Morgunblaðið - 23.04.1960, Blaðsíða 17

liáugardagUr 23. apríl 1960
Mo n n iiis n t aðið
17
Jóriaug Guðrún Guðnadótfir
♦*
BBIDCE
♦ *
Minning
í DAG verður jarðsett frá Lauf-
áskirkju, Höfðahverfi, Jórlaug
Guðlaug Guðnadóttir, húsfreyja
á Lómatjörn í Grýtubakkahreppi.
Jórlaug var fædd í Reykja-
vík 9. maí 1910 dóttir Sigríðar
Guðmundsdóttur og fyrri manns
íhennar Guðna Eyjólfssonar, en
Ihann lézt er Jórlaug var á fyrsta
ári.
Tvö eldri systkini Jórlaugar
létust bæði í barnæsku.
Jórlaug heitin ólst að mestu
upp hér í Reykjavík en var um
eins árs skeið í Kanada en þar
lézt faðir hennar.
Síðan fluttisf Jórlaug með
Sigríði móður sinni aftur heim
til íslands þótt ekki væri eins
greitt um samgöngur þá og nú er,
og er Sigríður giftist aftur bjó
Ihún á Norðfirði í 6 ár, en flutt-
ist svo enn til Reykjavíkur árið
1922 og hér ólst Jórlaug upp og
vann ætíð við verzlunarstörf,
fyrst í Braunsverzlun, er síðar
varð verzlun Ragnars H. Blön-
dals hf, en síðar stofnaði hún og
rak, ásamt öðrum verzlunina
Gimli hf., þar til hún giftist árið
1947 eftirlifandi manni sínum
Sverri Guðmundssyni, bónda á
Lómatjörn í Grýtubakkahreppi.
Þar bjó hún sér og manni sín-
um gott heimili á föðurleifð hans
og var þar ætíð gott og vinsam-
legt að koma, eins og allir þeir
mörgu gestir, sem þar bar að
garði, geta bezt vitnað um.
Þau hjónin eignuðust 3 mann-
vænlegar dætur, sem enn eru
allar á unga aldri, sú yngsta 7
ára, en sú elzta tæplega 12 ára.
Á heimili þeirra hjónanna hef-
ur einnig verið frá upphafi móðir
Sverris sem nú er orðin 84 ára,
en fyrstu árin eftir að Jórlaug
fluttist að Lómatjörn var þar
einnig á heimilinu faðir Sverris,
eða þar til hann lézt árið 1949.
Okkur vinum og vandamönn-
um Jórlaugar heitinnar er ljóst,
að Lómatjarnarheimilið hefur
orðið fyrir svo miklu áfalli, að
aldrei verður það bætt að fullu,
iþví að söknuð og tapaða móður-
umhyggju litlu telpnanna er
erfitt að bæta upp, og eiginmanni
og öðru heimilisfólki er einnig
þungur harmur kveðinn við
missi góðrar og myndarlegrar
húsmóður á bezta aldursskeiði.
Þá er og ekki að gleyma þeim
harmi, sem aldurhnigin móðir
Jórlaugar hefur nú orðið fyrir
við íráfall sinnar ástkæru dótt-
ur, er hún dvaldist ætíð hjá á
hverju sumri eftir, að hún flutt-
ist að Lómatjörn. Og nú hafði
hún í huga að fara til hennar
mun fyrr en venjulega til að
samfagna henni og fjölskyld-
urrni, með fimmtugsafmælið þann
9 maí n.k.
En mörg förin fer öðruvísi en
ætlað er þó farin sé og verður
það enn sannmæli hér.
Jórlaug andaðist í Landakots-
spítala á föstudaginn langa þann
15. þ.m. eftir stutta en erfiða
sjúkdómslegu.
Ég vil að lokum færa mína
hinztu kveðju til Jórlaugar, miAn
ar ágætu mágkonu og harma að
vísu, að mér skuli ekki vera kleift
að fylgja þér til hinstu hvílu nú
í dag, en kveðjan við dánarbeð
þinn verður að nægja, enda sýndi
hún mér enn einu sinni þitt
mikla þrek og viljastyrk við hinn
óumf'ýjanlega endi okkar allra.
