Morgunblaðið - 05.02.1959, Blaðsíða 12

12
MORCUNfíLAÐIÐ
Fimmtudagur 5. febr. 1959
Er það ekki slæmur fyrirboði,
Eichard?“
„Ég er ekki hjítrúarfullur",
•varaði Morrison stuttlega.
„Boss“ hin hvíta skemmtisnekkja
Eichard Morrisons, vélskip afar-
sterkt með rennilegu byggingar-
lagi, var tveimur klukkustundum
fiiðar á leiðinni til Bermuda.
Þau Helen og Morrison höfðu
«nætt kvöldverð um borð í snekkj
unni, sem var mönnuð 18 manna
áhöfn. Nú sátu þau úti í einu horn
inu á salnum. Klukkan sem hékk í
sterklegri tréumgerð fyrir ofan
dyrnar, sýndi miðnætti.
„Eigum við ekki að fara að
Sofa?“, spurði Helen.
„Ertu þreytt?“
Áður en henni ynnist tími til að
svara spurningu hans opnuðust
dyrnar og maður í dökkbláum ein
kennisbúningi kom inr. til þeirra.
Þetta var loftskeytamaðurinn á
„Boss“ og hann hélt á skeyti í
hendinni.
„Þetta var rétt að koma, hr.
Morrison", sagði hann með stirð-
legprm hennannatilburðum.
Morrison las skeytið með at-
hygli, en lagði það svo á borðið
fyrir framan Helen. Hún las:
„Auknar líkur fyrir því að
Huysen hafi verið flæktur í stór-
kostleg mútu- og hneykslismál.
Stop. Eiginkona hans fullyrðir að
hann hafi verið saklaus en hafi
hinsvegar fómað sér fyrir flokks-
félaga. Stop. Hótar að nefna nöfn.
Stop. Bið efir frekari fyrirmxl-
um. Góða ferð. Ward.“
Ungi loftskeytamaðurinn rétti
Morrison skrifbók og sjálfblek-
ung.
Án frekari umhugsunar skrifaði
Morrison:
„Leitið frekari vitnisburða við-
víkjandi sjálfsmorðinu. Rann-
takið með aðgxtni öll málsatvik án
þess að hirta nokkuð opinberlega
fyrirfram. Bíð nánari frétta. —
Morrison".
Þegar loftskeytamaðurinn hafði1 hafi
tekið við skeytinu og var farinn
leiðar sinnar, byrjaði Morrison að
skálma aftur og fram um gólfið.
„Þetta hneyksli gat ekki komið
upp á óheppilegri tíma“, sagði
hann. — „Það má gott heita ef
það kemur ekki til með að hafa á-
hrif á forsetakosningarnar".
Hún kveikti sér í vindlingi.
Kannske myndi vindlingurinn
hjálpa henni til að sigrast á þreyt
unni.
„Hvað snertir það þig?“, spurði
hún. — „Blöðin þín eru þegar
öllu er á botninn hvolft ekki nein
flokksmálgögn".
„Ég er Republikani. Þar að auki
....“ Hann þagnaði skyndilega án
þess að ijúka við setninguna.
„Þar að auki?“
„Þú ert þingfulltrúi republik-
anska flokksins. Hneyksli inn-
an flokksins mun setja blett á
þig og þar með á mig líka“.
„En ég þekki þennan Huysen
hreint efcki neitt“.
„Það bieytir engu“.
„Það breytir einmitt rniklu".
Hún fann hvernig öll þreyta yfir-
gaf hana. — „Þú þarft ekki að
taka neitt tillit til mín. Lesendur
þínir krefjast hlutdrægnislausra
upplýsinga. Hvernig getur þér þá
komið til hugar að leyna sannleik-
anum?“
Morrison stanzaði forviða. Hann
roðnaði upp í hársrætur. Svo varð
honum litið á kampavínsflöskuna,
blómin í glösunum. Hann minnt-
ist augsýnilega brúðkaupsnætur-
innar. Svo hélt hann áfram að
ganga um gólfið.
