Morgunblaðið - 16.04.1958, Síða 12

12
MORGVNBLAÐIÐ
Miðvikudagur 16. april 1958
Cunnar Thyrestam
Bílaviðgeröarmaðurinn
á Kópaskeri
HINN 25. febr. sl. birtist i Mbl.
árásargrein á mig, svo rætin og
ósmekkleg, að hún er alls ekki
svaraverð, enda á engum rökum
reist. Höf. er bílaviðgerðarmaður
norður á Kópaskeri. Eina svarið
er hann mundi skilja, kynni helzt
að vera það, að ég sneri mér til
dómstólanna með kröfu um, að
svívirðingarnar og meiðyrðin
verði dæmd dauð og ómerk, og
greinarhöf. dæmdur í háa sekt
fyrir atvinnuróg. Það væri mak-
íslenzk kirkjutónlisf
kynnf í Svíþjóð
GUNNAR THYRESTAM, organ-
leikari við kirkju heilagrar
þrenningar í Gávle í Svíþjóð.
hefur tvisvar sinnum kynnt ís-
ienzka kirkjuhljómlist fyrir
skömmu á sérstökum hljómleik
um í kirkju sinni, og eftir um-
sögnum blaða að dæma hefir
kynning þessi vakið töluverða
athygli.
Gunnar Thyrestam er ágætt
tónskáld, eftir því sem segir í
„Kyrko Musikernas Tidning“ í
nóvember 1957, þar sem hann er
kynntur með alllangri grein.
Hann hefur nær einvörðungu
helgað sig kirkjuhljómlist, og
eftir hann liggja nokkur ágæt
kirkjuieg tónverk.
Hann varð aðalorganisti við
Þrenningarkirkjuna í Gávle ár-
ið 1955 og hóf þá m. a. að kynna
kirkjutónlist ýmissa þjóða á sér-
stökum tónleikum í kirkjunni.
Vöktu þessir tónleikar mikla at-
hygli og var mikil aðsókn að
þeim.
Gunnar Thyrestam hefir sér-
stakan áhuga á íslenzkri kirkju-
tónlist, nýrri og gamalli, og á
hinum íslenzku hljómleikum léK
hann bæði gömul helgilög úr
Grallaranum og nýja tónlist eft-
ir Pál ísólfssön, Jón Þórarinsson,
Jón Leifs og fleiri.
En Thyrestam lætur sig ekki
aðeins skipta íslenzka tónlist
Hann hefur og kynnt sér íslenzk
mál vel, sögu lands og þjóðar, af
miklum áhuga og er mikill og
einlægur íslandsvinur. 1 Gávle
hefur að undanförnu verið dá-
lítil íslenzk „nýlenda“ og hafa
tekizt mikil og góð kynni milli
Gunnars Thyrestam og íslenzka
fólksins. Hann hefur reynzt því
á ýmsan hátt sem bezti vinur.
Hann hefur ekki aðeins boðið
því sem heiðursgestum á hina
íslenzku kirkjutónleika sína,
heldur einnig heim til sín.
Af gagnrýni blaða má sjá, að
hin íslenzka kirkjutónlist þykir
hin merkasta, og hinum ágæta
flutningi Thyrestams á henni er
mjög við brugðið. Thyrestam
kvartar aðeins undan þvi, hve
erfitt sé að fá gamla, íslenzka
kirkjutónlist á nótum.
Atvinna
Karl eða kona óskast til afgreiðslustarfa sem fyrst.
Engar upplýsingar í síma.
ÖN DV ECI hf.
Söluumboð fyrir Valbörk
Laugaveg 133.
BYGGINGAFÉLAG VEEKAMANNA
TIL SÖLU
Sja herb. íbúð í II. byggingaflokki. Félagsmenn sendi
umsóknir sínar fyrir 24. þ.m. á skrifstofu félagsins
Stórholti 16.
Tilgreinið félagsnúmer. STJÖRNIN.
M iðstöðvarofnar
Hefi fyrirliggjandi miðstöðvarofna.
Gerðir 150—500 og 200—500.
Byggingavöruverzlun ISLEIFS JÓNSSONAR
Höfðatúni 2. — Simi 14280.
Stúlkur vueoi saumoskup
óskast nú þegar.
Upplýsingar hjá verkstjóranum Skipholti 27.
