Morgunblaðið - 27.09.1959, Blaðsíða 2

Morgunblaðið - 27.09.1959, Blaðsíða 2
2 MORVJJISBLAÐIÐ Sunnudagur 27. sepí. 1959 Urðu að fara yfir fiallgarð til jbess oð ná í hjálp Skipstjórinn beið á strandstaðnum i 18 tima Talstöðvar voru gagnslausar FYRRIHLUTA vikunnar lentu þrír menn í hrakningum norður í Héðinsfirði. Strandaði bátur þeirra, 14 lesta, er hann var á leið frá Siglufirði til Ólafsfjarð- ar. Mennina sakaði ekki, en það var fyrir harðfylgi þeirra, að þeim tókst að ná til byggða, því allar tilraunir þeirra til þess að ná sambandi við önnur skip og radíóstöðvar mistókust. Skip- stjór á þessum litla báti var Jón Sigurðsson, sem margir munu kannast við undir nafninu Jón Kristófer. Mönnunum líður nú veL Fréttaritari Mbl. í Ólafsfirði, sem hitti skipbrotsmenn að máli í gær, símaði um hrakninga þeirra þremenninganna, en bátur þeirra hét Margrét og var frá Neskaupstað. Þeir voru á leið suður til Reykjavíkur til sjóróðra þaðan. Átti Jón Kristófer bátinn. Hafði hann ætlað að koma við á Ólafsfirði, en þar býr systir hans. Óhappið með bátinn skeði síð- degis á mánudaginn. Á bátnum með Jóni Kristófer voru þeir Júlíus Hannesson frá Siglufirði og Karl Pétursson, er verði hafði á síldarleitarskipinu Fanney, nú í sumar. Það var vél bátsins sem bilaði. Þrátt fyrir, ítrekaðar tilraunir þeirra til þess að koma vélinni aftur í gang, tókst það ekki. Bát- inn hrakti inn á Héðinsf jörð und- an vindi og sjó. Þeir höfðu einnig án árangurs reynt að kalla á nær- stödd skip gegnum talstöðina. Þegar þeir félagar á bátnum sáu að strand var yfirvofandi, var ákveðið að senda á land í gúmmíbát þá Júlíus og Karl. í Héðinsfirði er skipbrotsmanna- skýli og skyldu þeir fara þangað og kalla eftir hjálp. Bátur þeirra var þá rétt utan við landsteina og varð Jón þá einn eftir. í bátn- um. I skýlinu gripu skipbrotsmenn talstöðina og byrjuðu að kaila eftir hjálp, en ekkert svar barst. Þeim mun síðar hafa orðið það Ijóst að stöðin var í ólagi. Ákváðu þeir þá að leggja af stað gangandi yfir fjallgarðinn milli Héðinsfjarðar og Ólafsfjarð- ar. Fóru þeir þar um sem leiðin yfir fjallgarðinn er greiðust yfir- ferðar, um Rauðsskarð. Þeir komu til Ólafsfjarðar og sögðu tíðindin á þriðjudagskvöld. Jón Sigurpálsson, skipstjóri á vélbátnum Þorleifi Rögnvalds- syni, brá skjótt við og lagði af stað áleiðis á strandstað. Er um hálfs annars tíma sigling frá Ól- afsfirði til Héðinsfjarðar. Myrk- ur var er báturinn kom þangað. Tókst ekki að finna bátinn. Menn voru sendir frá honum í land í skipsbrotsmannaskýlið til þess að leita Jóns en þar var enginn. Við svo búið var bátnum siglt til Siglufjarðar í þeirri von að Jóni hefði tekizt að ná sambandi við einhvern bát, sem dregið hefði bátinn þangað. Svo var þó eigi og frá Siglu- firði var lagt af stað um nóttina og komið til Héðinsfjarðar aft- ur í birtingu á miðvikudagsmorg- uninn. Fundu skipsmenn þá bát- inn strandaðann og brotinn und- ir skriðum, utarlega í Héðins- firði. Menn voru sendir í land til að leita Jóns. Uppi á allháum bökkum fyrir ofan strandstaðinn fundu þeir Jón. Var hann þá orð- inn mjög þrekaður, enda búinn að liggja þarna 18 klst. að eigin sögn, blautur og kaldur. Jón sagði Jakob Ágústssyni iréttaritara Mbl. í Ólafsfirði frá því, að er báturinn hafi verið að mjakast inn í brimið við ströndina, hafi hann farið úr sjó stígvélunum, spennt á sig bjarg- hring og svamlað til lands. — Kvaðst hann hafa talið það ör- uggara, en a ðveltast með bátnum upp í stórgrýtta urðina. Hann