Morgunblaðið - 30.10.1960, Blaðsíða 12

12
MORGUNBLAÐ1Ð
Sunnudagur 30. okt. 1960
Utg.: H.f. Arvakur Reykjavöt
Framkvæmdastjóri: Sigfús Jónsson.
Ritstjórar-, Valtýr Stefánsson (ábm.)
Sigurður Bjarnason frá Vigur.
Matthías Johannessen.
Eyjólfur Konráð Jónsson.
Lesbók.: Arni Óla, sími 33045.
Auglýsingar: Arni Garðar Kristinsson.
Ritstjórn: Aðalstræti 6.
Auglýsingar og afgreiðsla: Aðalstræti 6 Sími 23180.
Askriftargjald kr. 45.00 á mánuði innanlands.
1 lausasölu kr. 3.00 eintakið.
BETRI REKSTUR
INGAÐ til lands er kom-
inn norskur sérfræðing-
ur í sjávarútvegsmálum, pró-
fessor G. M. Gerhardsen.
Hann kemur til að kynna sér
hag og rekstur íslenzka út-
vegsins og gera tillögur, sem
stuðlað gætu að hagkvæmni
í rekstri og betra skipulagi.
Einnig hefur verið frá því
skýrt að Sölumiðstöð hrað-
frystihúsanna efni nú til víð-
tækra námskeiða til þess að
þjálfa starfsfólk í frystihús-
um. Eru þar kenndar full-
komnustu aðferðir við með-
ferð aflans í vinnslustöðvum
og gert ráð fyrir að það megi
stuðla að betra vinnufyrir-
komulagi, afkastaaukningu,
en þó fyrst og fremst að
meiri vörugæðum.
Þessum tilraunum til að
nýta betur þann afla, sem að
landi berst og fullnýta það
gífurlega fjármagn, sem lagt
hefur verið í sjávarútveginn
ber mjög að fagna. Að und-
anförnu hafa verið uppi mikl
ar umræður um vandamál
sjávarútvegsins og hafa blöð-
in stundum verið nokkuð
harðskeytt í garð forráða-
manna sjávarútvegsmálefna
og talið að illa væri farið
með aflann.
Sú gagnrýni á vafalaust
mikinn rétt á sér, en útvegs-
maður, sem við ræddum við
hafði svör á reiðum höndum.
Hann sagði: Blöðin kenna
okkur um, en við gætum eins
áfellzt blöðin. Þau eru sífellt
að tala um aflakónga, en
minnast aldrei á þá, sem
reyna að færa sem beztan
afla að landi, nýta sem bezt
veiðarfærin og sýna sparnað
og hagáýni í skipstjórn.
Sjónarmið þessa útvegs-
manns á vafalaust einnig
töluverðan rétt á sér, en hitt
er þó líklegt, að hvorugur að
ilinn, útvegsmenn eða blöðin,
eigi sök á því, hve stundum
hefur illa farið, heldur sé
það bein afleiðing uppbóta-
kerfisins, sem stuðlaði að því
að menn ysu á land hálf- eða
alónýtum fiski. Með afnámi
uppbótakerfisins mun verða
á þessu grundvallarbreyting,
og nú dugar sá bezt, sem get
ur flutt að landi góðan afla
en ekki hinn, sem illa fer
með.
VINIR ALÞÝÐU!
Sabre-þoturnar þýzku
— 50 fetum ofar
4 DÓLF nokkur Petersen,
sem lengi hefur verið ná-
kunnugur öllum störfum
kommúnista hérlendis, ritaði
grein í Tímann í fyrradag og
í gær birti Morgunblaðið
þætti úr þeirri ritsmíð. Er
þar lýst hinum óhugnanleg-
ustu starfsaðferðum íslenzkra
kommúnista, sem eru í nán-
um skyldleika við ofbeldis-
verk í kommúnistaríkjunum.
Líkir greinarhöfundur for-
ystumönnum íslenzkra komm
únista við alræmda glæpa-
hreyfingu, Ku Klux Klan.
Öll er þessi lýsing á þann
veg, að engum dylst að grein
arhöfundur álítur, að íslenzk
ir kommúnistar mundu sízt
verða eftirbátar sálufélaga
sinna austan járntjalds, ef
þeir fengju færi á að hrifsa
völdin hérlendis. Þá mundi
ríkja ógnaröld og hvers kyns
glæpaverk vera talin sjálf-
sögð.
En það er annað, sem sér-
stök ástæða er til að minnast
á, nú þegar kommúnistar
æða fram á völlinn og þykj-
ast bera hag íslenzks verka-
lýðs fyrir brjósti og krefjast
„kjarabóta“ fyrir hann. Af-
stöðu þessara höfðingja til
alþýðu manna, telur Adólf
Petersen bezt lýst í orðum!
eins þeirra, sem hljóðuðu
svo:
„Verkalýðurinn verður að
láta sér skiljast að hann get-
ur aldrei gert meira en stutt
okkur menntamennina upp í
valdastöður þjóðfelagsins.“
í þessum orðum felst allur
sannleikurinn um verkalýðs-
baráttu kommúnista. Hagur
verkalýðsins skiptir þá ná-
kvæmlega engu máli og
meira að segja telja þeir æski
legast, að kjör hans séu sem
verst, svo að hægt sé um vik
að espa til pólitískra verk-
falla og helzt þeirra ofbeldis-
verka, sem ritstjóri Þjóðvilj-
ans kallar „alþingi götunn-
ar.“ Þetta er ekki fögur lýs-
ing og sjálfsagt mundi hún
talin ósönn af kommúnistum,
ef Morgunblaðið eitt héldi
henni fram, en erfitt verður
fyrir þá að sannfæra menn
um, að Adólf Petersen þekki
ekki þeirra hugsanagang og
viti ekki hvað raunverulega
vakir fyrir þeim.