legt svar. — Þótt umrædd grein
sé sem sagt alls eigi svaraverð,
tel ég rétt að fara um hana nokkr
um orðum, einungis vegna hinna
mörgu hlutlausu lesenda blaðsins,
sem málavöxtum eru með öllu
ókunnugir. — Mörgum þeirra
hefi ég mætt á vegi mínum og
margir hafa hringt til mín — og
hafa þeir þá jafnan spurt hins
sama: „Er greinarhöf. eitthvað
bilaður í kollinum?" og sumir
hafa jafnvel kveðið fastara að
orði. Ég hefi svarað þessu blátt
áfram á þann veg, að hann hafi
verið hér í bænum fyrir nokkr-
um vikum og virtist mér hann
fullkomlega heilbrigður í kollin-
um. Hins vegar þætti mér líklegt,
að hér hefði skapofsi ráðið gerð-
um hans og farið með hann í
gönur. Hugsanlegt er líka, að
verri og heimskari menn hafi hér
blásið að glæðunum og spanað
hann upp í, að fara út á þetta
hundavað. Afleiðingin verður vit
anlega sú að árásin missir alveg
marks. Allar góðar skyttur
þekkja það, að bezt er að vera
fullkomlega rólegur og laus við
hugaræsing, þegar skotinu er
hleypt af, ef það á að hitta vel í
markið. En þessa meginreglu
virðist greinarhöf. ekki þekkja,
eða þá að hann virðir hana að
vettugi sökum skapofsa. Þess
vegna líkist árásin mest hvellháu
púðurskoti, sem engan sakar,
sízt þann sem á er miðað. En
púðurreykurinn getur stundum
farið óþægilega í augu þess, er
sendir.
Hvert er tilefni þessarar frunta
legu árásar? Frá mínu sjónar-
miði er það ekkert, eða minna
en ekki neitt, eins og stundum er
komizt að orði. Ég hafði í blaði
sagt frá bifreiðaverkstæði einu,
sem er staðsett í Miðfirði í V-
Hún. og getið þess, að það veitti
ferðamönnum svo greiða og góða
þjónustu, að ég þekki ekkert
dæmi um annað verkstæði, sem
kemst til samjafnaðar. Þykir mér
ekki annað sennilegra, en að
þetta sé bezta bifreiðaverkstæði
landsins, frá sjónarmiði ferða-
manna, sem þurfa að láta að líta
á bifreið sína og fá á henni smá-
vegis skyndiviðgerð. Það leiðir
vitanlega af sjálfu sér, að ef þetta
verkstæði veitir ferðamönnum þá
beztu þjónustu, sem hægt er að
hugsa sér, þá munu önnur verk-
stæði ekki veita jafngóða þjón-
ustu, enda þótt þau geti verið
góð að öðru leyti, og meðal þeirra
er bílaverkstæðið á Kópaskeri.
Þetta líkar bílaviðgerðarmannin-
um illa og ærist alveg sem naut
í moldarflagi. Slíkt má kallast
meira en lítil frekja, að ætlast
til þess, að þeim sé jafnað saman
bílaverkstæðunum á Kópaskeri
og í Miðfirði, enda viðurkennir
greinarhöf. í sömu andránni, að
Kópaskersverkstæðið geti ekki
veitt ferðamönnum fullnægjandi
þjónustu og staðfestir þar með
allt, sem ég hefi sagt um þetta
mál. Til að afsaka þetta getu-
leysi verkstæðisins, bendir grein-
arhöf. á það, að á verkstæðinu
vinni aðeins tveir menn, og þess
vegna geti það ekki veitt þá
þjónustu, sem óskað er eftir. Hins
vegar get ég vottað það, að þegar
ég hefi litið inn á umrætt verk-
stæði hafa venjulega verið þar
4 til 5 menn að starfi. Má vera
að þeir hafi ekki allir verið fast-
ráðnir, en geta þó verið jafn
góðir fyrir því. Þar með er fallið
hið eina krosstré, sem höf. treyst-
ir á.
Þá skal minnzt á aðalárásar-
efnið, sem er þó gjörsamlega
óviðkomandi bifreiðaviðgerðum,
en verður til þess, að greinarhöf.
ryðst fram á ritvöllinn, með sínu
geðslega orðbragði. Hann segir að
ég kalli mig fræðimann og er
mjög hneykslaður yfir því til-
tæki, einkum vegna þess, að blöð
FÆR0SK GUDSTJEIMESTE
í domkirken fredag den 18. april kl. 11. Provst Joen-
sen prædiker.
Indvielsen af DET FÆR0SKE S0MANDSHJEM,
Skúlagata, finder sted 18. april kl. 15, og om aftenen
kl. 20,30 er der fælles kaffebord.
Alle færinger er velkomne.

Húsbyggjendur
Tek að mér múrhúðun, utan bæjar og innan. Einnig járna-
vinnu og uppsteypu húsa, slípa gólf, með vélum. — Gef
faglegar leiðbeiningar þeim er þess óska. (Hef marga
menn).
PÁLL ÓLAFSSON, múrarameistari, Sími: 34435.
Atvinnurekendur
Vélstjóra útskrifaðan úr rafmagnsdeild Vélskólans 1955,
vantar atvinnu í landi. Hefur verið vélstjóri á togara og
kaupskipum, er vanur verkstjórn og hefur starfað meðal
enskumælandi manna í 2 ár við diesel- og þungavinnuvéla-
viðgerðir. Tilboðum sé skilað á afgreiðslu blaðsins fyrir
21. þ.m. merkt: „Framtíðarstarf" — 8342.
Sumarbústaður
Vel byggður og vandaður sumarbústaður óskast til kaups.
Ekki nauðsynlegt að hann sé nálægt bænum, en skilyrði
að um vandað og gott hús sé að ræða í fögru umhverfi.
