Morgunblaðið - 21.12.1960, Blaðsíða 18

18
MORGVNBLAÐiÐ
Miðvikudagur 21. des. 1960

Nú brosir nóttin
Skrásett af Theodór Gunnlaugssyni
Ævisaga Guðmundar Einarssonar á Brekku á
Inggjaldssandi er hetjusaga íslenzks alþýðu-
manns. Kr. 148.00
Aldamótamenn
Annað bindi
Eftir Jónas Jónsson frá Hriflu
í þessu bindi eru ævisöguþættir af 22 aldamóta-
mönnum. Bókin er hollur lestur ungum íslend-
ingum. Kr. 148.00
SEX NÝJAR BARNA- OG UNGLINGABÆKUR:
Ljáðu mér vængi
Eftir Ármann Kr. Einarsson
Teikningar eftir Halldór Pétursson (Kr. 58.00).
Vort strákablóð
Eftir Gest Hannson.
Teikningar eftir bróður höfundar. (Kr. 58.00).
Salómon svarti
Eftir Hjört Gíslason
Teikningar eftir Halldór Pétursson. (Kr. 58.00).
Litli læknissonurinn
Eftir Jennu og Hreiðar Stefánsson.
Teikningar eftir Halldór Pétursson. (Kr. 48.0<().
Valsauga
Eftir Ulf Uller.
Spennandi Indíánasaga.
(Kr. 58.00).
Ast og hatur
Eftir
Ingibjörgu Sigurðardóttur
Ævintýri / sveitinni
Eftir Ármann Kr. Einarsson
Teikningar eftir Halldór Pétursson. (Kr. 58.00).
^nnur útgáfa
Skemmtileg bók um sjóferðir og svaðilfarir. —
Kr. 130.00
BÓKAFORUAG ODDS BJÖRNSSONAR
Þetta er hin vinsæla ástar-
saga, sem komið hefur sem
framhaldssaga í tímaritinu, ,,Heima er bezt“.
Kr. 68.00.
Hálfa öld á
höfum úti
Ahættubóknun að
nokkru uppbót á
laun
Strætivagnsstjóri
vinnur mál i
Hæstarétti
I HÆSTARÉTTI er genginn dóm
ur í máli, sem reis út af því,
hvort Strætisvögnum Reykja-
víkur beri að greiða vagnstjórum
sínum sérstaka áhættuþóknun.
I undirrétti urðu úrslit málsins
þau, að þessi greiðsluskylda var
lögð á SVR, og þann dóm stað-
festi Hæstiréttur.
vinnumenn og vagnstjórar skyldu
fá samskonar bætur og á þessum
tíma var til umræðu að veita
öðrum vaktavinnuhópi í sama
launaflokki. Hafi vagnstjórar
fengið vaktaálagið greitt eftir
sömu reglum og aðrir starfshóp-
ar í 10. launaflobki. Leiði þetta
til sýknunar.
í forsendum dóms- undirréttar
segir m. a. að reglugerð um al-
mannatryggingar, eru lögreglu-
störf og bifreiðastjórn í sama á-
bættuflokki. Allir lögreglumenn
hafi fengið umyædda áhættu-
þóknun, en vitað er að allmargir
lögregluþjónar vinna eingöngú
skrifstofustörf og leggja sig því
ekki í neina sérstaka áhættu í
starfi sínu. Verði að skoða um-
rædda „áhættuþóknun" að
nokkru leyti sem uppbót á laun.
með tilvísun til þessarar stað-
reyndar taldi undirréttur að
strætisvagnstjórar eigi rétt til
kjarabótanna í sambærilegum
hiutföllum og lögreglumenn og
slökkviliðsmenn.
Var bæjarsjóði gert að greiða
Guðmundi kr. 10.313,58 með 6%
vöxtum af kr. 3.334,61 frá 1. jan.
1957 til 1. jan. 1958, af kr. 6.711,48
frá þeim degi til í. jan. 1959 og
af kr. 10.313.58 til greiðsludags.
Hæstiréttur staðfesti undirrétt-
ardóminn að öllu leyti og í for-
sendum hans kemur fram "m. a.
að telja verði að yfirlýsingin frá
7. des. 1954 til vagnstjóranna sé
enn í fullu gildi.
Málskostnaður fyrir báðu’fh
dómum var lagður á bæjarsjóð.
