Morgunblaðið - 25.05.1957, Qupperneq 10

H)
MORCTJTSHLAÐIÐ
Laugardagur 25. maí 1957
renndu upp að byggingu
Flugfélags Islands á Reykja-
víkurflugvelli urðu æ fleiri
og fólki fjölgaði stöðugt í af-
greiðslusalnum. — Það er al-
veg sérstakur blær yfir flug-
höfnum, og á það líka við um
Reykjavíkurflugvöll þótt sal-
arkynnin séu ekki eins stór
í sniðum og víðast erlendis.
Það dró heldur ekki úr eftir-
væntingunni í þetta sinn, að
nú voru flestir að reyna hinn
nýja farkost Flugfélagsins,
aðra Viscount-vélina, í fyrsta
sinn.
með Viscount
Atlantshaf
að fara í vegabréfaskoðun fram
í skálann". Eitthvað á þessa leið
hljómaði tilkynningin í hátalar-
anum, og það komst hreyfing á
fólkið. Ættingjar og ástvinir voru
kvaddir í skyndi. Lítil stúlka
hljóp upp um hálsinn á pabba
sínum og þakti andlit hans koss-
um. Bróðir hennar var aftur á
móti of upptekinn við að horfa á
flugvélina fyrir utan- til þess að
veita nokkru öðru athygli.
Ferðin var hafin — og hver
Forsetahjónin voru í síðdegisboði, er íslenzka ferðaskrifstofan í
London hélt íslenzku blaðamönnunum. Hér sést Jóhann Sigurðsson,
forstjóri skrifstofunnar (t.v.) raeða við Ásgeir Ásgeirsson forseta
og dr. Kristinn Guðmundsson sendiráðherra.
Þeir, sem höfðu vaknað
seint og orðið síðbúnir að
heiman, hröðuðu sér á Flug-
barinn og fengu sér kaffi. —
Strax þar urðu menn varir
þeirrar alúðar, sem er ein-
kennandi fyrir allt starfsfólk
flugsins og íslenzkur ferða-
langur verður svo áþreifan-
lega var við.
★ ★ ★
Ef til vill finnst mönnum þetta
ekkert tiltökumál og óþarfi að
minnast á það, en hér hjá okkur
er svo víða pottur brotinn í
þessum efnum. Seinna í þessari
hringferð, Reykjavík — Kaup-
mannahöfn — Hamborg — Lond-
on — Reykjavík, sem Flugfélag-
ið bauð íslenzkum blaðamönnum
í, minntist ég á þetta við einn
starfsbróður, sem víða hefir far-
ið. „Já, það er eins og maður geri
þessu fólki stórgreiða með því að-
eins að vera til og lofa því að
aðstoða sig á allan hátt. Við
tækjum ekki eins eftir þessu, ef
það væri ekki í svo hrópandi
mótsetningu við marga aðra
þjónustu hér heima.“
kemst ekki í gott skap, þegar
ung stúlka með aðlaðandi bros
og fágaða framkomu tekur vin-
gjarnlega á móti honum og býður
hann velkominn um borð í flug-
vélina. Þar væsir heldur ekki
um neinn í þægilegum sætum.
STOFUHITI í 30 STIGA
FROSTI
Ekki hefir verið flogið ýkja
lengi, þegar flugstjórinn til-
BÚIZT TIL
BROTTFERÐAR
„Farþegar til Glasgow
Kaupmannahafnar geri svo
og
vel
’Þetta er einna líkast því sem menn breaði
sér inn í veitingahús og komi þaðan aítur
hressir og endurnærðir14
kynnir, að flogið sé í 21 þús. feta
hæð ofar skýjum. „Hraðinn er
365 km. á klukkustund,“ segir
hann, „og úti er 30 stiga frost.“
„Hvað, 30 stiga frost, og ég
sem ætlaði að fara úr kápunni“,
sagði ung stúlka, sem sat út við
glugga og horfði á skýin sem
breiddu úr sér eins og lopaslæða.
En henni var óhætt að fara úr
kápunni því að inni var þægi-
legur stofuhiti. Það þarf eng-
inn að hafa áhyggjur af þvi, sem
fyrir utan er, þegar flugvélin er
þannig búin, að hægt er að fljúga
í það mikilli hæð að loftstraum-
ar ná ekki að bylta henni til.
Og þarna uppi í háloftunum
var svo framreiddur morgun-
verður, en einhvers staðar langt,
langt fyrir neðan er trúlegt að
morgunsvæf færeysk húsmóðir
hafi verið að renna á könnuna.
Wfl OÞREYTTIR
FERÐALANGAR
Á leiðinni frá Glasgow til
Hafnar var sterkur meðvindur.
Hrímfaxi fór þá um tíma með
625 km. hraða miðað við yfir-
borð jarðar. Það er sæmilega að
verið.
Flugið til Glasgow tók um
þrjár klukkustundir og þaðan til
Hafnar um tvær klst. Það tekur
ekki orðið langan tíma að bregða
sér til útlanda! Á Kastrup-velli
spurði eg reyndan verzlunar-
mann, sem vegna starfs síns fer
alloft utan, hvort hann fyndi
mikinn mun á að ferðast með
Viscount-vélunum og gömlu
Skymasterunum.
„Fyrst, þegar við lögðum af
stað, var ég ekki svo mjög var við
það, en núna á leiðarenda er ekki
hægt að vera í vafa,“ sagði hann.