Þá færi ég og allir okkar vinir
og vandamenn, okkar dýpstu
samúðarkveðjur til eiginmanns-
ins og litlu dætranna, en öll geym
um við í huga okkar minningu
um hina góðu látnu konu og
biðjum henni góðrar heimferðar
í fyrirheitna landið.
Guðjón Hólm
— ★ —
JÓRLAUG á Lómatjörn er dáin.
Hún andaðist á föstudaginn
langa, eftir stutta legu.Hér verða
ekki sögð æviatriði hennar.
Það gerir annar. Þó skal þess
getið, að hún missti föður sinn
ársgömul, og ólst upp hjá móður
sinni, og var með henni, unz hún
giftist. Þegar eftir fermingu fór
hún í búð, og stofnaði loks eigin
verzlun með stallsystrum sínum.
En 1947 urðu þáttaskipti í lífi
Jórlaugar. Hún giftist þá Sverri
Guðmundssyni, bónda á Lóma-
tjörn í Grýtubakkahreppi, og
flutti norður þangað. Rak Sverr-
ir þar umfangsmikinn búskap,
með móður sinni, sem tekin var
að eldast.
Lómatjarnarheimilið var róm-
að fyrir dugnað, snyrtimensku og
rausn. Það var því ekki vanda-
laust hlutverk, er beið hinnar
verðandi húsfreyju, sem aldrei
hafði kynnzt sveitarbúskap að
setjast í sæti tengdamóður sinn-
ar, sem átti sinn ‘stóra hluta af
því, að gera garðinn svo rómað-
an. En hún var ákveðin í því að
viðhaldk þeim orðrómi. Og þeg-
ar á fyrsta búskaparári hennar
fór að berast orð af dugn-
aði hennar, en alúð hennar
og ljúft viðmót, við hvern sem í
hlut átti, laðaði menn að henni
og heimili hennar, og eftir 13
ára búskap var heimili hennar
þekkt sem eitt hið glæsilegasta
í sinni sveit, bæði að ytra bún-
aði og innri heimilisbrag, og þótti
öllum gott þangað að koma, og
þar að dveljast. En skilningur
hennar á aðstöðu hinnar öldruðu
tengdamóður, sem lét nú af hús-
móðursstörfum, var svo næmur
og aðferð hennar svo mild, að
þegar í upphafi myndaðist vin-
átta milli þeirra, sem varð brátt
að innilegum kærleika.
Frú Jórlaug var ein þeirra
kvenna, sem hvarvetna vekja
eftirtekt, án þess að vera sér þess
meðvitandi. Hinn broshýri, góð-
legi svipur, hið bjarta yfiabragð
hennar fór ekki framhjá neinum,
þó var hún tilfinningarík, alvöru
kona, sem fann til með öllum sem
bgát áttu. Man ég oft eftir tár-
votum augum hennar í litlu
kirkjunni heima af innilegri
samhryggð með syrgjendum, þótt
hún þekkti þá lítið eða ekkert.
Hún var trúhneigð og kirkju-
rækin, og var ljúft að tala um
andleg mál einkum eilífðarmálin,
þar var hún sannfærð. Hún kveið
því ekki að deyja, en hún fann
til með börnunum, sem ung
misstu móður sína og móðurinni
að yfirgefa þau. Mun hún þá ekki
hafa hugsað til þriggja litlu
dætranna sinna, og mannsins
síns, í þeim sporum? Og þetta
varð þeirra hlutskipti.
Það er mikil breyting að koma
úr höfuðborginni, úr margmenn-
inu, frá gjörólíkum störfum, á
fámennt sveitarheimili, frá
kunnu umhverfi í ókunnugt, frá
vinum til fárra kunnugra, og enn
færri vina, engra ættingja. Það
er raunar fórn, og fyrsta fórnin,
sem færð er ástvininum. En frú
Jórlaug iðraðist aldrei eftir
henni. Hún gerðist fljótt heima-
elsk á nýja heimilinu. Hin
greinda kona var fljót að sam-
rýmast sveitarfólkinu og hugsun-
argangi þess, fljót að setja sig
inn í sveitarstörfin, og flutti jafn
framt með sér góð áhrif á mörg-
um sviðum. Sem móðir var hún
frábær, og skildi þar hlutverk
sitt til hlýtar, og rækti það, svo
að hún auðgaði líf dætra sinna
og manns, að fegurð og hamingju.