Qmakleg, niörandi orð
Upphaf máls þessa er, að árið
1954 varð sú breyting á, að vagn-
stjórar SVR, sem voru innan vé-
banda stéttarfélags bifreiðastjóra
gerðust starfsmenn Reykjavíkur-
bæjar. Hinn 16. desember það
ár urðu vagnstjórarnir starfs-
menn Reykjavíkurbæjar. Skyldu
þeir taka laun samkvæmt 10.
launaflokki. Var í sambandi við
þessa breytingu gefin út yfirlýs-
ing um það 7, des. 1954 eða nokkr
um dögum áður en þeir urðu
bæjarstarfsmenn, að fái þeir,
sem taka laun samkvæmt 10.
launaflokki kjarabætur, þá munu
yfirvöld bæjarins beita sér fyrir
því að vagnstjórar SVR fái bæt-
ur í sömu eða sambærilegum
hlutföllum.
Það gerðist svo 15. nóv. 1956,
að ákveðið var að lögreglumenn
skuli fá greidda áhættuþóknun
er nemi 6% af launum. Er þókn-
un þessi greidd vegna þeirra sér-
stöku áhættu, sem samfara er
starfi lögreglumanna.
I Deiriu framhaldi af þessu
ákvað svo bæjarstjórnin að
greiða þeim starfshópum sömu
áhættuþóknun á kaup, sem að
dómi tveggja manna er Hæsti-
réttur tilnefndi, vinna störf, sem
jafnmikil áhætta er samfara og
starfi lögreglumanna.
Það var álit þessara dóm-
kvöddu manna, að jafnmikil á-
hætta fylgdi ekki starfi strætis-
vagnstjóra og lögreglumanna.
Aðili að þessu máli er *annars
vegar Guðmundur Halldórsson
strætisvagnsstjóri, Langagerði 6
og hins vegar borgarstjórinn í
Reykjavík f. h. bæjarsjóðs.
Guðmundur hélt því fast fram
að yfirlýsingin frá 7. des. 1954
sé skýlaus og þar tryggt að stræt
isvagnsstjórar skuli njóta sömu
kjara og lögreglumenn og slökkvi
liðsmenn.
Borgarstjórinn hélt því aftur á
móti fram að þegar yfirlýsingin
hafi verið gefin, hafj staðið yfir
samningar við lögreg’umenn og
ekki vitað hvort fallizt yrði á
þeirra kröfur. Hafi þótt rétt að
orða samþykktina frá 7. des., sem
almenni vilyrði um áð vakta-
STAÐARBAKKA, 12, des 1960.
Eins og áður, verður tíðarfarið
fyrsta umræðuefnið manna á
meðal. Hér gránaði jörð aðeins
af snjó í fyrsta sinn á vetrinum
þann 5. þ. m., en er nú aftur
orðið alautt.
Það sem menn undrast mest
hér, eru hinir langvarandi þurrk
ar, því varla er hægt að segja
að komið hafi teljandi úrfelli
síðan seint í júlí í sumar, en allt
vorið, sumarið og haustið voru
stöðug góðviðri, en það sem af
er vetrinum, logn og stillur, en
oft talsverð frost. En eftir veð-
urfregnum að dæma Virðist úr-
koma oftast sneiða hjá Vestur-
Húnavatnssýslu( þó rigni víða
annars staðar á landinu.
Afleiðing þessa miklu þurrka
nú, er líka að koma í ljós í miklu
vatnsleysi eru margir bæir sem
hafa haft nokkurn veginn öruggt
FYRIR nokkru síðan birtist í
Frjálsri þjóð kafli úr bréfi frá
einhverjum nemenda Mennta-
skólans á Akureyri. í bréfi þessu
er farið ómaklegum og niðrandi
oi'ðum um skáldið Kristmann
Guðmundsson, sem undanfarið
hefur ferðazt milli skóla á veg-
um menntamálaráðuneytisins
og lesið úr verkum íslenzkra og
erlendra skálda. Bréfritari segir
m. a.: „Hann (þ. e. Kristmann)
las m. a. úr „Tímanum og
vatninu“ eftir Stein Steinarr í
háðslegum tón og sagði svo, að
Steinn væri gott dæmi um þau
skáld, ef skáld skyldi kalla,
sem engin leið væri að vita
hvað væru að fara með ljóð-
um sínum.“ Þarna hefur ósk-
hyggja höfundar illilega hlaup-
i ið með hann í gönur. Hvaða
skoðanir sem Kristmann kann
að hafa á Steini og ljóðum hans,
lét hann skáldið fyllilega njóta
sennmælis og fór sízt um hann
niðrandi orðum. Um þetta geta
Barnogaman
BLAÐINU hefur borizt eins kon
ar litabók, sem teiknistofan Tíg-
ull í Reykjavík heíur gefið út.