„Eg hefi aldrei stigið jafn ó-
þreyttur út úr flugvél."
— Hverja álíturðu orsökina?
„Ja, þú ættir að spyrja aðra
en mig um það, eg er ekki fag-
maður í flugi. En ég þykist vita
að það liggi í því, hve hátt er
flogið en loftþrýstingurinn inni í
vélunum samt alltaf sá sami. —
Flugið er í rauninni ekki lengur
háð veðurfarinu. Eg man eftir
því, þegar gamli Gullfaxi var að
reyna að komast upp úr óveðurs-
skýjunum var loftið stundum
orðið það þunnt að maður varð
hálf vankaður. Sérstaklega held
ég að munurinn verði mikill að
vetrarlagi, þegar allra veðra er
von. — Þetta er sannast sagt lík-
ast því sem menn bregði sér 'nn
í veitingahús og komi þaðan aftur
hressir og endurnærðir.“
^ A KASTKUP-FLUGVELLI
Það stendur mikið til á Kast-
rup-flugvelli núna eins og raunar
flestum öðrum flughöfnum þar
sem verið er að undirbúa af-
greiðslu stórra þrýstiloftsflug-
véla. Forstöðumaður vallarins
skýrði okkur svo frá að fyrir
dyrum stæði lenging flugbrauta
um 1000 til 1200 metra og verða
brautirnar þá m. a. að ganga í
sjó fram. Reist verður alveg ný
flughafnarbygging fyrir alla
starfsemi viðkomandi flugstjórn
og þjónustu við farþega, bæði þá,
sem koma við á Kastrup á lengri
leið og hina, sem koma til Dan-
merkur og fara þaðan.
Allar þessar framkvæmdir eru
miðaðar við framtíðina og þrýsti-
loftsflugvélar og á þeim að vera
lokið 1959—60. Kostnaðurinn við
nýbyggingar og breytingar er á-
ætlaður 165 milljónir danskra
króna. Gert er og ráð fyrir mögu-
leikum á mikilli aukningu.
Danska þingið samþykkti
einróma þessi útgjöld, „og er
það sennilega > fyrsta sinn,
sem það hefir gerzt um svo
stóra fjárveitingu“, sagði flug-
vallarstjórinn, „en sýnir vel
hve ljóst þingmennirnir gera
sér þýðingu flugsins.“
vafl 10 ÞÚS. FARÞEGAR ^
Á DAG
Danir eru ákveðnir í að standa
öðrum þjóðum ekki að baki hvaS
aðbúnað í fluginu snertir, en
Kastrup er ein af stærstu flug-
höfnum Evrópu. Reiknað er með
að eftir tíu ár verði farþegar á
Kastrup 10 þús. á dag, 6 þús.
komi þangað eða fari þaðan, en
4 þús. hafi þar viðdvöl. Um 1500
manns geta verið í einu í flug-
hafnarbyggingunni.
Þessi mynd var tekin af íslenzku blaðamönnunum á Kastrup-flugvelli.
Þórhallsson, er veitir skrifstofu F.í. í Kaupmannahöfn forstöðu.
Lengst til hægri er Birgir
Birgir Þorgilsson, fulltrúi
Flugfélagslns í Hamborg. —
Myndin er tekin á flugvell-
inum þar.
Nýr radar hefir veriR settur
upp á vellinum og ýmiss annar
öryggisútbiinaður aukinn fyrir
allt að 12 millj. kr. danskar. Þá
ei enn eftir að ley sa ýmiss vanda
reál í sambandi við Jirýstilofts-
flugvélar, en SAS fær átta slíkar
vélar 1960. „Og það er nú aðeins
byrjunin“, sagði flugvallarstjór-
inn og brosti við.
ÖRYGGI GENGUR
FYRIR ÖLLU
Þá var ekki síður fróðlegt að
kynnast hinu mikla verkstæði
SAS í Kastrup þar sem eftirlit er
haft með flugvélum og viðgerð
fer fram á þeim. Þar vinna 1400
manns. Áberandi er, hve ná-
kvæmnin er þar rnikil með hvert
einasta stykki, hvort sem það er
smátt eða stórt og miklum tíma
varið í að sannfærast um, að allt
sé eins og á að vera. Flugvéla-
mótorinn er svo með ákveðnu
millibili tekinn til gagngerðrar
endurskoðunar og skipt um hvert
það stykki, sem minnsta slit
finnst í. Mönnum finnst eiginlega
útilokað, að nokkuð geti bilað.
Enda varð einum í hópnum,
sem ætíð hefir verið smeykur í
lcftinu, að orði: „Eftir að hafa
kynnzt þessu öllu get ég ekki
verið þekktur fyrir að vera
hræddur við að fljúga lengur“.
— „Já, við gætum meira að segja
flogið vélinni sjálf til Hamborg-
ar,“ bætti annar við. — Það var
nú samt látið flugmönnunum
eftir!
HAMBORG FERÐA-
MANNABÆR
Hamborg er eftirsóttur staður
ferðamanna og þar ber vissulega
margt nýstárlegt fyrir auga —
annað en hafnarhverfið. Dýra-
garðurinn er sennilega sá stærsti
og fullkomnasti í Evrópu og 1
Planten un Blomen-skemmti-
garðinum verður vatnsorgelið