Hún vissi og fann, að það var
gjöf Guðs til hennar, og allt ann-
að var fánýt umgjörð um þetta
eina, sem var henni allt.
Nú samhryggist ég ykkur inni
lega við hið sviplega fráfall þess-
arar elskulegu, mikilhæfu eigin-
konu, móður, dóttur og tengda-
dóttur. Ég bið Guð að styrkja
ykkur í þessari þungu sorg. Það
er sagt að munaðarleysingjum
falli alltaf eitthvað til. Mun ekki
móðurelskan vera þar að verki,
þótt augu okkar ekki skynji það
hér? Ég trúi því og veit, að svo
verður það hér.
Við hjónin þökkum þér Jórlaug
fyrir einlæga vináttu í 13 ár. Hún
var okkur mikils virði.
í dag hverfur hugur okkar
norður í Laufás. Við sjáum hóp-
inn fylga henni í og úr kirkjunni
kæru. Við þekkjum hvert andlit.
Hópurinn staðnæmist við gröf-
ina. Það grúfir djúp sorg yfir
öllum, loining gagntekur hverja
sál, þögnin hvílir yfir, er bæn
stígur upp til himneska föður-
ins um blessun henni til handa
og blessun og styrk, ykkur öll-
um ástvinunum. Sú bæn er sterk
og verður heyrð.
Þorv. G. Þormar.

f dag hefst á ítalíu Olympíumót í bridge. — Myndin.
hér að ofan er af íslenzku þátttakendunum en þeir eru, stand-
andi frá vinstri: Ásmundur Pálsson, Kristinn Bergþórsson,
Hjalti Elíasson. — Sitjandi frá vinstri: Lárus Karisson, Eirík-
ur Baldvinsson (fararstjóri), Einar Þorfinnsson og Gunnar
Guðmundsson.
Ólympíumótið á
Ítalíu hefst í dag
í DAG hefst í Torina á Ítalíu
stærsta og umfangsmesta bridge-
keppni, sem fram hefur farið til
þess, hin svonefnda Olympíu-
keppni. Keppninni, sem mun
ljúka 5. maí er að venju skipt í
2 flokka þ. e. opni flokkurinn og
kvennaflokkurinn.
í opna flokknum munu keppa
32 sveitir frá 28 löndum og eru
löndin þessi: Argentína, Belgía,
Brazilía, Kanada, Chile, Dan-
Niels Adolf Guðmundsson
Minning
F. 21. maí 1937 — D. 25. marz 1960
★
ENGINN veit hvað átt hefur,
fyrr en misst hefur. Þessi orð
flugu í huga minn, er mér var
færð hin sorglega fregn, að Níels
A. Guðmundsson, einn minna
allra beztu vina, hefði svona
skyndilega verið burtu k^llaður
frá jarðnesku lífi.
Níels var fæddur 23. maí 1937
að Instu-Tungu í Tálknafirði,
því aðeins 23. ára gamall. For-
eldrar hans Kristín Magnúsdótt-
ir og Guðmundur Guðmundsson,
ásamt stórum systkinahóp, unn-
usta hans Hallbera Ágústsdótt-
ir og tengdaforeldrar, Bræðra-
borg í Grindavík — svo og aðrir
ættingjar og vinir um land allt,
syrgja nú mjög hinn unga, trausta
gjörfulega dreng, sem nú hefur
með svo svipulegum hætti lokið
sínum lífsdögum við skyldustarf
á hafinu.
Við Níels vorum óvenju vel
samrýmdir í leik og í raun. —
Nokkrum sinnum, er við vorum
strákar að leik heima í Tálkna-
firði — kastaði þó tólfunum eins
og gerist hjá strákum á þeim
aldri. Við höfðum nú oft síðan
minnst á þau atvik, sem hjálp
uðu til að samrýma okkur meir
og meir. Tveir vinir gátu vart
orðið nálægari hvor öðrum en
við Nilli vorum.
Með sárum trega og djúpri
hluttekningu vótta ég samúð
mína hinni elskulegu unnustu
hans og litlu dóttur þeirra, sem
enn hefur ekki lokið sínu fyrsta
æviári.
