Morgunblaðið - 24.07.1960, Blaðsíða 3

Morgunblaðið - 24.07.1960, Blaðsíða 3
Sunnudagur 24. júlí. 1960 Moncrnvnj. AÐIÐ 3 Bankastjóri — VIÐ skulum bregða okk ur í bað til hans Jónasar. — A£ hverju til Jónasar. Er ekki nóg að fara í sund- laugarnar? — Jú, það er kannski nóg, en þetta er allt annað. Þetta er gufubað, nudd og svo getur maður lagt sig á eftir. — Jæja. Já. Því ekki það. Ég hef ekkert annað og betra við tímann að gera. Það er laugardagur og við erum hættir að vinna. I>ar með þjóta tveir af blaða mönnum Mbl. vestur á Kvist- haga 29 og kveðja dyra í Gufu baðstofunni hans Jónasar Halldórssonar sundþjálfara. ★ >að er kannske óþarfi að mynda sér að áhyggjur yfir fundarhöldum og „Nei, því miður" renni burtu með svit- ;i anum. Menn strjúka sér og stynja, lita á hitamælinn, sem sýnir rúm 90 stig. | ★ t — Úff. Heitt er það maður. — Já. En hollt er það, seg- ir bankastjórinn. — Æ, dj .... er bekkurinn heitur. Maður brennir sig. | — J»á er ekki annað en skjóta handklaeðinu undir botninn, ráðleggur bankastjór inn okkur. Það er sama hvar maður drepur hendi á hina smekk- legu eikarinnréttingu stofunn ar. Það er eins og að snerta glóandi járn. En smátt og smátt venst maður hitanum og nú tekur svitinn að * streyma af okkur þessum ný- Jónas við prófskírteinið Sr. Jón Auðuns dómpróíastur: Ein hjörð — einn hirðir „OG ÞAÐ mun verða ein hjörð og einn hirðir“. (Jóh. 10, 16). Við þá framtíðarsýn er kristn- um mönnum ljúft að dveljast, að allur heimurinn verði kristinn, hjörðin ein og hirðir a'llra einn. Sú hugsjón á langa 'eið fyrir höndum, áður en hún verður að veruleika. komnu. frá Iowaháskóla og blaðamenn í baði kynna Jónas, en þeir sem þekkja hann fyrir og þeir eru margir geta þá sleppt þessum kafla allt að naestu stjörnu. Jónas hefir þjálfað beztu sundmenn landsins sl. 20 ár en var fyrir þann tíma ein- hver bezti sundmaður, sem íslendingar höfðu eignast. Hann setti t. d. yfir 50 íslands met. Árin 1944—5 var hann við nám í Bandaríkjunum og brautskráðist þaðan sem sér- fræðingur í nuddi og þjálfun. Hann stundaði síðan sund- þjálfun hér og þjálfar nú sundmennina, sem eiga að fara á Olympíuleikana. ★ — Gerið þið svo vel dreng- ir. Ætlið þið ekki að skella ykkur í gufuna. — Jú ætli það ekki. Ef við þolum þá hitann. — Það er öllu óhætt. Verið bara ekki of lengi tii að byrja með. Við fáum handklæði og för- um fyrst í venjulegt þrifabað. Síðan förum við inn í gufu- baðstofuna. Þar sitja menn kófsveittir á bekkjunum og ekki nóg með bað, svitinn bók staflega streymir af þeim. Þarna sitja bankastjóri og forstjóri hlið við hlið og láta þreytu vikunnar líða úr skrokknum. Vel mætti í- g - - g — Eg held bara að ég svitni mest á höfðinu. — Það er að renna út úr höfðinu á þér öll vitleysan, sem þú hættir við að skrifa í síðustu viku. — Nú þoli ég ekki við leng ur. Farinn í bað. — Og við bregðum okkur fram fyrir og njótum þess í ríkum mæli að láta vatnið það ætlar að ganga erfiðlega að koma okkur upp. Ég hoppa upp á vigtina áð- ur en ég fer í fötin. Það gerði ég raunar einnig áður en ég fór í baðið. — Ég er 1,8 kg léttari. Húrra. — Heldurðu að vitleysan sé svona þung? Glaðir og endurnærðir höld' Er kirkjan ein, sjálf kristnin ein? Að sjálfsögðu skiptast skoð- anir hugsandi manna, en einingu kristninnar ætti að vera hægt að varðveita samt. Hitt er annað mál, að kristnin er margklofin í kirkjudildir, sem deila og þykjast hver um sig eiga sannleikann allan. í megindráttum er kristninni skipt í kaþólska menn og mót- mælendur. Miðja vegu milli róm- versk-kaþólskra manna og mót- mælenda telur sig biskupakirkj- an brezka standa og eiga því volduga hlutverki að gegna, að sameina kirkjudeildirnar og safna þeim samap undir vænai sína. Hvernig er sú einingarvið- leitni framkvæmd? Vér sáum þess merki hér í Reykjavík fyr- ir rúmu ári. Viðstaddur biskupsvígsluna hér var þá fulltrúi brezka erkibisk- upsins af Kantaraborg. Meðan aðrir vígðir menn krupu viö alt- ari Dómkirkjunnar saman, til þess að neyta kveldmáltíðar sem ein hjörð undir merki eins hirð- is, kraup brezki fulltrúinn einn sér frammi á kórgólfi og gat ekki neytt altarissakramentis með ís- Baðgestur búinn undir svefninn streyma yfir okkur — heitt á bossan, heitt á höfuðið. Sturtubaðið endurtökum við þrisvar sinnum áður en við, þurrkum okkur. ★ Við komum síðan fram í nuddstofuna og þar er Jónas einmitt