„Það leynir enginn sannleikan-
um“, sagði hann.
„Hversvegna spyr þá ekki frétta
maður þinn ekkju Huysens um
nöfn hinna samseku. Eif þetta er
svona alvarlegt mál, þá fer ekki
hjá því að flett verði ofan af þeim
að lokurn".
Morrison hló. Það var æstur,
gleðisnauður hlátur.
„Ég spyr sjálfan mig hvað ég
eiginlega gert þegar ég
Iðnaðarhúsnœöi
við Laugaveg til leigu.
Hentugt fyrir léttan iðnað. Tilboð sendist afgr. Mbl.
fyrir laugardag merkt: „Laugavegur — 4502“.
Pökkunarstúlkur
óskast strax
Hraðfryslihúsið FROST
Hafnarfirði — Sími 50165
sleppti Helen Cuttler inn í þing-
salinn. Ertu virkilega svona barna
lega einföld eða ertu bara að lát-
ast? Ætti kannske republikanskt
dagblað að verða fyrst til að fletta
ofan af einhverju hneyksli, sem
gæti skaðað flokkinn?"
„Þú átt ekki að fletta ofan af
neinu hneyksli", sagði Helen. —
„Þú átt bara að leyfa sannleikan-
um að koma fram“.
Morrison settist í hægindastól-
inn. — „Ég geri einungis það,
sem ég álít rétt sjálfur. Ég hefi
stjórnað dagblöðum mínum einn
og afskiptalaust í tuttugu ár. Á
því verður engin breyting. Engin,
heyrirðu það?“?
Hún var að því komin að stökkva
upp á nef sér og svara' einhverj-
um ónotum, en á sama andartaki
opnuðust dyrnar að nýju. í þetta
skiptið var það þjónn í hvítum
jakka. Einnig hann hélt á sím-
skeyti í hendinni.
„Loftskeytamaðurinn bað mig
fyrir þetta, hr. Morrison“.
1 þetta skipti leit Helen sam-
stundis á skilaboðin:
„Demokratar leggja mál Huys
ens fyrir nxsta fund samveldis-
þingsins. Stop. Það er um að ræða
ríkisfé sem nemur allt að fjórum
milljónum dollara. Stop. Góða ferð
Ward“.
„Hann ætti að láta mig í friði
með þessar heimskulegu ferðaósk-
ir sínar“, urraði Morrison. Svo tók
hann eftir því að þjónninn stóð
enn og beið eftir svari.
„Segið loftskeytamanninum að
svarskeyti mitt verði tilbúið eftir
hálfa klukkustund eða um það
bil“.
Jafnskjótt og þjónninn var far-
inn spratt Morrison á fætur. Aug
un leiftruðu undir þykkum brún-
ur.um.
„Nú datt mér nokkuð í hug“,
móti Huysen. Þú krefst hlífðar-
lausrar og nákvæmrar rannsókn-
ar. Þú lýsir því yfir að flekkleysi
og heiðarleiki innan flokksins
gangi fyrir öllum hagsmunamál-
um flokksmanna. Þú krefst þess
að öll nöfn verði afhjúpuð-----“.
Hún leit á hann. Hún átti fullt
í fangi með að fylgja honum eftir
með augunum, þar sem hann hljóp
með fjaðurmagni tvítugs manns,
fram og aftur um gólfið.
„Erut alveg genginn af vitinu?"
sagði hún. — „Eða ég? Fyrst gef-
urðu skipun um að gera eins lítið
úr málinu og nægt sé. Og nú á ég
að ... .“
„Þá virtist hneykslið umflýjan-
legt. Nú er það óumflýjanlegt.
Við verðum að reyna að notfæra
okkur það til hlítar. Við hljót-
um að sjá til þess að ná öllum
vindi úr seglum hins pólítíska and
stæðings okkar. Gerðu þér það
bara í hugarlund -— Helen Cuttl-
er, hin unga republikanska þing-
kona snýst gegn sínum eigin
flokki, af því að flekkleysi og
heiðarleiki hins pólitíska lífs, er
henni mikilvægari en hagsmunir
flokksmanna. Það er líka gott fyr-
ir flokkinn. Þá verður svarti sauð
urinn rekinn . . . .“
„Svarti sauðurinn er dauður og
varnarlaus", andmælti Helen.
