Morgunblaðið - 13.11.1959, Síða 14

14
MORGUlVnT.AÐÍÐ
Föstudagur 13. nóv. 1959
Kosningaúrslitin
KOSNINGUNUM 25.-26. októ-
ber, fyrstu kosningunum eftir hin
um nýju og lýðræðislegu kosn-
ingalögum, er lokið. Þjóðin hefur
kveðið upp dóm sinn, og þeim
dómi verða allir flokkar að hlíta.
Alþýðuflokkurinn hefur unnið
mest á, á kostnað hinna flokk-
anna, sem ýmist hafa tapað eða
staðið í stað. Þjóðin hefur þar
með verðlaunað frammistöðu Al-
þýðuflokksins í baráttunni við
verðbólgudrauginn o. fl. Sjálf-
stæðisflokkurinn er áfram stærsti
flokkur þjóðarinnar, með 24 þing-
menn (33.789 atkv. og 39,7%). —
Framsókn hefur tapað á annað
þús. atkv. og kommúnistaflokk-
urinn haldið „varnaraðstöðu"
sinni. Aukið fylgi Þjóðvarnarfl.
nægði honum þó ekki, til að fá
mann kjörinn. Þannig er dómur
þjóðarinnar. Við Sjálfstæðis-
menn, utan af landsbyggðinni,
höfðum búizt við sigri flokksins,
en ekki atkvæðatapi. Við getum
þó vel við unað. Sveiflur á atkv.
magni flokka eru sjálfsagðar og
eðlilegar í lýðfrjálsu landi, þar
sem fólkið sjálft sker úr, hefur
úrslitavaldið. Og sjálfsagt liggja
margar orsakir til þess, að Sjálf-
stæðisflokkurinn varð ekki
sigurvegari í þessum kosn-
ingum. Sú er þó líklega veiga-
mest, að Alþýðuflokkurinn hefur
notið þeirra góðu verka, sem
Sjálfstæðisflokkurinn átti þó sinn
þátt í að hrinda í framkvæmd.
Um „bráðabirgðalögin" svo-
nefndu hafa og eflaust verið skipt
ar skiptar skoðanir, en auðvitað
bar Sjálfstæðisflokkurinn enga
ábyrgð á þeim. Fleiri orsakir
mætti og nefna. En nóg um það.
Það er nú búið að segja og
skrifa svo mörg, falleg og vel
löguð orð, á undanförnum árum,
um bölvun og eyðingu verðbólg-
unnar, að það er líklega að bera
í bakkafullan lækinn að ræða
það mál. En eitt er þó víst, að
ekkert verður framar tekið gilt
í því efni nema orð í verkum.
Við íslendingar höfum nóg af
fagurmálugum „flatneskjulýð",
okkur vantar fyrst og fremst
menn, sem þora að segja sannleik
ann og bera fulla ábyrgð á verk-
um. Og krafa allrar þjóðarinnar
er: Gangið að verðbólgunni
dauðri og látið óttann við efna-
hagslegt og stjórnarfarslegt hrun
minnka. Sjálfstæðisflokkurinn á
að vera forystuflokkurinn í þeirri
miklu efnahagsviðreisn, sem bíð-
ur þjóðarinnar, og það er krafa
allra óbreyttra flokksmanna
hans, (hvort sem þeir eru bænd--
ur, verkameim, sjómenn, iðnaðar-
menn, verzlunarmenn o. fl. o. fl.)
til flokksstjórnarinnar og þeirra
sem ráða í flokknum, að hiklaust
verði hafizt handa og barist af
hörku en drengskap. Nafnið eitt
ætti að minna okkur á, að aldrei
má sofna á verðinum í sjálfstæð-
ismálum þjóðarinnar og flokkur-
inn verður að haga sér eftir
breyttum aðstæðum hverju sinni.
í efnahagsmálum eru ekki til
nein töfralyf, sem læknað geta
sjúkdóminn á stuttum tíma og
sársaukalaust. Nei, þjóðin hefur
lifað um efni fram, það er allt
og sumt!!!
Hver einstaklingur, þjóðarheild
in, hefur eytt meiru en til var.
Og ráðið er aðeins eitt. Að taka
það allt af fólkinu aftur, sem það
hefur fengið umfram það, sem
hæfilegt var. Þjóðin býr við góð
lífskjör og tiltölulega jafnari en
í flestum öðrum löndum. Land-
ið er auðugt af ýmsum nytjaefn-
um og orkulindir eru óþrjótandi.
Því skyldi ekki öllum geta liðið
vel í þessu landi? Vissulega ætti
það svo að vera. Og þó eru alltaf
fjöldamargir óánægðir, þrátt fyr-
ir öll lífsþægindi og gæði 20.
aldarinnar.
