Morgunblaðið - 02.04.1960, Page 6

6
MORCVNBLAÐIÐ
Laugardagur 2. apríl 1960
SAMFELLT rúmgott vinnu
pláss á þilfari og miklu
skjólbetra fyrir mannskap-
inn, er einn af mörgurn
kostum þessa frambyggða
fiskiskips. Gott útsýni allt
í kring úr brú og yfir spil
er lika stórmikill kostur.
Skipið verður með tveim
aðalvélum og tveim skrúf-
um og það verður hægt að
snúa þvi á punktinum. Það
verður 30 m langt. Vistar-
verur eru fyrir 15 menn.
Ný gerð fiskiskipa fuflteiknuð
>A HEFUR verið gerð fullnaðar-
teikning af alveg nýrri gerð fiski
skipa, sem miðuð eru við ís-
lenzka staðhætti, — skip, sem
sameina eiga tvo góða kosti:
Frambyggt fiskiskip og skuttog-
skip. Er það Hjálmar R. Bárðar-
son skipaskoðunarstjóri, sem
teiknað hefur skipið. Sturlaug-
ur Böðvarsson, útgerðarmaður á
Akranesi, mun sækja um leyfi til
fjárfestingaryfirvaldanna, til
þess að byggja skip samkvæmt
teikningum Hjálmars.
Hjálmar R. Bárðarson sýndi
blaðamönnum og útskýrði fyrir
þeim þessa nýju gerð fiskiskipa
í gær. Hér er um að ræða 220 til
240 brúttólesta stálskip, sagði
Hjálmar, sem ætlað er að geti
stundað línuveiðar, síldveiðar
með kraftblökk, venjulegar neta-
veiðar, reknetaveiðar og loks
togveiðar.
Margar nýjungar
Svo margar nýjungar eru í
skipinu sagði Hjálmar að of langt
mál yrði að telja það allt upp.
Veigamesta atriði mun þó talið
að í skipinu verður dæla, sem
dælt getur síld úr nót. — Stýris-
húsið og allt fyrirkomulag þar er
með a'llt öðrum hætti en tíðkast
hefur. Kvaðst Hjálmar hafa
stuðst við ábendingar manna,
sem hefðu mikla og góða reynzlu
að baki, en þeir erU Ingvar Pálma
son og Sæmundur Auðunsson.
Skipaskoðunarstjóri kvaðst
vera fylgjandi því að til að byrja
með verði leyft að byggja tvö
slík skip, því hér er um svo
mikla byltingu að ræða á sviði
fiskiskipasmíði, að fara verður
með gát.
Framtíðarsk ip
Sturlaugur Böðvarsson útgerð-
armaður, sem var á þessum blaða
mannafundi sagði, að það væri
skoðun sín að hér væri um að
ræða framtíðarskip í flota Is-
lendinga. Síldveiðar með kraft-
blökk eru staðreynd. Aðstaða til
slíkra veiða á venjulegri gerð
skipa er mjög slæm, en verður
leikur einn á þessum skipum.
Síldardælan í skipinu getur vald
ið straumhvörfum við síldveiðar
hér við suðurströndina á haust-
in, því þá eru skipin ekki leng-
ur nærri eins háð veðri og sjó.
Fnunleiðsla d
EINS og kunnugt er var vand-
ræðasumar í Noregi austan fjalla
í fyrrasumar vegna óvenjulegra
og háskasamlegra þurrka. Urðu
bændur að farga gripum í haust
eð var langt umfram venju og
grípa til heykaupa í stórum stíl.
Alls er nú búið að flytja til
sveitanna austan fjalla um 30
þús. smálestir af heyi sem allt
hefir komið norðan að. Heysala
frá Þrændalögum suður á bóginn
er ekkert nýmæli, hvergi í Noregi
eru tún yfirleitt jafngóð eins og
þar og töðuframleiðsla mikil.
Hitt er nýrra, að í Norður-Noregi
jafnvel norður í Tromsfylki er
túnrækt og töðuframleiðsla orð-
in svo mikil að þaðan voru nú
fluttir heilir skipsfarmar af heyi.
Er það athyglisvert og nokkur
lærdómur fyrir ísl.. bændur
hversu vel er sótt fram á norð-
urslóðum í Noregi með allskon-
ar ræktun, og það í sveitum, sem
liggja miklu norðar en norður-
sveitir lands vors. Hið stórmerk-
asta í sambandi við garðyrkju
skólann, sem stofnaður var í
Norður-Noregi 1954 og sem þeg-
ar er orðinn miðstöð og hin mesta
Það var fyrir tilviljun eina að
við Hjálmar fórum að hugsa um
þetta vandamál i sameiningu.