„Hr. Huysen mun heldur ekki
hafa stokkið út um gluggan að
ástæðulausu“. Morrison batt enda
á mótmæli hennar með einni hand-
arhreyfingu — Að sjálfsögðu verð
um við að vanda mjög til ræðu
þinnar. Helen Cuttler efnir það,
sem hún hefur heitið kjósendum
sínum. Helen, þetta er einmitt
rétta byrjunin".
Án þess að sinna henni frek-
ar, gekk hann að d/runum og
kallaði.
Svo gekk hann aftur að skrif-
borðinu. Þjónninn, sem sinnt
hafði kallinu, rétti honum skrif-
bókina.
Morrison skrifaði:
Frá forstjóranum til Ward. Stopp.
Takið ákveðna afstöðu í Huysen-
málinu. Stopp. Leggið áherzlu á
viðbúnað flokksins til að reka
svarta sauðinn. Stopp. Krefjist
ströngustu rannsóknar gegn öllum
skuldunautum. Stopp. Lýsið því
yfir að Helen Cuttler muni i sinni
fyrstu ræðu krefjast reiknings-
sagði hann. — „Stórkostleg hug- [ skila. Stopp. Hafið viðtal við Fr.
mynd. Ósvikin Morrisonshug-
mynd skaltu vita. Og þú munt á-
reiðanlega verða ánægð með mig“.
Hún slökkti í vindlingnum sín-
um í öskubakkanum.
„Og hvernig er þessi ósvikna
Morrisonshúgmynd?“, spurði hún
efablandin.
„Við höfum brotið heilann mjög
mikið yfir jómfrúræðu þinni á
þinginu. Nú höfum við hana“.
„Ég skil ekki hvað þú átt við“.
„Þú heldur þína fyrstu ræðu á
Huysen og birtið mynd af Huysen
á forsíðu í dag“
Penninn flaug leifturhratt yfir
blaðið. Áður en Helen gat nokkuð
sagt, hafði þjónninn tekið við því
og var horfinn út úr salnum.
Hún stóð á fætur.
Hún varð að halda sér í borðið
vegna þess að „Boss“ kastaðist og
valt eins og kefli. Sjórinn fi'eyddi
í æðandi myrkum öldum við kýr-
augun. Þeir Césanne, Renoir og
Degas dönsuðu á veggjunum.
Hotel Kongen af Danmark — Köbenhavn
HOI.MENS KANAL 15 C. 174
Herbergi mtð morgunkaffi frá dönskum kr 12.00.
I rnðborginni — rétt við hbfnina.
Bílaeigendur!
&3T Bílasprautun — Hreinsa bíla og bóna
BJÖRN H. GUÐMUNDSSON
Sími 50756 (við Vífilstaðaveg)
1) „ViS skulum halda áfram.| 2) „Frank!" hrópar Markús á leið mína til að komast frami 3) „Mér þykir leitt að þurfa
Við erum enn langt frá bústað | upp yfir sig. „Já. Ég lagði lykkju fyrir ykkur“. að tilkynna þér það, að þú ert
gullhringamannsins‘. bér með tekinn fastur, Markús".
„Þú hefur framkvæmt of skjótt,
Richard“, sagði hún — „Þú getur
með blöðunum þínum gert allt eem
þú vilt. En á þingi held ég þá
ræðu sem ég sjálf tel réttasta".
„Þú heldur þá ræðu sem er
stjórn'málalega rétt“.
„Hvað er rétt? Hvað er sann-
leikur?“, svaraði hún háðslega.
Þú munt ekki strax hrasa i
fyrsta skrefinu sem þú stígur á
tíglagólfi stjórnmálanna. Ég mun
hindra það“.
