Morgunblaðið - 24.11.1957, Blaðsíða 15

Sunnuctagur 24. nóv. 1957
VOKCVNfíT 4 ÐIÐ
15
isl SKÁK 111
Falleg vinningsskák Friðriks
úr 10. umferð.
Hvítt: Lindblom.
Svart: Friðrik Ólafsson.
Sykileyjarvörn.
1. e2-e4 c7 c5
2. Rgl-f3 Rb8-c6
3. d2-d3 g7-g6
4 g2-g3 Bf8-g7
5. Bfl-g2 e7-e5
6. 0-0 Rg8-e7
7. Rbl-d2 0-0
8. Hfl-el —
Betra var a4. Annars má segja
að þetta lokaða afbrigði sem hvít
ur teflir sé fremur óhagstætt og
trufli lítið liðskipan svarts.
8. — d7 d6
9. a2-a4 h7-h6
10. Rd2-c4 Bc8-e6
11. h2-h3 —
Veikir að óþörfu kóngsstöðu
hvíts.
11. — Dd8-d7
12. Kglh2 Í7-Í5
13. e4xf5 —
Eftir þetta fær svartur að fullu
tögl og hagldir á horðinu.
13. — g6xf5
14. c2-c3 Re7 g6
15. Ddl-e2 Ha8-e8
16. Bcl-d2 d6-d5
17. Rc4a3 e5-e4
A8 stöðunni til má nú segja að
hvítur sé yfirbugaður.
18. Rf3-gl Rc6-e5
19. d3xe4 f5xe4
20. Hel-fl Re5-f3f
Mjög sterkur leikur.
21. Bg2xRf3 e4xf3
32. De2-b5 Dd7-c8
23. Bd2 e3 d5-d4
Upphaf lokasóknar.
24. c3xd4 c5xd4
25. Be3xd4 Hf8-f5
Og ekki BxB vegna 26. Dd3 og
hvítur vinnur mann aftur, án
þess að mikið verði eftir af sókn
svarts.
26. Db5-b4 Hf5 h5
Með ógnvekjandi hótunum.
27. Hfl-el Be6xh3
28. HelxHe8f —
Sýnist næg vörn, en nú kemur
mjög glæsilegt mótbragð.
28. Kg8-h7
Ef hvítur þiggur drottningar-
fórnina verður mát í 3. leik með
Bg2f.
29. He8-e4 Bh3-g2t
Hvítur gafst upp. Eftir 30. Hh4
kemur HxHf og síðan Dc7 og
mát verður ekki umflúið.
Baldur Möller.
Hvítt: Friðrik Ólafsson.
Svart: Kolarof (Búlgaría).
Spánski leikurinn.
1. e4, e5. 2. Rf3, Rc6. 3. Bb5, a6.
4. Ba4, Rf6. 5. 0—0, Be7. (Þátta-
skil í spánska leiknum. Einnig
getur svartur leikið hér 5.-----
Rxe4, og kemur þá upp „opna
afbrigðið", sem var notað mjög
mikið af eldri meisturum þess-
arar aldar t.d. notar Dr. Euwe
það eingöngu, en nú í seinni tíð
hefur það orðið að þoka fyrir
nýjum leiðum í Morfy afbrigð-
inu). 6. De 2. (Hér eru vitaskuld
margar leiðir sem hægt er að
fara, t.d. Hel, Rc3, d3, d4, en leik
urinn sem Friðrik velur hefur
verið notaður mikið af Keres og
Spaasky að undanförnu með góð-
um árangri). 6.------B5. 7. Bb3,
0—0. (Oftar leika menn hér
7.-----d6 8. a4, Bg4. (hótar Rd4)
9. c3, 0—0 ef nú 10. axb5, axb5.
11. Hxa8, Dxa8. 12. Dxb5, þá Ra7!
og svartur hefur góða mögu-
leika.) 8. c3, d6. 9. d3. (Hægfara
leið, sem ekki veldur svörtum
miklum byrjunarörðugleikum.
Venjulegra er Hdl, eða a4.) 9.