að nudda einn gest- anna. Okkur er nú vísað inn í hvíldarherbergið og þar vefur Olafúr Logi sonur Jón- asar okkur inn í teppi og við hverfum eins og sánþreyttir sveitadrengir inn í drauma- landið. Við vöknum við að Jónas kitlar okkur í iljarnar. Við höfum sofnað svo fast að Jónas nuddar einn af viðskipta- vinunum um við niður í bæinn og lof- um okkur því að éta að minnsta kosti heilt naut þeg- ar þangað kemur. Yfirheyrslur hafnar í , máli Davids Prafts PRETORÍA, S-Afríku, 20. júlí. (Reuter) — í dag hófust í Pret- oria yfirheyrslur og vitnaleiðsl- ur í máli Davids Beresfords Pratts og munu þær væntanlega standa yfir í þrjá daga. Að þeim loknum veður fyrst kunngert, hvort David Pratt verði form- lega ákærður fyrir banatilræði v’ð Dr. Verwoerd, forsætisráð- herra S-Afríku, 9. apríl sl. 'Sjónarvottur að at'burðinum bar fyrir rétti í dag, að Pratt væri tilræðismaðurinn, og einn þeirra sem handtóku hann, bar, að blætt 'hefði úr eyrum hans og nösum auk þess sem hann hefði brosað alleinkennilega, er hann var handtekinn. Rannsókn leiddi í ljós að alköhólmagn í blóði hans var 0,2%., 22 ára gömul dóttir Pratts var viðstödd vitnaleiðslurnar. lenzkum bræðrum, vegna þe&s að þeir höfðu ekki hlotið sams kon- ar prestvígslu og hann! Svo er hin „eina hjörð“, sem átti að vera, margklofin um kenni setningar, sem kljúfa kristnina og hindra eininguna, sem meist- arinn sagði fyrir 19 öldum að ætti að vera milli játenda sinna. Ein hjörð og einn hirðir. Ennþá fjarlægari sýnist sú hugsjón þeg- ar þess er gætt, að eftir 19 alda kristniboð hafnar mikill meiri hluti mannkyns kristindóminum enn. Fyrir nokkrum oldum var kristnin vel á veg komin með að sigra alla Mið-Vestur-Asíu. Þau víðáttumiklu landflæmi hefir ísl- am-Múhameðstrú unnið og svo að segja þurrkað kristindóminn í þeim löndum út. Hinar fornu menningarþjóðir Asíu hafa að mestu hafnað kristindóminum, og árangur af kristniboði vest- rænna manna þar sýnist nú minni von en áður -sýndist vera. Og þetta er engan veginn kommún- ismamyn í Kína einum að kenna. Vakandi þjóðerniskennd þar eystra vekur mönnum neikvæða afstöðu til hins vestræna ki ist- indóms. Menn taka þar tækni- menningu vestrænna þjóða íeg- ins hendi, en kristindóminum ekki. Svipað blasir við augum, ef til suðuráttar er horft. Franskir kristniboðar hafa unnið mikið starf í Kongó, en hvað er nú fram undan þar? í Afríku vinnur trú- boð Múhameðsmanna stórmikið á, en framsókn kristninnar virð- ist þar víðast stöðvuð. Ein hjörð og einn hirðir. Fyrir ir fáum árum heyrði ég einn af forystumönnum norska heiðingja trúboðsins segja frá því á sam- komu presta í Osló, að árangur vestræna kristniboðsins nú á tím- um væri ömurlega lítill, nema meðal frumstæðra þjóðflokka, þar sem, kristniboðar rækju mikla líknarstarfsemi. Vafalitið er, að nú er framundan öflug sókn lit- aðra manna á hendur hinum hvítu. Kristniboðið mun gjalda þess. Þokast hún þá ekki ennþá fjær, hugsjónin um eina hjörð og einn hirði, hugsjónin um krist- inn heim? Fyrir þessu verður ekki lokað augum. Öllu máli skiptir ekki það, hvort kirkjudeildirnar vinna á með sínum sérkreddum, sinu klerklegg tildri, sem sumum kann að finnast hátíðlegt en öðrum broslegt. Meginmálið er hitt: að Kristur vinni á. Menn geta haft ótrú á „klerklegheitunum" og brosað að þeim. Að Kristi brosa menn ekki. Merkur nútíma Indverji segir, að hvað sem um kristniboðið og árangur þess megi segja, sé Krist ur voldugri veruleiki í andlegu lífi Indlands nú en nokkru sinni fyrr. Vera má, að höfuðtrúar- brögðin haldi velli enn um ófyr- irsjáanlegan aldur. En haldi Krist ur áfram að gegnsýra þau meir og meir, vinni hugsjónir hans, eins og þær krystallast í Fjall- ræðunni, fástari og fastari fót- festu í þeim, og verði kjarni þess, sem Kristur boðaði um Guð og mann, um siðgæði og trú, að meiri veruleika í öðrum trúar- brögðum og trúspækikerfum, — er þá ekki unnt að vona að und- ir drottinvaldi hans verði ein hjörð og einn hirðir, þótt með öðrum hætti verði en kristnir menn hafa enn hugsað? Guð hefir áður fundið ráð, sem í einskis manns huga höfðu kom- ið upp. Hann hefir áður valið leiðir, sem öllum mönnum voru óvæntar. Hina óvæntu vegi kann hann að velja enn.

x

Morgunblaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Morgunblaðið
https://timarit.is/publication/58

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.