Morgunblaðið - 29.01.1958, Blaðsíða 12

12
MORGVNBLAÐ1Ð
Miðvikudagur 29. jan. 1958
nu ci í reiLctn di
Eftir
EDGAIi MITTEL IIOLZEIi
ÞýSii.g:
Sverrir Haraldsson
ó L u
23
^ g, ci
Móðir hennar reyndi að bæla
niður í sér hláturinn, en tókst
það heldur illa og presturinn,
maður hennar, leit til hennar
með umvöndunarsvip: — „Við
skulum reyna að tala saman í
aivöru, Joan“, sagði hann.
„Ég geri það, Gerald. Það er
bara svo broslegt að heyra, hver
nig hún kemur orðum að þessu“.
Séra Harmston gat nú ekki var-
ízt brosi, en svo snéri hann sér
aftur að OIiviu og bað hana að
halda áfram.
Olivia lýsti nú mjög nákvæm-
lega samtali sínu við Gregory á
kirkjutröppunum og þau hlust-
uðu á hana, án þess að grípa
nokkru sinni fram í fyrir henni
og í augum þeirra (að undantekn-
um séra Harmston) speglaðist ó-
blandin undrun. Að lokum gat
frú Harmston ekki haldið sér
lengur í skefjum, en hrópaði upp
1) — Maðurinn heitir Markús.
Og hann er einn af þessum mynd-
arlegu og fallegu mönnum.
yfir sig: „Nei! En hann hlýtur að
vera geðveikur, vesalings dreng-
urinn“. Þetta varð til þess, að all-
ir viðstaddir (að undanteknum
séra Harmston) demdu yfir Oliv-
iu heilu flóði af athugasemdum
og spurningum. Mabel vildi
heyra meira um konuna hans.
Sagði hann að hún hefði verið fal
leg? Var hún ljóshærð eða var
hún dökk yfirlitum? Frú Harm-
ston spurði um móður hans.
Hafði hann nokkuð talað um
hana? Berton langaði til að heyra
nánar sagt frá Well Pit. Hvað var
mikið dýpi þar? Sagði hann henni
það? Sá hann nokkra áttfætta kol
krabba milli skerjanna í Martins
Bay? „Og hvar“, spurði Garvey
— „geymir hann allt þetta viski,
sem hann ætlar að lækna sig
með?“
„í stóru ferðatöskunni sinni",
svaraði séra Harmston, öllum að
2) Og það skal ég segja ykkur,
að væri íg yngri, myndi ég krækja
x hann sjálf.
óvörum — og allra augu beind-
ust jafnskjótt að honum. Hann
sat brosandi, með krosslagðar fæt
ur fram á gólfið og leit frá
einum til annars, með föðurleg-
um kærleikssvip.
„Hefur þú verið að leita í far-
angrinum hans, Gerald?“
Séra Harmston hristi höfuðið.
Svo sagði hann þeim frá rabbi
sínu við Gregory, snemma um
nic rguninn. — „Mig grunaði und-
ir eins að hér væri um annað-
hvort viskí eða gin að ræða, þeg-
ar hann sagðist hafa átta flöskur
meðferðis og lögg í þeirri ní-
undu“.
„En þetta er alvég hræðilegt",
sagði frú Harmston. — „Hefði
mig grunað, að hann væri orð-
inn eyðilagður drykkjumaður, þá
hefði ég aldrei samþykkt dvöl
hans hérna“.
„Oh, mamma. Þú mátt ekki
vera svona ófrjálslynd í skoðun-
um“, sagði Mabel ásakandi.
„Þröngsýn", leiðrétti Garvey.
— „Það notar enginn heilvita
maður, orðin ófrjálslyndur".
„Ég kýs nú samt heldur að nota
það, hvað sem þú segir“, sagði
Mabel snúðugt.
„Það finnst ekki í einni einustu
orðabók...“
„Hljóð“, skipaði faðir þeirra.
— „Já, Joan; ég neyðist til að
vera Mabel sammála. Ef hann er
forfallinn drykkjumaður, þá höf-
um við enn meiri ástæðu til þess,
að vilja hafa hann hér hjá okk-
ur. Hann hefur þá mikla þörf
fyrir aðstoð okkar“.
„Og við höfum þörf fyrir pen-
ingana hans“, sagði Garvey.