----Bb7. (Ég er þeirrar skoð-
unar að a5 sé heþpilegt fyrir þá
sem vilja flækja stöðuna og auka
spennuna.) 10. Rbd2, Rcb8, 11.
Hfdl, Rbd7. 12. Rfl, He8. 13. Rg3.
(Auðvitað lætur hvítur ekki
freistast af hinum viðvanings-
lega leik Rg5, sem svarað yrði
með d5!) 13.------Rc5. 14. Bc2,
Bf9 (Svartur stefnir að því að
hvítur geti ekki leikið d4.) 15.
b4, Rcd7. 16. Bb3. (Teljast verður
vafasamt hvort þetta sé bezta leið
in fyrir hvítan. T.d. virðist koma
til álita að leika 16. Bb2 og svara
a5 með a3 og leika við fyrsta
tækifæri d3—d4. Eftir hinn
gerða leik fær svartur tækifæri
til að sprengja á miðborðinu.)
16.-----h6. 17. Rh4. (Þessi leik-
ur missir að mestu leyti marks
þar sem svartur er á undan með
sóknina á d-væng. Til athugunar
var 17. a4.) 17.-----a5. 18. a3,
axb4. 19. cxb4, c5. 20. Be3, d5-
(Kolarof hefur fylgt dyggilega
forskrift Nimzovic, og hafið sókn
á miðborðinu gegn sókn á armi.
Friðrik leggur samt sem áður út
í peðsfórn og reynir að skapa
andstæðing sínum ný og ný
vandamál að glíma við.) 21. bxc5,
Rxc5. 22. Bxc5, Bxc5. 23. Rhf5.)
(Hér gat Friðrik vitaskuld leikið
23. a4 og jafntefli yrði sennileg-
ustu úrslitin, en hann kýs held-
ur að fórna peði og tefla þannig
á tæpasta vað.) 23. — — Bxa3.
24. Df3, Bf8. 25. Hxa8, Bxa8. 26.
exd5, Bxd5. 27. Bxd5, Rxd5.
(Ekki er mögulegt að leika hér
27. — — Dxd5 vegna Rxh6f!)
28. Re4, Heð. 29. d4! (Eini mögu-
leikinn til að auka svigrúm
hvítu mannanna). 29.------exd4.
30. Hxd4, Da5. 31. g3, Rc7. (Ef 31.
----Re7. Þá 32. Rfd6 og svartur
verður að veikja varnir kóngs-
ins.) 32. Kg2, (Báðir keppendur
eru sennilega komnir í tíma-
þröng, enda ber síðasti leikur
Friðriks þess glöggt vitni. Hann
vill láta andstæðing sinn taka á-
kvörðun, því sennilegt er að hann
tefli til vinnings með peði meira)
32.-----Da8. 33. Dd3, h6 (Tap
ar peði). 34. Rxh6f! Kg7. (Ekki
34.-----Bxh6. vegna Hd8f). 35.
Rg4, Re8. (Sjálfsmorð væri 35.
----f5 vegna 36. Hd7f He7. 37.
Dd4f og vinnur). 36. f3, Da2f 37.
Kh3, f5. (Sennilega hefur Kola-
rof verið með þessa stöðu í huga
þegar hann lék h6 og álitið að
hvítur mætti ekki taka peðið
vegna „gaffalsins" á f5, sé svo, þá
hefir honum yfirsézt hversu við
sjárverð kóngsstaða hans er.) —
38. Hd7fKg8. (Hvítur vinnur auð
veldlega eftir 38. He7. 39. Dd4f).
39. Rg5, fxg4t 40. fxg4, Hc6. Hér
Norræn tíðindi
NORRÆNA FÉLAGIÐ hefur sent
meðlimum sínum Norræn tíðindi
fyrir árið 1957. Hefur ritið m.a.
að geyma myndskreyttar greinar
um heimsóknir sænsku konungs-
hjónanna og finnsku forsetahjón-
anna eftir þá Bjarna Guðmunds-
son og Karl ísfeld. Gunnar Thor-
oddsen ritar inngangsorð um
„Norrænar heimsóknir" Magnús
Gíslason skrifar um „Merkisár".
