Morgunblaðið - 14.01.1958, Blaðsíða 8

MORCUNBLAÐIÐ
Þriðjudagur 14. janúar 1958
P
Sigurður Sölvason 60 ára
1 DAG er sextugur Sigurður
Sölvason, kaupmaður 1 Höfða-
kaupstað.
Sigurður Sölvason er fæddur
17. janúar 1898 í Álfhóli, Skaga-
hreppi. Voru foreldrar hans
Sölvi Þorsteinsson og kona hans,
Þórey Benónýsdóttir. Sigurður
ólst upp með íoreldrum sínum
og systkinum og varð hann verk-
fús og kappgjarn.
Hann mun hafa haft hug á
skólagöngu eftir fermingu, en
átti þess eigi kost sökum fé-
leysis. Vann hann þá á ýmsum
stöðum við landbúnaðarstörf,
þar á meðal lengi i þjónustu Jóns
S. Pálssonar á Þingeyrum, er þá
hafði mikil umsvif á hinu forna
klaustri.
Árið 1925 kvæntist Sigurður
Ragnheiði Árnadóttur og byggðu
þau sér hús í Höfðakaupstað.
Um þessar mundir réðst hann
í þjónustu Kaupfélags Skag-
strendinga. Sást þá brátt að Sig-
urður var kominn á sina réttu
hillu í lífinu. Vann hann við fé-
lagið til 1936. Þessi ár var Ólafur
Lárusson kaupfélagsstjóri, gáfu-
og gæðamaður.
Sigurður missti konu sína 1935,
er hafði reynzt honum góður lífs-
förunautur. Eignuðust þau þrjú
börn: Erlu, er búsett er í Ólafs-
firði, Árna bifreiðarstjóra á
Blönduósi og Hallgrím er starfar
við verzlun föður síns í Höfða-
kaupstað.
Eftir lát konu sinnar fluttist
Sigurður til Hafnarfjarðar, og.
var við verzlunarstörf hjá Guð-
Þá geta allir fengið
MILO sápuna affur
eins heilnæm,
eins nærandi,
eins frísk,
eins ilmandi og hún va»r áður.
MILO-sápan fór sigurför um landið á sínum
tíma, það mun hún einnig gera nú,
MILO-sápan hdlnægir kröfum fjölskyldunn-
ar bæði þeim yngri sem eldri.
MILO-sápan gefur nú sem fytrr. nærandi húð
og eykur á yndisþokka yðar.
MILO er því sannarlega MlN og ÞÍN
SÁPA
miHij
AÐALSTRATI 7
mundi Magnús-iyni. En 1938
hvarf hann aftur heim til átt-
haganna. Var þá merkur kaup-
maður norður þar Einar Thor-
steinsson. Rak hann verzlun
bæði á Blönduósi og Hólanesi í
Höfðakaupstað. Réðst Sigurður í
þjónustu hans og starfaði við
verzlunina á Hólanesi. Er Eiriar
seldi eignir sínar og verzlanir
var meðal þeirra lítið, nýtt
steinhús í Höfðakaupstað, er
ætlað var til verzlunarrekstrar,
en hafði eigi komið til fram-
kvæmda. Sigurður fékk það
keypt 1942, hóf verzlun og nefndi
hana Borg.
Þótti mörgum hann færast
mikið í fang, eignalaus að kalla,
að ætla að slá tjöldum sínum við
vallargarð voldugs kaupfélags.
En hér fór sem fyrr að mörgum
fannst gott að skipta við Sigurð;
lipurð hans og góðgirni drógu
menn að verzlun hans. Sigurður
sigraðist því á byrjunarörðugleik
uriura, gat byggt bráðlega við
hús sitt, og viðskiptin blómguð-
ust, enda kom nú nýsköpunar-
aldan til Höfðakaupstaðar með
framkvæmdir og fjármagn.
