Morgunblaðið - 03.04.1958, Síða 20

20
MORGVNBL 4Ð1Ð
Fimmtudagur 3. apríl 1958
Faðir hennar bítur í neðri vör-
ina: — Plága, sem er hættuleg
öllum, sem nálgast skipið! Það
getur þá aðeins verið....
— Drepsótt eða kólera, muldr-
ar Ippolito. Carmela hrópar upp
yfir sig og gerir krossmark á
•brjósti sér. Hinir gera ósjálfrátt
það sama. ...
Aftur hljómar rödd læknisins í
París í hátalaranum, sem svo
margir smyglarar hafa áður látið
heyra til sín í....
Sami ótti og knúið hefur Ital-
ina til þess að k»ossa sig, hefur
nú gripið um sig hjá Lalande og
svarta þjóninum hans í Kongo.
— Guð minn góður, herra,
þetta hlýtur að vera drepsótt!
hrópar Etienne.
— Vesalings sjómennirnir. .
— IRP 45 kallar TRZ. .. Vilj
ið þér taFa niður hjá yður til-
kynningu til skipstjórans á
„Marie Sörensen", kallar Dome-
nico.
Lalande grípur blað og penna
og hripar í miklum flýti fyrir
mæli dr. Mercier til skipstjórans
á þessu dauðadæmda skipi. Staf-
irnir eru klunnalegir og óreglu-
legir — krampakenndir. — Síðan
kallar Lalande í „Marie Sören-
sen“.
—’ TRZ .. kallar TKX. Við
flytjum yður tilkynningu læknis-
ins í París. Reynið að hafa hem-
il á skipshöfninni og hughreysta
eftir Jaccjues Remy
Dauðaþögn ríkir í skipstjóra-
•klefanum á „Marie Sörensen". —
Tifið í klukkunni skiptir tíman-
um í smáhluta, sem hver og einn
er hræðilega þungbær. Mennirnir
tveir, faðir og sonur, gera sér
ekki grein fyrir því hve langur
tími er liðinn, þegar hvíslandi
rödd Lalande berst aftur til
þeirra um hátalarann: — Larsen
•skipstjóri....Larsen skipstjóri
.... þessi tilkynning er aðeins
ætluð yður og syni yðar .... hún
er leyndarmál . . eruð þið einir?
— Já, við erum einir, tilkynn-
ir Olaf.
— Dr. Mercier skýrir ykkur
svo frá, að hér sé um að ræða
hættulega plágu. . . Það er mjög
áríðandi að þið gerið strax allar
varúðarráðstafanir gegn því að
plágan breiðist meira út meðal
áhafnarinnar en orðið er. . . Eft-
ir nokkrar mínútur mun læknir-
inn leggja fyrir ykkur nákvæm-
ar reglur, sem þið verðið að fara
eftir. .. Smitunarhættan vofir
ekki einungis yfir ykkur og áhöfn
inni, heldur öllum, sem koma í
námunda við skip ykkar. ...
— Hvers vegna segir læknirinn
ekki nafn sjúkdómsins, segir
•Domenico suður við Napoliflóann.
— Hann vill sennilega ekki
vekja of mikinn ótta um borð,
svarar Ippolito.
— Þá er veslings sjómaðurinn
mikið veikur? segir Carmela æstri
röddu.
hana. Við sendum ykkur serum
eins fljótt og unnt er. Ég endur-
tek......
— Hef móttekið fyrirmæli
læknisins. .. En getur hann ekki
sagt okkur nafn sjúkdómsins?
'Skipti! sagði Olaf þreytulega.
— Læknirinn tilkynnir, að
nafn sjúkdómsins skipti engu
máli á þessu stigi málsins. Hann
leggur enn áherzlu á nauðsyn
þess að einangra sjúklingana —
og aðra, sem verða e. t. v. veikir
'Þeir, sem veiða að umgangast
isjúklingana, eiga helzt að hafa
ihanzka á höndum og þvo sér úr
isterku sápuvatni með stuttu milli
ibili. Ef þið eigið kaliumpermang-
ianat í lyfjakassa skipsins, eiga
áherzlu á að koma því til Osló
eins fljótt og auðið er. Siðan verð
ur að gera tilraun til þess að
'flytja það flugleiðis til „Marie
■Sörensen".
