Morgunblaðið - 23.12.1958, Blaðsíða 15

Þriðjudagur 23. des. 1958
MORCUNBLAÐIÐ
15
Forfaðir Gyðinga, Abraham, og Sara fluttust til fsraels fyrir
fyrir 4000 árum. — Ekki ólíkt þeim?
rÖræfin fagna ...
Framh. af bls 13
nokkurra ára gamlar í beinum
röðum.
„Þarna“, sagði kennarinn, „sjá-
ið þér muninn á ræktunaraðferð-
um 10. aldar og hinnar 20. Sjáið
til, járnplógar voru í notkun hjá
ísraelsmönnum þúsund árum f.
Kr. Því segir í fyrstu Samúels-
bók, að ísraelsmenn létu hvessa
plógjárn, gref, axir og brodda.“
Nú var þetta af óvildarhug
mælt, það fann ég. En samt ekki
af fullkominni ósanngirni.
Israelsmenn gróðursettu á
fyrstu sex árum lýðveldisins, 15
millj. trjáplöntur, mikið til í
einskis nýtum hrjóstrum. Þeir
hafa sett sér það takmark að
gróðursetja 200 millj. tré svo að
rætist spádómur Esekíels: „Þetta
land, sem komið var í auðn, er
orðið eins og Edens garður".
í Biblíunni segir að Abraham hafi
gróðursett tamarisk i Beresebu,
í Negevsauðnum. ísraelsmenn
hafa farið bókstaflega að dæmi
hans, gróðursett þar tværmilljón-
ir tamarisk, — en það er eina
trjátegundin, sem þolir þurrviðr-
in þar og seltu jarðvegsins.
Mér var sagt að ekki væri óal-
gengt að menn gæfu vinum sín-
um trjáplöntur í stað blóma, við
hátíðleg tækifæri.
Stóraukin bygging og ræktun
landsins er tvímælalaust aðdáun-
arverðast af öllu, er skeð hefur í
ísrael síðan Gyðingar tóku stjórn
landsins í sínar hendur. Þeim
hefur þegar tekizt að „endurnýja
ásjónu“ síns forna lands. Þar hef-
ur orðið svo gagnger breyting á
fáum árum, að manni koma tii
hugar orð, sem töiuð voru til
forfeðra þeirra fyrir 3400 árum:
„Guð þinn leiðir þig inn í gott
land þar sem nóg er af vatns-
lækjum, lindum og djúpum vötn-
um, sem spretta upp í dölum og
á fjöllum .... Þar sem nóg er
af hveiti og byggi, vínviði, fíkju-
trjám og granateplum, olíutrjám
og hunangi .... þar sem stein-
arnir eru járn og þú getur grafið
kopar úr jörðu“.
Náttúruauðævi eru mjög tak-
mörkuð í Israel en eru enn hin
sömu og þá: Yatnslindir og frjó-
samur jarðvegur. Vinnsla er haf-
in í „koparnámum Saómons" að
tilvísun Gamla testamentisins.
Margar orsakir liggja til þess,
að Biblían — aðallega Gamla
testamentið — er nú almennar og
betur lesin meðal Gyðinga en áð-
ur. Þeir eiga það fyrst og fremst
henni að þakka, að hebreskan er
aftur orðin þjóðtunga þeirra. Spá-
dómar hennar og fyrirheit þykja
nú tímabært lestrarefni, þrátt
fyrir ríkjandi trúleysi og trúar-
glundroða.
Fremstu leiðtogar þjóðarinnar
halda á lofti fyrirheiti Drottins
til ættföðurins Abrahams, — en
það er síendurtekið, síðast í Post-
ulasögunni: „Drottinn hét að gefa
honum landið til eignar og niðj-
um hans“.
Þá eru og dregnir fram spá-
dómar um endurkomu ættstofns-
ins til fyrirheitna landsins, — svo
sem hjá Jesja: „Á þeim degi mun
Drottinn útrétta hönd sína í ann-
að sinn, til þess að endurleysa
þær leyfar fólks síns, sem eftir
eru í Assýríu (þ. e. írak), Egypta-
landi, Blálandi (þ. e. Eþíópíu),
Elam (þ. e. V-íran), Sínear (þ. e.
fljótstungu íraks), Hamat
(þ. e. Sýrlandi) og eyjum hafs
ins. Og hann mun safna saman
hinum brottreknu úr ísrael og
heimta saman hina tvístruðu ...
frá fjórum höfuðáttum heimsins".
Nú er það einmitt þetta, sem
skeð hefur í bókstaflegum skiln-
ingi. Gyðingar frá „fjórum
höfuðáttum heimsins" hafa flutzt
að heita má samtímis til landsins,
ekki aðeins einstaklingar eða smá
hópar á stangli heldur heil þjóðar
brot: Þannig t. d. frá írak 126
þús., Póllandi 107 þús., Búlgaríu
122 þús., frá Jemen 45700 manns,
— en þangað höfðu Gyðingar
hröklast fyrir um það bil 2700
árum. Síðar komu nokkrar tug-
þúsundir frá Norður-Afríku, svo
að nefndir séu nokkrir hinna
stærstu hópa innflytjenda. Mest-
öll þessi tilfærsla skeður á tæp-
um áratug.
Það þykir í fsrael sótsvört van-
trú sé ekki tekið mark á hinum
fjölmörgu spádómum um upp-
byggingu og ræktun landsins í
beinu sambandi við heimkomu
þjóðarinnar. Ég læt nægja að
vitna í tvo slíka spádóma. Hinn
fyrri hjá Jesaja: „Eyðimörkin og
hið þurra landið skal gleðjast
Öræfin skulu fagna og blómgast
sem lilja. — Á komandi tímu.m
mun ísrael blómgast og frjóvgast,
og þeir munu fylla jarðkringluna
með ávöxtum“ Enn vantar mikið
á að landbúnaðarafurðir fullnægi
þörfum landsmanna. En ávaxta-
ræktun er ísraelsmönnum það,
sem fiskveiðar eru okkur íslend-
ingum.