Tilboð merkt: „Sumarbústaður“ -— 8340 leggist inn á
afgreiðslu blaðsins fyrir 20. þ.m.
— Bezt ad auglýsa i Morgunblaöinu —
og útvarp hafi „heimskað sig á
því“ að tala um mig sem slíkan.
Þetta er í rauninni fruntaleg árás
á hið háa Menntamálaráð, sem
er og hefur verið skipað fimm
há-menntuðum og vitrum mönn-
um og þjóðin ber mikið traust
til. Ég hefi nefnilega undanfarin
8 ár notið lítils háttar styrks frá
Menntamálaráði, fyrst 1 þús. kr.
á ári en síðan farið smá-hækk-
andi og var 2 þús. kr. sl. ár.
Þessi styrkur er nefndur fræði-
mannastyrkur og þeir sem hans
njóta eru kallaðir fræðimenn. Vit
anlega voru þessi orð til löngu
áður en ég fór að njóta þessa
styrks. Nú sýnist það augljóst af
greininni, að höf. álítur, að ég
hafi verið og sé óverðugur þessa
styrks, og að Menntamálaráði
hafi hér stórlega yfirsézt. En
hvort verður nú þyngra á metun-
um, álit Menntamálaráðs eða
sleggjudómur bílaviðgerðar
manns norður á Kópaskeri? —
„Oft verður lítið úr því höggi
sem hátt er reitt“ og sannast það
hér. Ég hygg að hið háa Mennta-
málaráð standi jafnrétt eftir
þessa ruddalegu árás og að al-
menningur meti meira álit þess,
en vaðal bílaviðgerðarmannsins.
En greinarhöf. lætur ekki hér
við sitja. Þegar hann hefur úr-
skurðað að ég sé enginn fræði-
maður, gerir hann sér lítið fyrir
og fer að ritdæma „fræði“ mín,
og kemst vitanlega að þeirri nið-
urstöðu, að þau séu lítils virði
og harla ómerkileg, enda leggur
hann á þau strangari mælikvarða,
en almennt er lagður á verk
hinna slyngustu fræðimanna. Hér
kemur fram hjá höf. óþægilegt
misræmi. Úr því að ég er enginn
fræðimaður, að hans dómi, kem-
ur það dálítið kynlega fyrir, að
hann skuli gera ennþá meiri og
harðari kröfur til mín, en yfir-
leitt eru gerðar til viðurkenndra
snillinga á þessu sviði. En þetta
skýrist með því að benda á, að
greinarhöf. hefur harla lítil skil-
yrði til þess, að ritdæma verk
mín, þar sem hann hefur ekki
aðgang að þeim heimildum og
gögnum, sem ég hefi haft við að
styðjast. Býst ég við, að fáir gjöri
mikið með þennan „ritdóm“.
Annars hefi ég aldrei búizt við
því, að ekki geti fundizt villur
í ritum mínum. 'Slíkt hafa mér
meiri og frægari menn orðið að
þola. Ég hygg meira að segja, að
í flestum ritum, er fjalla um þjóð
leg fræði (í þrengri merkingu)
megi finna meira eða minna af
villum og kippir sér enginn upp
við það. Fundizt hafa fleiri hundr
uð villur í ritum Gísla Konráðs-
sonar, sem var afburðafræðimað-
ur eins og allir vita. Við fljótan
yfirlestur á Ættum Austfirðinga
fann ég um 200 villur og Guðm.
Illugason, lögregluþjónn, hefur
fundið mikið af villum i ritum
hins spaka manns, Kristleifs á
Kroppi. Þannig mætti lengi telja.
En þjóðin er ekki að lasta þessa
menn, þrátt fyrir villurnar. Mik-
ið frekar er þessum mönnum
þakkað fyrir það. hversu miklu
þeir hafa bjargað frá glötun. Og
það þakklæti er ekki tímabundið,
því að þeim verður þakkað á með
an íslenzk tunga er töluð.
Ég er engan veginn að bera mig
saman við þessa miklu snillinga
á sviði þjóðlegra fræða. En til
hins ætlast ég, að ég njóti fulls
réttlætis, og að til mín verði ekki
gjörðar harðari kröfur en þeirra,
sem standa mér langtum ofar á
þessu sviði. — Þess má að lokum
geta, að margir ritsnjöllustu
menn landsins, hafa skrifað um
bækur minar og lokið á miklu
lofsorði. Og svo hefur mér borizt
fjöldi bréfa, •sem hafa flutt mér
þakklæti og viðurkenningu fyrir
það sem ég hefi skrifað. Sum
bréfin eru komin frá fjarlægum
löndum, svo sem Danmörku, Nor
egi og Bandríkjunum. Síðasta
bréfið, sem mér hefur borizt um
þetta efni, var frá prófessor Ric-
hard Beck, sem starfar við há-
skólann i Norður-Dakota. Öllum
þessum mönnum þakka ég fyrir
hlýleg orð og þá viðurkenningu,
sem bréf þeirra láta í ljós.
, Benjamín Sigvaldason.