— Haldið þér ekki að þetta
'serum sé til í Osló?
— Nei, ég veit að svo er ekki.
flér er um að ræða serum, sem
'eingöngu er framleitt hjá okkur
'— og það í mjög litlum mæli. ■—
'Þessi .... Mercier Kikar, þessi
'sjúkdómur er í rauninni úr sög-
unni hér í Evrópu. Þér vitið að
'sjómaðurinn, sem fyrst veiktist,
kom um borð í „Marie Sörensen"
í Antwerpen — og þangað kom
'hann með skipi beint frá Indo-
nesiu.
— Það er alltof seint .... dr.
Mercier starir hugsandi út um
igluggann. Varir hans eru saman
iherptar. Og blindi maðurinn virð-
dst enn þurfa að hafa frumkvæð-
dð, hann virðist búa yfir yfir-
náttúrlegu þreki.
— Lorette, hringdu aftur til
Orly. Spurðu hvenær næsta flug-
vél Ieggi af stað .. og hvert.
Lorette hringir.
— Næsta flugvél leggur upp
'kl. 2,20 — til Berlínar.
— Ágætt, segir sá blindi. —
Berlín er þó hálfa vegu milli
'Parísar og Oslóar. Ég reyni að
ihafa samband við einhvern loft-
iskeytaáhugamann á meðan serum
'böggullinn er á leiðinni til Berlín
ar. Ég fæ hann til þess að nálg-
iast pakkann og senda hann síðan
'til Osló eða Kaupmannahafnar og
'hann verður síðan að reyna að ná
isambandi við einhvern annan
áhugamann í annarri hvorri borg
'inni. Þið skiljið, að hér verður um
að ræða lengingu keðjunnar, sem
við höfum þegar myndað.
Rödd Corbier lýsir hálfgerðri
hrifningu. Hann hefur búið við
eigið hatur dag eftir dag — í allt
of langan tíma. En nú hefur hann
loksins hlotið eitthvað annað til
þe$s að hugsa um — lifa fyrir.
Lorette ætlar að víkja sér að flugfreyjunni, en hún heldur áfram — út. Annar flugmaðurinn
dokar við — og brosir .........
'allir um borð að skola munninn
'úr þessu varnarefni. Hvað að-
(hlynningu sjúklingsins viðkemur,
iþá má gefa honum kinin eða sul-
ifonamid, ef það er til á skipinu.
'Ennfremur lyf sem auka blóðrás-
ina — simphatol, kamfóru, cardi-
>azol.....
— Ég hef heyrt þetta allt. Við
'eigum aðeins nokkrar sulfonamid-
töflur, e. t. v. tuttugu, í lyfjakass-
anum. Auk þess glas með kinia
og fimm hylki með kamforu!
kl» l,4ó mlðevrópotíai -
1 parls*
— Hvað ætlið þér nú að gera,
læknir? spyr Paul Corbier.
— Ég hef serum í Pasteur-
stofnuninni. Nú verður að leggja
— Og nú smitar hann senni-
lega alla hina?
— Jú, fyrr eða seinna. .. Þar
er einungis um að ræða mótstöðu-
■afl hvers og eins .... hve langan
tíma það tekur. En við megum
engan tíma missa....
— Lorette! segir blindi maður
inn biðjandi. — Viltu ekki hringja
til flugvallarins og spyrja hve-
nær næsta flugvél fari til Osló?
— Já, Paul!
Einhver auðsveipni er í fari
hennar, hún er eins og niðurbrot-
in, þegar hún gengur að síman-
um. Þannig hefur hin fallega,
tigna Lorette orðið í sambúðinni
imeð lífsleiða uppgjafahermannin-
um, hugsar dr. Mercier.
— Næsta flugferð til Norður-
'landa verður kl. 9,50 í fyrramál-
ið, segir Lorette, þegar hún hefur
dokið símtalinu.
— Haldið þér í rauninni, að
okkur heppnist þetta á þennan
hátt?
— Hingað til hefur allt heppn-
azt, eða er það ekki? segir Cor-
bier: — Flýtið yður bara að ná
í serumböggulinn og aka með
hann út á flugvöll — og sjá um
að hann komist með flugvélinni
til Berlínar. Á meðan skal ég
reyna að ná sambandi við Berlín.
