Morgunblaðið - 02.11.1958, Blaðsíða 3

Sunnudagur 2. nóv. 1958
MORCVISBL 4 ÐIÐ
3
Sr. Cuðmundur Cuðmundsson, Útskálum:
Somir þinn lifir
Mörgum hjólbörðum hefur verið stolið. f vinstra horni má sjá hvernig þjófarnir hafa rifið gat
á skemmu, en hún tilheyrir Sölunefnd setuliðs eigna.
Verdmæti þýfisins af Kefla-
víkurvelli nemur á 2. millj. kr.
Rannsókn hefur staðið yfir \ 6 vikur
KEFLAVIKURFLUGVELLI, 1.
nóv. — Rannsókn hins mikla
þjófnaðarmáls, sem upp komst
um fyrir um það bil 6 vikum
síðan, stendur enn yfir. Hafzt
hefur upp á þýfi, sem metið hef-
ur verið talsvert á aðra milljón
króna.
í dag átti ég tal við rannsókn-
ardómarann í máli þessu, Gunn-
ar Helgason, fulltrúa lögreglu-
stjóra, hér á flugvellinum.
Hann skýrði mér m.a. svo frá,
að aðallega hefði verið stol-
ið frá þrem aðilum: Varnar-
liðinu, Aðalverktökum og Sölu-
nefnd setuliðseigna.
— Hér er um að rseða verk-
færi alls konar, vélar stórar
og smáar, varahlutir, heilar bif-
reiðir og hjólbarðar, fatnaður og
ótal margt fleira.
Gunnar Helgason taldi rann-
sóknina enn ekki það langt á
veg komna, að hann teldi sig sjá
fyrir endann á málinu. Stöðugt
finnast stolnir munir, t.d. fund-
ust í vikunni er leið 8 bíladekk,
sem stolið hafði verið 5. sept.
Voru þau að verðmæti um 7000
krónur. Hafði eigandi þeirra
keypt þau af þjófunum. Á föstu-
daginn var fundust varahlutir er
stolið var úr stórum vörubíl frá
Aðalverktökum í júlímánuði sl.
Höfðu þjófarnir skrúfað þessa
hluta úr bílunum, og voru búnir
að selja þá fyrirtæki einu hér í
bænum.
Það hefur komið í Ijós, að þjóf
arnir hafa jafnóðum og þeir hafa
komið því við, selt varninginn
og hafa fyrirtæki á Suðurnesj-
um og í Reykjavík keypt þýfið.
Gunnar Helgason upplýsti enn
fremur að búið væri að kalla
fyrir rétt rúmlega 50 manns, af
þeim hefðu 15 menn nú þegar
setið í gæzluvarðhaldi í lengri
eða skemmri tíma, tveir þeirra
samfleytt í fjórar vikur.
AKRANESI, 1. nóv. — Nú er
ofninn í sementsverksmiðjunni
að komast í lag aftur, og búizt er
við að kalkbrennsla hefjist aft-
ur á aðfaranótt mánudags. Búið
er að múra eldföstu steinana inn
an á blettinn, þar sem bilaði, og
koma þannig einangruninni í lag.
Aðeins er eftir að ryðja eldsneyti
inn í ofninn, ca. 2—3 lestum af
timbri. Síðan verður kveikt í og
þá fer aftur að rjúka úr hæsta
reykháfi á landinu. — Oddur.
STEF fái ekki að skatt-
leggja tónupptöku á seg-
ulband til heimilisnota
Frumvarp komið fram á Alþingi til að
taka af öll tvímœli um þetta
ÚTBÝTT hefur verið á Alþingi
frumv. til laga um breytingu á
lögum um rithöfundarrétt og
prentrétt. Flutningsmenn eru
Magnús Jónsson, Halldór E. Sig-
urðsson og Benedikt Gröndal.
í frumvarpinu er lagt til að aft
an við síðustu mgr. 2. gr. laganna
bætist:
Sams konar undanþága skal
gilda um upptöku talaðs máls eða
tónlistar á segulband eða á annan
vélrænan hátt, ef upptakan er
aðeins ætluð til heimilisnotkun-
ar.
Lög þessi öðlast þegar gildi.
í greinargerð fyrir frumvarp-
inu segir svo:
„Fyrir nokkru hóf STEF að
innheimta sérstakt afnotagjald
af segulbandstækjum. Beitti fé-
lagið við innheimtu þessa ýms-
um miður sæmilegum hótunum.
Er líklegt, að allmargir hafi
greitt hið krafða afnotagjald, en
þó munu margir að vonum hafa
látið þessa fjárkröfu sem vind
um eyru þjóta.
Það er sjálfsagt, að tónskáld
og aðrir eigendur hugverka fái
sanngjarna greiðslu fyrir notkun
verka sinna en krafa um greiðslu
fyrir flutning eða upptöku hug-
verka á að takmarkast af því, að
þetta sé gert í hagnaðarskyni.
Við það sjónarmið eru líka höf-
undarréttarákvæði íslenzkra laga
miðuð.
