Morgunblaðið - 24.07.1960, Blaðsíða 14

14
VOKGVNBLABIO
*
Sunnuðagur 24. júK. 1960
A TÍMABILINU 1. júní til
15. ágúst hafa bátar í ver-
stöðvum sunnanlands undan-
Jiágu til humarveiða í ís-
lenzkri landhelgi. Veiðarnar
fara aðallega fram í kringum
Vestmannaeyjar og þar suður
Jósep Zóphaníasson, formaður
á „Hásteini“.
af og er meirihluti veiðiflot-
ans gerður út frá Vestmanna-
eyjum, eða um tuttugu bátar.
En það eru fleiri um hituna,
þó að í smærri stíl sé, og með-
al þeirra eru Stokkseyringar,
sem gera út þrjá 20—30 tonna
báta, og má segja að þeir séu
lyftistöng alls atvinnulífs í
þessu litla kauptúni við suð-
urströndina. — Fréttamanni
Mbl. lék nokkur hugur á að
ajá með hverjum hætti þessi
veiðiskapur fer fram, og brá
sér á flot á mánudagskvöld
með Stokkseyrarbátnum „Há-
steini*.
Á flóðinu kl. 5 var látið úr
höfn og eftir margar sveigjur og
beygjur út úr skerjagarðinum
var stefnan tekin á Vestmanna-
eyjar, en þar var humarveiðifiot-
inn að veiðum.
Þetta er fjmmta sumarið sem
Stokkseyringar stunda krabba-
veiðar, eins og fagmennimir
kalia það, og er gert áð aflan-
um á Stokkseyri, hann frystur
og seldur á erlendan markað, að-
allega til Bandaríkjanna.
Óásjáleg skepna
Krabbinn, eða leturhumarinn,
eins og hann er kalíaður í dýra-
fræðinni, er afar óásjáleg skepna,
með stórar griptengur, tíu fætur
og alþakinn harðri skurn, en
undir skurninni aftan til er fisk-
urinn sem hirtur er og mörgum
þykir herrarnannsmatur. Humar-
inn heldur sig niðri við botn, get-
„Hasteinn" að veiðum skammt fra Vestmannaeyjum.
ur gengið og sömuleiðis spyrnir
hann sér aftur á bak með sund-
biöðku, á ha.aendanum. —
Það er lensað austur eftir. Það
er bræla af vestri og formað-
urinn, Jósep Zóphóníasson, segir
— Hann Boggi er alveg meist-
ari í kjötsupugerð. Hvar hef-
urðu fengið uppskriftina, mað-
ur?
En Boggi lýsir því hátíðlega
yfir að hann þurfi ekki að fletta
Unnið að flokkun humarsins. Mavurinn biður eftir æti.
Hwmnrhtn hefur v'*" 'lokkaður og
Uiokar honum í k.
skolaður. • Guðmundur
að of hvasst sé til þess að toga,
en austan Eyja sé oftast lygnara í
þessari átt, en vestan þeirra, þar
sem þær dragi töluvert úr kvik-
unni. Eftir 4 tíma stim siglum
við fyrir Yztaklett og höldum
lengra austur á béginn og í
fjarska má greina fjölda báta að
veiðum.
Togað i þrjár klukkustundir
Hér er siéttur sjór og ekkert
því til fyrírstöðu að hefja veið-
arnar enda ganga skipsmennirnir
fimm nú að trollinu og renna því
út og stundu siðar skella hler-
arnir á sjávarfletinum. Dýpið er
100 faðmar og um blakkirnar að
framan og aftan renna 200 faðm-
ar af vir á eftir trollinu ofan í
djúpið. Næstu þrjár klukkustund
ir er farið hægt yfir og sjávar-
botninn skafinrt.
Boggi og kjötsúpan
A meðan bregðum við okkur
í lúkarinn, þar sem Boggi kokk-
ur er með kjötsúpu á boðstólum.
„Hásteinn“ er nokkurs konar fjöl
skylduskip. Tveir bræður Jóseps
formanns eru á skipinu, tengda-
faðir hans og svo er kokkurinn
fjölskylduvinur. Boggi er að
leggja síðustu hönd á matartil-
búninginn og svo er rjúkandi
súpa borin á borð. Pottgímaldið
er sett á gólfið og Boggi slæðir
kjötbitana upp úr og fyllir alla
diska og síðan er byrjað að
snæða. Bogga er hrósað mjög
fyrir súpuna.
upp í „Gyldendals store koge-
bog“ eða óðrum slíkum til þess
að gera eitt súputetur. — Bara
að hafa nóg af hrísgrjónum, seg-
ir hann. Enda vantaði ekki
*
grjónin. Þetta hefði verið boð-
legt hvaða Kínverja sem væri
þess vegna. Þegar menn hafa
borðað sig sadda er snúið að
öðru umræðuefni.
Strangar reglu.
— Er ekki erfitt að stunda
róðra frá Stokkseyri?
Guðmundur Alexandersson,
tengdafaðir formanns, verður
fyrir svörum.
— Það getur orðið skrambi
svart stundum, sérstaklega á
vetrarvertíð. Þetta er bölvað
brimbæli og þó tekur nú út yfir
að við verðum að sæta sjávar-
föllum til þess að komast út og
að. Það er ekki hægt að búast
við að á Stokkseyri geti skapast
mikiu meira útræði.
— Hvernig haía krabbaveið-
arnar gengið?
— Þær hoia óneitanlega geng-
ið vel. Það sem af er veiðitíma-
bilinu höfum við fengið 28 tonn,
en í fyrra t d. fengum við 24
tonn yfir allt sumarið.
— Það gilda strangar reglur
um veiðarnar?
— Já. Þessi undanþága er að-
eins veitt til humarveiða, og ef
mikið bæri á fiski í aflanum yrð-
um við grunaðir um græzku. —
Annars er ekki hægt að fyrir-
byggja það, að karfi, langa og
(Ljósm. Mbl. Markús).
annar fiskur slæðist með í smá-
um stíl. Rauðsprettu og sóikola
sjáum við aldrei. Þau eru ekki
á sömu slóðum og við veiðum
krabbann.
— Hvað er að segja um verð-
mætið?
— Við fáum 7250 krónur fyrir
tonnið af fyrsta flokks humar.
Kokkurinn segist hafa soðið
humar einu sinni, en ekki haft
neitt við höndina til að krydda
hann og síðan hafa skipverjar
ekki beðið um þann rétt afiur.
Hífað
Samræðurnar eru á enda. For-
maðurinn kallar úr brúnni og
það er byrjað að hifa. Eftir
fimmtán mínútur bólar fyrst
pokanum. Ffst í honum flýtur
karfinn en undir er humar af
öllum stærðum. Þegar aflinn er
kominn um borð er þegar tekið
að flokka humarinn eftir gæðum
í tvo fiokka, því næst er hann
skolaður og settur í is í lestinni.
Haldið heim
Trollinu er varpað út npkkrum
sinnum enn. Það rifnar í einu
toginu og þá er farið með það
inn til Vestmannaeyja til lag-
færingar, og fréttamaðurinn not-
ar tækifæriö og fer upp í apótek
að fá sér sjóveikistöflur, ef ske
kynni að vinkona sjóveiki kæmi
í heimsókn. Frá Vestmannaeyj-
um er farið um hádegi á þriðju-
dag, verið að veiðum allan þann
dag og næstu nótt, en snemma
morguns á miðvikudag er stefnt
heim á leið. Það er komin austan
bræla, ófært veiðiveður og auk
Framh. á bls. 15
mmm
m
Kokknrinn mr »9 sjálfsögðu
mannq vænstur um borð.