— Ég kem með, dr. Mercier,
segir Lorette hraðmælt.
Leigubíllinn ekur að flugstöð-
inni í sama mund og síðustu far-
þegarnir til Berlínar hafa farið
í gegnum tollskoðunina. Mercier
reynir að komast inn til farþeg-
anna, en er stöðvaður af tollgæzl
unni: — Ætlið þér til Berlínar?
— Nei.
— Þá getið þér ekki komizt
lengra!
L
ú
ó
MAC, GO DOWN AND KEEP
TME PASSENGERS BELOW DECKS
...WE DON'T WANT ANYBODy
. TO GET MURT f ,
NOW, CAPTAIN, HOLD THIS
TUB ON COURSE, AND TELL
YOUR CREW TO KEEP IN
___LINE f
Most OF THE PASSENGERS
ARE ASLEEPAS FOUR
STRANGERS BOARD THE
eSK/MO QUEE/V
THANKS, CAPTAIN...
THIS BEATS PADDLING...
ANO IT'S A LOT WARMER/
Mennirnir úr árabátnum koma
um borð í „Eskimóadrottning-
una“. Sá fyrsti gefur sig þegar
á tal við skipstjórann, en hinir
koma á eftir honum vopnaðir.
Þegar þeir eru allir komnir á
skipsfjöl miðar foringi þeirri á
skipstjórann, skipar honum að
sigla áfram eins og ekkert hefði
ískorizt og að sjá um að skips-
höfnin ynni sín verk.
„Maggi", kallar hann svo til
eins manna sinna, „sjáðu um að
farþegarnir haldi sér undir þilj-
um. Við viljum ekki að neinn
slasist."
— En ég. .. Mercier þagnar.
Það er bezt að hafa sem fæst orð
um þetta. Hann þrífur hönd
Lorette í skyndi og hvíslar:
— Við verðum að reyna að ná
tali af einhverjum af áhöfninni.
Þau hraða sér yfir í hinn enda
flugafgreiðslunnar. Þau eru stöðv
uð á ný.
— Afsakið, en þér megið ekki
fara lengra, segir ungur flugvall-
arstarfsmaður.
— Takið eftir! Takið eftirl
Takið eftir! glymur í hátalaran-
um — og hljómar um allan sal-
inn. Farþegar með flugvél Air
France til Berlínar — á flugleið
342 — gerið svo vel að stíga út
í flugvélina, sem búin er til brott-
farar. Attention please! Attention
please! Will the passengers for
flight number 342 by Air France
embai-k. The plane will start in a
few moments....
Farþegarnir ganga eínn af
öðrum út úr flugafgreiðslunni.
Brosandi flugfreyja stendur við
útganginn, tekur við brottfarar-
kortunum og merkir við nöfnin á
farþegaskránni.
Nú eru góð ráð dýr! Flugaf-
greiðslumaðurinn er ekki líklegur
til þess að hleypa þeim Mercier
og Lorette út um bakdyrnar —
út að flugvélinni, án þess að þau
framvísi farseðlum eða brottfar-
arkortum. Hann verður að fara
eftir ströngum fyrirmælum. Og
dr. Mercier vill fyrir engan mun
segja frá hvað í húfi er. Hann
mundi þá hætta á það að morgun
blöðin í París flyttu æsanli frétt-
ir um „plágu, sem ógnaði heim-
inum“. Hann sér í anda stórar
feitletraðar fyrirsagnir, óttann
og örvæntinguna, sem þær mundi
vekja hjá almenningi. Þaó fer
nyti
Vít/GMAL
fyrlr alla — latnt unga sem gamla
EFNI APRÍLHEFTIS:
Sigurður Magnusson skrilar um
iramtíð Lottleiða. — 1 kapphlaupi
við dauðann tyrir otan brezka lall-
byssukicdta á tslandí. Jóhannes
Snorrason segir Irá. — Þotan sem
vai tyrirfram dauðadæmd, geyst-
spennandi trásaga. ,,Hvað dró þig
að starfinu?" Viðtal við flugtreyiu.
BOMMII KJARNASPRENGJ-
OR A ÍSLENZKUM ÖRÆFUM
- og ýmislegt fleira.
FLUGMÁL ei stærsta timarit um
llugmal a Norðurldndurr
Kaupið Flugmái — Lesið Flugmál