Hittumst í flugvél og þá sagði ég
honum að ég hefði mikinn áhuga
á að láta smíða svona skip, en
líkaði ekki teikningar, sem mér
'hefðu borizt frá Ameríku. Sagði
Hjálmar mér þá að hann væri
langt kominn með að gera teikn-
ingar að samskonar skipi. — Nú
mun ég sækja um leyfi til þess
að láta byggja svona skip, sagði
Sturlaugur Böðvarsson.
norðursldðum
lyftistöng garðyrkju norður þar.
— En það er önnur saga, sem þörf
væri að segja betur og meir.
A.G.E.
Soffía
Þorkelsdóttir
F. 13. maí 1891 — D. 20 .jan. 1960
Söngvarinn góði, sólskríkjan í runni,
seiddi þinn hug á mjúkra tóna bárum,
í draumum þínum, sælum eða sárum,
sveifstu og fannst hið bezta í
tilverunni.
Brestur nú orð — að blessa þína
minning
Þau bila þá er mikið liggur við.
En ég er rík að eiga þennan vinning.
Orð, handtak, bros þitt — og fimmtíu
ára kynning!
Y1 stafar þaðan, yndi og hugarfrið,
á ævileið þó syrta muni og fenna
glatt þessi log við götu mína brenna.
Útsýn þú þráðir, undur ljóðs og tóna
átti þinn hug, því fagra vildir þjóna,
bar þess vitni blómareitur þinn.
Blómvang þér opni nýji dagurinn.
Anna Vigfúsdóttir,
frá Brúnum.

Gott skap
„MER líður vel, en ekki af því að mér hlýnar. Mér
hlýnar, af því að mér líður vel,“ sagði Spinoza. Mjög
viturlega sagt. Það er óumdeilanlegt, að gott skap
hefir mikil áhrif á heilsufar manna, og hugarfarið
ræður miklu um líkamlega líðan.
Bernard Shaw var vanur að segja. að sýklar væru
ekki orsök sjúkdóma, þeir væru s’úkdómseinkenni.
Það er mjög mikið satt í þessari mótsögn. Þegar
farsóttir geisa,, eru sýklar alls staðar Samt eru þeir
margir, sem ekki sýkjast. Hvers vegna?
Af því að sumir höfðu mótstöðuafl til að standast
sjúkdóminn, en aðrir höfðu það ekki. Að sjálfsögðu
er mótstöðuaflið háð heilsufari mannsins í heild.
Lifnaðarhættir skipta miklu máli. Maður, sem hefir
gott fæði og góð klæði, stendur betur að vígi.
En andlegur styrkur manna skiptir einnig mjög
miklu máli. í borgum nútímans hafa margir karlar
og konur mikla ástæðu til að óttast um eðlilega starf-
semi líffæra sinna. Þau verða fyrir ótal áföllum, sem
reyna mjög á þol þeirra.
Við komumst svo að orði: „Hann þrælar sér út;
hann gengur of nærri sér.“ Orðalagið eitt er við-
vörun. Það er ekki umhverfið, sem þrælar manni út.
Maðurinn gerir það sjálfur. Sýklafræðingar hafa
sannað, að frumurnar í líkama okkar eru hæfari til
að verjast sýkingu, ef eitlarnir starfa eðlilega.
Starfsemi þeirra er mjög háð því, hvernig okkur
líður andlega.
Gott skap er oft bezta meðalið. Þegar farsótt geis-
ar, er maður, sem er í andlegu jafnvægi, að sjálfsögðu
ekki ónæmur fyrir veikinni, en verður síður mót-
tækilegur fyrir hana. Sumir segja, að neyzla áfengis
geti verið nokkur vöm. Það getur verið rétt, af því
að hæfilega lítið magn af áfengum drykk eykur á
vellíðan manna.
Við erilm ekki aðeins skyldugir t'l að vera í góðu
skapi vegna annarra, okkur ber einn’g skylda til þess
vegna okkar sjálfra. Sífellt þunglyndi er eins konar
sjálfsmorð. Það vinnur ekki eins fliótt á manni og
skammbyssa eða eitur; en það getur exígu síður ver-
ið banvænt. Oft hefi ég horft á kaupsýslumenn eða
stjórnmálamenn, sem ekki lifðu það af að sjá fram-
tíðaráform sín hrynja til grunna ,og konur sem ekki
gátu horfzt í augu við vonbrigði í ástum.
