Morgunblaðið - 30.03.1960, Qupperneq 15

Miðvikudagur 30. marz 1960
MORGUNBLAÐIÐ
15
1
j
Síöasta
Mikill stormur hefur staðið
I kringum nýjustu kvikmynd
Sam Spiegel, Síðasta sumarið,
gert eftir samnefndu leikriti
Tennessee Williams. Kvik-
myndin er nýkomin á mark-
aðinn í Evrópu.
Menn greinir mjög á um,
hvort myndin sé vond eða góð.
Þó ber flestum saman um að
hún sé þung og aðeins fyrir
eldra fólk. Þetta sé ekki sú
tegund kvikmynda, sem for-
eldrar hvetja börn sín til að
sjá. Hvað hafa þau að gera
með að sjá móður, sem elskar
son sinn í hel? Ljótleikinn í
lífinu sé þarna afhjúpaður á
mjög gróðgerðan hátt, veik-
leiki, ófrelsi, ofurást, kynvilla
og sálsýki á mjög háu stigi.
DularfuIIur dauði og geðveiki.
Aðalþráðurinn í leikriti
Tennessee Williams sem byrj-
að var að sýna fyrir tsepu einu
ári á Broadway, og nú
hefur verið kvikmyndað, er
þessi:
Hin eiginlega kvenpersóna í
leikritinu, kvenlegur ungur
maður, er látinn þegar mynd-
in hefst. Hann hefur alizt upp
undir handarkrika móður sinn
ar. Dauða hans ber að með
dularfullum hætti, og frænka
hans, er sá hann deyja, verð-
ur skyndilega geðveik. Móð-
irin, rík ekkja, lifir í sælli
minningu um soninn. Hann
var óvenjulegur maður í henn
ar augum, skáld. Aðeins skrif-
aði hann þó eitt kvæði
á ári, sumarkvæði, er hann
orkti í ferðalögum með móður
sinni í Evrópu. Og þau tvö
voru eitt, ekki móður og son-
ur, en þó tvær sálir.
Síðasta sumarið var frænk-
an, Elizabeth Taylor, með í
ferðinni, en ekki móðirin,
Katharine Hepburn. Gróður-
plantan vildi eitt sinn reyna
að lifa upp á eigin spýtur og
fær aðra konu til að fylla
skarð móðurinnar. Hann velur
frænku sína, en hún er honum
ekki nægileg. Hún elskar hann
ekki eins og móðirin elskar
hann, aðra ást þarf hann
ekki frá konu.
Sjúkrahúsdagbók.
Þau koma heim úr ferðalag-
inu, hann í blýkistu, hún í
gæzluvarðhaldi. Þess utan
ákærir hún hinn dauða. Og
hér byrjar kjarni myndarinn-
ar. Hin syrgjandi móðir vill
láta. gera á henni heilaupp-
skurð, hún er hættulegt vitni,
og heilauppskurður mundi
koma henni í ró fyrir fullt og
allt.
En læknirinn, Montgomery
Clift, er ekki sannfærður um
sálsýki ungu stúlkunnar, ef til
vill hefur hún aðeins orðið
fyrir taugaáfalli og uppskurð-
ur ekki nauðsynlegur. Svo
hefjast rannsóknirnar. Það
sem eftir er myndarinnar er
nokkurs konar sjúkrahússdag-
bók.
Varpar glæsileikanum fyrir
borð.
Allir eru sammála um, að
leikur Katherine Hepburn sé
afbragðsgóður. Einnig eru
allir sammála um að margar
senurnar séu gullfallegar og
myndin skilji eftir viss áhrif.
L.iz Taylor Ieitar ráða
hjá taugalækni sínum,
Monty Clift.
Tvennum tungum leikur
aftur á móti um túlkun Eliza-
beth Taylor á ungu stúlkunni.
Sumum finnst hún of há-
stemd, bókstaflega sprengi
hlutverkið. Aðrir eru ekki á
sama máli. Hin sálsjúka stúlka
varpar glæsileikanum fyrir
borð, þó að sjálfsögðu henni
bregði fyrir eins og hún á að
sér að vera. Ungi maðurinn
kemur alrei fram í myndinni,
frænkan talar aðeins um hann
við taugalækninn, sem leik-
inn er af Montgomery Clift.
