Morgunblaðið - 27.09.1959, Blaðsíða 16

16
MORCrwni4Ðlfí
Sunnudagur 27. sept. 1959
---------------------1--------
C’psonit þilplötur
frá Finnlandi nýkomnar.
Pantanir óskast sóttar sem fyrst.
Einnig fyrirliggjandi finnskt TRÉTEX.
Páll Þorgeirsson
Laugavegi 22 Vöruafgr. Ármúla 27.
Sími 1-64-13 Sími 3-40-00
Biírei&aelgendur
Við límum bremsuborða í allar tegundir fólks- og
minni vörubifreiða með nýjum og fullkomnum verk-
færum.
ATHUGIÐ: að með því að líma borðana verða engar
skemmdír á bremsuskálunum vegna hnoðana, og
ending borðanna allt að helmingi meiri.
Höfum alltaf fyrirliggjandi bremsuborðaefni í
öllum þykktum og breiddum.
Reynslan sýnir að límdir borðar eru algjörlega
öruggir.
Reynið okkar fljótu og góðu þjónustu.
Alímingar s.f.
Hringbraut 107.
Júlíus Sófus Jónsson
Kveðja
ÞANN 22. sept. andaðist Júlíus
Sófus Jónsson eftir stutta legu i
sjúkrahúsi. Hann verður borinn
til grafar á morgun. Um langt ára
bil gekk hann aldrei heill til
skógar — sárþjáður af astma —
en vann þó erfiða vinnu dag
hvern, þar til um sl. áramót. Hann
bar sjúkleika sinn af stöku
æðruleysi og enginn heyrði hann
kvarta.
Hann fæddist á Borðevri 3. maí
1886, sonur hjónanna Jóns Jas-
onarsonar, veitingamanns og 2.
konu hans Júliönnu Sofíu Stef-
ánsdóttur frá Þóreyjarihýri (af
Bólstaðarhlíðarætt). Hann var
eina barn móður sinnar. Hún dó
er hann var fimm daga gamall.
En með fyrstu konu sinni átti
Jón Jasonarson Pétur, kennara á
ísafirði, Vilhelm verzlunarmann
á Siglufirði, Soffíu konu Sigur-
bjarnar Jóhannessonar verzlunar-
stjóra og Ólaf gjaldkera í Reykja
vík. Og með þriðju konu sinni
átti hann Ástu Soffíu konu Sig-
urðar Þórðarsonar á Laugabóli
við fsafjörð; Torfa, sem nú er
nýlátinn, og Rögnu.
Eins og fyrr segir missti Júlíus
móður sína og var þá tekinn í
fóstur að Hnausum á Þingi af
Guðrúnu móðursystur sinni og
manni hennar Magnúsi Steindórs
syni, bændahöfðingja. Eflaust
hefur hann notið góðrar um-
hyggju á því höfuðbóli.
Oft heyrðist hann minnast fóst
urforeldra sinna, en einkum þó
fóstra síns. Var þá kærleikur og
virðing í rödd hans er hann mælti
„Fóstri minn sagði mér“.
Eftirlifandi konu sinni kvænt-
ist hann 24 .sept. 1910. og hófu
þau þá búskap á Hólkoti í Vatns-
dal. Þá voru erfiðir tímar en þau
efnalítil. Síðan bjuggu þau á öðr-
um bæjum þar í sveit og vin-
átta sú, er þá skapaðist helzt
ennþá og hefur víða gengið í arf
til barna og barnabarna þeirra,
fHEBMDs
MfCiSTCMCO THAOC MAMK
Kaffikonnur S8q
Fallegar
Hentugar
í daglegri notkun
árið um kring
Rauðar — Grænar
Gulatr
Fást hiá
B. H. Bjarnason,
Edinborg,
Geysir
Umboðsmaður á íslandi — John Lindsay, Pósthólf 724
Reykjavík
2 duglegar stúlkur
til aðstoðar í eldhús, óskast nú þegar eða 1. okt. í
mötuneyti skólanna, Laugarvatni. Uppl. í síma 9
Laugarvatni.