Með kröfunni um afnotagjald
til STEFs af segulbandstækjum
er gengið út í öfgar. Yfirleitt eru
segulbandstæki notuð til þess að
taka upp útvarpsefni, er fólk hef
ur ekki aðstöðu til þess að hlusta
á einstaka útvarpsþætti, þegar
þeir eru fluttir, eða til upptöku
á ýmsu persónulegu efni á heim-
ilum eigendanna. Er fráleitt, að
STEF eigi nokkra sanngirnis-
kröfu til árlegs afnotagjalds af
segulbandstækjum, sem ein-
göngu eru til heimilisnota. Séu
aftur á móti segulbandstæki eða
önnur slík tæki notuð til opin-
bers flutnings hugverka í ábata-
skyni, er sjálfsagt að greiða höf-
undargjald af þeim flutningi.
Mjög er vafasamt, að heimilt
sé eftir gildandi höfundarréttar-
lögum að innheimta afnotagjald
af segulbandstækjum, en frv.
þetta er flutt til að taka af öll
tvímæli.
Að lokum gat rannsóknardóm-
arinn þess, að hann teldi hér ekki
hafa verið um skipulagt þjófa-
félag að ræða, en segja mætti að
þjófarnir skiptust í þrjá hópa
manna. — BÞ.
Jóh. 4.46—53.
OFT er það svo, að það er neyð-
in og erfiðleikarnir, sem knýja
oss til þess að biðja og þannig
leita Guðs og samfélags við hann.
Það er sjaldan meðlætið eða hin-
ir góðu og farsælu dagar lífs
vors, sem kenna oss þessa hluti.
Aðeins þeir, sem þegar hafa
fundið Guð og eiga trúna í
hjarta sínu, finna hvöt hjá sér
til þess að þakka og lofa Guð á
gæfu- og velsældarstundum lífs-
ins, finna hvöt hjá sér til þess
að þakka gjafaranum allra góðra
hluta þá góðu hluti, sem hann
hefur þeim veitt. En ef til vill
á þetta þakktæti sínar frumrætur
að rekja til einhverrar neyðar-
eða örvæntingarstundir í lífinu,
þegar nafn Guðs var ákallað úr
djúpi hjartans og það ákall var
knúið fram í angist og örvænt-
ingu. Þá svaraði Guð, og það
svar varð til þess að skapa guðs-
traustið og guðssamfélagið, en
einnig til þess að skapa þakklæt-
ið til Guðs, sem aldrei yfirgaf
hjartað frá þeirri stundu, hvorki
í mótlæti né meðlæti lífsins. —
En hinir góðu dagar verða gjarn-
an til þess, að vér áköllum ekki
Lögreglan hefur fundið flugmannagalla, skó og sitthvað fleira
t. d. brennara fyrir olíukyndingartæki
Rithöfundafélag íslands
fordæmir aðförina að
Pasternak
AÐALFUNDUR Rithöfundafé-
lags Islands var haldinn á
fimmtudaginn. Var Helgi Hjörv-
ar þá kosinn heiðursfélagi í til-
efni af sjötugsafmæli hans fyrir
skömmu. Ennfremur fór fram
stjórnarkosning, og var stjórnin
endurkjörin. Þorsteinn Valdi-
marsson er formaður félagsins.
Á fundinum var borin fram á-
lyktun um Pasternak, og var ein-
róma samþykkt að senda for-
manni Sambands sovétrithöf-
unda svohljóðandi skeyti:
„Aðalfundur Rithöfundaféiags
íslands lýsir megnri andúð á ár-
ásum sovézkra valdamanna * á
skáldið Boris Pasternak eftir að
honum voru veitt bókmennta-
verðlaun Nóbels. Sérstaklega
sára reiði og undrun hefur það
vakið meðal ísl. rithöfunda,
að forystumenn Sambands sovét
rithöfunda skuli hafa tekið þátt
í jafnvansæmandi aðför að öldr-
uðum starfsfélaga sínum, einu
ágætasta skáldi sem nú er uppi“.
Ný bók um gótur ulheimslns
BÓKAÚTGÁFAN Norðri hefur
sent frá sér nýstárlega bók, sem
nefnist „Líf í alheimi" eftir þá
Kenneth W. Gatland flugvéla-
verkfræðing og Derek D. Dempst
er. Gatland hefur ritað bók um
gervihnetti og er aðalhöfundur
þessarar bókar. Hann er
einn fremsti flugskeytasérfræð-
ingur Breta. Dempster er ritstjóri
tímarits um flugmál sem gefið er
út af flugfélaginu B. O. A. C.
Bókina prýða margar myndir,
mestmegnis teikningar eftir John
W. Wood. Sören Sörensson ís-
lenzkaði bókina, en Esra Péturs-
son læknir skrifar forspjall.
Bókin fjallar að meginefni um
leit mannsins að rökum á mörk-
um þekkingar, eins og fram kem-
ur á titilblaði.
Kaflaheitin gefa til kynna,
hvaða vandamál eru einkum til
umræðu. Þau eru: Heimar í sköp-
un, Dögun lífsins, Grannar vorir
í geimnum, Hinn stækkandi al-
heimur, Út úr alheimstómnnu,
Hið kynlega tvíeðli ljóssins,
Tímagátan, Aðrir heimar, Á for-
boðnum slóðum, Leit að Guði,
Síðasta frelsið, Endir — eða upp-
haf.