Hún sleppti takinu af borðbrún
inni og gekk reikulum skrefum
til dyranna.
Samstundis stóð hann við hlið-
ina á henni og tók um mjaðmir
hennar.
„Þú ert vonandi ekki sjóveik'",
sagði hann ástúðlega.
Hún leit til hans, þagði.
„Við tölum svo betur um þetta
á rnorgun".
„Já“, svaraði hún með veikri
röddu. — „Ég er orðin dálitið
þreytt núna. Við skulum fara að
sofa, Richard".
Hún gekk eftir mjóa gangin-
um til svefnherbergisins.
„Brúðkaupsnóttin mín“, hugs-
aði Helen með sér.
I káetudyrunum sínum mætti
hún unga loftskeytamanninum.
Hann hélt á nýju símskeyti I
hendinni.
Helen fannst hún geta lesið
meðaumkvun úr augum hans,
þegar hann virti hana fyrir sér.
- ■ o—
Fimm mánuðir liðu.
Það var aftur kominn septem-
ber, milt sólríkt haust eins og
forðum í Berlín, þegar stríðs-
fréttaritarinn Helen Cuttler hafði
fundið hávaxna Ijóshærða unga
manninn fyrir framan nætur-
klúbbinn „Femina“-manninn sem
hét Jan Möller.
Þau Morrison og hún höfðu
dvalizt á Bermudaeyjunum í eina
viku. Á fyrsta fundi samveldis-
þingsins hafði Helen flutt hina
miklu ræðu sína gegn „hinum
spilltu mútuþegum" — ræðu sem
á einu augnabliki gerði nafn
hennar, ekki aðeins þekkt held-
ur og líka vinsælt, um alla Kali-
forníu.
Hún dvaldist hálfan hvern mán
uð í Washington. Þar hafði hún
með frábærri smekkvisi útbúið
sér litla ibúð, þrjú herbergi —
sem nægði henni fullkomlega,
þar sem Morrison var lengstum
stundum í New York eða Kali-,
forniu og settist þá um kyrrt I
„Santa Maria". En hún fcafði
hún ætlað sér að gerbreyta
ailltvarpiö
Finimtudagur 5. febrúar;
Fastir liðir eins og venjulega.
12.50—14.00 „Á frívaktinni", sjó-
mannaþáttur (Guðbjörg Jónsdótt-
ir). 18.30 Barnatími: Yngstu hlust
endurnir (Gyða Ragnarsd). 20,30
Spurt og spjallað i útvarpssal:
Þátttakendur eru Alexander Guð-
mundsson .njólkurfræðingur, Frið
finnur Ólafsson viðskiptafi'æðing-
ur, Gísli Jónsson fyrrverandi alþm
Hannes Pálsson frá Undirfelli og
Ingi R. Helgason lögfræðingur. —
Umræðustjóri: Sigurður Magnús-
son, fulltrúi. 21.30 Útvarpssagan:
„Viktoría" eftir Knut Hamsun;
IV. (Ólöf Nordal). 22:20 Erindi:
Æskan og atvinnulífið r(Ólafur
Gunnarsson frá Vík í Lóni). 22.35
Sinfónískir tónleikar (plötur). 22.
30 Dagskrálok.
Föstudagur 6. febrúar.
Fastir liðir eins og venjulega.
13.15 Lesin dagskrá næstu viku.
18.30 Barnatími: Merkar uppfinn-
ingar (Guðm. M. Þorláksson,
kennari). 20.30 Daglegt mál.
(Árni Böðvarsson kand. mag.).
20.35 íslenzk tónlist: Borgfirðinga
kórinn syngur lög og lagaútsetn-
ingar eftir dr. Hallgrím Helgason;
höfundurinn stjórnar. 21.00 Mi\nc
hen; — samfelld dagskrá í tilefni
af 800 ára afmæli borgarinnar,
tekin saman og flutt af íslenzk-
um stúdentum þar á staðnum.
22.20 Lög unga fólksins (Haukur
Hauksson). 23.15 Dagskrárlok.