Þá eru frásagnir af vinafundi
norrænna höfuðborga og fulltrúa
fundi Norrænu félaganna 1956.
Ennfremur eru frásagnir af starf-
semi Norræna félagsins og félags
deildanna úti á landi og ýmis-
legt fleira. Ritið er 28 síður og
hið vandaðasta að öllum frágangi.
Ritinu fylgir gjafabók ársins,
sem að þessu sinni er „Nordens
Landsbygd", safn fagurra ljós-
mynda frá Norðurlöndunum öll-
um. í bókinni eru 16 myndir írá
íslandi teknar af Þorsteini Jósefs
syni ásamt stuttum inngangi eft-
ir Magnús Gíslason. Bókin er 96
blaðsíður, prentuð í Kaupmanna-
I höfn.
lék Friðrik biðleik og mun að öll-
um líkindum hafa leikið 41. De4,
sem hótar bæði að vinna Re8 og
Hc6. —T . d. 41. — Hd6. 42. Dxe8,
Hxd7. 43. Dxd7 hótar Dh 7 mát.
43. - Bg7. 44. De8f. Bf8. 45. Dxg6t
og vinnur. Svartur getur vita-
skuld ekki leikið 41. — Hc8,
vegna 42. Dxg6 og mát á h7.
ÍRJóh.
Ágætur síldarafli
hjá Akranesbátum
AKRANESI, 22. nóv. — Reknetja-
bátarnir hér fengu ágætan síaldar
afla í dag, um 1750 tunnur alls
eða rúmlega 100 tunnur á bát til
jafnaðar. Aflahæstir voru: Svan-
ur (210 tunnur), Keilir og Sigur-
von (um 200 tunnur hvor)
Minnsti afli var 30 tunnur á bát.
1100 tunnur komu til Haralds
Böðvarssonar & Co. — Síldin er
ljómandi falleg. Hún er jöfnum
höndum söltuð og fryst. — Oddur.
Felldu skæruliða
RABAT 22. nóv. — Franskir fall-
hlífarmenn í Alsír eru sagðir
hafa fellt 40 alsírska uppreisnar-
menn í Sahara-eyðimörkinni.
Uppreisnarmennirnir voru úr
flokki þeim, er fyrir skemmstu
felldi 7 franksa olíuleitarsérfræð-
inga og 9 hermenn á eyðimörk-
"inni.
ðneri við
AMMAN, 22. név. — Egypzku
stjórnarvöldin synjuðu jórd-
anskri farþegaflugvél á leið frá
Amman til Kairó um lendingar-
leyfi í Egyptalandi. Varð flug-
vélin að snúa aftur til Jórdaníu
— Jórdanska stjórnin rannsakar
nú atburð þennan.
*
LESBÓK BARNANNA
Strúlurinn R \ S M U S
Inni í maganum á hvaln
nm stóðu negraltóngurinn
og Sam á þilfari skipsins.
Þeir biðu eftirvæntingar-
fullir þess, sem næst
mundi gerast. Upp úr
reykliáfnum þyrlaðist þétt
ur reykiur og þeir óttuð-
ust að gufan myndi
sprengja katlana. Þeir
voru viðbúnir að setja á
fulla ferð áfram. „Það
Negrakónginum datt ráð
í hug. „Sam komdu hing-
að“, sagði hann. „Gerðu
svo vel, hérna færðu stór-
an pakka af biöðrutyggi-
gúmmíi. Vertu nú fljótur
að tyggja það“. Rasmus,
hljóp.aftur og fram á baki
hvalsins og nú leit helzt
ætlar að dragast, að Ras-
mus komi nokkru til leið-
ar með þessum fiskum“,
sagði negrakóngurinn. —
Hann var að missa móð-
inn.