Litabók þess er frábrugðin öðr-
um að því leyti, að hún er jafn-
framt skemmti- og námsbók fyr-
ir börn. í henni eru ýmsir leikir,
gátur og fróðleikur við barna
hæfi. Ætlazt er til að sumar teikn
ingarnar séu klipptar út, þegar
búið er að lita þær, eg síðan sett-
ar saman. Aðrar kenna börnum
heiti á ýmsum hlutum, jafnóð-
um og þær eru litaðar. Ein síðan
fjallar um umferðamerki, sem
börnin geta litað, önnur um sögu
frægan stað, á þeirri þriðju er
dúkkulísa, ásamt fötum, sem má
lita og klippa út. Aftan á kápu
bókarinnar er Drekaspil. Bókin
nefnist Barnagaman. Leikir. Gát-
ur. Föndur.
vatn til neyzlu, nú vatnslausir
og verður að sækja það langar
leiðir. Eru menn áhyggjufullir
yfir þess, ef ekki rætist úr áð-
ur en tíð versnar, því mikil og
erfið vinna er að sækja vatn
í menn og margar skepnur lang-
an veg. Þá er og rafmagrislítið
hjá mörgum er hafa vatnsvirkj-
anir.
Nú er spáð sunnanátt og rign-
ingu svo ef til vill rætist fljót-
lega úr þessu.
Allvíða er sauðfé hýst, en ó-
víða gefið nema lömbum. Eng-
ar tölur eru fyrir hendi um tölu
búfjár í haust, en telja má víst
að sauðfé fjölgi nokkuð og senni
lega nautgripum eitthvað líka.
Margir bændur unnu að stækk
un og byggingu gripahúsa langt
fram í nóvember.
B. G.
vitnað bæði nemendur og kenn-
arar, sem staddir voru á Sal og
blýddu á Kristmann.
Rétt er það hjá bréfritara, að
Kristmann hafði áður lesið upp
hér nokkur þeirra ljóða, er
hann flutti á Sal í haust. En
nær er mér að halda, að bréf-
ritari sé ekki slíkt mikilmenni
á andlega sviðinu, að verið sé
að bera í bakkafullan lækinn,
þegar lesin eru fyrir hann
kvæði eins og t. d. Útsær Ein-
ars Benediktssonar tvisvar sinn-
um á hverjum tveim eða þrem
árum.
Enda þótt ástæðulaust sé að
taka allt, sem frá menntamála-
ráðuneytinu kemur, sem galla-
lausa sendingu af himnum of-
án. er þó óþarfi að vera með
lúalegt nöldur út af því, sem
vel er gert, enda hefur bréf-
ritari kosið að hylja sig í myrk-
viðum hins óþekkta.
Rögnvaldur Hannesson.
Skipzt á jólaósk-
um í neðri deild
I GÆR var stuttur fundur í neðrl
deild Alþingis. Var ríkisreikning-
urinn 1959 til 2. umræðu, en um-
ræðunni var frestað. Forseti
deildarinnar, Jóhann Hafsteip,
óskaði þingmönnum gleðilegra
jóla og. góðrar heimferðar, þeim
sem búa úti á landi. Einar Olgeirs
son þakkaði röggsama og réttláta
fundarstjórn og færði honum
jóla- og nýársóskir fyrir hönd
þingmanna.
Leiðrétting
í JÓLABLAÐI Hamars er stutt
grein eftir undirritaðan um starf
semi Fimleikafélags Hafnarfjarð
ar. í niðurlagi greinarinnar, þar
sem rætt er um byggingu íþrótta
svæðis fyrir félagið, hefir læðzt
inn óheppileg prentvilla, sem
nauðsyn er á að leiðrétta.
Vegna þess að næsta blað
Kamars kemur ekki út fyrr en
ingu.
Niðurlag greinarinnar átti að
vera, og er í handriti mínu, þann
ig:
„í haust hafa jarðýtur verið að
verki að ýta og slétta hraunið
fyrir aðalvöllinn. Kostnaður er
orðin nær 200 þús. kr. og fjár
þröng orðin mikil, en áfram
skal haldið, hvað sem tautar. Við
treystum á áhuga hinna rpörgu
félagsmanna og góðvild og stuðn
ing margra einstaklinga, fyrir-
tækja og stofnana.
Þeir ungu menn, sem keppt
hafa undir merki FH hafa verið
Hafnarfirði til sóma og þeir
eiga viásulega skilið að þeim
verði búin betri aðstaða til í-
þróttaiðkana en nú er“.
Með þökk fyrir birtingu.
Valgarð Thoroddsen
Vatnsskortur olli óhyggjam