Morgunblaðið - 08.05.1960, Síða 20

23
MORGVNBLAÐIÐ
Sunnudagur 8. mai 1960
*Shipbrotó
menn
4
EFTIR W. W. JACOBS
— Ég skyldi gefa honum fimm
ár, ef ég gæti, sagði Knight ákaf
ur, — en því miður bíður tím-
inn ekki eftir okkur. — Klukkan
er nú tuttugu mínútur yfir, en
klukkan hálf kemur Hawker.
— Hvaða herramaður er það?
spurði Carstairs.
— Fasteignasalinn, auðvitað.
Ég vildi ekki láta ykkur vera að
gera tvær ferðir fyrir svona smá
muni, svo að ég sendi honum
skeyti að koma hingað.
— Jack hefur hugsun á öllu,
sagði Peplow og sneri sér að
Carstairs.
— Hafði hann líka hugsun á
trúlofuninni þinni? sagði Pope,
um leið og hann reis upp snögg-
lega og sneri sér að Peplow. —
Ég á við, gat hann komið henni
þannig fyrir, að hann hagnaðist
eitthvað á henni sjálfur?
— Ekki að tala um, sagði Pep-
low og roðnaði. — Þar er aðeins
um að ræða gagnkvæma virð-
ingu. Auk þess erum við bara
ekki trúlofuð, þó að við getum
kannske orðið það seinna. í bili
hef ég aðeins vonina. Það er....
— Vertu ekki að reka neina
hnúta á þig, Fred, sagði Knight.
— Hann er ekki pabbi þinn, og
þú finnur víst nóga aðra, sem þú
þarft að gefa skýringar. Gott að
spara þær þangað til. Þetta er
ekki annað en súr vínber í aug-
um Popes. Einasta skiptið, sem
ung stúlka hefur brosað til hans
var einu sinni þegar hann steig
á bananabörk. Jæja, erum við
tilbúnir, Carstairs?
— Þeir voru rúmar fimm mín-
útur í bílnum að hliðinu að nýja
húsinu, en þar beið þeirra mað-
ur með bláa vinnusvuntu, sem
bar hönd að húfunni, er þeir
komu, og fylgdi þeim svo gang-
andi upp eftir heimreiðinni. —
Þetta var krókóttur stígur og
þegar svo húsið allt í einu kom
í ljós, gat Carstairs ekki á sér
setið, og rak upp ofurlítið óp.
— Já, það er töfrandi, sagði
Knight ánægður. — Láttu hann
ekki vera svona hrifinn á svip-
inn, Pope, því að Hawker er ekki
lambið að leika sér við.
Hawker reyndist vera snaggara
legur maður með harðan hatt og
sinnepsgular öklahlífar, og kom
nú í ljós, er bíllinn nam staðar.
Vingjarnlegur maður en þó með
eitthvað það í svip sínum, sem
setti alla hæfileika Popes í
varnarstellingu.
— Það er svei mér ekki verra,
að Carstairs hefur þig til að gæta
sín, sagði Knight, um leið og þeir
stigu út.
Pope glotti og reyndi árangurs
laust að losa sig við arminn, sem
hafði krækt sig í arm hans. Hann
gekk meira að segja svo langt að
kalla eiganda armsins nöðru, en
Knight, sem nú var að kynna
herra Hawker, lét það sem vind
um eyrun þjóta.
Þetta var yndislegt hús, og ráðs
manni sínum til mestu hrelling-
ar, lét Carstairs ótilkvaddur þá
skoðun í ljós. Þegar svo var kom
ið, tók Pope það fangaráð að
benda á veðraðar múrsteinana,
einnig það, að blýþakið var göt-
ugt á einum kvistinum.
— Já, þetta er svo sem mjög
snoturt, sagði hann. — Ég man
eftir, hvað ég varð einu sinni hrif
inn af kastalarústum norður í
Skotlandi.
— Ja, ef þér hafið verið að
hugsa um að kaupa rústir, sagði
Hawker, — get ég víst því mið-
ur lítið fyrir yður gert. Húsið
er í prýðilegasta standi.
— Nokkrir draugar? spurði
Pope.
Hawker hikaði þar eð hann
hafði enga hugmynd um afstöðu
væntanlegs kaupanda til drauga
— þar er smekkurinn svo mis-
jafn.