kvaðst hafa talið öruggara að halda sig í námunda .við bátinn, því myrkur var og hann alókunn ugur. Kvaðst hann sjálfur hafa verið farinn að óttast um skips- félaga sína, Júlíus og Karl. Báturinn flutti mennina til Ólafsfjarðar og rómaði Jón Kristófer mjög frammistöðu björgunarmannanna, Jóns skip- stjóra Sigurpálssonar og manna hans og báðu þeir blaðið að færa þeim þakkir sínar, svo og Fann- berg Jóhannessyni og öðrum þeim er hjálpað höfðu þeim á einn eða annan hátt. Að lokum sagði Jón Kristófer að hann og skipsmenn hans hefðu misst föt sín öll með bátn- um. Báturinn var vátryggður fyrir 300.000 krónur.og ætla þeir félagar að reyna að ná sér í nýtt skip hið bráðasta. Páll ísólfsson lætur af starfi PÁLL ÍSÓLFSSON, tónskáld, hefir sótt um lausn frá störfum sem tónlistarstjóri Ríkisútvarps- ins. Mun hann væntanlega láta af starfi sínu þar nú á næstunni. Páll hefir starfað við Ríkisút- varpið allt frá upphafi, og tón- listarstjóri hefir hann verið alla tíð, að undanteknu einu ári, sem Jón Leifs, tónskáld, gegndi starf- inu. Hann var og í fyrsta út- varpsráði. Er blaðið hafði samband við Pál í gær, kvaðst hann ekki mundu verða í neinum vandræð- um með tímann, þótt hann léti nú af þessu starfi •— nóg lægi fyrir af óloknum verkefnum, sem sér hefði ekki gefizt tími til að smna til þessa. Ekki mun enn ráðið til fulls, hver tekur við starfi tónlistar- stjóra Ríkisútvarpsins, þegar Páll ísólfsson hættir. Skipaður prestur NÚ hafa Grímsnesingar fengið nýjan sálusorgara, en Mosfells- prestakalli í Grímsnesi var slegið upp er séra Ingólfur Ástmarsson varð biskupsritari. Tveir prestar sóttu um kallið, þeir séra Óskar H. Finnbogason og séra Rögnvald. ur Finnbogason, en séra Óskar dró umsókn sína "til baka, áður en kosning fór fram. Valdimar Björnsson talar um Vestur - Islendinga SVO sem getið hefur verið um í fréttum er Valdimar Björnsson, fjármálaráðherra í Minnesota, staddur hér á landi, og hefur þeg- ar flutt einn fyrirlestur á vegum Stúdentafélags Reykjavíkur. Ákveðið er, að Valdimar flytji annan fyrirlestur í dag, sunnu dag, á vegum Íslenzk-ameríska félagsins í Reyfcjavík. Verður fyrirlesturinn fluttur í veitinga- húsinu Lídó og hefst kl. 3 e.h. KOSNIN GASKFIF- STOFA SJÁLF- STÆÐISFLOKKSINS í REYKJAVÍK er í Morgunblaðshús- inu, Aðalstræti 6, II. hæð. — Skrifstofan er opin alla daga frá kl. 10_18. — •k ir 'k Stuðningsfólk flokksins er heðið að hafa sam- band við skrifstofuna og gefa henni upplýs- ingar varðandi kosn- ingarnar. •k ★ k Athugið hvort þér séuð á kjörskrá í síma 12757. •k ★ Gefið skrifstofunni upp- lýsingar um fólk sem verður fjarverandi á kjördag, innanlands og utan. •k ir -k Símar skrifstofunnar eru 13560 og 10450. Húsið verður opnað kl. 2,30 e.h. Hefur Valdimar valið fyrirlestri sínum heitið: „Það er svo bágt að standa í stað“. Fyrirlestur Valdimars mun aðallega fjalla um samband Vest ur-fslendinga við heimalandið, og verður það rætt frá sjónarmiði nú tímans. Valdimar Björnsson er skemmtilegur ræðumaður, glögg- skyggn og fjölfróður um ættir íslendinga vestan hafs sem aust- an. Mun vafalaust marga fýsa að hlýða á hann skýra frá högum og háttum Vestur-íslendinga, svo og viðhorfum þeirra til gamla landsins í austri. Að fyrirlestrinum loknum geta menn fengið keyptar veitmgar, og mun Valdimar þá jafnframt nota tækifærið til þess að heilsa upp á viðstadda og rabba við þá eftir því, sern tími vinnst til. Aðgangur að fyrirlestrinum er ókeypis og öllum heimill með- an húsrúm