Kvikmyndahúsgestir eiga
erfitt með að átta sig á, að
þetta sé sá sami Monty Clift,
sem svo oft hefur sézt á tjald-
ínu. Skýringin er sú, að fyrir
nokkrum árum lenti hann í
bílsylsi og skaddaðist mikið í
andliti. Hefur hann nú byrjað
að leika í kvikmyndum á ný,
eftir að hafa gengið í gegnum
margar skurðaðgerðir í and-
liti.
4
LESBÓK BARNANNA
GRETTISSAGA
4
9) Grettir gerðist nú mikill
vexti. Eigi vissu menn gerla
afl hans, því að hann var
óglíminn.
Grettir reið nú til þings,
en týndi í ferðinni mal sín-
um. Með þeim var sá maður,
er Skeggi hét. Hann hafði og
týnt mal sínum. Ganga þeir
nú um hríð, en er minnst
varði, tekur Skeggi á rás upp
eftir móunum og grípur þar
upp malinn. Grettir spyr,
hvað hann tók upp.
„Mal minn“, segir Skeggi.
„Lát mig sjá, því að margt
er öðru líkt“, sagði Grettir.
Skeggi kvað engan mann
taka af sér það er hann ætti,
og greip öxi og hjó til Grettis.
10) En er Grettir sá þetta
þreif hann vinstri hendi öxar-
skaftið og setti þá sömu öxl
í höfuð honum. Féll hús-
karl þá dauður til jarðar.
Grettir tók malinn og kast-
ar um söðul sinn. Hann reið
síðan eftir förunautum sínum
og sagði þeim allan áskilnað
þeirra Skeggja.
Vígið var bætt fébótum, en
Grettir skyldi vera sekur og
vera utan þrjá vetur.
11) Bjóst hann nú til utan-
ferðar. Engin vildi Ásmundur
fararefni fá honum utan haf-
nesti og lítið af vaðmálum.
Grettir bað hann fá sér vopn
nokkurt.
Ásmundur svarar: „Eigi
hefur þú mér hlýðinn verið.
Veit eg og eigi, hvað þú mun-
Ir það með vopnum vinna, er
þarft er. Mun eg og þau cigi
til láta“.
Grettir svarar: „i»á þarf eigi
það að launa, sem eigi er
gert“.
Síðan skildu þeir feðgar
með litlum kærleikum. Marg-
ir báðu hann vel fara, en
fáir aftur koma.
12) Móðir hans fylgdi hon-
um á leið, og áður þau skildu,
mælti hún svo: „Eigl ertu svo
af garði gerður, frændi, sem
eg vildi, svo vel borinn mað-
ur, sem þú ert. Þykir mér
það mest á skorta, að þú
hefur ekki vopn, það er neytt
Ilún tók þá undan skikkju
sinni sverð búið. Það var all-
góður gripur. Hún mælti þá:
„Sverð þetta átti Jökull, föð-
urfaðir minn. Vil eg nú gefa
þér sverðið og njót vel“.
Grettir þakkaði henni vel
gjöfina. Siðan reið hann tfl
ftkips.
13
4 árg.
★ Ritstjóri: Kristján J. Gunnarsson ★ 30. marz 1960.
Guðmundur Guðmundsson:
Mömmu
drengur
Ég er orðinn sterkur, stór,
státinn mömmu-drengur,
sit hjá pabba og syng í kór.
senn í skiprúm gengur!
Nú er ég „báðum buxum" á,
broshýr, frjáls og glaður,
bráðum verð ég babba hjá
bezti vinnumaður.
Kýr og ær eg rek, óg ríð
rennivökrum fola.
Áðan lieyrði ég undir hlið
öskrið í honum bola.
Moldarbarði byrstur sá
boli var að róta.
Við hann sagði ég þetta f»á:
„Það er ljótt að blóta“!
Boli gegndi og heim í hús
hljóp í einum spretti —
hann varð alveg eins og mús
undir fjalaketti.
Eins og boli eða svín
aldrei skal ég breyta, —
þessu lét hún mamma mitt
mig í gær sér heita.
Aldrei skulu orðin mín
111 í reiði f júka,
aldrei tóbak eða vín
ætla ég að brúka.
Drengskap mér og dáð eg tem,
dug og þróttinn treysti,
aldrei við mig sjálfan sem,
syndin þótt mín freisti.
Sumar lífsins sólarljóð
syngur í gullinstrengnum,
vonin brosir glöð og góð
góða mömmu-drengnum!