Aðstoðarhjúkrunarkono
Aðstoðarhjúkrunarkonu vantar að
Sjúkrahúsi Vestmannaeyja, nú þegar
Uppl. hjá vfirhjúkrunarkonunni.
Bæjarstjóri
/forfá/J w/?ó(ssori
PILTAR,=
EFÞlÐ EIGI0 UNNUSTI/NA
ÞÁ Á ÉG HRIN&ANA j
sem voru búsett þar meðan þau
hjón bjuggu þar.
Margar ánægjustundir mun Júl
íus hafa átt meðan hann bjó —
ýmsar þeirra við tamningu og
setningu góðhesta, því að hann
var ágætur hestamaður. Margra
góðra hesta minntist hann síðar
með góðlátlegu brosi.
Um 1925 fluttist Júlíus hingað
til Reykjavíkur og átti fyrst
heima á Grænumýri og Hæðar-
enda á Seltjarnarnesi en síðustu
20 árin átti hann heima á sama
stað á Vesturgötu 20 ásamt konu
sinni og börnum, en þau voru
öll svo samhent að á betra verð-
ur ekki kosið. Þau voru og eru
öll ætíð hvert sem annað í því
er var sérstaklega einkennandi
fyrir heimilið, en það var frá-
bær gestrisni og greiðasemi við
alla. Sú tegund gestrisni, sem er
ef til vill að verða fágæt. Þar var
engin sýndarmennska. Þar stóð
opið hús í orðsins beztu merk-
ingu. Um það geta fjölmargir
vitnað, sem þar hafa dvalið oft
og lengi. Sumt af þessu fólki voru
sjúklingar, er voru til lækninga.
Annars voru erindin margvisleg.
Ekki var það vegna þess, að þar
væri meira húsrými en annars
staðar, að þangað var farið held-
ur hitt, að fjölskyldan var líka
samhent um það, að þrengja að
sér, ef með þyrfti. Og þar var
allt með hinum sama brag, fórn.
fýsi og mannkærleika, er ekki
spyr um laun.
Þau hjónin eignuðust fjögur
börn, tvo syni og tvær dætur. Þau
urðu fyrir þeirri þungu raun að
sjá á bak öðrum syninum, Magn-
úsi, á bezta aldri, en hin syst.
kinin eru Björn Finnbogi, Guð-
rún og Ingibjörg. öll hið ágæt-
asta fólk.
Júlíus vann alla tíð erfiðisvinriu
frá því að hann flutti til bæjar-
ins. Fyrst lengi hjá Þórði Ólafs-
syni sviia sínum í Kolasölunni,
en nú um mörg ár hjá KRON. Það
I var enginn svikinn af vinnunni
hans. f samviskusemi og heið-
arleik verður ekki lengra kom-
ist. Og loforðin hans gátu ekki
brugðizt. Engann hefi ég þekkt,
er átt hefur trygglyndi í jafn
ríkum mæli. Hann var vinur
vina sinna ,en allir urðu vinir
hans er kynntust honum. Og með
al samstarfsfólks síns var hann
svo vinsæll að sjaldgæft mun
vera.
Sl. fjórtán ár hefur ekki skeik-
að, að á nýársnótt, er árið hef-
ur verið nýgengið í garð, hefur
síminn á heimili mínu hringt. Þar
hefur Júlíus verið að þakka liðið
ár og óska til hamingju með nýja
árið. — Nú heyrist sú hringing
ekki lengur á nýársnótt, en mér
þykir gott að hugsa til þess, að
sú hringing hefði aldrei hætt að
heyrast meðan hann var á lífi.
Fjölskylda mín kveður þig. Hún
á þér svo ótalmargt að þakka.
Mér verður hugsað til orða skáld
sins Einars Benediktssonar:
„hitt var alltaf hundraðfalt,
er hjartað galt úr sjóði“.
Þú áttir ótæmandi sjóð í hjarta
þínu.
Sigurlaug Guðjónsdóttir.
EGGERT G’LAESSEN og
GÚSTAV A. SVEINSSON
hæstaréttarlögmenn.
Þórrhamn við Tempia~asuna
SÍ-SLETT P0PLIN
(N0 - IR0N)
MINEEVA
STRAUNING
ÓÞÖRF