Morgunblaðið - 24.01.1958, Blaðsíða 8

8
M o R r. n n n r 4 n i ð
T'oR'fiifUernr 24. jan. 1958
KAUPIÐ HAPPÐRÆTTISSKULDABREF F.l
134KKÓNUR
SK ULDABRCF
Happdrœttfslán Flugfélags íslands h.f. 1957
10.006.000.00 krónur, auk S% vaxta og vaxtavaxta frá S0. deaember 1957 til S0. desember
1963, eða samtab kr. lMOMOMft
Flugfélag lslands'U. f Reybjavík 1 ýaúr hér með yfir þvl, að félagifl abuldar handhafa
þeasa bréfs fcr. 1SÍ.00.
JEitt hundrað þrjátíu og fjórar krónur
Innifaldir i upphæðinni eru 5% vextir og vaxtavextir frá 30. deaember 1957 tU 30
deaember 1963. Gjalddagi skuldabréfs þessa er 30. desember 1963.
Verði skuldabréfinu ekki framvfaað innan 10 ára frá gjalddaga, er það ógilt.
Falli happdrættisvinningur á skulda bréf þetta, skal hans vitjað innan fjögurra. ára
frá útdrætti, ella fellur réttur til vinni ngs niður.
Um lán þetta gUda ákvæði aðalaku Idabréfs daga. 18. desember 1957.
Reykjav ik, 18. desember 1957.
FLUGF ÉLAG ISLANDS ELF.
Þér eflið með Jbví íslenxkar flugsamgöngur um leið og
þér myndið sparifé og skapið yður möguleika til að
hreppa gíœsilega vinninga í happdrœttisláni félagsins
„í þrengingum sem þessum er innanlandsflugið
ómetanlegt. Það opnar leiðir og rýfur einangrun.
Flugvél, sem kemur með póst og farþega í ein-
angrað hérað, flytur með sér hressandi gust, sem
lyftir og lífgar“. TÍMINN — 22. 1. ’58.
ÖM'ETANIEG
FLLGmjOIVLSTA
Jón Pálmason, alþm.:
Glæframennska Framsóknar
B L A Ð Framsóknarmanna Tím-
inn er nokkuð oft óheppið i mál-
flutningi. Þeir sem það skrifa
athuga ekki nema stundum, að
blaðið berst bæði í sveitir og
kaupstaði. Fyrir síðustu bæjar-
stjórnarkosningar og eins nú, er
þetta blað svo ógætið, að birta
ræður þær sem frambjóðendur
flokksins í Reykjavík hafa flutt
og senda þær út um landsbyggð-
ina. Ég hefi nú lesið sumt af
þessu góðgæti og er það tilefni
þess, að ég skrifa þetta greinar-
korn.
Menn gætu spurt á þessa leið:
Því nefnir þú Framsóknarflokk-
inn í þessu sambandi? Eru ekki
háttað með Framsóknarflokkinn.
Hann gengur ekki eins hreinlega
til verks. Öll hans starfsemi er
byggð á blekkingum. Þess vegna
hafa svo margir menn, sem upp-
haflega . studdu þennan flokk
snúið baki við honum með fyrir-
litningu. Þess vegna fóru þeir
Tryggvi Þórhallsson, Ásgeir Ás-
geirsson og félagar þeirra árið
1933. Og þess vegna fóru þeir
Jónas Jónsson frá Hriflu, Jón
Árnason og margir aðrir 10 ár-
um síðar, enda þó að þeir hafi
fæstir gefið sig upp sem stuðn-
ingsmenn nokkurs annars flokks.
Er það og mikið vorkunnarmál.