Er fólki bara ekki farið að líða
of vel? Hafa menn ekki gott af
því að leggja svolítið að sér um
tíma, og vita hvort ánægjan verð
ur þá ekki meiri á eftir! — En
það þarf líka að hugsa um hina,
sem ekki líður vel. — Þrátt fyrir
það, að kosningaúrslitin hefðu
mátt vera Sjálfstæðisflokknum
hagstæðari, er yfir mörgu að
gleðjast í þessum kosningum.
Við Sjálfstæðismenn á Austur-
landi fögnum því að fá Jónas á
Klaustri, greindan og samvizku-
saman mann, á þing. Við væntum
mikils af honum I framtíðinni.
Við, sem erum „utan af landi“,
af bændafólki komin, teljum það
höfuðnauðsyn að hagur hinna
dreifðu byggða sé sem beztur, og
ríkisvaldið sé þeim hlynnt og vel-
viljað. Við þekkjum bezt hið sögu
lega og menningarlega hlutverk
sveitanna frá upphafi landsnáms
hér. Við vitum þó jafnframt, að
stéttarígur og deilur eru stór-
hættulegar jafn lítilli þjóð sem
okkar. Slíkt ætti að hverfa al-
gerlega og að því þarf að róa
öllum árum. Við höfum ekki, fs-
lendingar, efni á að sóa kröft-
unum til einskis. Samvinna þarf
að koma í stað sundrungar, sam-
tök í stað samtakaleysis. Og ég
held, að sterkasta vopnið til sam-
taka og samstöðu, hinna einstöku
sveita og byggðarlaga, sé einmitt
hin nýja kjördæmaskipun, sem
lögfest var sl. sumar. Og nú, þeg-
ar allar deilur um þetta mál hafa
hjaðnað, þá finnst manni það
skrítin tilviljun að sá flokkur er
stóð harðast gegn því, sem kenn-
ir sig við „framsókn". En er slík
skammsýni og vanmat á breytt-
um aðstæðum ekki frekar sókn
aftur á bak? En kannski er þarna
að finna skýringuna á hinu ó-
eðlilega fylgi Framsóknarflokks-
ins í sveitum landsins. Að hinar
dreifðu byggðir hafa verið sundr-
aðar og margskiptar, að fólk-
inu hefur verið haldið í einhliða
„Tímatrú“. En væri ekki réttara
fyrir bændur landsins að tileinka
sér einhverja betri og fegurri
trú en á bændavináttu Framsókn-
ar. Hvernig væri að trúa á sjálfan
sig, land sitt og þann atvinnu-
veg, sem menn hafa gert að lifs- •
starfi sínu. Trúa á moldina og
þau auðæfi, sem hún hefur upp á
að bjóða. Trúa því að maður
geti og vilji eitthvað, en aðeins
þó með Guðs hjálp.
Landbúnaðurinn á, að mínum
dómi, mikla og glæsilega fram-
tíð, ef fólkið aðeins bregzt ekki.
Aldrei verið stærri tún og meiri
ræktun, aldrei betri né varan-
legri húsakostur, aldrei fleira fé
né afurðabetra, aldrei eins mikil
þægindi af öllum gerðum, aldrei
eins góð aðstaða til félagslífs, al-
hliða menntunar og þroska. En
við verðum aðeins að gæta þess,
að gera ekki félagsheimilin, þessi
nýju og glæsilegu hús, að stofn-
unum fyrir drykkju og dansóðan
skríl. Við eigum að berjast gegn
hvaða „eitri“ sem er, hvort það
er inn eða útvortis. Þetta er að-
eins lítið eitt af því, sem sveit-
irnar hafa upp á að bjóða í dag. !
Fullkomnari sjón-
varpssendingar
i GAUTABORG: — Næsta vorí
|uiun hefjast allvíðtæk sam-f
s vinna um sjónvarpssendingai
Pmilli Bandaríkjanna og Sví-|
jþjóðar. Verður hún fólgin í|
íþví, að á loft verður sendurt
| risaloftbelgur sem verður að|
> stærð eins og sjö hæða húsj
\ eða 33 metrar í þvermál. Verðt
' ur hann látinn fara upp í|
| sporbaug umhverf ís jörðinal
Jog endurvarpa sjónvarpsbylgjí
Pum milli Evrópu og Bandaríkj)
ianna. Verður loftbelgnumj
' skotið upp með rakettu frá|
'stöðvum Bandaríkjahers. Síð-J
, ar mun fleiri verða skotið á]
| loft en þeir eiga að snúast um-í
> hverfis jörðina eins og fylgi-J
í hnettir.
Auðvitað eru þar líka til svartar
hliðar. En hitt er þó í miklum
meirihluta, sem gleðilegt er og
stefnir í rétta átt. Sama er og
yfirleitt að segja um aðrar at-
vinnugreinar, þótt ég hafi kosið
að gera þessa að .umtalsefni, þar
sem hún er mér kunnust.
