Morgunblaðið - 30.06.1960, Side 3

Fimmtudagur 30. júní 1960
MORCV1SBLAÐ1Ð
3
Á hestbaki að Tröllafossi
OHOHO, sagði sá fyrsti, sem
steig af baki, og nuddaði
botninn. Hann og félagar
hans, sem á eftir komu, eru
vanari að þeysa um jafnari
undirstöðu en hlíðar Mos-
fellsins og hafa mýkra sæti en
íslenzka hestinn. Reiðmenn-
irnir, sem komu í hlaðið á
Hrísbrú í Mosfellssveit um
miðjan dag á sunnudag, voru
fjórir norskir flugmenn, sem
staddir voru á Islandi og
gerðu pað sér til gamans að
stíga á bak hinum fótfimu ís-
lenzku hestum.
Marga aðra, íslendinga jafnt
sem útlendinga, langar vafa-
laust stundum til ftð fara að
dæmi þeirra. En hingað til hef
ur verið erfitt um vik fyrir
þá, sem ekki eiga hestaeig-
endur að kunningjum. Nú í
sumar ætlar Ólafur, sonur
Ingimundar Ásmundssonar,
bónda á Hrísbrú, að gefa fólki
kost á að fara með í stuttan
reiðtúr og leigja til þess
heimilishestana.
Í því tilefni skruppu tveir
af blaðamönnum Mbl. upp
eftir til hans á sunnudaginn
og riðu þá leið, sem þeir feðg-
arnir á Hrísbrú reikna með að
flestir vilji fara, auk þess sem
þar er fríður fyrir bílaum-
ferð og ieioin hæfilega löng
fyrir óvana — tekur tæpa 4
tima.
Hve margir Reykvíkingar
þekkja Tröllafoss? Ekki skip-
ið, sem öðru hverju má sjá
hér í höíninni, heldur háa,
fallega fossinn í Leirvogsá,
sem fellur í hrikalegu kletta-
gijúfri nérna rétt innan við
Esjuna. Hann .er vissulega
þess virði að skoða hann, enda
hægt að aka langleiðina þang-
að á skimmri stundu, þegar
vegir eru þurrir. ,
í slóð Egils
Blaðamönnum Mbl. gafst
þó kostur á að fara þangað á
þægilegum hestum frá Hrís-
brú í fylgd með Ingimundi
bónda og börnum hans, Ólafi
og Ólöfu.
Leiðin lá fyrst austur Mos-
fellsdalinn, meðfram Þing-
vallaveg'num, inn fyrir
Minna-Mosfell og síðan er
beygt upp á hálsinn með Kýr-
gilinu, þar sem silfur Egils
Skallagrimssonar getur allt
eins enn legið falið. Þegar
saga Egils var rituð gizkuðu
Ferðafólkið í hvamminum við fossinn.

Farið yfir Leirvogsána ofan við fossinn. Hann er fallegri
vestan megin frá.
menn á þrjá felustaði, Kýr-
gilið, fen neðan við bæinn
Mosfell og jarðholur hinum
megin í dalnum. Egill eigraði
bara um austan við túnið á
Mosfelli morguninn eftir að
hann faldi silfur sitt, blindur
og örvasa, með hestinn í
taumi, og enginn vissi hvert
hann hafði farið. Blaðamenn
Mbl. voru þó ekki í svo mik-
illi fjárþröng á sunnudaginn,
að þeir færu að leita silfurs
Egils.
Fallegur foss í hrikalegu
gljúfri
Bærinn Skeggjastaðir stend
ur svolítið neðar við Leirvogs
ána en fossinn og fram hjá
honum er farið upp með ánni.
Fossinn er ákaflega fallegur
og hár, þó ekki sé hann vatns-
mikill, og vestan megin við
hann er stór grashvammur,
eins og til þess gerður að æja
þar. Þegar kemur fram á sum-
ar er vafalaust hægt að liggja
þar í berjum meðan hestarnir
gripa niður.
Til þess að fara ekki sömu
leið til baka frá fossinum má
halda vestur með Esjunni hjá
Hrafnhólum. Milli Mosfells-
ins og Esjunnar blasa þá við
sundin og sums staðar frá sést
Reykjavík. Hlýtur þar að
vera yndislegt útsýni í fallegu
veðri, en a sunnudag var auð-
vitað rigning, eins og alla aðra
daga undanfarnar vikur. Síð-
an er beygt fyrir endann á
Mpsfelli, bg farið nálægt fjall-
inu éða lengra niður frá eftir
því sem timi er til.
Ólafur Ingimundarson
kvaðst cetla að leigja hestana
til að byrja með um helgar
og á miðvikudagskvöldum, en
þá eru þægilegar áætlunar-
ferðir upp í Mosfellsdalinn
eftir vinnutíma og til baka
um miðnætti. Og aðspurður
um verð, sagði hann að svona
ferð, eins og hér hefur verið
lýst, kostaði 130 kr. á mann.
Blaðamenn Mbl. höfðu gam-
an af ferðinni og ekki bar á
því að þeir þyrftu að standa
við ritvélarnar á mánudaginn.
■fur Inglmundarson, bóndi á Hrísbrú, svifaði sér öðru
hverju frá á lciðinni, til að huga íð kindutn.