Fyrir og um síðustu Alþingis-
allir andstöðuflokkar Sjálfstæðis kosningar voru aðal slagorð Fram
manna með sama marki brennd- sóknarmanna út um sveitir lands
ir? I ins öll um það, að nú þyrfti
Að nokkru leyti er það svo. En J að breyta gersamiega um stefnu
þó er sá munur á, að kommar,
kratar og Þjóðvarnarmenn eru
yfirlýstir sócíalistaflokkar. Þeir
ir að hafa ekki útrýmt heilsu-
spillandi húsnæði, og látið fólkið
fá „mannsæmandi“ íbúðir. Sama
sagan endurtekur sig nú í öllum
ræðum Framsóknarframbjóð-
enda, enda þó aldrei hafi verið
byggt eins mikið af húsum í
Reykjavík eins og síðasta kjör-
tímabil. En það er ekki nóg með
þetta. Fleiri og betri götur.
Fleiri tilbúnar lóðir. Meiri þæg-
indi á öllum sviðum fyrir Reyk-
víkinga heimta þessir herrar. Allt
á Bæjarstjórn Reykjavíkur að
gera. Samtímis heimta þeir lægri
útsvör, minni skuldir o. s. frv.
Þeir heimta nýja Reykjávíkur-
höfn. Fleiri spítala. Miklu fleiri
strætisvagna. Fleiri leikvelli.
Meiri ráðstafanir til tómstunda-
vinnu barna og unglinga. Stofn-
un nýrra iðnhverfa og fleira og
hafa ekki farið dult með það, að
öll*yfirráð einstaklinga yfir at-
vinnurekstri vilja þeir eyðileggja.
Öllum eignarrétti vilja þeir út-
rýma. Það þarf því engum hugs-
andi manni að koma á óvart, þó
að þessir flokkar vilji ganga af
fjárhagskerfi þjóðarinnar dauðu.
Þeir vilja brenna það hús, sem
þeir telja ófullkomið, til þess, að
geta reist sitt nýja ríki á rústun-
um, að Rússneskri fyrirmynd.
Þessu er nokkuð á annan veg
Fólk og fjármagn væri allt að fleira. Bænum á að gerbreyta
dragast til Reykjavíkur og ná- j segja þeir m. m.
grennis. Og allt væri það að Samkvæmt kenningum þessara
kenna Sjálfstæðisflokknum. Ekk- • manna ætti það að vera skylda
ert töldu þessir menn þá eins
hættulegt eins og það sem þeir
kölluðu fjárfestingaræði íhalds-
ins í Reykjavík. Slíkt yrði að
stöðva. Auk þess yrði að lækka
dýrtíðina, iækka útgjöldin og
stöðva skulda söfnunina.
Um síðustu bæjarstjórnarkosn-
ingar hömuðust engir eins á
Bæjarstjórn Reykjavíkur eins og
Timamenn. Og mest fyrir það, að
hafa ekki byggt yfir fólkið. Fyr-
bæjarstjórnarinnar að byggja yf-
ir alla mannsæmandi húsnæði,
þó allt landsfólkið flytti til
Reykjavíkur eins og margir
þeirra vinna að bæði beinlínis
og óbeinlínis.
Fyrir þá mörgu sveitamenn,
sem eru svo auðtrúa, að taka
blekkingar Framsóknarmanna
fyrir góða og gilda vöru er það
mjög athyglisvert hvað þeir lofa
og hvað þeir heimta I Reykja-
Málverkasýning kínversk-bandaríska listamannsins Dong King-
mans í Sýningarsalnum viff Ingólfsstræti, hefur staffiff yfir síff-
an 14. þ. m. Affsókn hefur veriff góff. Sýningin er opin til 27.