Sigurður hafði drjúgum lært af
því að vera í þjónustu mætra
manna, hvort heldur verzlanirnar
voru reknar með samvinnusniði
eða af einstaklingum. Hann er
manna fljótastur að átta sig á
hlutunum, fús að leysa vandræði
manna og duglegur verzlunar-
maður.
Hin tvö síðustu sumur hefur
hann rekið í félagi við aðra síld-
arsöltun á Skagaströnd.
Sigurði var það góð stoð að
hann kvæntist 1943 Margréti
Konráðsdóttur frá Syðra-Vatni í
Skagafirði, systur Helga Konráðs
sonar prófasts á Sauðárkróki.
Margrét er kona vel að sér og
hefur verið manni sínum sam-
hent í starfi hans, og hefur marg-
ur notið gestrisni þeirra hjóna.
Sigurður hefur tekið nokkurn
þátt í félagsmálum; verið í
stjórn Sjálfstæðisfélags Höfða-
hrepps frá stofnun þess og haft
á hendi útsölu Morgunblaðsins
um fjölda ára.
Þeir mörgu er kynnzt hafa Sig-
urði Sölvasyni munu hugsa vel
til hans í dag og árna honum
allrar blessunar.
Pétur Þ. Ingjaldsson.
Mikið áhyggjuefni hjá Árneshrepps*
húum hve fólk flyzt þaðan burtu
Á Djúpavík eru nú 28 manns en fyrir nokkrum
árum voru þar 60
GJÖGRI, Árneshreppi, 11. jan-
úar. — Hið nýliðna ár var með
betri árum, sem komið hafa fyrir
Strandamenn. Hér var að vísu
mikið fannfergi síðari hluta vetr-
arins 1957 og allt fram á vor.
Jörð kom þá græn undan snjón-
um. Sauðburður gekk vel og
lambahöld voru góð. Grasspretta
var ágæt og nýting heyja þar
eftir. Árneshreppsbúar eru því
óvenjubirgir af góðum og miki-
um heyjum. Engjaspretta var
fremur lítil og var kennt um of
miklum þurrkum. Kartöfluupp-
skera varð með minna móti en
rófuuppskera aftur á móti óvenju
mikil.
Góð fiskveiði
Gæftir voru óvenjugóðar á
árinu og aflabrögð ágæt. Yfir síld
artímann voru saltaðar hjá hf.
Djúpavík 1750 tunnur af síld.
Grásleppuveiði var lítil sl. vor
en rauðmagaveiði í meðallagi.
Seldu menn grásleppuhrogn til*
Kaupfélags Strandamanna og
fengu gott verð fyrir þau.
hreppinn um síðastliðin áramót
og má telja það til tíðinda. Fólk
hefur fremur flutt héðan en að
nýtt bætist við. Menn þessir voru
frá Reykjavík og ísafirði.
Fólki fækkar hér nokkuð ört.
í haust fluttu tvær fjölskyldur
burt úr hreppnum, samtals 14
manns, auk margra einhleypra
manna og kvenna. Er það mikið
áhyggjuefni hreppsbúum hve
margir flytjast burt héðan síð-
ustu árin. Til dæmis má nefna,
að fyrir nokkrum árum var um
60 manns búsett á Djúpavík en
nú eru þar 28 íbúar. Af þessum
28 eru 9 börn innan 10 ára aldurs
og þrjú gamalmenni. Mikil brögð
eru að því, að heimilisfeður sæki
atvinnu sína til Suðurlands og
víðar um landsbyggðina.
Um 20 manns fór með Heklu
héðan síðastliðinn sunnudag til
vertíðar á Suðurlandi. Má því
ekkert út af bera, á heimilum
hér, að þau séu ekki í nauðum
stödd vegna fólksleysis. Á mörg-
um heimilum er tvennt og þrennt
heimafólk yfir vertíðartímann.
Framkvæmdir
Hvað snertir opinberar fram-
kvæmdir, þá var bryggjan á
Gjögri lengd í sumar um 12
metra. Er bryggjap íiú 62 metra
löng. Geta nú allt að 18 lesta
bétar lagzt að henni á fjöru.