Mig óraði ekki fyrir því, vinur
minn, að það væri í hinzta sinn
er ég sæi þig, er þið lögðuð afla
ykkar á land hér í Sandgerði
fyrir skömmu, því að sjávarguð-
inn hafði lokað dyrum hafnar
ykkar um stundarsakir.
Ég kveð þig nú, vinur minn
hinztu kveðju og veit að við
fylgjumst enn, þótt þú lifir öðru
lífi en áður:
Þín ljúfa minning, látni vinur
kæri,
er leiðir skilja, björt sál í mér
skín.
Sem bróðir, þér ég beztu þakkir
færi,
frá bernsku okkar man ég gæði
þín.
Við áttum saman yndi lífs og
gleði,
á æskudögum létt var þá um
spor.
Þú ungur hvílir hér á hinzta
beði,
en himinn Guðs þér færir eilíft
vor.
Þú sóttir djarfur hafs á víða
vegu,
með vor í hug og dáð í hreinni
sál.
Er hverfur sjónum, kynnin elsku-
legu,
í klökkvu hjarta vekur bænar'
mál.
Þig lífsins Guð á landi dýrðar-
björtu,
nú leiði vinur nýjan þroskastig.
Hans elska styrki ástvinanna
hjörtu,
sem eftir lifa hér og syrgja þig.
Við vitum öll, þú lifir ljúfi vinur.
Að lokum hér, þá æfistundin dvín
og lífsins mikla huliðs tjaldið
hrynur,
í himin Guðs við svífum frjáls
til þín.
E. Þ.
mörk, England, Finnland, Egypta
land, Frakkland, Holland, Ind-
land, Indonesía, írland, ísland,
Ítalía, Líbanon, Marokko, Filipps
eyjar, Pólland, Sviss, Spánn, Sví-
þjóð 2 sveitir), S-Afríka, Þýzka-
land, Bandaríkin (4 sveitir),
Venuzúela og Austurríki.
Ákveðið er, að opna flokknum
verði skipt í 8 riðla og munu
þátttakendur í hverjum riðli
spila saman 40 spila leiki.
Tvær efstu sveitirnar úr hverj-
um riðli munu síðan keppa til
úrslita og verða þá 60 spilaleikir.
Erfitt er að geta sér til um
væntanlega sigurvegara, en af
Evrópu-þjóðunum verður að
ætla, að ítalska sveitin, sem sigr-
að hefur í heimsmeistarakeppn-
inni þrisvar í röð, xiái langt. Einn
ig má reikna með að England og
Frakkland komist langt. Allar
bandarísku sveitirnar eru sterk-
ar og má einnig reikna með að
einhver þeirra komist í úrslit. .
15 lönd senda sveitir til keppni
í kvennaflokki og eru þau þessi:
Argentína, Ástralía, Belgía, Eng-
land, Egyptaland, Frakkland,
Holland, írland, Ítalía, Sviss,
S-Afríka, Þýzkaland, Bandarík-
in, Austurríki og Danmörk.
í kvennaflokki verður ekki
skipt í riðla og munu því sveit-
irnar allar keppa innbyrðis.
Bikarkeppni Bridgesambands
íslands er nýlokið og bar sveit
Einars Þorfinnssonar sigur úr
býtum. Til úrslita spiluðu sveitir
Einars og Halls Símonarsonar og
sigraði sveit Einars með miklum
mun eða 146 stigum á móti 54
stigum. Auk Einars eru í sveit-
inni Gunnar Guðmundsson, Lár-
us Karlsson, Kristinn Bergþórs-
son og Örn Guðmundsson.
íslandsmótið mun að þessu
sinni fara fram á Siglufirði og
hefjast 20. maí nk. Að venju mun
fara fram auk sveitakeppninnar
tvímenningskeppni og verða spil-
aðar þrjár umferðir. Þátttökutil-
kynningar skulu sendar til Júli-
usar Guðmundssonar og verða að
hafa borizt fyrir 5. maí nk. Sveit
Stefáns J. Guðjohnsen er núver-
andi fslandsmeistari.
<J$ilreióaateó ZJalanda
við Kalkofnsveg * Simi 18911
Miðstöð alira fúlksflutninfia