— Það er eiginlega helzt til
vistlegt fyrir drauga. Hafið þér
gaman af draugum? Trúið þér á
þá?
— Því fer fjarri, svaraði Pope
með fyrirlitningu.
— Nei, hér er enginn draug-
ur, sagði Hawker og flýtti sér. —
Eigum við ekki að skoða það að
innan, meðan birtan er góð?
Hann gekk nú inn á undan hin
um og lét fallega eikarþiljaða
forsalinn tala fyrir sér sjálfan.
Þarna var og stór arinn með
snarkandi eldi í.
— Ég býst við, að hér gæti
orðið vistlegt, sagði Hawker.
Pope sneri baki við arineldin-
um og brosti vingjarnlega, en þá
kom hann auga á ofurlítið glott,
sem fór millí þeirra Knights og
Peplows.
— Fannst Þér það ekki líka?
sagði hann við Knight.
— Já, og finnst enn, leiðrétti
ungi maðurinn í undrunartón. —
En hugsaðu þér bara þennan for-
sal fullan af húsgögnum, minn
góði Pope. Gamlar kistur, gamlir
stólar — þó ekki of gamlir ál
þess að vera þægilegir. Persnesk
ar ábreiður, vín, vindlar!
— Og dragsúgur, skaut Pope
inn í.
— Hreint loft, sagði Knight. —
Komdu, hér er nóg að sjá. Og svo
auk hússins sjálfs eru hér útihús
og svo tjörnin/
Þeir gengu nú um allt húsið og
Knight fyllti hvert herbergi jafn
harðan af úrvals húsgögnum, um
leið og á það var litið. Þriggja
herbergja röð með stórkostlegu
útsýni átti að vera handa Pope.
Hann lagði áherzlu á það, að í
stærstu stofunni væri arinn, þar
sem hægt væri að steikja heilt
naut.
—■ Já, þetta er gott hús, sagði
Carstairs við hann, er þeir fylgd-
ust að út úr húsinu. Ég hef dáðzt
að því í huga mínum, og ef þú
vilt gefa mér æruorð þitt upp á
að heimsækja mig aldrei, þegar
ég er fluttur í það, eða hrella mig
með hjúskaparmálum þínum,
gæti mér vel dottið í hug að
kaupa það.
— Ég skal lofa að koma aldrei
óbððinn, sagði ungi maðurinn
með virðuleik.
— Ég ér hræddur um, að það
dugi ekki til, sagði Carstairs. —
Þú verður að lofa að koma held-
ur ekki, þó þú sért boðinn.
Andlit unga mannsins slappað-
is.t — Þú ert góður náungi,
Carstairs, sagði hann með við-
kvæmni. — En hefur of gaman af
að bulla, og vitanlega getum við
ekki allir verið fullkomnir. Og
Pope virðist heldur ekki alveg
frí af mannlegum tilfinningum
gagnvart mér. Hann sagði um
daginn, að hann vildi að hann
hefði verið faðir minn.
Það var orðið kalt í lofti og
farið að bregða birtu, þegar þeir
komu út úr húsinu aftur. Jörðin
var rök og tjörnin marglofaða
var kuldaleg og óaðlaðandi. Þó
að þeir Hawker og Knight bentu
þeim félögum á fegurð vatnsflat-
arins, hafði það ekki önnur áhrif
en að fá Pope til að skjálfa.
— Æ, þetta er allt saman
heldur kuldalegt, sagði hann. —
Við skulum flýta okkur til baka
og fá okkur te. Við frjósum áreið
anlega á bakaleiðinni til borgar-
innar.
Hann sneri við og gekk á und
an hinum að bílnum, en dyra-
vörðurinn, sem hafði verið á
stjákli kring um hópinn, bar
höndina upp að húfunni til
Carstairs og bað um leyfi til þess
að segja honum nokkur æviatriði
bezta hússvarðarins, sem hann
þekkti. Þetta var vitanlega
skemmtilegt efni, en dróst svo
á langinn, að hinir, hjá bílnum
tóku að missa þolinmæðina og
láta það. í Ijós. Carstairs kvaddi
því dyravörðinn og gekk til
hinna.