I vegaviðhald voru lagðar á
árinu 14 þúsund krónur og mun
hafa verið unnið fyrir þá upp-
hæð. Vonir standa til að Árnes-
hreppur komist í vegasamband;
við Hólmavík næsta sumar. en
það mál sækja hreppsbúar fast.
Þrír nýir ábúendur fluttu í
Gott heilsufar
Heilsufar hefur verið gott á
árinu. Asíuinflúenzan kom ekki
hingað og má þakka það sam-
gönguleysinu, svo segja má, að
fátt sé svo með öllu illt, að ekki
boði nokkuð gott. Læknislaust er
hér í vstur eins og verið hefur
mörg undanfarin ár, en læknis
er þó mikil þörf vetrarmánuðina,
þegar illt er að hafa samgöngur
við Hólmavík, þar sem Jæknir-
inn er.
Allir áttu hér ánægjulega og
góða jólahátíð. — Regína.
Hugsum um okkur sjálfa
— ekki Rússa
PARÍS, 9. jan. — Brezki fulltrú-
inn í fastaráði Atlantshafsbanda-
lagsins skýrði svo frá í dag, að
enginn fótur væri fyrir þeim
fregnum, að Bretar vildu gera
samning við Ráðstjórnina um að
Bretar flyttu allan her sinn til
heimalandsins — og skoruðu á
Bandaríkjamenn að flytja her
sinn úr Evrópu. Það væri léleg
verzlun, sagði hann. Sagði hann
og, að menn ættu ekki að taka
ógnanir kommúnista jafnalvar-
lega og gert væri. Það væru
ekki alvarlegasta málið á sviði
alheimsstjórnmála. Því meira,
sem Vesturlandamenn hugsa um
kommúnistaríkin, þeim mun
meiri er hættan. Við eigum að
hugsa um okkur sjálfa. Vestur-
lönd verða að einbeita sér að því
að treysta samvinnuna sín á
milli, treysta og styrkja efna-
haginn — og mynda órofaheiíd.
Þá þyrftum við ekki að óttast,
þá væri okkur borgið, sagði
hann. Hann kvað það og mikil-
vægt fyrir Vesturlönd að veita
Asíu- og Afríkuiöndum meiri að-
stoð en gert hefði verið. Þeim
löndum yrði að gefa meiri gaum
en gert hefði verið — og við
megum ekki láta þjóðirnar, sem
ekki eru komnar eins langt og
við, halda að Atlantshafsbanda-
lagið sé aðeins hernaðarbanda-
lag. Við verðum að sýna þeim í
verki, að bandalagið er ekki það,
sem Rússar vilja telja þeim trú
um að það sé.
Hann deildi rnjög á hlutleysis-
stefnuna. Kvað hann leitt til
þeSs að vita, að Kennan, fyrrum
sendiherra Bandaríkjanna í
Moskvu, hefði látið blekkjast af
hlutleysisstefnunni, en tillögur
hans um afvopnun Evrópu bentu
til þess. Bretinn sagði kjarnorku-
vopnin og eldflaugarnar banda-
laginu lífsnauðsynlegar. Bretar
væru staðráðnir í því að setja
upp eldflaugastöðvar.
Nokkru fyrir jól voru opnaðar tvær verzlanir í húsinu Strandgötu 19 í Hafnarfirði. Er önnur
þeirra úra- og skartgripaverzlun Magnúsar Guðlaugssonar og hin búsáhalda- og leikfangaverzl-
un Stefáns Sigurðssonar (Stebbabúð). Eru þær báðar hinar vistlegustu. — Myndin er af verzUun-
unum. — Tvær aðrar verzlanir voru og opnaðar í Hafnarfirði í vetur í endurbættum húsakynn-
um: Bókaverziun Olivers Steins og Verzlun Valdimars Long.