Niðurstöður þessara hugleið-
inga minna eru þá þessar að
lokum:
1. Að Sjálfstæðisflokkurinn
hefur goldið athafnasamrar og
vinsællar ríkisstjórnar Alþýðu-
flokksins í þessum kosningum.
2. Að flokkurinn verður, þeg-
ar í stað, að einbeita öllu valdi
sínu til þess að koma efnahags-
AFTURRÚÐA! Sérstaklega
skemmtileg afturrúða sem
gefur fullt útsýni í fyrsta
skipti í sögu smábilanna.
HURÐIR! Mjög stórar hurð-
ir og geymslurými. Hurðar-
opnun 15.24 cm. víðari og
geymslurými 14% til 26%
meira en í næsta sambæri-
legum bíl.
IMIJ TIL SÝMIS HJÁ:
FORD - umboðinu
KR. KRISTJÁNSSON H.F.,
Suðurlandsbraut Z
Sími 3-53-00
VÉL! Algjörlega ný topp-
ventla-vél sem tók fjögur ár
að fullkomna. Vatnskæld og
þess vegna áberandi hljóðlít-
il. Þrátt fyrir vélarafl 41 h.ö.,
eyðir vélin aðeins 6V2 1. á
100 km. akstri.
ÚTSÝNI! Hvorki meira né
minna en 15349 fer. cm. af
gleri sem gefur óviðjafnan-
legt útsýni, þægindi og ör-
yggi. (2613 fer. cm. meira
gler en næsti og 1522 fer.
cm. meira en næst-næsti
sambærilegur bf 11).
ANGLIA
Á nýafstaðinni bílasýningu í London, seldust 100 þúsund
smábflar og þar af voru hvorki meira né minna en
70 ÞÚSUND AF GERÐINNI ANGLIA.
Á annari bílasýningu sem haldin var í París nýlega, seld-
ust 55 ÞÚSUND ANGLIA bílar á aðeins EINUM DEGI
sýningarinnar til Bandaríkjanna EINNA.
GÍRKASSI! Fjögurra gfra.
Nær frá 0—100 km. hraða á
aðeins 30,5 sek. (6.8 sek. fyrr
en næsti og 13.8 sek. fyr en
næst-næsti sambærilegur
bfll).
ÞÆGINÐI! Hin nýja karfa
bílsins gerir það að verkum
að farþegar sitja þægilegar
en áður hefir þekkst 1 þess-
ari stærð bíla.
málum þjóðarinnar á réttan kjöl
og nota til þess öll drengileg ráð.
3. Flokkurinn er og á að vera
sameiningartákn og sættaberi
milli allra höíuðstétta þjóðarinn
ar, taka tillit til sérsöðu hvers
þeirra um sig, vera brjostvörn
þjóðarinnar á hvaða sviði sjáif-
stæðismálsins sem er, vera vel
i á verði og fylgjast með breyttum
, aðstæðum, berjast gegn hvers
i kyns eituráhrifum á þjóðina,
J stunda heiðarlega og drengi-
] lega baráttu, forðast lygi og
; skrum til stundarfraina og hafa
sannleikann og höiund lífsins að
leiðarljósi alla tíð. Þá mun hon-
um vel farnast, þjóðin fylkja sér
um hann, og hann verður flokk-
ur góðra einstaklinga og batn-
andi.
Ólafur Þ. Hallgrímsson,
Dropiaugars töðum,
Fljótsdal, N.-Múl.
Nato-stvrkir til
íræðiitianna
EIN S og undanfarið mun N-
Atlantshafsbandalagið (NATO)
• veita nokkra styrki til fræði-
manna í aðildarríkjum banda-
lagsins á háskólaárinu 1960-1961.
Tilgangur NATO-styrkjanna
er að stuðla að rannsóknum á
ýmsum þáttum, sem sameiginleg-
ir eru í hugðarefnum, erfðum og
lífsskoðun bandalagsþjóðanna í
i því skyni að varpa ljósi yfir sögu
I þeirra, nútíðar- og framtíðarþró-
un til samstarfs og samstöðu um
I þau vandamál, sem að þeim
steðja. Einnig er stefnt að því að
efla tengsl bandalagsþjóðanna
beggja megin Atlantshafs.
Upphæð styrks er 2.300 fransk-
ir frankar á hinu nýja gengi
frankans á mánuði eða jafnvirði
þeirrar upphæðar í gjaldeyri
annars aðildarríkis auk ferða-
kostnaðar. Miðað er við 2—4
mánaða styrktímabil, en að þeim
j tima liðnum skal skila skýrslu,
sem ætluð er til opinberrar birt-
ingar.
Utanríkisráðuneytið veitir all-
ar nánari upplýsingar og lætur
umsóknareyðublöð í té, en um-
sóknir skulu hafa borizt fyrir 10.
desember 1959.
(Frá utanríkisráðuneytinu)