„Svona nú, Garvey! Gættu
tungu þinnar!“
„Er það kannske ekki satt“,
sagði Garvey þrjózkulega. — „Ef
hann er ríkur, hvers vegna skyldi
hann þá ekki rétta okkur hjálp-
3—4) — Heldurðu að okkur
muni líka við hann?
— Líka við hann. E' þið verð-
arhönd? Hugsið þið um alla þá
hluti, sem okkur vantar á þess-
um stað. Rafmagnsvélarnar, sem
við höfum alltaf verið að tala um
og málning á húsið hérna og bát
með utanborðsvél“.
„Og píanóið“, sagði Olivia. —
„Já, ég er alveg á sama máli og
Garvey, pabbi. Hann getur gert
líf okkar hérna langtum þægi-
legra, með peningunum sínum.
Og þegar öllu er á botninn hvolft
þá niun hann líka hagnast af því,
vegna þess að hann eignast sitt
heimili hérna hjá okkur“.
Frú Harmston kinkaði kolli. —
„Já, það er satt, ég sé ekki neitt
sem mælir gegn því að hann létti
okkur lífsbaráttuna að nokkru
Edith var mjög vel efnum búin,
þegar Garvey andaðist og hann
hefur eflaust, sem einkabarn,
erft allar eigur hennar, að henni
látinni. Þú sagðir að Edith væri
dáin, Gerald, eða var það ekki?“
„Jú, svo sagði hann mér í morg
un, þegar við vorum að rabba
samán úti í laufskálanum. Hún
dó úr krabbameini — í magan-
um“.
„Hryllilegur sjúkdómur", sagði
Berton og gretti sig. — Ég var
einmitt að lesa um hann í fyrra-
dag. Skyldu hafa verið fram-
kvæmd nokkur líffæraskipti á
henni“.
„Gættu þín, Berton“.
„Konan hans hlýtur að hafa
verið mjög rík, líka“, sagði Oliv-
ia — „ef hún hefur verið allt í
senn, rithöfundur, málari og leik-
ritaskáld. Og hún arfleiddi hann
að öllum þessum peningum".
„Persónulega vildi ég segja að
við lifðum við allsnægtir“, sagði
Garvey. — „En við getum samt
reynt að hagnast ofurlítið á hon-
um. Við þurfum einungis að læra
réttu tökin á honum og þá mun
hann áður en langt um líður,
þyrla peningaseðlunum í kring-
um sig, eins og fjöðrum“.
Faðir hans hristi höfuðið hægt
og ræskti sig um leið: — „Finn-
ist þér það ekki sorglegt", sagði
hann „ef þú færir nú. eftir allar
þær ræður sem eg hefi haldið
yfir hausamótunum á þér um
það böl sem peningunum fylgir,
að sækjast eftir auðæfum þessa
unga manns?“
Kona hans roðnaði af geðs-
hræringu: — „Vertu nú ekki með
svona barnaskap, Gerald. Hver
minntist á það, að einhver væri
ið ekki farnar að slást um hann á
sama andartaki og hann kemur
hingað, þá er eitthvað meira en
að sækjast eftir eigum hans? Við
erum bara að reyna að yfirvega
allar aðstæður með skynsemi og
raunsæi. Og eins og Olivia tók
réttilega fram, þá yrði þetta líka
honum til ómetanlegs gagns“.
„Eg skil fyllilega þitt sjónar-
mið, góða mín. En eg vil einfald-
lega hindra það, að þið alið í
brjóstum ykkar alltof bjartar
og glæsilegar vonir um væntan-
leg lífsþægindi og lystisemdir.
Þið megið aldrei gleyma því, að
við höfum heitið að lifa lífi Spai t-
verjanna. Við erum engir mem-
lætamenn. Enginn getur ásakað
Bræðrafélag Krists um of mik'ð
aðhald eða stranga sjálfsafneitun,
en aginn verður að haldast, bæði
hvað snertir breytni oklcar og öfl-
un hinna svonefndu lífsþæginda.
Ekkert getur skaðað og skemmt
sálu mannsins meira en hugsun-
in um auðvelda fjáröflun. Mest
öll sú hamingja sem okkur hefur
fallið í skaut í þessari eyðimörk
— og við höfum verið hamingju-
söm — á rætur sinar að rekja til
þeirrar staðreyndar, að við höf-
um aldrei haft nægilega mikla
peninga handa á milli, til þess
að njóta allra þeirra lystisemda
og þæginda, sem mennipgunni
eru samfara. Aginn og strang-
leikinn skerpa ánægju rnanna af
smáþægindum. Okkur langaði í
nýtízku salerni og loks eftir
margra ára sparnað gátum við
keypt vatnsdúnk og komið fyrir
skál og leiðslum. Það gat ekki
kallast eðlilegt, þótt okkur lang-
aði í slík þægindi. Ekki er' heldur
hægt að kalla rafmagnsljós eða
píanó eða vélbát óhófleg þæginöi.