— Vill hann fá stöðuna?
spurði Knight, þegar Carstairs
settist hjá honum.
Carstairs kinkaði kolli.
— Og hvað sagðirðu honum?
— Ég sagði auðviað já. Mann-
greyið hefur verið með lífið í lúk
unum í níu mánuði. Er búinn að
vera hér í sautján ár. Að hverju
ertu að hlæja?
— Engu, þetta var ekki hlát-
ur, heldur aðeins velþóknunar-
bros yfir því, að þú skulir hafa
ákvarðað að kaupa húsið.
— Já, því aðeins að samkomu-
lag verði, sagði Carstairs. — En
það er verk Popes. Pope versus
Hawker. Þetta var alveg satt
hjá þér, Knight, húsið er prýði-
legt, og ég er feginn að hafa skoð
að það.
— Það hefðu ekki margir gert
í þínum sporum að viðurkenna
sína eigin villu, sagði Knight al-
varlega. Fred!
— Halló, svaraði Peplow.
— Hann er búinn að bíta á!
Peplow hrökk við en sneri sér
síðan að Carstairs, eins og til að
afsaka þennan ruddaskap félaga
síns.
— Það er allt í lagi, sagði
Knight. — Þú þarft ekki að setja
upp neinn heilagsandasvip. —
Mundu, hvað þú sagðir um hann
í gærkveldi.
— E-é-eg .. stamaði Peplow.
— Ég fullvissa yður, herra Carsta
irs....
— Svona er hann alltaf, sagði
Knight rólega — lætur mig heyja
orrusturnar fyrir sig og reynir
svo að gerast liðhlaupi. Til allr
ar guðslukku hef ég siðferðis-
styrk, sem nægir okkur báðum.
Jæja, nú er að fá teið til að lífga
Pope við. Heitt og sterkt með
tveim sykurmolum.
Pope hlassaðist niður í hæg-
indastólinn með ánægju-and-
varpi og teygði hendurnar að ar-
ineldinum. Teið kom á borðið,
Skáldið ocf mamma litla
1) Já, þau eru oft dálítið eirðarlaus 2) ... .en ég get sagt það um hann 3) ... .hann er alltaf stilltur, eins
á þessum aldri, blessuð börnin.... Alla minn, að.... og engill — nema þá í sjálfsvörn!
I Þessi segulbandsspóla hreinsar | bandi við þitt brask, I Láttu mig fá spóluna Þré Plitz,
■ þingmanninn af allri sök í sam- iFinnur. I & bér er saor'*!
I
en hann harðneitaði að hreyfa
sig, heldur drakk hann hvem
bollann af öðrum, þar sem hann
sat, og varð brátt mjúkur á mann
inn og vingjarnlegur. Hann gekk
svo langt að taka þátt í lofgerð-
arkórnum um húsið, og bar það
saman við önnur, 2x3 þumlunga
stór, sem hann hafði séð í auglýs
ingum. Og þegar Knight fór að
mana hann, lýsti hann því yfir,
að hann væri reiðubúinn til hólm
göngunnar við Hawker, hvaða
dag, sem þeir vildu til nefna.
— Ef þú bara ræður því til
lykta, er mér fjandans sama,
hvor vinnur, sagði Knight. —
Carstairs á skít-nóga peninga, —
Ertu búinn, Fred? bætti hann við
og sendi Peplow íbyggið augna-
ÍPlItvarpiö
Sunnudagur 8. maí.
8,30 Fjörleg músík í morgunsárið.
9.00 Fréttir. — 9.10 Vikan framundan.
9.25 Morguntónleikar. (10.10 Veðurfr.).
a) Messa Marcellusar páfa II. eft-
ir Palestrina (Pro Musica kór-
inn í Vín syngur; Grossmann
stjórnar). v
b) Concerto grosso 1 a-moll eftir
Hándel #(Hljómsveit Boyds Neel
leikur).’
c) Forleikur og Dans lærisvein-
anna úr „Meistarasöngvurunum
eftir Wagner (Fílharmoníusv.
Vínarborgar leikur; Wilhelm
Furtwángler stjórnar).
d) Sinfónía nr. 3 í D-dúr eftir
Schubert (Mozart-hljómsveitin
í Lundúnum leikur; Harry
Blech stjórnar).