STAKSIEIIVAR
Sinfóníuhljómsveit
íslands fer út á land
TÓNLEIKAFERÐIR Sinfóníu-
hljómsveitar Islands um byggðir
landsins eru orðnar mjög mikill
og merkur þáttur í starfi hljóni-
sveitarinnar. Á fjórum árum hafa
verið haldnir tónleikar á ekki
færri en 35 stöðum á landinu,
víða oftar en einu sinni. Mót-
tökur hafa hvarvetna verið svo
sem bezt varð á kosið og aðsókn
að tónleikunum mikil og vaxandi.
Nú á næstunni eru ráðgerðar ferð
ir til Akureyrar, Vestmannaeyja
og Vestfjarða. Stjórnandi hljóm-
sveitarinnar í þessum ferðum
verður dr. Václav Smetácek,
stjórnandi borgarhljómsveitarjnn
ar í Prag, en hann hefir sem kunn 1
ugt er starfað hér síðan um miðj-
an apríl sl. við mikinn orðstír.
Akureyri — Vestmannaeyjar
Til Akureyrar og Vestmanna-
eyja verður farið á einum degi.
Leggur hlj ómsveitin af stað flug-
leiðis til Akureyrar um hádegis-
bil nk. sunnudag, 3. júlí, og held-
ur tónleika í Akureyrarkirkju
síðdegis. Síðan verður flogið til
V estmannaeyj a og tónleikar
haldnir þar um kvöldið, en flogið
til Reyk;avíkur um nóttina. I
þessari för verða milli 40 og 50
hljóðfæraleikarar.
Einleikari á Akureyrar-tónleik
unum verður Björn Ólafsson,
Framh. á Dls. 19
Var Einar í Búkarest?
Morgunblaðið spurðist fyrir unA
það í fyrradag, hvort Einar Ot-
geirsson, leiðtogi kommúnista
imindi hafa verið á fundi komm-
únistaflokkanna, sem nýlega var
haldinn í Búkarest. Þjóðviljinn ■
gær forðast eins og heitann eld-
inn að minnast á ferðir Einars.
Má ætla, að af því beri að draga
þá ályktun, að Einar hafi ein-
mitt verið á þessum fundi.
Eins og kunnugt er telja frétta-
menn, að ákvörðunin um að eyði
leggja afvopnunarráðstefnuna,
hafi verið tekin á þessum fundi
kommúnista í Búkarest. Mun þvi
verða erfitt fyrir Þjóðviljann að
hliðra sér hjá að svara eftirfar-
andi spurningum:
1) Var Einar Olgeirsson á
fundi kommúnistafiokkanna í
Búkarest?
2) Ef svo var, greiddi Einar
Olgeirsson þá atkvæði með því
að splundra afvopnunarráðstefn-
unni og koma í veg fyrir að
nokkurt samkomulag næðist í al-
þjóðamálum?
Við sama heygarðshornið
í leiðara í Þjóðviljanum í gær
segir svo:
„Fregnir sem birzt hafa um
linlega framgöngu landhelgis-
gæzlunnar íslenzku gagnvart
brezkum togurum í landhelgi,
hafa vakið undrun manna og ó-
ánægju. Ekki er óeðlilegt að fólk
setji þær fregnir í samhengi við
tilhneigingu núverandi stjórnar-
flokka til að makka um land-
helgina við árásarríVI Bretland,
tilhneigingu, sem líklegt er að
valdið hefði íslenzkum hagsmun-
um stórtjóni, ef þeir hefðu þorað
að vinna hinum „vestrænu“ vin-
um sínum en óvinum íslenzkra
landsréttinda það sem þeir helzt
vildu“.
Seinheppnir
Þjóðviljamenn voru að þessu
sinni heldur seinheppnir því að
í þann mund sem ritstjórinn var
að skrifa ritstjórnargreinina, þá
var íslenzkt varðskip að kljást
við brezkan togara. En blaðið
heldur áfram:
„Menn eins og Bjarni Bene-
diktsson, Guðmundur í. Guð-
mundsson og Ólafur Thors virð-
ast alltaf hafa hliðsjón af þess-
ari ,vestræn<u“ undirlægjuaf-
stöðu; fyrir þeim er Atlantshafs-
bandalagið, hernaðarbandalag ís-
lands við Bandaríkin og Bret-
land svo margfaldlega meira
virði heldur en ísland“.
Enn sem fyrr leggja kommún-
istar megináherzlu á að tengja
landhelgismálið við baráttu sína
gegn Atlantshafsbandalaginu og
harma það sérstaklega, að Iand-
helgisgæzlan skyldi ekki leggja
til atlögu við togara, áður en hún
var örugg um að geta sannað
sekt þeirra. Slíka töku hefðu
kommúnistar talið æskilegasta.
SÍS borgi Tímann
í Alþýðublaðinu í gær segir
svo:
„Það gerðist á síðasta aðalfundi
Sambands íslenzkra samvinnufé-
laga, að <upp reis kaupfélagsstjóri
utan af landi Pétur Thorsteins-
son á Bíldudal, og bar fram til-
lögu um það, að stofnaður yrði
sjóður á vegum SÍS til þess að
styrkja það dagblað, er einarðleg
ast berðist fyrir málstað sam-
vinnuhreyfingarinnar. Skyldi á-
kveðinn hluti af tekjum SÍS ár-
lega renna í sjóð þennan“.
Tillaga Péturs mun ekki hafa
verið samþykkt, enda talið óþarft
að stofna sérstakan sjóð hjá SÍS
til þess að styrkja Tímann, því að
hingað til hafa styrkveitingar úr
sjóðum samvinnufélaganna til
þessa dagblaðs gengið ágætlega
án þess að sérstakri stofnun væri
komið á fót til slíkrar milligöngu.
A