leyfir. Hey hrakin vestra PATREKSFIRÐI, 26. sept. — Veð ur hefur verið mjög rysjótt hér að undanförnu, rigning lengst af all- an þennan mánuð. Vegna óþurrk- anna voru fyrstu leitir, sem fram áttu að fara sl. mánudag, felldar niður, ef takast mætti að bjarga einhverju af heyjum, en ástandið í þeim efnum er mjög slæmt. — Trausti. Athugasemd vegna at- burðanna á Keflavíkurv. VEGNA mikilla blaðaskrifa, sem spunnizt hafa út af atburði þeim, er gerðist á Keflavíkurflugvelli hinn 6. sept. sl., er einkennis- klæddir starfsmenn flugmála- stjórnarinnar voru beittir ofbeldi, er þeir voru að gegna skyldustörf um, þykir mér rétt að taka fram eftirfarandi: . Sunnudagsmorguninn hinn 6. septembet var ég staddur á Kefia »4kurflugvelli vegna nauðsyn- legra -afskipta minna af þýzkri Skymasterflugvél, sem hafði lask azt allmikið í lendingu þar á vell- inum aðfaranótt föstudagsins 4. sept. Hafði flugstjórinn krafizt flugtaksheimildar að aflokinni viðgerð og tiltölulega takmark- aðri skoðun, en ég hafði synjað um slíkt leyfi fyrr en fyrir lægi skýlaus yfirlýsing þýzkra flug- málayfirvalda um, að þau tækju á sig alla ábyrgð á flugi hinnar þýzku flugvélar vestur um hafíð, þar eð ég taldi skoðun þá, sem fram hafði farið á flugvellinum, ófullnægjandi. Var flugvélin auk þess mjög hlaðin, hafði innan- borðs 82 farþega, nær eingöngu konur og börn. Hafði þýzki flugmálastjórinn fengið símsenda skýrslu um mál- ið og beið ég því umsagnar hans. Er ég hafðí lokið afgreiðslu þessa máls þar syðra, bárust mér þær fréttir frá vakttjóra flugvélaaf- greiðslu flugmálastjórnarinnar, að starfsmenn hennar hefðu ver- ið beittir ofbeldi af amerískum herlögreglumönnum, að viðbætt- um þeim upplýsingum, að allt hafi logað í slagsmálum í flug- stöðinni milli drukkinna her- manna þá um nóttina og hefði það að sjálfsögðu verið til mikilla óþæginda fyrir hinn mikla fjölda farþega hinnar þýzku flugvélar, sem þar voru að reyna að sofa í stólum og á bekkjum. Ég spurði strax, hvort íslenzka Iögreglan hefði haft afskipti af málum þessum og var mér tjáð, að svo hefði verið, enda taldi ég það staðfest í bókun þeirri, er ég las þá um morguninn, og sem ég leyfi mér að birta hér orðrétta: „Sá atburður skeði hér um miðnætti, er aðstoðarmaður og flugþjónustumaður fóru áleiðis að flugvél CDL, sem var inni í flugskýli (B36) ásamt flugstjór- um vélarinnar, og voru þeir komn ir langleiðina að skýlinu, er varð maður (AP) skipaði þeim frá farartækjum sínum með byssu, sem miðað var á þá og þvínæst að leggjast á magann á flugvéla- stæðið með hendur út og sundur glennta fingur og að þegja. Þann ig urðu þeir að liggja góðan tíma eða þangað til einhyer Sergeant frá AP frelsaði þá. Það skal tekið fram, að allan tímann var otað að þeim byssu. Svipað atvik kom fyrir flugvirkja flugmála- stjórnarinnar og kærði hann at- vikið fyrir lögreglunni. Nauðsyn legt er, að tekin sé nákvæmari skýrsla um atburð þennan og hann kærður til ráðuneyt,isins“. Ég vil taka það fram, að enda þótt ég hafi um tveggja óra bil haft lítil sem engin afskipti af daglegum rekstri Keflavíkur- flugvallar af ástæðum, sem ég tel ekki ástæðu til að greina að sinni, taldi ég atvik þessi þó svo alvarlegs eðlis, að ég hlaut að láta þau tafarlaust til mín taka, þar eð þau vörðuðu öryggi starfs- manna íslenzku flugmálastjórnar innar auk þess, sem einkennis- búningur íslenzka ríkisins hafði verið svívirtur. Ég gerði því sam- stundis boð fyrir yfirmann banda ríska flughersins hér á landi og bað hann að