11.00 Messa í Hallgrímskirkju (Prestur:
Séra Sigurjón Þ. Arnason. Organ-
leikari: Páll Halldórsson).
12.15 Hádegisútvarp.
13.15 Erindi: Islenzka glíman og Is-
landsglíman (Helgi Hjörvar rith.)
14.00 Miðdegistónleikar: Operan ,,Or-
feus og Eurdike" eftir Gluck —
(Rise Stevens, Lisa Della Casa og
Roberta Peters syngja með kór
og hljómsveit Rómaróperunnar;
Pierre Monteux stjórnar).
15.15 Sunnudagslögin. (16.30 Veðurfr.)
17.00 Utvarp frá íþróttahúsinu að Há-
logalandi: Lárus Salómonsson
lýsir 50. Islandsglímunni; Geir
Hallgrímsson borgarstjóri €btur
mótið; Guðjón Einarsson vara-
forseti I.S.I. afhendir verðlaun*
Glímustj.: Gunnlaugur J. Briem.
18.30 Barnatími (Skeggi Asbjarnarson
kennari):
a) Framhaldssaga yngri barnanna:
„Sagan af Pella rófulausa"; II.
(Einar M. Jónsson þýðir og les).
b) Sólveig Guðmundsdóttir les
sögu: „Litli bróðir og litla
systir".
c) Börn úr Melaskólanum syngja,
þ. á. m. „Lóukvæði“, nýtt lag
eftir Sigfús Halldórsson. —
Stjórnandi: Guðrún Pálsdóttir.
d) Oskar Halldórsson cand. mag.
les sögu: „Hnífakaupin'* eftir
Þorstein Þ. Þorsteinsson.
19.25 Veðurfregnir.
19.30 Einsöngur: Paul Robensen syngur
19.40 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.20 Einleikur á píanó: Guðrún Krist-
insdóttir leikur.
a) Sex búlgarskir dansar eftir
Bartók.
b) Sex prelúdíur eftir Debussy,
20.55 Spurt og spjallað í útvarpssal. —
Pátttakendur: Baldur Guðmunds
son, útgerðarmaður, Jón Axel
Pétursson, framkvæmdastj., Othar
Hansson, fiskvinnslpfræðingur og
dr. Þórður Þorbjarnarson. — Sig-
urður Magnússon fulltrúi stjórn-
ar umræðum.
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.05 Danslög.
23.30 Dagskrárlok.
Mánudagur 9. maí
8.00—10.20 Morgunútvarp (Bæn — 8.05
Morgunleikfimi. — 8.15 Tónleikar.
— 8.30 Fréttir. — 8.40 Tónleikar.
— 10.10 Veðurfregnir).
12.00 Hádegisútvarp.
13.10 Búnaðarþáttur: Gísli Vagnsson
bóndi á Mýrum í Dýrafirði og
Gísli Kristjánsson ritstjóri ræðast
við um æðarvarp.
15.00 Miðdegisútvarp. — 16.30 Veðurfr.
19.00 Þingfréttir. — Tónleikar.
19.25 Veðurfregnir.
19.40 Tilkynningar.
20.00 Fréttir.
20.30 Hljómsveit Ríkisútvarpsins leik-
ur. Stjórnandi Hans Antolitsch.
a) Ungverskir dansar nr. 17, 19,
20 og 21 eftir Brahms.
b) Adagio fyrir strengjasveit eft-
ir Barber.
c) Valsa-fantasía eftir Glinka.
d) Copak eftir Mússorgskí.
21.00 „Hófadynur", — smásaga eftir
Hannes J. Magnússon skólastjóra
(Höfundur les).
21.25 Kórsöngur: Fleet-Street kórinn
syngur lög eftir Gustav Holst,
Charles Stanford og Benjamín
Britten.
21.40 Um daginn og veginn (Vilhjálm-
ur S. Vilhjálmsson rithöfundur).
22.00 Fréttir og veðurfregnir.
22.10 Islenzkt mál (Asgeir Blöndal
Magnússon cand. mag.).
22.25 Kammertónleikar: Strengjakvart
ett nr. 5 eftir Béla Ðartók (Végh-
kvartettinn leikur).
23.00 Dagskrárlok.