
góðvild og trú á sigur frelsis og
mannréttinda, munu ætíð verða
mér minnisstæð. Hann var heima
alið barn, en átti víðsýni fram
yfir suma, sem leita mannvits og
menntunar um langa vegu.
Útför Jóns Kristjánssonar var
gerð frá Skeiðflatarkirkju hinn
6. þ. m. í hinu fegursta veðri, að
viðstöddu miklu fjölmenni.
í þeirri sveit leit hann fyrst
ljós þessa heims, og þar sleit
hann kröftum sínum í þágu gróð-
urs og moldar. Eftir erfiðan dag
hefur þessi sama mold nú veitt
honum værð og ró að leiðarlok-
um — þar sem útsærinn brotnar
við svartan sand og Mýrdals-
jökull skín yfir, staðfastur í tign
sinni og fegurð, í ömurleika sín-
um og ógn, eins og lífið sjálft.
Ég vil að lokum þakka þessum
látna vini mínum fyrir samfylgd-
ina. Sú samfylgd var að vísu ekki
löng, en hún var góð, og nxun
verða mér hugstæð á meðan ég
reyni að meta drengskap og
tryggð við menn og hugsjónir.
Með virðingu og þökk.
Ragnar Jónsson.
ÞAÐ munu vera tíu ár, síðan frú
Nanna Egilsdóttir söng á minnis-
stæðan hátt í Tripoli-Bíói Schu-
manns kvennaljóðaflokk með
aðstoð dr. Franz Mixa. Frúin
hefur alla tíð dvalið í útlöndum
síðan, í Suður-Ameríku og í
Þýzkalandi, og víða komið fram
á söngpalli, á leiðsviði og í út-
varpi.
Ekki hefur röddin stækkað síð-
an, en reynslan er orðin meiri,
raddblærinn enn viðfeldinn og
túlkunarhæfileigar athyglisverð-
ir. Það kemur söngkonunni að
góðu gangi, hvað hún talar mörg
tungumál, einkum þýzku, og má
því segja, að flutningur hennar
á hinum vandsungnu Strauss-
lögum hefur heppnazt bezt —
betur en búast mætti við hjá
nokkrum öðrum íslenzkum ein-
söngvara. Frú Nanna Egilsdóttir
söng fjögur af sönglögum þessa
mikla þýzka ljóðalagatónskálds
á söngskemmtun sinni í Gamla
Bíói um daginn, en á eftir söng
hún íslenzk lög og tókst lagið
„Fjólan“ eftir Þórarin Jónsson
sérlega vel. Fyrst og síðast voru
svo aríur úr ítölskum óperum.
Fritz Weishappel aðstoðaði.
Söngskemmtunin var því mið-
ur illa sótt. Hvort við söknum
þess eða ekki, svo verðum við að
sætta okkur við þá staðreynd, að
sá tími er endanlega horfinn,
er Eggert Stefánsson gat fyllt
Fríkirkjuna kvöld eftir kvöld og
Einar Kristjánsson hélt ellefu
fullsetnar söngskemmtanir um
hásumarið. Áhugi tónlistarunn-
enda snýr að öðrum viðfangsefn-
um í dag. Syngjandi páskar,
revýur og óperettur hafa tekið
við og jafnvel óperur í Þjóðleik-
húsinu, í Sjálfstæðishúsinu og í
Austurbæjarbíói. Og ef mann
langar eitthvert kvöld að hlusta
á fágaðan ljóðrænan söng, skrúf-
ar maður frá útvarpinu eða legg-
ur sjálfur plötu á spilarann og
hefur Kathleen Ferfier eða Fisch
er-Dieskau heima hjá sér.
Maður með ábyrgðartilfinn-
ingu ætti því að vara unga söng-
fólkið við því að leggja út í það
hættuspil, sem eins manns söng-
skemmtanir eru orðnar nú á
dögum. En hann verður aftur á
móti að benda forráðamönnum
tónlistarlífsins hér í bæ á þá
krafta, sem fyrir hendi eru og
geta orðið að liði í hópsýning-
um í'búningi og skrautlegu um-
hverfi, sem leiksviðið getur skap-
að, jafnvel þó að einstaklingum
takist ekki að vekja áhuga al-
mennings á söngpalli einum. Frú
Nanna hefur áður fyrr leikið í
óperettum og sungið í óratóríum
Tónlistarfélagsins við hlýjar und
irtektir. Hvernig væri tilraim á
sviði óperu á næstunni?
Amerískur sendibíll
Ford 1955, vel útlítandi, keyrður aðeins 20 þús. km. er
til sölu. — Listhafendur leggi inn nöfn sín á afgr.
Mbl. mei’kt: Ford ’55.
Akranes
Til sölu er 4ra herb. íbúð í nýju steinhúsi. Mjög hag-
kvæmt verð og greiðsluskilmálar. Uppl. veitir
VALGARÐUR KRISTJÁNSSON
lögfr., Akranesi.
Sími 398 (eftir kl. 18 daglega)
BRAUDGERÐARHIJS
BAKARAR
Erum kaupendur að hentugri hrærivél til notkunar
við brauð- og kökugerð. — Til greina kemur aðeins
vel með farin hrærivél í góðu lagi. Tilboð afh. Mbl.
fyrir 18. þ.m. merkt: „Hrærivél — 7769“. '
ÍBIJÐ
til sölu við Miðtn. Séi'inngangur. Sérmiðstöð.
Stærð 3 herbergi og eldhús. Hagkvæmt verð og
greiðsluskilmálar. Uppýsingar eftir hádegi.
HAUKUR JÓNSSON, hdl.,
Hafnarstræti 19, sími 7266.
Skólafólk — feróafólk
Höfum bifreiðir í hópferðir í lengri eða skemmri tíma.
Talið við okkur áður en þið ákveðið ferðina.
Kjartan IngimarssOn, sími 81716
Ingimar Ingimarsson, sími 81307.
Vikar.
VOLVO vörubifreið
Höfum til sölu Volvo dieselbifreið 5 tonna. — Bíllinn
er lítið keyrður.
BÍLASALAN
Klapparstíg 27, sími 82032.
Verzlunarhúsnæði
á góðum stað í bænum óskast nú þegar eða í haust
fyrir þriflegan varning. Há leiga í boði. Mikil fyrir-
framgreiðsla kemur til greina. — Tilb. merkt:
„Verzlunai’húsnæði — 7771“ sendist afgr. Mbl. fyr-
ir 15. þ.m.
Stúlka oskast
til starfa í nýjum myndlistar- og listiðnaðarsal sem
opnaður verður á næstunni hér í bæ.
Umsókn ásamt ljósmynd (sem endursendist) og
upplýsingum um aldur, menntun og fyrri störf legg-
ist inn á afgr. blaðsins fyrir hádegi á laugard. merkt
Sýningarsalurinn — 7773.
Frœðslu- 4%
fundur
um 1
Sölutækni
gluggaskreytingar
verður haldinn í Tjarnarcafé laugard. 13. apríl kl. 14
1. Norski sérfræðingurinn Per Skjönberg flytur
erindi um þýðingu nýtízku gluggaskreytinga
fyrir verzlanir.
2. Kvikmynd.
Aðgangur er ókeypis og heimill öllum
er fást við verzlunarstörf.
Verzlmf. Rvíkur