þ. m. alia virka daga frá kl. 10—12 f. h. og 2—10 e. h. Sunnu-
daga klukkan 2—10.
vík. Þar sýna þeir sinn innri
mann. Samtímis er vert að hug-
leiða hvernig hafa reynst loforð-
in frá síðustu Alþingiskosning-
um, um lækkaða dýrtíð, minni
gjöld o. fl. *■
Um þessar mundir vekur það
undrun meðal fjölda íslendinga,
að nokkurt fólk skuli fylgja að-
dáendum Rússa hér á landi eftir
að upplýst hefir verið um glæpi
Stalins og hans félaga, sem þess-
ir menn hafa mest dýrkað. En
þeim fylgja þó vitanlega þeir
sem eru sanntrúaðir kommúnist-
ar og geta ekki hugsað sér neitt
ir því ekki siður furðu ef það
gengur svo enn, að fjöldi manna
í Reykjavík og annarsstaðar á
landinu fylgja Tímaliðum, sem
margir hafa sannarlega sýnt sig
að vera dulbúna kommúnista, þó
aðrir menn í flokknum séu ekki
sama sinnis. En þess vegna er
það engin tilviljun, að Tímalið-
ar lögðu á það æsilegt kapp að
hafa samvinnu við kommúnist-
ana í Alþýðubandalaginu í
Reykjavík og helzt allsstaðar á
landinu. Sú allsherjar samvinna
strandaði sannarlega ekki á
Framsóknarflokknum. Eini stað-
.1 rs
V
annað þjóðfélagskerfi. Hitt gegn urmn á landinu þar sem Fram-
sóknarmenn vinna með Sjálf-
stæðismönnum er á Skagaströnd.
Var það Björn Pálsson kaupfé-
lagsstjóri, sem því stjórnaði.
Enda er hann greihdari maður
en svo, að hann kæri sig um
meiri rauða eyðileggingu.
í Reykjavík og víðast annars
staðar hefði orðið allsherjar sam
vinna stjórnarflokkanna undir
forystu kommúnista ef Alþýðu-
flokkurinn hefði ekki komið í
veg fyrir það. Honum er að sögn,
farið að þykja nóg um Rússa-
dekrið.
Hugsandi menn í Reykjavík og
annarsstaðar mega nú hugleiða
það, hvort þeir væru líklegir
til að lækka útsvörin og bæta
fjárstjórn, sem í ríkisstjórn hafa
hækkað tolla og skatta um 400
milljónir króna á einu og hálfu
ári og sem samt geyma um 100
milljónir króna af útgjöldum til
að bæta þeim ofan á allt hitt
að loknum þessum bæjarstjórn-
arkosningum.
Auk þess geyma þessir herrar
til seinni tíma útreikninginn um
stóreignaskattinn, sem talinn er
nema hundruðum milljóna króna.
Það mega vera meira en meðal
heimskir menn, sem gætu tryst
slíkum mönnum til betri fjár-
stjórnar en •Sjálfstæðismönnum.
Ef þeir fengju vald til mundu
útsvörin í Beykjavík taka álíka
stökk upp á við eins og ríkis-
skattar og tollar tóku við tilkomu
V-stjórnarinnar. Menn geta líka
gert sér í hugarlund hvernig
færi um dýrtíðina og verzlunina,
ef þessir herrar fengju lika yfir-
ráð yfir Reykjavíkurbæ.
Það má og allur landslýður
vera farinn að þekkja, að bolsar
eru alltaf bolsar. Þeir yfirlýstu
eru ódulbúnir. Hinir Tímaliðarn-
ir eru miklu hættulegri af því
þeir eru dulbúnir bolsar. Enda
hafa þeir í innanlandsmálum
komið miklu meira illu til leiðar
þegar alls er gætt. Nú er það
helzta hrósunarefni Eysteins ráð-
herra að það skuli hafa tekist
á einu og hálfu ári, að tvöfalda
allar skuldir þjóðarinnar við önn
ur lönd. Þó er eftir að fá þau
lán, sem á að taka til að kaupa
togarana 15 og sem ætla má að
kosti um 200 milljónir króna.
Ofan, á allt saman vilja svo
margir þessir menn fella gengi
íslenzku krónunnar einu sinni
enn svo skuldabagginn geti orð-
ið hæfilega erfiður. Það er ekki
furða þó slíkir menn heimti
traust.