Algengt er að talað sé um
„kraftaverk" í sambandi við stofn
un Gyðingaríkis í ísrael. Jafnvel
Ben Gurion, sem þykir ekki mik-
ill trúmaður, tekur það orð sér
í munn. Enginn sem til þekkir
ber á móti því, að þar hafa skeð
óvenjulegir atbui ðir.
Innflytjendur streyma tii lands
ins um líkt leyti frá 74 löndum.
Margir þeirra \oru illa upplýstir
og bláfátækir. Aðrir voru efnaðir
ef ekki stórríkir Enn aðrir voru
vel heima i visindum og tækni
nútimans.
lJm náinn skyldleika var ekki
að ræða þó að þeir teidust vera
einnar ættar, Gyðingar. Þeir töl-
uðu fjarskyld n.ál, höfðu einatt
gagnólíkar stjórnmála- og trúar-
skoðanir og voru oftlega gerólíkir
í útliti.
En sameiginlegir óvinir þröngv-
uðu þeim til samheldni og sam-
stöðu, í baráttu upp á líf og dauða
fyrir tilveru sinni sem ein-
staklingar og þjóðfélag. Fylltir
trúarlegum eldmóði sameinuðust
þeir að einu verki, endurreisn
hins forna Ísraelsríkis í landi
feðranna, enda höfðu þeir margt
til þess. Þeir bjuggu yfir reynslu
og þekkingu margra þjóða, höfðu
menn er nutu viðurkenningar á
sviði vísinda og tækni, og réðu
yfir nálega ótakmörkuðu fjár-
magni. Árlega hefur verið safnað
stórfé til styrktar Ísraelsríki með-
al Gyðinga erlendis.
Enn eru tíu milljónir Gyðinga
„í dreifingu". F'lestir eru þeir bú-
settir í New York og London og
eru margir þeirra alkunnir auð-
kífingar.
Áhrifa bins kristiia minnihluta
(2,5 hundraðshlutar, íbúanna)
gætir lítið, og Messíasarspádóin
um Gamla testamentisins er ekki
mikill gaumur gefinn. Ben Guri-
on — og margir með honum —
segir, að hið messíanska tímabil
sé upprunnið, spádómarnir hafi
þegar rætzt.
Fulltrúi utanríkismálaráðuneyt
isins í Jerúsalem, dr. Úriel Doran,
lét í samtali við mig orð falla,
sem mér þykir viðeigandi að
vitna til í lok þessa greinarkorns.
Hann mælti:
„Helmingur okkar litla lands
(20.850 ferkm) er eyðimörk, suð-
urhluti þess. Norður í Galíleu er
nóg vatn. Við teljum að viðráð-
anlegt sé að veita vatninu suður
í eyðimörkina. En okkur hefur
reynzt óviðráðanlegt að komast
að samkomulagi við okkar ara-
bísku nágranna. Allt vatn Jór-
danar, er nú rennur í Dauðahaf
og gufar þar upp, viljum við að
sé tekið til áveituræktunar og
rafvirkjunar. Veita má sjó úr
Miðjarðarhafi austur í Dauðahaf,
sem er 392 metrum lægra, eða
lægsti staður jarðar. Mundi þá
fást nóg vatnsorka — sem okkur
skortir tilfinnaniega — til rat-
væðingar.
Höfnin við Akabaflóa (Rauða
haf) er okkur höfuðnauðsyn.
Bæði er það, að skip okkar fá
ekki að sigla um Súezskuið og að
vegna lokunar landamæranna er
alveg tekið fyrir eðlileg viðskipti
okkar og nágrannaríkjanna.
Öryggisleysi og útgjöld til her
varna, hafa mjög íaíið framfarir
í landinu. Nú er ekki lengur á
okkar valdi að leita samkomuiags
við Araba. Það eru Rússar og
Bandaríkjamenn sem nú „tnake
politics", en gangur mála óviss
eigi að síður.“
— Þannig fórust þeim mæta
fsraelsmanni orð.Ólafur Ólafsson
^óíctcjjci^i
tr
Armbönd, dömuhringar, háls-
men, eyrnalokkar nælur,
skyrtuhnappar og karlmanns-
hringar. —
Allt gull og ekta steinar.
Munir þessir eru aðeins seldir
í vinnustofu minni, Aðalstr. 8.
PILTAR
ef þií elqlð unnustuna
pá 3 éq hringana .
I nnnydnd ,
/?<?*/#//■<*// 8 \'

setja hátíðasvip á jólaborðið —
— Vínglös, ölglös, vatnsglös, cocktailglös, kampa- ^
vínsglös, koniaksglös, snapsaglös, líkjörglös, »
sjússaglös — og alls konar glasasett og glasasam- ,
stæður — *•
Bæjarins bezta úrval af krystalsglösum. .
Gefið glös í jólagjöf £
Laugaveg 89. >,
bæjarius hezta úrval
HAFNABSTRÆTI 5
LAUGAVEG 89
i
sérhver kona óskar sér Helena Rubinstein gjafa-
kassa í jóiagjöf.
Hafnarstræti 1L i
Laugaveg 89.
Hafnarstræti S.
mjög fallegar.
bæjarins bezta úrval.
Hafnarstræti 5.
Laugaveg 89.