koma strax til fund- ar við mig í skrifstofu flugmála- stjórnarinnar á Keflavíkurflug- velli og það enda þótt sunnudag- ur væri og fyrir venjulegan fóta- ferðatíma. Yfirmaðurinn kom að vörmu spori og þó ég vilji ekki þreyta almenning á því að skýra frá því, sem okkur fór á milli, vil ég geta þess, að yfirmaður f lughersins let strax að afloknu þessu samtaii okkar gera ýmsar ráðstafanir, er til þess voru fallnar að auka starfsöryggi íslenzku flugþjón- ustunnar auk þess, sem hann lof- aði að láta tafarlaust fara fram hina nákvæmustu rannsókn á at- burðum næturinnar og skyldi hinum seku eins þunglega refsað og tilefni gæfist frekast til. Þá um kvöldið lét yfirmaður flug- hersins banna öllum hermönnum aðgang að hótelinu og flugstöðv- arbyggingunni og var að því hin mesta bót. Er þetta bann enn í fullu gildi. Að afloknu samtali okkar skýrði ég flugvallarstjóranum á Keflavíkurflugvelli, Pétri Guð- mundssyni, þá samstundis ná- kvæmlega frá því, sem ég hafði aðhafzt í málinu og sýndi honum bókun þá, sem gerð hafði verið um mál þetta þá um nóttina. Taldi ég þar með lokið afskipt- um mínum af máli þessu í bili eða þar til fyrir lægi tæmandi skýrsla um málið, en ég hef ekki orðið þess var á tveggja áratuga embættisferli mínum, þar af nær ótta ár sem lögreglustjóri í Reykjavík, að mál væru kærð til ráðherra eða ráðuneytis án þess, að nauðsynleg rannsókn færi fram áður. Hins vegar hefði með réttu mátt saka mig um frumhlaup og embættisafglöp, ef ég hefði kært málið til ráðuneýtis eða utan- ríkisráðherra án þess, að það lægi ljóst fyrir í heild og öll at- vik væfru kunn, en ég var, eins og að framan getur og af aug- Ijósum ástæðum, aldrei í neinum vafa um, að íslenzka lögreglan hefði þá þegar fengið málið til meðferðar og hafið í því rann- sókn. Ég tel mig því fyllilega hafa gert skyldu mína í umræddu máli og myndi fara eins að, ef svipað mál kæmi fyrir aftur. Mér þykir leitt að hafa ekki átt þess kost að gera grein fyrir atviki þessu fyrr, en ég var stadd- ur erlendis á fundi flugmála- stjóra Evrópu, er blaðaskrif hóf- ust út af málinu. Með þökk fyrir birtinguna. Agnar Kofoed-Hansen. Athugasemd Hr. ritstjóri: í 208 tbl. Mbl. er greinarstúf- ur vegna atburðanna á Kefla- víkurflugvelli og í sambandi við þau mál vikið að ýmsum embætt- ismönnum, er beint eða óbeint bera ábyrgð á málefnum Kefla- víkurflugvallar svo og stjórn- málaskoðunum þeirra. Þar sem fullyrt er í upptaln- ingu þesari, að ég sé Framsókn- armaður og það tæplega gert til ávinnings þeim flokki, þykir mér rétt og skylt að það komi opin- berlega fram, að Framsóknar- flokkurinn er algerlega saklaus af því að hafa nokkru sirnii haft mig innan vébanda sinna og ber því enga ábyrgð á verkum mín- um. Ég hef aldrei verið í neinurn stjórnmálaflokki eða félagi, aldrei greitt einn eyri til Fram- sóknarflokksins eða annarra flokka og sjaldnast neytt atkvæð- isréttar míns. Ég hef til þessa kosið algert pólitískt hlutleysi vegna þess, að ég taldi það vænlegra fyrir fram- gang þeirra málefna,. sem mér hafa verið falin til umsjár og ábyrgðar, enda tel ég mig £ störf- um mínum yfirleitt hafa hlotið ágætan stuðning allra flokka. Hitt er svo annað mál, að ég hef síðustu árin oft efast um, að þessi stefna mín væri rétt, því að embættismaður, sem ekki nýtur stuðnings einhvers stjórn- málaflokks, er ámóta á vegi staddur og vopnlaus maður í ljónagryfju. Með þökk fyrir birtinguna, Agnar Kofod-Hansen

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.