Við erum að spara saman pen-
inga fyrir píanói og heimilisvél-
um og eftir svo sem tvö til þrjú
ár getum við keypt okkur þessa
hluti — og þeir munu verða okk-
ur þeim mun kærari fyrir þá sök,
að við þurftum að bíða eftir
þeim. En ef þeir falla í kjöltur
okkar, eins og manna af himni,
þá megið þið trúa því að við met-
um þá mun minna en ella — og
það sem verra er, við munum þá
ávallt girnast meira og meira.
Þegar maður er kominn á það
stig, að girnast sífellt meira og
meira, er sál hans byrjuð að sýkj-
ast. Hnignunin er þá á næsta leiti.
Og þið getið ekki sagt, að ég hafi
ekki vakið athygli ykkar á hug-
sjón minni og því takmarki sem
ég keppi að, með starfi mínu hér
í þessum myrkviði, hugsjón, sem
hver trúboði í Bræðrafélagi
■Krists berst fyrir: Menning án
nautnasýki og munaðarþrár".
Hann talaði hægt.og rólega, án
þess að nokkurs prestlegs mynd-
ugleika yrði vart í fari hans og
þegar hann tók sér málhvild,
ailltvarpiö
Miðvikudagur 29. janúar:
Fastir liðir eins og venjulega.
12,50—14,00 „Við vinnuna': Tón-
leikar af plötum. 18,30 Tal og tón
ar: Þáttur fyrir unga hlustend-
ur (Ingólfur Guðbrandsson náms-
stjóri). 18,55 Framburðar-
kennsla í ensku. 19,05 Óperulög
(plötur). 20,30 Lestur foj-nrita:
Þorfinns saga karlsefnis; III. —
(Einar Ól. Sveinsson prófessor).
20,55 Baráttan við höfrðskepnurn
ar, samfelld dagskrá flutf að til-
hlutan Slysavarnafélags Islands.
Gils Guðmundsson rithöfundur
tekur saman. 22,10 Iþróttir (Sig-
urður Sigurðsion). 22,30 Frá Fé-
lagi íslenzkra dægurlagahöfunda:
Neó-tríóið leikur lög eftir Stein-
grím Sigfússon, Svavar Benedikts
son og Tólfta september. Söngvar
ar: Guðrún Á. Símonar, Haukur
Morthens og Sigurður Ólafsson.
Kynnir Jónatan Ólafsson. — 23,10
Dagskrárlok.
Fimmtudagur 30. janúar.
Fastir liðir eins og venjulega.
18.30 Fornsögulestur fyrir börn
(Helgi Hjörvar). 20.30 „Víxlar
með afföllum", framhaldsleikrit.
21.15 Tónleikar: Þýzkir listamenn
syngja og leika léttklassískar tón
smíðar. 21.45 íslenzkt mál. 22.10
Erindi með tónleikum: Dr. Hall-
grímur Helgason tónskáld. 23.00
Dagskrárlok.
íbúðir til sölu
2ja og 3ja herbergja íbúðir á góðum stað i Háloga-
landshverfinu. Eru að verða fokheldar. Hagstætt
verð. Andvirði miðstöðvarlagnar (án ofna) og múr-
húðunar utanhúss lánað til 2ja ára.
5 herbergja vönduð rishæð við Bugðulæk. Áhvílandi
lán kr. 150 þúsund til 15 ára. Allt múrverk úti og
inni búið.
Höfum ýmis konar aðrar fasteignir til sölu.
Fasteigna & Verðbréfasalan,
(Lárus Jóhannesson hrl),
Suðurgötu 4,
símar: 13294 og 14314.
Nú vr síðasta tækifærið að
kaupa ódýirt.
tTSALAM
hættir ■ dag
Ennþá eru margar vörur seldar
fyrir ótrúlega lágt verð.
MARKfiS
HALLO
Það vantar 2—3 vana línumenn
Uppl. í síma 34475 í dag frá kl.
8—10 e.h.
STULKUR
vanair jakkasaum óskast nú þegar.
Fatagerð Ara & Co. h.f.
Laugaveg 37
Eftír Ed Dodd