En þá------húrra! Þeg-
ar hvalurinn sá fiskana,
sem Rasmus setti í sjóinn
rétt við munninn á hon-
um, hugsaði hann með
sér: En hvað ég fæ fallega
út fyrir að hvalurinn ætl-
aði að fá sér sundsprett |
í kafi. „Flýttu þér, tyggðu,
tyggðu“, hrópaði negra-
kóngiurinn til Sams með-
an hann virti hvalinn fyr-
ir sér í sjónauka. Nú var
hvalurinn að stinga sér og
Rasmus varð að klífa upp
fiska til miðdegisverðar,
og svo opnaði hann munn
inn til að gleypa þá. —
í sömu andránni sigldi
skip negrakonungsins út
úr honum á fullri ferð.
Nú höfðu þeir allir bjarg-
azt. En-----nei, einn var
eftir —, Rasmus var einn
og yfirgefinn á baki hvals
ins.
á sporðinn. Skipinu var
siglt á fullri ferð að hvaln
um og Sam biés út ógur-
lega stóra blöðru úr
tyggigúmmíinu. „Fljótur
nú“, hrópaði negrakóng-
urinn, „nú er hvalurinn
að hverfa niður í djúp-
verið skemmtilegar, en
byrjendur í frímerkja-
söfnun ættu ekki sérstak
lega að leggja stund á
þær.
Skrítla
„Hvers vegna sveik
unnustinn þig? Kom ykk-
ur ekki saman?“, spurði
Kata skozka vinkonu sina.
„Það var ekki það“.
svaraði Molly, „en hann
kynntist stúlku, sem atti
afmæli á jóladag".
I. árg .titstjóri: Kristján J. Gunnarsson 24. nóv. 1957
Pétur gefur hlómvönd
PÉTUR var í sólskins-
skapi. Það var heldur
ekki að furða, því sólin
skein í heiði og meðfram
veginum til skólans uxu
hin fegurstu blóm, sem
hægt var að hugsa sér.
Þau voru svo felleg og
ilmuðu svo yndislega, að
Pétur gat ekki stillt sig
um að tína af þeim blóm-
vönd, handa ungfrú
Þankastriki, en hún átti
að hafa fyrsta tímann í
bekknum.
Pétri féll mjög vel við
ungfrú Þankastrik, og
hann vildi gjarnan, að
blómvöndurinn, sem hún
fengi, væri fallegur.
Þegar Pétur var kom-
ir.n í sæti sitt í kennslu-
stofunni og hafði gengið
frá bókum sínum á borð-
inu og hengt skólatösk-
una á sinn stað, kom ung-
frú Þankastrik inn.
Pétur stóð þegar upp,
gekk til hennar og færði
henni blómvöndinn.
Hún brosti undurblítt
og stakk langa, mjóa nef-
inu ofan í blómin til að
anda að sér hinum dá-
samlega ilmi. En það
hefði hún ekki átt að
gera, því að niðri í blóm-
unum sat stór og feit bý-
fluga, sem kærði sig ekk-
ert um, að ungfrú Þanka-
strik væri með nefið of-
an í sér. Býflugan varð
afskaplega reið og stakk
af öllum kröftum beint
framan í nefbroddinn.
Pétur fékk nú að kenna
á því, að laun heimsins
eru vanþakklæti, því ung-
frú Þankastrik varð næst-
um eins reið og býflugan.
Það fannst Pétri ekki rétt
látt, því ekki gat hann
að því gert, að býflugan
hafði hreiðrað um sig í
blómvendinum hans.
Nú blés nefið á ungfrú
Þankastriki upp, svo að
nefbroddurinn varð á að
líta einna áþekkastur stór
um bolta.
Þetta var þó ekki það
versta, heldur hitt, að það
var eins og allur ilmur-
inn úr blómunum hefði
safnast fyrir í nefinu á
ungfrúinni, og hvar sem
hún fór, blés hún honum
frá sér. Skólinn angaði
eins og ilmvatnsbúð og
allir fengu óstöðvandi
hnerra.
Að lokum fékk Pétur
að reyna, að góðverkin
borga sig alltaf —, þrátt
fyrir allt —, því þrjá síð-
ustu tímana fékk allur
bekkurinn frí.
Og allt var þetta blóm-
vendinum hans Péturs að
þakka!