Úr hverju dó þetta fólk? Það dó, af því að hvaða
sjúkdómur sem var gat fellt það að velli, þar sem
þunglyndið veikti mótstöðuaflið. Læknar vita, að
upphaflegar orsakir krabbameins geta verið áhyggjur
og kvíði. Banamein þeirra sjúklinga var, að andinn
brást holdinu. Það væru ýkjur að segja að menn deyi
aðeins, ef þeir sætta sig við dauðann, en það er rétt,
að lífslöngun lengir lífið. Þess vegna ætla ég á þess-
um napra morgni að gera mitt bezta til að láta mér
líða vel, svo að mér hlýni.
I
skrifar úr
dqgiegq Ufinu
]
ar póstþjónustu, en af ein-
• Pósthús í Klepps-
holti
3. H. hefur sent Velvakanda
eftirfarandi pistil:
Það hefur oft verið rætt og
ritað um þörf á póstafgreiðsl-
um í úthverfum borgarinnar,
þar sem tekið væri við öllum
tegundum póstsendinga og
önnur afgreiðsla ætti sér stað,
eins og t. d. afhending ábyrgð
arbréfa og annarra sendinga.
Nú hefur póststjórnin reynt
að bæta úr þessu, og á sl. ári
var opnað pósthús að Lang-
holtsveg 62 og valinkunnur
póstmaður veitir þessu nýja
útibúi forstöðu.
Þessi þjónusta við borgar-
ana var vel þegin af mörgum,
sem hverfi þessi byggja, og
ber að þakka póststjórninni
fyrir þessa viðleitni til bættr-
hverjum undarlegum á-
stæðum virðast " íbúar
hverfa þessara enn þá
ekki hafa áttað sig á þess-
ari nýbreytni, því vitað er að
margir þeirra leggja enn þá
leið sina til aðalpósthússins
í miðbænum, þótt þeir aðeins
þurfi að póstleggja almennt
bréf.
Að vísu finnst mörgum stað
setning pósthússins á Lang-
holtsvegi ekki sem hentugust
og sennilegt er, að ef því hefði
verið valinn staður t. d. nyrzt
í Álfheimum upp undir Lang
holtsvegi, hefði orðið meira
gagn að því fyrir hverfin þar
inn frá, því mörg stórhýsi eru
nú þegar risin í heimunum“.
• Póststimpillinn
villandi
Ekki er úr vegi að minnast
á það, í sambandi við póst-
stimpil þann, sem þetta nýja
hverfispósthús notar á bréf,
að hann ber nafnið „Lang-
holt“. Ókunnugir gætu haldið
að það væri bæjarnafn ein-
hvers staðar úti á landsbyggð-
inni, en ekki staðarnafn póst-
húss 1 útjaðri Reykjavíkur,
því þó hverfi þetta hafi ein-
hvern tíma verið nefnt Lang-
holtshverfi, þá finnst mér það
ekki viðeigandi að hafa það
á póststimpli sem notaður er
í Reykjavík „Langholt". Þetta
getur skipt máli fyrir marga.
Ps. Velvakandi fletti upp á
bæjartali í símaskránni og
fann þrjú Langholt, tvo bæi
með þessu nafni í Hraungerð-
ishreppi í Árnessýslu og einn
í Leiðvallahreppi í Vestur-
Skaftafellssýslu. í Hruna-
mannahreppi eru auk þess
Langholtskot og Langholts-
partur. >ó ekki hafi fleiri
bæir með þessu nafni síma á
landinu, er auðvitað ekki loku
fyrir það skotið að þeir geti
verið fleiri.
• Skólausar
í kirkjuna
Háu, mjóu hælarnir, sem
nú eru í tízku og Velvakandi
hefur áður minnzt á í þess-
umdálkum, skapa víðar vanda
mál en hér.
í Reutersfregn segir að klerk
einn í Nottingham í Englandi
hafi nýlega sent út tilkynn-
ingu, þar sem hann biður kon-
ur í sókninni um að koma
ekki á háu, mjóu hælunum í
kirkjuna. Þær konur, sem
komi á slíkum skóm, biður
anddyri og ganga inn í sokka-
leistunum.
Ástæðan fyrir því að klerk-
ur er búinn að segja mjóu
hælunum stríð á hendur er sú,
að bráðlega á að leggja tepppi
inn á milli bekkjanna á kirkju
gólfinu „og það væri hræði-
legt ef nýja teppið yrði eyði-
lagt áður en þessir stórhættu-
legu öklabrjótar fara úr
tízku“, skrifar sr. A. C.
Shrimpton í kirkjublaðið.