í bókinni er auk þess nafna-
registur og skrá yfir myndir. Hún
er 192 blaðsíður að stærð og mjög
smekklega úr garði gerð.
Sunnudagaskóli
í DAG kl. 14 hefst sunnudaga-
skóli í alþýðuhðimilinu við Kárs
nesbraut 21 í Kópavogi og síðan
hvern sunnudag á sama tíma.
Rekur Hjálpræðisherinn skól-
ann. Kapteinn Guðfinna Jóhann-
esdóttir veitir skólanum for-
stöðu. Öll börn eru velkomin.
Guð, af því að oss finnst sem
vér þurfum hans ekki með. Og
sé Guð ekki ákallaður væntum
vér að sjálfsögðu ekki heldur
svars frá Guði.
En stundum talar Guð svo al-
varlega til vor, að vér verðum
að hlusta, þótt oss sé það óljúft.
Stundum sendir hann oss svo al-
varlega reynslutíma, að vér
komust ekki hjá því að læra af
þeim þessa frumlexíu lífsins, að
maðurinn lifir ekki af brauðinu
einu saman.
Því fer þó fjarri, að það sé
nokkur hefndarráðstöfun, þegar
Guð sendir oss mönnunum
reynslutíma, að hann sé að refsa
oss fyrir guðleysi vort og syndir.
Nei, þannig er það vissulega ekki,
en ef til vill fær Guð oss ekki
til að hlusta á það, sem hann vill
segja oss og fær oss ekki til að
læra það, sem hann vill að vér
lærum, nema á erfiðleika- og
reynslustundum lífsins. Guð not-
ar gjarnan þá stund, þegar mað-
urinn er næmastur fyrir kalli
hans eða þá stund, er maðurinn
beinlínis leitar og þráir Guð og
hans hjálp, til þess að hjálpa hon
um á einhvern hátt og um leið
að kenna honum þá lexíu, sem
honum er mest þörf á að læra, þá
lexíu, að líf hans er frá Guði og
að hann getur ekki lifað án náðar
Guðs. ■—
Margvíslegir eru þeir erfið-
leikar og mörg er sú sára reynsla,
sem oss kann að mæta á lífsins
vegi. Éin sú algengasta meðal
margra algengra, er einmitt sú,
sem sagan um konungsmann-
inn frá Kapernaum greinir frá,
nefnilega, þegar blessuð litlu
börnin vor verða hættulega veik,
jafnvel svo að þau liggja fyrir
dauðanum. Hversu mikið hefur
ekki mörg móðirin og faðirinn
liðið á þeirri stundu, og hversu
rriargt og heitt bænarákall hefur
ekki stigið upp til hins almáttuga
Guðs, einmitt þegar þannig hefur
verið ástatt, knúið fram af neyð
og angist hjartans. Og hversu
mörgum foreldrum hefur ekki
farið líkt og konungsmanninum
forðum, sem í heitri bæn ákallaði
Krist um hjálp og fékk hið hugg-
unarríka svar: „Sonur þinn lif-
ir“. — Þau hafa fengið svar frá
Guði: „Sonur þinn lifir — dóttir
þín lifir“. Þau hafa fengið að
halda barninu sínu. Hlýtur ekki
slíkt svar frá Guði að styrkja
trúarlífið og treysta guðssamfé-
lagið?
En hvað eigum vér þá að segja,
þegar litlu börnin þrátt fyrir
alla læknishjálp, þrátt fyrir bæn-
ir foreldranna, já, þrátt fyrir
allt — deyja? Er þá ekki um leið
kveðinn upp dauðadómur yfir
trú vorri? — Ef til vill verður
slíkt ofraun hinni veiku trú, en
ekki hinni sönnu trú. Þvert á
móti. Nú er það einmitt trúin,
sem veitir oss sanna huggun, af
því að hún leyfir oss að skynja
— einnig við líkbörur litla barns-
ins — þessi dýrðlegu orð Frelsar-
ans: „Barnið þitt lifir“.
Oss verður gjarnan hugsað til
foreldranna, sem nú fyrir
skemmstu urðu fyrir þeirri
miklu sorg að missa litla, efni-
lega drenginn sinn í bílslysi —
og þeirra mörgu foreldra, sem
sömu þungbæru reynslu hafa
orðið að ganga gegnum. Gætu
nokkur mannleg orð fært þeim
slíka huggun í harmi sem þessi
dýrðlegu orð Frelsarans, meðtek-
in í auðmýkt og trú: „Sonur þinn
lifir“.
Því hljótum vér að biðja með
sálmaskáldinu:
Og þegar blessuð börnin
frá oss deyja,
í bæn og trú
þá kenn þú oss að þreyja
og seg við hvern,
sem sorgin þyrir yfir:
þinn sonur lifir.
Á þyngstu reynslustundum lífs
ins, verður það trúin, sem veitir
oss hinn rétta styrk og sönnu
huggun. ,