Þess vegna mættu íslenzk-
ir verkamenn gjarnan hafa
þessi orð í huga, áður en þeir
láta kommúnista hafa sig út í
verkföll, sem ekki gætu end-
að með öðru en stórtjóni fyr-
i ir verkamenn sjálfa.
Hylltiir - en stóð
stutt við
Sekkur ekki
f HÖFNINNI í Amsterdam
var hér á dögunum sýnt lítið
björgunarskip sem þykir hln
merkilegasta nýjung. Er það
að vonum, því að bátur
þessi á ekki að geta sokkið
— og voru gerðar tilraunir,
er skyldu sanna, að stað-
hæfing þessi sé ekki fleipur
eitt. Brugðið var sterkum
taugum á björgunarskipið og
það lagt á hliðina — og jafn
vel hvolft alveg. En, hvernig
sem að var farið, rétti skipið
sig við á örfáum sekúndum
— en menn horfðu forviða
á. — Björgunarskip þetta
verður innan skamms tekið
í notkun við eyjuna Tersc-
helling, sem oft hefir orðið
hart úti í ofviðrum og flóð.
uin.
MOSKVA, 25. okt. — (Reuter),
Nikita Krúsjeff forsætisráðherra
var ákaft hylltur er hann kom
til fyrsta fundar þings Æðsta
ráðsins sem settur var í dag.
Krúsjeff stóð ekki lengi við á
fundinum, aðeins 15 mínútur,
meðan verið var að samiþykkja
dagskrá þingsins. Kvaðst hann
vera á förum í orlof til Svarta
hafsins og myndi hann eyða því
með Mikojan.
Mílur og sekúndur
Þeir mættu orrustuþotunum
á 1,100 mílna hraða
inu enn heim sanninn um það
hvílík nauðsyn er að sameina
hina almennu flugumferðar-
stjórn og hersins. Hvað eftir
annað hefur legið við stór-
slysi. Og slys hafa orðið. —
Skemmst er að minnast þess,
er ítölsk orrustuþota flaug á
brezka Viscount-vél með þeim
afleiðingum, að 33 fórust.
★ ★ ★
1 mörgum Evrópulöndum
hefur herinn sérstaka flug-
umferðarstjórn fyrir sig. Ná-
in samvinna á auðvitað að
vera við hina almennu flug-
umferðarstjórn, en hún verð-
ur aldrei jafnörugg og ef öll
stjórn væri á einni hendi.
Hervélarnar mega að vísu
ekki fara inn á flugleiðir far
þegavéla nema með sérstöku
leyfi. En hraðinn í fluginu
er orðinn slíkur, að margar
mílur eru aðeins fáeinar sek-
úndur. Þess vegna er hætt
við því, að út af kunni að
bregða. Umferðin er orðin
það mikil í loftinu, að víða
er beinlínis um þrengsli að
ræða.
Sá tími er liðinn, að flug-
menn geti treyst eigin aug-
um og hinna, sem líka eru á
flugi. Viðbragðsflýtir manns-
ins hefur ekki aukizt til
jafns við hraða þotunnar. Ef
tvær mætast í sömu hæð sjá
flugmennirmr ekki hvor til
annars fyrr en sekúndur að-
skilja þá. Eru þeir þá nógu
fljótir að átta sig? Fyrir því
er engin trygging.
— ★ —
Þess vegna byggist allt á
því, að flugumferðarstjórnin
sé í öruggum höndum. Nú
heyrast háværar kröfur um
að herflugvélar verði settar
undir sömu stjórn og far-
þegavélar í allri Evrópu, vest
an járntjalds. Og þess getur
ekki orðið langt að bíða, að
svo verði. Ekki aðeins vegna
Bretadrottningar, heldur
vegna þeirra milljóna, sem
ferðast árlega með flugvél.
um um Evrópu.
LITLU munaði, að stór-
slys yrði. Aðeins 50 fet
skildu þoturnar, þegar
þær mættust. Þýzkar orr-
ustuþotur annars vegar,
Comet-þota Bretadrottn-
ingar hins vegar. Saman-
lagður hraði var 1,100
mílur. Það má með sanni
segja, að litiu hafi munað.
★ ★ ★
Miklu felmtri sló á brezku
þjóðina, er þessi fregn barst.
Comet-þotan var að koma
frá Kaupmannahöfn með
drottningu og Filip prins á-
samt föruneyti. Þotan var í
30,000 feta hæð yfir landa-
mærum V-Þýzkalands og Hol
lands. Flugmennirnir sáu allt
í einu hvar tvær smáþotur
komu æðandi á móti þeim og
„strukust" svo að segja við
Cometuna. Þetta gerðist allt í
einni svipan, en- aðstoðarflug-
maðurinn brezki sá samt
þýzka krossinn undir vængj-
um þotanna.
★ ★ ★
Þessi atburður færir flug-
‘tnálayfirvöldum á meginland
UTAN UR HEIMI